Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

22 ژانويه

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لينک به اين صفحه

ايران

پيام پاپ وقت به شاه عباس و گزارش ديدار فرستاده او با شاهِ وقت ايران

پاپ پل پنجم

22 ژانويه 1621 (دوم بهمن) شاه عباس يكم نامه پاپ پل پنجمPaul V را كه با يك پيك ويژه (دیپلمات) ارسال شده بود دريافت كرد که این فرد ماهها در راهِ از رُم به اصفهان ـ از مسیری که بدست عثمانی نیافتد وقت سپری کرده بود. پاپ وقت (که 28 ژانویه 1621 و در 70 سالگی درگذشت) در آن نامه با هدف تشديد خصومت ميان ايران و عثماني و آسوده شدن نسبی اروپاییان مسیحی مذهب از تعرّضات دولت عثمانی که از 1453 برجای امپراتوری روم شرقی (بیزانس) نشسته بود و به دفعات قلمرو اروپاییان را مورد تعرض قرار داده بود، وعده هرگونه كمك از جمله كمك نظامي مسیحیان اروپا به شاه عباس را داده بود. در آن دوران پاپ ها که در کاخ Quirinal Palace در شهر رُم می نشستند نه تنها رهبری کلیساهای کاتولیک در جهان مسیحیت بلکه ریاست حکومت بخشی از ایتالیا به نام Stato Pontificio (به انگلیسی: Papal States) را بدست داشتند و نفوذ کامل بر دولت های اسپانیا و پرتغال (که این دو دولت بر مناطق مرکزی و جنوبی قاره غربی ـ قاره آمریکا، بر مناطق متعدد در قاره آفریقا و بر منطقه ای در هند، مناطقی در شرق آسیا ازجمله بخشی از تایوان حکومت داشتند و پرتغال به خلیج فارس نفوذ کرده بود و در جزایری ازجمله بحرین نیروی نظامی داشت) و مناطق ژرمن نشین اروپا و دوستی بسیار نزدیک با فرانسه و انگلستان. در آن زمان از پروتستانیسم و انشعