Iranians History on This Day
روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد
ميلادي
   خورشيدي

 
10 دسامبر
 
جستجو:
 
 


 هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.
 

  










   لينک به اين صفحه  

مهمترين رويدادهاي ايران و جهان در طول تاريخ در اين روز 10 دسامبر
ايران
تصرف نينوا: روزي كه امپراتوري ستمگر آشور نابود شد ـ انتقال بخشی از ایرانیان (کُردها) به شمال عراق پس از انهدام نینوا
نقشه امپراتوري آشور در اوج خود
شهر نينوه (نينوا، مجاور موصل امروز) پايتخت امپراتوري آشور دهم و به قولي 14 دسامبر سال 612 پيش از ميلاد به تصرف نيروهاي مشترك دولتهاي ماد (ايران) و بابل (بين النهرين جنوبي) در آمد و آن امپراتوري كه در تاريخ، شهرت ستمگري يافته است براي هميشه از ميان رفت. نيروهاي فاتح نينوا اين شهر را باخاك يكسان كردند كه ديگر آباد نشد.
     انگيزه ويران كردن نينوا، ظلم طولاني آشوريان به مادهاي ايراني و بابليان بود. دهها سال بود كه آشوريان بر سر مادها مي تاختند و آنان را جهت كار اجباري به اسارت مي بردند و ثروت آشور و اقتدار آن از همين برده گيري بود و مردان آشور تنها يك وظيفه داشتند و آن جنگ كردن بود. روحانيون مسيحي با تفسير انجيل، ويراني نينوا را اراده خداوند در براندازي ظالمان نوشته اند.
    همين حملات آشوريان و ستمگري آنان سبب شد كه مادها دولتي كه سراسر شمال غربي ايران را دربرمي گرفت به پايتختي همدان تشكيل دهند و با دولت بابل كه آن هم گرفتار حملات آشوريان بود متحد شوند و كار آن را بسازند. آشوريها (آسوری ها) از نژاد عرب بوده اند. پس از اضمحلال امپراتوري آشور، دولت همدان هزاران ایرانی را با خانواده هایشان به منطقه آشورنشين انتقال داد تا آشوريان در اقليت قرارگيرند و بارديگر نتوانند دولت تشكيل دهند و كردهاي عراق، سوريه و تركيه امروز اعقاب همان ايرانيان منتقله هستند. دولت ماد عمري طولاني نداشت و كوروش بزرگ كه از مادر ماد و از پدر پارسي بود با متحد ساختن سه طايفه ايراني (ماد، پارت و پارس) كه مورخان غرب آنان را آرين هاي جنوبي مي خوانند، ايران را به وجود آورد. در تاريخ عمومي كه در مدارس سراسر جهان تدريس مي شود، از كوروش (سيروس = سايرس) به عنوان پدر ايران ياد شده است.
    مادها يكي از سه طايفه يک قبيله آريايي هستند كه تقريبا همزمان به فلات ايران مهاجرت كرده بودند و در منطقه اي وسيع از ري و قفقاز جنوبي تا ايلام (سراسر شمالغربي ايران) به مرکزيت همدان سكني گزيده بودند و اين سه طايفه خويشاوند در قرن ششم پيش از ميلاد کشور واحد ايران را به وجود آوردند که مناطق و مرزهاي آن به صورت سنگنبشته از عهد باستان باقي مانده و مورخان سند مالکيت ايران و تنها کشور جهان که چنين سندي دارد خوانده اند. همزمان، پارتها در خراسان و شرق درياي مازندران و پارسها در جنوب و شرق ايران (از محور ري به پايين تا رود سند و نصف النهار کشمير) اسكان يافته بودند و مادها به دليل همسايگي، گرفتار هجوم هاي پي درپي آشوريان بودند. در آن زمان بزرگترين شهر مادها هكمتانه (همدان) بود كه يونانيان اكباتانا نوشته اند.
آنچه که از کاخ ظلم (کاخ امپراتوران آشور) باقي مانده است
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ضديت «رستم روز افزون» با شاه اسماعيل صفوي و بپاخيزي او در مازندران
«رستم روزافزون» از معاريف مازندران كه با استفاده از فرصت لشكركشي شاه اسماعيل صفوي به بغداد، بر ضد او بپاخاسته بود دهم دسامبر سال 1509 ميلادي بر همه مازندران استيلا يافت و ادعا كرد كه از نسل ساسانيان است و حكومت بر ايران حق اوست. وی شاه اسماعیل را یک خارجی خوانده و گفته بود که شاه اسماعیل خودش را از تبار رومیان، ترکمانان، عرب ها و ...! معرفی کرده و هم شاه و هم درویش اعلام داشته که شاهی و درویشی همخوانی ندارند، او یک جاه طلب است.
     شاه اسماعيل كه پس از تصرف بغداد از طريق اهواز عازم شيراز بود براي وي اخطاريه فرستاد كه پس از بيرون راندن ازبكان از شمال شرقي خراسان، براي بر انداختن او به مازندران خواهد رفت.
     رستم پس از دريافت اين اخطاريه با شيبك خان رئيس ازبكان باب دوستي باز كرد. شاه اسماعيل كه از شيراز عازم كاشان شده بود در نامه ديگري خطاب به رستم، اورا به خاطر متحد شدن با شيبك خان، سزاوار مُردن دانسته بود.
     شاه اسماعيل سال بعد بر ازبكان پيروز شد و آنان را به آن سوي آمودريا عقب راند. شيبك خان در جنگ كشته شد، ولي پيش از آن كه شاه اسماعيل رهسپار مازندران شود شنيد كه رستم درگذشته و يارانش آماده اعلام وفاداري نسبت به شاه اسماعيل هستند.
     درباره مرگ رستم، افسانه هاي متعدد وجود دارد از جمله اين كه پس از شنيدن خبر كشته شدن شيبك خان سكته كرده بود.
    
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
آغاز افشاگري دانشجويان پيرو خط امام و بازداشت امیرانتظام و اعدام دکتر سیمون فرزامی به اتهام داشتن رابطه با آمریکا
انتشار مطلب مربوط به ارتباط عباس امیرانتظام با «سی. آی. اِ. » در شماره 16031 روزنامه اطلاعات و نیز طرح منطقه ای اداره شدن ایران که اجرا نشد. در دوران نظام پیشین، تنها آموزش و پرورش ایران منطقه ای بود یعنی که دولت بودجه و برنامه به شهرها می داد و اجرا با شورای انتخابی آموزش و پرورش هر شهر بود (همانند بوردِ آموزش و پرورش شهرها در آمریکا)

افشاگری گروهی که سفارت آمریکا در تهران را تصرف و خودرا دانشجویان پیرو خط امام اعلام کرده و بر اسناد سفارت دست یافته بودند از دسامبر 1979 آغاز شد که منجر به فرار، اخراج، بازداشت و اعدام افراد گردید.
     در نخستین افشاگری که از تلویزیون پخش شد اعلام شده بود که عباس امیرانتظام (معاون پیشین مهدی بازرگان نخست وزیر دولت موقت انقلاب و سخنگوی این دولت و بعدا سفیر ایران در سوئد) با دولت آمریکا و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سی. آی. ا.) ویژه خارج از آمریکا و خارجیان رابطه داشت و نقش رابط دولت موقت با واشنگتن را ایفاء می کرد و در سوئد نیز در مورد وضعیت پس از انقلاب و افراد، اطلاعات به واشنگتن می داد. در این افشاگری آمده بود که اسناد مربوط، به دادستان انقلاب داده شده و بعدا کتاب خواهد شد و علت تاخیر در افشاء، این بوده است که امیرانتظام به تهران بازگردد [تا بشود اورا دستگیر کرد]. امیرانتظام دو روز پس از بازگشت به تهران بازداشت شد.
    افشاگری های بعدی که تقریبا به صورت روزانه درآمده بود، در میان مقامات و حتی کسانی که از کنسولگری های آمریکا در ایران ویزا گرفته بودند تولید ترس کرده بود. در یک افشاگری که روزنامه نگاران را بیمناک کرده و باعث اعتراض اسرائیلی ها و رسانه های آمریکا و اروپا (بویژه سویس، فرانسه و بلژیک) شده بود، دستگیری و اعدام دکتر سیمون فرزامی مترجم و مفسر بسیار قدیمی خبرگزاری پارس، یک زمان رئیس دفتر آژانس فرانس پرس در تهران و نیز سردبیر ژورنال دو تهران (روزنامه فرانسوی زبان موسسه اطلاعات) به اتهام داشتن رابطه با مقامات سفارت آمریکا بود که چندی بعد اعدام شد. وی ـ یک یهودی 70 ساله ـ ناپسری ابوالحسن حکیمی (برادر ابراهیم حکیمی ـ حکیم الملک ـ نخست وزیر دهه 1320 ایران) از زن یهودی او بود که در سویس بزرگ شده بود. فرزامی که در دوران جنگ جهانی دوم در خبرگزاری پارس استخدام شده بود همچنین متهم شده بود که اخبار را طبق نظر خود ترجمه می کرد و نه مطابق اصل. دکتر فرزامی به مدت بیش از 30 سال خبرهارا به یک منشی در خبرگزاری دیکته می کرد زیراکه دستش در نوشتن فارسی، روان نبود. اصل و ترجمه اخبار باهم در آرشیو خبرگزاری بایگانی می شود. از همین زمان بود که اخراج روزنامه نگاران ایران از کار آغاز شد و علی اصغر امیرانی ناشر مجله خواندنی ها و میراشرافی سرمايه دار و ناشر روزنامه [تعطیل شده] آتش اعدام شدند و ....
دکتر سیمون فرزامی (سمت چپ) در کنار ابراهیم حکیمی نخست وزیر وقت
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
صنايع و فنون
سالروز درگذشت Horace E. Dodge سازنده خودرو داج (دُج Dodge)
Horace E. Dodge
دهم دسامبر 1920 هوراس داج Horace Elgin Dodge اتومبیلساز آمریکایی در 52 سالگی درگذشت. او و برادرش پیش از آغاز سده بیستم وارد کار اتومبیلسازی شده بودند و با تاسیس کمپانی «داج برادرز» در دیترویت میشیگان قسمت هایی از اتومبیل را برای کارخانه فورد می ساختند که بعدا مستقلا به کار ساخت خودرو دست زدند و در سال 1915 خودرو داج (تلفظ آن در ایران؛ دُج Dodge) را ساختند. پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی اول، کمپانی داج به ساخت کامیون و خودرو نظامی دست زد. کمپانی کرایسکر در سال 1928 سهام کمپانی داج Dodge را خرید که به ساخت خودرو داج ادامه داده است.
    
    
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در دنياي تاريخ‌نگاري
شناخته شده ترين روزنامه نگار ـ تاريخدان كانادايي، و نگاهي كوتاه به نظرات او
Pierre Berton

«پير برتون» شناخته شده ترين روزنامه نگار و تاريخدان كانادايي 30 نوامبر 2004 در 84 سالگي درگذشت و 50 كتاب( 45 كتاب تاريخ و 5 كتاب درباره روزنامه نگاري) از خود به يادگار گذارد. نظرات او درباره «كريتيكال آناليسس»، «چشم اندازهاي تازه» درباره چگونگي تحليل رويدادهاي روز و «كاوش در درون رويدادهاي گذشته» كه در كتابهايش منعكس و روشهايي تازه اند در دانشگاهها در كلاسهاي «تاريخ نگاري» و «نوشتن مقاله هاي ويژه» تدريس مي شوند.
     برتون كه درعين حال يك ناسيوناليست كانادايي بود حرفه نوشتن را از روزنامه نگاري آغاز كرده بود ـ روزنامه نگاري نوشتاري و گفتاري ـ و هرگز روزنامه نگاري را به خاطر تاريخ نگاري ترك نكرد. او از آن دسته مورخاني بود كه تاريخ نگاري «ناراتيو (شرح جزئيات رويداد و تفصيل كامل آن)» را ترجيح مي داد و دنبال مي كرد و مي گفت: چرا تاريخ را به گونه اي بنويسيم كه كسي آن را نخواند، خواندنش خسته كننده و وقتگير باشد و با يك بار خواندن، مفهوم نشود و بر ذهن نقش نبندد.
     وي بر اين اصل كه مورّخ تاريخ داخلي (ملي) قطعا يك وطندوست و مورخ تاريخ ملل (عمومي) يك انسان دوست است پاي مي فشرد و تحريف منفي هر دو تاريخ را اگر عالما و عامدا باشد يك خيانت مي دانست.
    برتون كه از معتقدان به نظام مدني كنفدراسيون كانادا بود مورخان را تشويق به نوشتن داستان بر پايه رويدادهاي آموزنده و ميهني تاريخ و فيلمسازان را به تهيه و توليد فيلم سينمايي بر پايه اين داستانها مي كرد و بر اين باور بود كه اين كار به آموزش عمومي كمك مي كند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ایجادِ آنلاین www.historian-nushiravan.com با هدف انعکاس رویدادهایِ روز که تاریخ می شوند و ابراز نظر درباره آنها
کيهاني زاده در 76 سالگي
برخي از رويدادهايِ روز، آغازگر يک فصل تازه در تاريخ اند و يا ريشه در «گذشته» دارند، پند و اندرز داده و يا اینکه، يک و حتی چند ضعف را نشان مي‎دهند، آغاز يک تحول و يا ارتکاب يک اشتباه را منعکس و از پايان فعاليت و حيات يک فرد و يا برهه ای حکايت مي‎کنند، هشدار مي‎دهند و از اين قبيل. شرح و انعکاس اين «رویدادها» را هم در رديف تاريخ نگاري ژورناليستي قرار داده‎اند که تهيه و تنظيم آن، کار يک «تاريخ نگار ـ روزنامه نگار» است.
     با هدفِ کمک به انسان و جوامع انساني تصميم گرفته شد که چنين آنلاينی به وجود آيد. اين «آنلاين» که domain آن قبلا تهيه و سايت سازي شده است قرار بود از مهرماه 1399 (سپتامبر ـ اکتبر 2020) کار منظّم خود را آغاز کند که به سپتامبر 2021 موکول شده است. پشتوانه اين آنلاين، 65 سال تجربه مؤلف این تاریخ آنلاین و ناشر مجله روزنامک (نوشيروان کيهاني زاده متولّد 21 ژانویه 1937 = یکم بهمن 1315) در روزنامه نگاري، تاريخ نگاري و تدريس تاريخ است. وی از ماه مي 2002 تاريخ آنلاين براي ايرانيان www.iranianshistoryonthisday.com به صورت «روزنگار ـ کرونیکل و به طریقه ژورنالیستی» را آغاز کرده که بزرگترين آنلاين به زبان فارسي (الفباي عربي و سيريليک) در اينترنت است و می توان با کمک ترانسلیتور گوگِل هرلحظه مطالب آن را به هر زبان دیگر در همان سایت و یا کپی شده اش را ترجمه کرد.
     مؤلفِ www.historian-nushiravan.com چند آنلاین دیگر دارد ازجمله www.rooznamak.com (یک روزنامه کوچک)، مجله چاپي ـ آنلاینی روزنامک: www.rooznamak-magazine.com و www.journalist-nushiran.com (شامل خاطرات روزنامه نگاری خود و سایر روزنامه نگاران، شرح مسافرت ها و مشاهدات و شنیده ها و خوانده ها، تحولات و اخبار مربوط به ژورنالیسم، درباره روزنامه نگاران و اهل قلم، تحلیل و اظهار نظر درباره ضعف ها و قوت های رسانه ها و مواردی از این قبیل که این آنلاین نیز از سپتامبر 2021 کار منظم خودرا آغاز خواهد کرد).
     این آنلاین ها مطلقا مستقل و غیر انتفاعی هستند و به هیج دولت و بنیاد وابستگی ندارند، از احدّي کمک مالي دريافت نمي کنند و بعدا کتاب (چاپی و دیجیتالی) خواهند شد. دبیرخانه مرکزی این آنلاین ها در آمریکا (استیت مشترک المنافع ویرجینیا) قرار دارد و شعبه آن و وب مَستِر آنها در ایران. نقل از آنها بدون کسب مجوّز و نیز ذکر مأخذ طبق اصول «بیلیوگرافی» ممنوع و نقض ضوابط است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
سالگرد درگذشت غلامحسين صالحيار روزنامه نگار بزرگ ايران - اشاره اي کوتاه به کارهاي او
صالحيار در دهه 1340

امروز سالگشت فوت غلامحسين صالحيار روزنامه نگار نامدار ايران در 71 سالگي است كه نوزدهم آذر سال 1382 (دهم دسامبر 2003) در تهران درگذشت.
     به تاييد انجمن هاي جهاني فعال در اين حرفه، وي در دهه هاي 1340 و 1350 روزنامه نگار شماره يك ايران بشمار مي رفت. صالحيار دو بار سردبير روزنامه اطلاعات بود و تيراژ اين روزنامه را به مرز يك ميليون نزديك ساخته بود. وي همچنين موسس خبرگزاري راديو تلويزيون (واحد مركزي خبر)، نخستين سردبير روزنامه آيندگان، موسس نخستين خبرگزاري غيردولتي ايران (پرس اي جنت)، از موسسان سنديكاي خبرنگاران و نويسندگان و مولف چند كتاب از جمله «چهره مطبوعات معاصر» بود.
     ابتكار افزودن خبرهاي همان ساعت، معروف به «سپات نيوز» ايران و تهران بر اخبار راس هر ساعت در راديو ـ از زمستان سال 1350 (اخبار معروف به سه دقيقه اي كه قبلا به گزارشهاي ساير كشورها اختصاص داشت) ازوست. همچنين تحليل مهمترين خبرهاي روز (ايران و ساير ملل) در پايان اخبار ساعت هفت بامداد راديو و تكرار آن در اخبار ساعت هشت.
     صالحيار 18 سال پيش از قرار گرفتن اخبار رويدادها در اينترنت، به نشست بين المللي ناشران و سردبيران نوشت كه رسانه هاي چاپي بايد توجه بيشتري به تحليل و تصويرهاي خبري، حاشيه نويسي و مطالب آموزش دهنده كنند تا انتشار خبر مطلق، زيرا اينك ابزارهاي خبررساني سريعتري در جهان پديد آمده اند [در آن زمان راديوتلويزيون] كه مخاطبان را تا حدي زياد از خواندن آنها در روزنامه (ساعتها پس از وقوع رويداد) بي نياز مي كنند. صالحيار به جاي شركت در اين نشست (كه از او دعوت بعمل آمده بود)، رساله فرستاده بود، زيرا كه نمي خواست حتي براي چند روز از روزنامه اطلاعات غيبت داشته باشد.
    
صالحيار در سال 1379

در دوران سردبيري، صالحيار در ساعات شب، اگر فرصتي مي يافت، خود با خبرنگاران به دنبال تهيه خبرهاي مهم و پرخواننده مي رفت تا عناصر خبر كامل و داراي عكس باشد و بداند كه تيتر روز بعد او چه خواهد بود. يكي ديگر از ابتكارهاي صالحيار كه در اجرايش تعصب مي ورزيد؛ از دست نرفتن اخبار مربوط به روزنامه نگاري و روزنامه نگاران از هرگوشه دنيا (صرف نظر از كدام كشور) بود. وي هر روز ـ حتي تعطيلات، ساعت چهار بامداد به روزنامه مي رفت. وي بارها گفته بود: ما اجناسي «نديد» و به انتخاب خودمان به مشتري عرضه مي کنيم (مي فروشيم) و لذا بايد بکوشيم که حتي الامکان اين کالا مورد نياز و خواست او باشد تا خودمان. بنابراين بايد دائما از مخاطبان نظرسنجي کنيم تا بدانيم که چه مطالبي را مي خواهند و چه مطالبي را نمي خواهند.
    صالحيار فارغ التحصيل دانشكده حقوق و نيز نخستين دوره آموزش روزنامه نگاري ايران (سال 1335 هجري) در سالهاي آخر عمر درصدد تاسيس بنيادي غيرانتفاعي مركب از روزنامه نگاران حرفه اي به منظور ارتقاء كيفيت ژورناليسم ايران برآمده بود و طرح خود را همراه با امضاي دهها روزنامه نگار موافق اين طرح براي تصويب به وزارتخانه هاي مربوط و دفتر رياست جمهوري فرستاده بود كه پيش از اخذ نتيجه درگذشت که لازم است اين طرح از بايگاني خارج و نكات آن دقيقا بررسي شود.
    تيتر معروف «شاه رفت» در روزنامه اطلاعات يادگار اوست، در پي مصادره شدن اين روزنامه در تابستان سال 1358 صالحيار كه با دولتي شدن هرگونه روزنامه مخالف بود خودرا خانه نشين، و به اصرار ديگران كه ايران را ترك گويد اعتناء نكرده بود.
    در آذرماه 1382 روزنامه نگاران قديمي از اين كه برخي از رسانه هاي تهران ازجمله روزنامه اطلاعات كه صالحيار مويش را در راه پيشرفت آن سپيد كرده بود جز چاپ آگهي تسليت افراد، اشاره ديگري به درگذشت او نكرده بودند گله داشتند. صالحيار از شهريورماه سال 1335 (سپتامبر 1956 ميلادي) در روزنامه اطلاعات قلم مي زد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
کمپاني رسانه اي تريبيون چون نتوانست با وبسايت ها و آنلاين ها رقابت کند در دسامبر 2008 اعلام ورشکستگي کرد!
لگوهاي 5 روزنامه از ده روزنامهِ شرکت رسانه ای تريبيون
وضعیت بد رسانه ها (نشریات، تلویزیونها و سینماها) که اینترنت و خبر و نظررسانی های آنلاین رقیب آنها شده اند گریبانگیر «تریبیون»، کمپانی بزرگ رسانه ای ردیف سوم آمریکا شد و این شرکت هشتم دسامبر 2008 خود را از دست طلبکاران، زیر حمایت قاضی دادگاه ورشکستگی قرارداد که این عمل در آمریکا به «مشمول فصل 11» قانون ورشکستگی قرارگرفتن معروف است. یک کمپانی و یا فرد که از بازپرداخت دیون خود در سررسيد عاجز باشد برای جلوگیری از حرّاج شدن اموال و نیز جهت ادامه کار، خودرا در پناه حمایت قاضی قرار می دهد و به این ترتیب برای خود «وقت» می خرَد.
     کمپانی تریبیون صاحب نشریات متعدد از جمله ده روزنامه يوميه است که معروف ترين آنها لس آنجلس تایمز (132 ساله در سال 2008)، شیکاگو تريبيون، بالتیمور سان، هارتفورد کورنت و اورلاندو سنتينل هستند، و همچنين دهها مجله و رادیو و 23 شبکه تلويزيونی. شمار کارکنان اين کمپاني از رقم 20 هزار تجاوز مي کند. روزنامه هاي يوميه اين کمپاني ظرف يک سالِ منتهي به دسامبر 2008 يک سوم تيراژ و تقریبا به همین نسبت آگهی های خود را از دست داده بودند و از همه بيشتر لس آنجلس تايمز که تیراژ آن (شماره های فروشی) از يک ميليون و يکصد هزار نسخه به 740 هزار نسخه کاهش يافته بود.
     در دسامبر 2008 ناشران و صاحبان شبکه های تلویزیونی مدعی شده بودند که آگهی ها و مخاطبان خود را به وبسايت ها و آنلاین ها (در اینترنت) باخته اند، ولی استادان روزنامه نگاری و اصحاب نظر در این رشته گفته بودند که عدم تطبیق با عصر اينترنت و ازدست دادن روزنامه نگاران ماهر باعث کاهش مخاطبان آن رسانه ها شده است و ضرورت دارد که رسانه هاي سنتي وضعیت خودرا با خواست مخاطبان قرن 21 تطبیق دهند و محصولی را که انتظار این مخاطبان است ارائه دهند، نَه هرچه را که به بظر خودشان خوب و یا ارزان مي آيد.
    طبق برخی گفته ها، یک قسمت از آسیب وارده به «روزنامه شیکاگو تریبیون» مربوط به لو داده شدن بانو «والری پلیم» از مدیران عملياتي «سیا» به اشاره کاخ سفید برای گرفتن انتقام از شوهر او بود که اعلام کرده بود عراق از آفریقا اورانیوم خریداری نکرده و عاری از فعالیت اتمی است. رابرت نواک نویسنده وقت تریبیون نام این زن را فاش کرده بود که مخاطبان دلزده شدند زیرا که انتظار نداشتند یک رسانه حرفه ای ابزار انتقامگیری دولت شود. رابرت نواک که يک روزنامه نگار محافظه کار (راستگرا) بود در سال 2009 درگذشت.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
درباره حقوق انسان
اصول اعلاميه حقوق بشر به مناسبت سالروز تصويب نهايي آن در مجمع عمومي سازمان ملل
سفالنبشته منشور كوروش
بزرگ درباره حقوق انسان ـ اين استوانه از مارس 2013 (نوروز ايراني) تا پايان اين سال در 5 شهر بزرگ آمريکا به معرض تماشاي عمومي گذارده شد
دهم دسامبر سال 1948 ميلادي اعلاميه حقوق انسان در يك مقدمه و 30 اصل به تصويب نهايي مجمع عمومي سازمان ملل رسيد كه بايد از سوي اعضاي اين سازمان به عنوان يك استاندارد عمومي درباره هر فرد و هر گروه و جمعيت رعايت شود و در مدارس تدريس گردد تا در حافظه همگان باقي بماند. اين اعلاميه بعدا و به تدريج و به طور جداگانه از سوي پارلمانهاي ملل عضو سازمان نيز مورد تاييد قرار گرفت. اين اصول با مفاد اعلاميه اي كه در 26 اوت سال1789(و 159 سال پيش از آن) به تصويب مجلس انقلاب فرانسه رسيده بود فرق چنداني ندارد. «توماس پين» انديشمند قرن هجدهم اعلاميه مصوب مجلس دوران انقلاب فرانسه را در كتابي تحت عنوان «حقوق انسان» تفسير، سابقه نويسي و در سال 1791 به توزيع داده است تا اين موضوع مهم مورد توجه همه نسلها قرار گيرد و از يادنرود. نخستين اعلاميه از اين دست در سال 538 پيش از ميلاد (25 سده پيش) از سوي كوروش بزرگ بنيادگذار كشور ايران درشهر بابل (واقع در عراق امروز) صادر شده بود كه سفالنبشته آن (به نام استوانه كوروش بزرگ) موجود است. اصولي كه در دهم دسامبر سال 1948 تصويب شد كم و بيش در تعاليم اديان و فرضيه هاي فلاسفه و رسالات انديشمندان هم آمده است.
    اعلاميه جهاني حقوق بشر در مقدمه خود، اين اصول را آرمان مشترك مردم و حقوق يكسان و انتقال ناپذير انسان و پايه و زير بناي آزادي، عدالت و صلح در جهان خوانده است كه احترام به آن مانع از بپاخيزي توده ها (بر ضد ظلم) و هرگونه عصيان خواهد شد.
     اصل اول اين اعلاميه همه مردم را از لحاظ حيثيت و حقوق، برابر مي داند كه بايد در طول زندگاني برادروار (بدون احساس وجود طبقه در جامعه خود) رفتاركنند. در اصول دوم و هفتم هرگونه تبعيض رد مي شود. اصل دوم از اين قرار است: هركس مي تواند بدون هيچگونه تمايز، از همه حقوق و آزادي هاي مندرج در اين اعلاميه (اعلاميه جهاني حقوق بشر) برخوردار شود. اصل سوم حق زندگي، داشتن آزادي و امنيت شخصي را مورد تاكيد قرار داده است (كه دولت ها بايد آن را براي اتباعشان فراهم آورند). اصل چهارم هرگونه بردگي را ممنوع ساخته و اصل پنجم گويد: احدي را نمي توان تحت شكنجه، يا مجازات و يا رفتاري قرار داد كه ظالمانه و يا برخلاف انسانيت و شئون بشري و يا موهن باشد. اصل ششم تاكيد بر رعايت حقوق يك انسان در هرجا كه باشد (صرفنظر از مرزهاي جغرافيايي) دارد و اصل هفتم گويد: همه در برابر قانون برابرند و حق دارند بدون تبعيض و بالسويه از حمايت قانون (دادگاه و پليس) برخوردار شوند، و هر كس حق دارد در مقابل هر تبعيضي كه ناقض مفاد اين اعلاميه (اعلاميه جهاني حقوق بشرمصوب مجمع عمومي سازمان ملل و بعدا دولت هاي عضو) باشد و درقبال هر تحريك و اقدام كه براي برقراري تبعيض بعمل آيد حمايت شود.
     اصول هشتم، نهم، دهم و يازدهم در يك راستا قرار دارند و اصل هشتم از اين قرار است: هر فرد در برابر اعمالي كه حقوق اساسي وي را مورد تجاوز قرار دهد و آن حقوق در قانون اساسي (كشور متبوع) يا قانون و ضوابط ديگري براي او شناخته شده باشد، حق رجوع به محاكم ملي صالحه را دارد. اصل نهم: احدي را نمي توان خودسرانه بازداشت، زنداني و تبعيد كرد. اصل دهم: هر فرد حق دارد كه يك دادگاه مستقل و بيطرف با رعايت مساوات كامل به دعاوي او منصفانه و علني (با حضور روزنامه نگار و تماشاگر) رسيدگي كند (حق مراجعه به دستگاه قضايي). اصل يازدهم صراحت دارد كه بايد به هر متهم به بزه، تا ثبوت جرم به چشم بي گناه نگريسته شود، و هيچكس براي انجام يا عدم انجام عملي كه در زمان ارتكاب، جرم شناخته نمي شده محكوم نخواهد شد (عطف به ماسبق نشدن قوانين).
     اصل 12 دخالت در زندگي خصوصي، امور خانوادگي و مكاتبات مردم را منع كرده است (حق رعايت پرايوسي) و چنين صراحت دارد: احدي در زندگي خصوصي، امور خانوادگي، اقامتگاه و مكاتبات خود نبايد مورد مداخله هاي خودسرانه واقع شود و شرافت، شهرت و نامش مورد تعرض قرار گيرد.
     اصل 13 بازگشت به وطن را يك حق براي همه افراد دانسته است و چنين گويد: هركس حق دارد هركشوري از جمله وطن خود را ترك كند و يا به كشور خود بازگردد (حق بازگشت به وطن، كشوري كه در آنجا به دنيا آمده و نام او به عنوان تبعه ثبت شده باشد). اصل 14 كه درهمين زمينه است از اين قرار است: هر فرد حق دارد در برابر تعقيب و شكنجه و آزار پناهگاهي جستجو و در كشوري ديگر پناه اختيار كند؛ مگر اين كه تعقيب او به خاطر ارتكاب جرم عمومي و غير سياسي باشد. در اصل 15 اخراج از تابعيت رد شده است و گويد: احدي را نمي توان از تابعيت (ميهن) محروم كرد. اصل 17 تاكيد دارد كه نمي توان كسي را خودسرانه از حق مالكيت محروم كرد.
     اصول 18 و 19 آزادي فكر و عقيده و بيان بدون بيم و ترس آن را يك حق مسلم هر انسان خوانده است؛ اصل 18: هركس حق دارد از آزادي فكر، وجدان و مذهب برخوردار باشد و اصل 19: هركس حق آزادي عقيده و بيان دارد و نبايد از طرح و اعلام آن بيم و ترس به خود راه دهد. اصل 20 كه تا حدي در همين راستا است گويد: هركس حق دارد آزادانه گروه و جمعيت مسالمت آميز تشكيل دهد.
     اصل 21: هركس حق دارد كه در اداره امور عمومي كشورخود مستقيما و يا غير مستقيم (از طريق انتخاب نماينده) مشاركت كند و همين اصل احراز به مشاغل عمومي را باتساوي شرايط، حق هر تبعه دانسته و چنين گويد: هريك از اتباع حق دارد با تساوي شرايط، به مشاغل عمومي كشور خود نائل آيد. در بند ديگر همين اصل آمده است: اساس و منشاء قدرت حكومت، اراده مردم است و اين اراده در انتخابات آزاد كه از روي صداقت انجام گيرد اعمال مي گردد (حق برخورداري از دمكراسي).
     اصل 22 گويد: هركس حق امنيت اجتماعي دارد و مجاز به فعاليت هاي اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي است كه لازمه رشد و نمو شخصيت او است؛ بارعايت تشكيلات و منابع كشور.
     اصل 23 صراحت دارد كه هركس حق دارد كار كند و كار خود را آزادانه انتخاب كند و شرايط منصفانه و رضايتبخش براي كار داشته باشد و در مقابل اخراج و بيكاري حمايت شود( حق اشتغال). اصل 24 در زمينه استفاده مرخصي از كار، اصل 25 در باره تامين رفاه و بهداشت و اصل 26 در زمينه حق برخورداري از آموزش و پرورش عمومي و رايگان، و اجباري بودن (دست كم) تعليمات ابتدايي است.
     اصل 27 كه تاكيد بر حمايت از آثار علمي و فرهنگي و هنري دارد (حق اختراع، ابتكار، تاليف و تصنيف) گويد كه هركس حق دارد آزادانه در حيات فرهنگي جامعه خود مشاركت جويد و ازحمايت منابع معنوي و مادي آثار علمي، فرهنگي و هنري خود به عنوان مولف و مصنف برخوردار شود.
     اصل 28 به هر فرد حق داده است كه درخواست كند براي اجراي اصول اين اعلاميه، نظم و ضابطه اجتماعي و جهاني به وجود آيد و در اصل 29 آمده است كه هركس در مقابل آن جامعه اي وظيفه (تكليف) دارد كه رشد آزاد و كامل شخصيت اورا ميسر سازد و اصل 30 افراد را از تفسير نادرست اصول اين اعلاميه برحذر داشته است.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ساير ملل
سازشنامه پاريس و پايان جنگ آمريکا و اسپانيا
دهم دسامبر سال 1898 با امضاي موافقتنامه پاريس بين ايالات متحده و اسپانيا به ميانجيگري دولت فرانسه، جنگ دو كشور پايان يافت و اسپانيا طبق اين موافقتامه پس قرنها از كوبا، فيليپين، پورتوريكو و گوام مهاجر نشينان [مستعمرات] قديمي خود صرف نظر كرد و آنهارا به آمريكا داد.
     سناي آمريكا در آن زمان با تصرف اراضي دور ـ دست و مداخله در امور ديگران موافقت نداشت و به همين دليل موافقتنامه پاريس را پس از دو سال بحث سرانجام با اكثريت دو راي به تصويب رساند.
    مورخان، جنگ دولت واشنگتن با اسپانیارا که بر سر کوبا آغاز شده و گسترش يافته بود سرآغاز ورود دولت آمريکا به صحنه سياسي جهان نوشته اند که با شرکت در جنگهاي جهاني اول و دوم تکميل شد. گوام و پورتوريكو هنوز وابسته به امريکا هستند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
نمونه اي از بدبختي و تحقير روس ها پس از فروپاشي اتحاد شوروي - قاجاق زنان جوان روس به کشورهاي ديگر! طبق گزارشهای دسامبر 2002
هشتم دسامبر سال 2002 (و 11 سال پس از فروپاشي اتحاد شوروي) رسانه هاي آمريكا گزارش از كشف باند بزرگي را داده بودند كه كار آن قاجاق زنان جوان روس به آمريكا براي «خود فروشي» بود. طبق اين گزارش، اين زنان بايد تا مدت ها همه درآمد خودرا به اين باند مي دادند تا هزينه قاچاق آنان به امريكا تسويه شود! و باج خوري هاي ديگر از اين زنان.
     با دستگيري پنج تن از شش گرداننده اين باند در شهرهاي مختلف از جمله لس آنجلس و نيويورك بيش از پنجاه زن روس توقيف شده بودند تا اخراج گردند.
     كشف اين وضعيت كه قطعا نظاير متعدد بويژه در کشورهاي اروپاي غربي داشت حكايت از آن مي کرد كه فروپاشي شوروي در آخرين ماه سال 1991 شرايط زندگاني و امنيت روس ها را بهتر نكرده بود و مردم اين كشور و ساير جماهير عضو اتحاديه را كه دهها سال به ابرقدرت بودن و رفاه نسبي خود مي باليدند به فساد و بازگشت به نوعي جامعه طبقاتي كه سالها در سطح جهان با آن مبارزه كردند كشانده و تحقير كرده بود.
    به نظر مي رسد که در سالهاي پس از 2004، در روسيه تدابيري برضد فساد اداري - اقتصادي، مبارزه با اوليگارش ها و عمدتا يهودي بکار بسته شده است. تفسيرنگاران ضمن بررسي وضعيت پس از فروپاشي و با توجه به دستگيري اعضاي باندهاي قاچاق زنان روس نوشته بودند که روسيه ـ بزرگترين کشور جهان به لحاظ وسعت ـ با آن همه منابع و نيز دومين صادرکننده نفت در جهان و نفوسي نه چندان زياد ـ حدود 142 ميليون ـ نبايد بگونه اي مديريت شود که مردمش به دام قاچاقچيان سِکس بيافتند و رسانه هاي ساير کشورها خبر از ادامه فساد اداري و مافيابازي و ... دهند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
فساد اداري: 14 سال زندان، مجازات فرماندار ايلي نوي آمريکا که کرسي سناتوري اين استیت ـ کرسي اوباما ـ را به مزايده گذارده بود!
میلوراد (راد) بلاگویویچ Milorad "Rod" Blagojevich فرماندارميانسال و صِرب تبار وقت استیت ایلی نوی آمریکا از حزب دمکرات نهم دسامبر 2008 به اتهام فساد اداری بازداشت شد. وی از چندی پیش و پس از رسیدن گزارش هایی به پلیس امنیت داخلی آمریکا (اف بی آی) زیر مراقبت قرارگرفته بود و تلفن ها و صحبت هایش در دفترکار ضبط می شد. دو مورد از کارهای او که در تاریخ فدراسیون آمریکا سابقه نداشت از این قرار بود: به مزایده گذاردن کُرسی خالی مانده «باراک حین اوباما» در سنای آمریکا به مدت دو سال تا انجام انتخابات پارلمانی سال 2010. در آمریکا با هدف صرفه جویی در هزینه، رسم شده است که اگر یک سناتور در جریان کار به هر عنوان کرسی خود را برای آن دوره تَرک کند، فرماندار استیت مربوط به انتخاب خود برایش جانشین تعیین کند که معمولا هم این سناتورِ جانشین (در صورتی که مشاور روابط عمومی ماهر داشته و حزب مربوط از او راضی باشد) در انتخابات بعدی اکثریت آراء را به دست می آورد و سناتور اصلی می شود. هر استیت آمریکا _ صرف نظر از بزرگی و کوچکی _ دارای 2 سناتور است.
    بلاگویویچ (طبق شنود تلفنی و مذاکرات حضوری) به متقاضیانِ «سناتور جانشین» گفته بود که این معرّفی «خرج!» دارد و ... و اگر اوباما روی یک فرد نظردارد باید او را وزیر کابینه اش کند و يا اينکه به مقامی پُردرآمد بگمارد. یکبار که یک متقاضی اشاره کرده بود که انتصاب او خواست اوباما است، نسبت به اوباما حرف رکیک زده بود.
    مورد دیگر که از شبکه های تلویزیونی آمریکا پخش شد شرط او با کمپانی تریبیون (مالک پیشين چند روزنامه بزرگ از جمله لس آنجلس تایمز و شبکه تلویزیونی کانال 23 آمریکا) بود. این کمپانی که همچنین صاحب یک باشگاه بیس بال است از بلاگویویچ درخواست امتیازی برای تیم این باشگاه کرده بود و فرماندار قبول آن را به اخراج یک نویسنده از روزنامه شیکاگو تریبیون مشروط کرده بود! که این نویسنده قبلا در یک مقاله (به امضای خود) از بلاگویویچ انتقاد کرده بود.
    بلاگویویچ قبلا یکی از نمایندگان استیت ایلی نوی در مجلس آمریکا بود و پیش از آن بازپرس و دادیار. وی تحصیلات حقوق دارد و چون پدرش که از صِربستان به آمریکا مهاجرت کرده و یک کارگر ساده بود و درآمد کافی نداشت" بلاگویویچ در طول تحصیل، در ساعات فراغت در رستوان کار می کرد و کارش عمدتا شستن ظروف بود.
    انتشار جزئيات اين فساد اداري سبب شد که رای دهندگان استیت لوئیزیانای آمریکا هم تجدید انتخاب ویلیام جفرسون (از حزب دمکرات) را که مظنون به گرفتن رشوه نقدی و پنهان کردن اسکناس ها در یخچال دفتر خود شده بود رد کردند و یک ویتنامی تبار 41 ساله مهاجر به نام «آنه کائو Anh Cao» وابسته به حزب جمهوریخواه را به مجلس نمایندگان آمریکا فرستادند. وی نخستین ویتنامی تبار بود که به عضویت کنگره آمریکا انتخاب شد. کائو در هشت سالگی با والدینش از ویتنام (ویتنام جنوبی) گریخته و به آمریکا پناهنده شده است.
    فساد اداري فرماندار ايلي نوي که بعدا برکنار و هفتم دسامبر 2011 به 14 سال زندان محکوم شد آمريکاييان را نسبت به هرگونه تقلب در جامعه خود حساس کرده است. وي پنجمين فرماندار انتخابي استیت ايلي نوي آمريکاست که به مجازات زندان محکوم شده است.
    به نظر یک مفسّر، مهاجرانِ پس از جنگ جهانی دوم اين نوع فساد [فساد دولتي] را که احيانا در کشورهايشان رواج داشته با خود به آمريکا منتقل کرده اند. اين مفسّر گفته بود که برخي از مهاجران که از نيمه دوم قرن 20 و عمدتا به قصد پولدار شدن (به هر طریق و هر وسیله) و استفاده از مزاياي درمان و کمک هاي مالي دولت به آمریکا که محیطی باز است مهاجرت کرده اند! براي برخوردارشدن از آن مزايا متوسل به تقلب و سندسازي مي شوند.
Milorad "Rod" Blagojevich در سال 2003 با اعلام مبارزه با فساد کار خود را آغاز کرده بود!
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
تاريخ از نگاهي به تصوير
کُپی تیترهای چند روزنامه ایران منتشرشده در 19 آذر 1401 از خبرها و نظرهای روز:


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
کُپی تیترهای صفحات اول چند روزنامه دیگر ایران در 19 آذر 1401 از خبرها و نظرهای روز:


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
برخي ديگر از رويدادهاي 10 دسامبر
  • 445:   پاپ لئو (لئون) در شوراي سران كليساها در شهر رُم دستور مبارزه با آيين مانوي را داد كه از ايران برخاسته و در اروپا رو به پيشرفت و گسترش بود.
        
        
  • 1198:   «ابن رُشد» انديشمند عرب اسپانيايي درگذشت.
        
        
  • 1520:   مارتين لوتِر بنيادگذار پروتستانيسم حُكم پاپ را كه از او خواسته بود حرف هاي خود را پس بگيرد در آتش افكند و سوزاند.
        
        
  • 1810:   ناپلئون مناطق آلماني نشين هانوور، برمن، هامبورگ، لاون بورگ و لوبك را ضميمه فرانسه كرد.
        
        
  • 1936:   Luigi Pirandello نویسنده بزرگ ایتالیایی در 69 سالگی درگذشت. وی برنده جایزه ادبی نوبل سال 1934 بود. پیراندلو دهها داستان، داستان کوتاه و نمایشنامه نوشت. سبک نگارش داستانهای کوتاه او، الگوی بسیاری از نویسندگان معاصر شده است.



        
        
  • 1940:   (در سال 1319 و در دومین سال جنگ جهاني دوم) ميان ايران و آلمان يك پيمان بازرگاني امضاء شد و درست در همين ماه در سال1950 (1329 هجري خورشيدي، 5 سال بعد از جنگ جهاني دوم و شکست نظامي آلمان در اين جنگ) قرارداد بازرگاني ديگري ميان ایران و آلمان غربی به امضاء رسيد. در طول تاريخ، ايرانيان و آلماني ها که از يک نژاد هستند هيچگاه برضد هم اقدام نکرده اند. ايرانيان به خاطر همين احساسات دوستانه نسبت به آلماني ها، در دو جنگ جهاني قرن بيستم آسيب فراوان ديدند و دو بار میهنِ شان اشغال نظامي شد.
        
        
  • 1941:   نيروهاي امپراتوري ژاپن در لوزان فيليپين پياده شدند و همزمان جزيره گوام را كه هردو وابسته به آمريكا بودند متصرف گرديدند و ناو پرینس آو ویلز HMS Prince of Wales انگلستان را در آبهاي سنگاپور غرق كردند. ژاپني ها هفتم دسامبر 1941 و همزمان با بمباران پايگاه دريايي آمريکا در پِرل هاربر، به گوام و فيليپين ـ دو سرزمين وابسته به آمريکا ـ هنگ کنگ و مالايا از مستعمرات دولت لندن و نيز تايلند (مستقل) حمله نظامي بردند.
        
        
  • 1952:   در چنین روزی در زمان حكومت دكتر مصدق، بوشهر بندر آزاد اعلام شد.
        
        
  • 1953:  


    در اين روز عبدالله یوسف علی از مسلمانان هند در 81 سالگی درگذشت. وی در دهه 1930، آیات قرآن مجید را به انگلیسی ترجمه کرد و منتشر ساخت. یوسف علی که بر زبانهای عربی و انگلیسی مسلط بود و در مومبای به دنیا آمده بود تمامی آیات قرآن را به ذهن سپرده بود.
  • 2003:   وزارت دفاع آمريكا در تصميم نهم دسامبر 2003 خود از آلمان، فرانسه و روسيه كه قبلا نسبت به اشغال نظامي عراق مخالفت خواني کرده بودند انتقام گرفت و اعلام داشت كه كمپاني هاي اين سه كشور به دلايل امنيتي و حفظ وضعيت آمريكا نمي توانند در مناقصه هاي 18 ميليارد و 600 ميليون دلاري معروف به بازسازي عراق شركت كنند.
        
        
  • 2003:   «نهم دسامبر» هر سال، روز مبارزه با فساد اداریAnti-Corruption Day اعلام شده است. سازمان ملل در مصوّبه 31 اکتبر 2003 خود این روز را اعلام کرد که هرسال برگزار می شود و Transparency International نتایج بررسی های خود در این زمینه در 12 ماه پیش از این روز را منتشر می کند و ردیف بندی کشورها به لحاظ وضعیت فساد اداری اعلام می شود.
        
        
  • 2005:   یک هواپیمای مسافربر نیجریه ای در یک پرواز داخلی و در اثنای فرود آمدن سقوط کرد و از 110 سرنشین آن تنها دو تن زنده ماندند.
        
  • 2016:   بعد از ظهر این روز در کنار استادیوم فوتبال شهر استانبول در منطقه بشیکتاش دو انفجار انتحاری با خودرو روی داد که 48 کشته و 166 مجروح برجای گذاشت. بیشتر مقتولین از مأموران پلیس و نگهبانان بودند. یک گروه از کُردهای استقلال طلب ترکیه در ارتکاب این دو انفجار مورد سوء ظن قرار گرفتند.
        
    • کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)
    تاریخ نویسی این نگارنده در رسانه ها، در یک نگاه
    ستون «امروز درتاریخ» را از دیرزمان در صفحه ششم روزنامه اطلاعات می نوشتم. پیش از نوشتن آن در این صفحه به صورت روزانه، از اوایل دهه 1340، از آنجا که در دانشگاه تحصیل تاریخ کرده بودم و از دوران دبیرستان هم به «تاریخ» علاقه مند بودم، سابقه (تاریخچه) هر رویداد خارجی را بر اخبار مربوط اضافه می کردم (در قالب همان خبر و به صورتی که تنظیم اصل خبر را تغییر ندهد) و از رادیو سراسری ایران پخش می شد. رادیو ایران در آن زمان در ساعات بامداد و در یک برنامه غیرخبری، تاریخ پخش می کرد. سه خبرگزاری از 4 خبرگزاری بزرگ (بیگ فور)، مطلب «امروز در تاریخ» و یا زیر عنوان «آلماناک almanac» داشتند.
        تنظیم چنین اضافاتی، برای مثال: رئیس دولت یک کشور نطقی کرده بود. بر خبر اضافه می کردم؛ کشور ... میلیونی و دارای ... وسعت، متحد ...، مشهور به ...، واقع در ... که از این تاریخ ... جمهوری شده و قبلا ... و همچنین سن و سال و تحصیلات آن رئیس دولت در قالب عناصر خبر و به این صورت: ... چند ساله، قبلا ...، دارای تحصیلات و عقیده سیاسی ... امروز گفت: ... و بیان این مطلب او مصادف است با ...، بدون افزودن «نظر» بر «خبر». آنها سابقه بود و ربطی به اظهارات و تفسیر آنها نداشت، تنها مخاطب را روشن می ساخت و بر معلومات عمومی او می افزود و برایش جای سئوال باقی نمی گذاشت که مختصر فشار ذهنی دارد.
         از نیمه دهه 1340 برخی اوقات که لازم می آمد، تاریخچه رویداد را به صورت یک تفسیر کوتاه و جدا از خبر مربوط می نوشتم که می دانیم، تفسیر حاوی نظر نویسنده آن هم هست. از سال 1350 که رادیوتلویزیون های کشور یکی شدند و سازمان رادیوتلویزیون ملی به وجود آمد، تنظیم آخرین بخش اخبار کانال 2 تلویزیون (علاوه بر تنظیم اخبار بامدادی رادیو ـ اخبار ساعات 6، 7 و 8 بامداد) به من واگذار شد و در اینجا بود که بر خبرها، بخشی زیر عنوان «این بود خبرهای امروز و امشب، اینک ببینیم که در روزی چون امروز چه وقایعی در ایران و سایر کشورهای جهان روی داده بود». این مطالب نیز تنظیم ژورنالیستی داشت، اصطلاحا؛ «تاریخ نگاری ژورنالیستی ـ کرونیکل نویسی تاریخ به روش ژورنالیستی».
        ستون «امروز در تاریخ» که در صفحه ششم روزنامه اطلاعات درج می شد، با آغاز اعتصاب 61 روزه مطبوعات از نیمه آبان 1357 (سال انقلاب) قطع شد و پس از اعتصاب به دلیل تغییر اوضاع، کاهش صفحات روزنامه ها (روزنامه اطلاعات به 8 صفحه) و مقاله نویس شدن هرکس (و تبدیل آن صفحه به صفحهِ نظرها و اندیشه ها)، تجدید نشد. در آبان سال بعد (سال 1358) و سه ماه پس از مصادره مؤسسه مطبوعاتی اطلاعات و قرارداده شدن آن در دست بنیاد مستضعفان، به خواهش و اصرار تلفنی مخاطبان و ارسال نامه از سوی تنی چند از آنان به میز سردبیری روزنامه (که شورایی شده بود)، تصمیم به احیاء آن ستون گرفتم و قرار شد که از نهم نوامبر (در آن سال مصادف با 18 آبان 1358) از سر گرفته شود. در آن روز یکی از مطالب آن، کودتا بر ضد دولت انقلاب فرانسه بود که خواسته شد حذف شود تا احیانا ذهن یک نظامی داخلی به آن جلب نشود و .... با این ایراد، از احیاء ستون منصرف شدم که 14 سال بعد در روزنامه همشهری و یک سال پس از آن در روزنامه ایران و پس از این دو، در اعتماد و شرق از سر گرفته شد و از سال 2002 (1381) به صورت تاریخ آنلاین درآمده است که برخی نشریات از آن نقل می کنند. این تاریخ آنلاین همین طور که می بینید منحصر به تاریخ ایران نیست بلکه شامل تمامی رویدادهای گذشته و جاری و ... برای ایرانیان است که بعدا به صورت رفرنس ـ کتاب خواهد شد؛ کتاب چاپی و ای بوک.
        و اما رویدادی که خواسته شده بود حذف شود: شماری از افسران ارشد و سياسيونِ «فرانسه دوست» که موفق نشده بودند از طریق مذاکره، اندرز و خواهش ـ شماری افراد بی معلومات و غیر کارشناس را که صرفا به دلیل شرکت در انقلاب، همه کاره شده بودند و امور کشور دچار بی نظمی و اختلال شده بود راضی به کناره گیری کنند و یا کنار بگذارند به ژنرال ناپلئون بناپارت ـ معروف به افسر انقلاب متوسل شدند و او با تني چند دست بكار شد و نهم نوامبر سال 1799 ـ در دهمين سال انقلاب و هشتمين سال جمهوريت فرانسه اعلام داشت كه دولت انقلاب منحل شده است (کودتا). همان شب حالت فوق العاده اعلام شد و روز بعد يك هيات سه نفري به نام كنسول براي اداره فرانسه آغاز بکار کرد كه به حكومت كنسوليست معروف است. ژنرال ناپلئون يكي از سه كنسول انتخابي بود كه به تدريج (به سبک امپراتوري روم) همه امور را به نام كنسول اول به دست گرفت و كنسول اول بودنِ وي را مردم فرانسه در رفراندم مورّخ هفتم فوريه 1800 تاييد كردند. ناپلئون بناپارت به اين هم اكتفا نكرد و در سال 1804 مغرور از پيروزي هاي نظامي، خودرا امپراتور خواند و سناي فرانسه امپراتور شدنش را تصويب كرد و .... در پارگراف آخر مطلب اشاره به اشتباه او در لشکرکشی به روسیه و تحمّل تلفات سنگین و سپس شکست از ائتلاف دولت ها و دوبار تبعید و درگذشت در یک جزیره دورافتاده در اقیانوس اطلس و در بازداشت.
        چند سال پیش که برای دیدن ساختمان جدید روزنامه اطلاعات و تازه کردن خاطرات ربع قرن زحمتکشی برای آن روزنامه به آنجا رفتم و با حجت الاسلام محمود دعائی مدیر و علیرضا خانی سردبیر روزنامه دیدار داشتم از من خواستند که موافقت کنم، از تاریخ آنلاین مطلب نقل کنند که موافقت کردم. همچنین خواستند که تا چند شماره خودم مطالب را انتخاب و کوتاه کنم و بفرستم که چنین شد و ....
        
        ـ ـ ـ ـ ـ
        
        مطلب بالا به خواست یک مخاطب که نوشته است دانشجو است در اینجا آورده شد. وی نوشته است که تاریخ نویسی شما [این نگارنده] را در روزنامه های اطلاعاتِ دهه 1350 (سی دی های آرشیو این روزنامه) و همشهری و ایران دهه 1370 و روزنامه های شرق و اعتماد در دو دهه بعد از آن را (در آرشیوهای این روزنامه ها) خواندم و در هر 5 روزنامه، آن ستون ناگهان و دفعتا قطع شده بود و روزنامه اطلاعات در سال های اخیر و گاهی و به صورتی دیگر نقل کرده است، خواستم جزئیات را بدانم.
        
        
     نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
    نامه به مولف
    ژست نظامی؟!
  •   یک مخاطب نهم دسامبر 2017 ضمن ارسال ایمیل پرسیده بود که با توجه به نوعی صف آراییِ سعودی و دوستانش که مورد حمایتِ آمریکا هستند و دونالد ترامپ با مشارکت با آنها در رقص شمشیر، این حمایت را تأیید مجدد کرد در برابر ایران، تصوّر و گمان من این است که بار دیگر ناو هواپیمابر به تنگه هرمز فرستاده شود که اگر چنین شود، یک بی احتیاطی کوچک، جرقه جنگ را خواهد زد و ترامپ همین را می خواهد تا مخالفان داخلی او مجبور به سکوت شوند. تجربه نشان داده است که در سابق و در طول بیش از یک قرن، هرگاه دولت آمریکا وارد یک منازعه خارجی شده بود، مخالفان داخلی دولت دست از مخالفت برداشته و بعضا در کنار دولت قرار گرفتند، نظر شما چیست؟.
        
        پاسخ:
        
        این، حدس و گمان شما است. در آذرماه 1358 (ده ماه پس از انقلاب) 21 ناو آمریکایی ازجمله ناو هواپیمابر کیتی هاک [اینک بازنشسته] به آبهای نزدیکِ ایران فرستاده شدند که دریادار مدنی کرمانی ضمن دادن آماده باش به ناوگان ایران گفته بود که ورود کشتی های نظامی آمریکا به آبهای نزدیکِ ایران «یک ژست نظامی» است.
         در زیر تیترهای صفحه اول شماره 14 آذرماه 1358 روزنامه اطلاعات حاوی گزارش اعزام 21 ناو آمریکایی و آماده باش ناوگان ایران و اظهارنظر تیمسار مدنی به عنوان سند درج شده است که در عین حال پاسخی به پرسش شما می تواند باشد:
        




    		•



     

    مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com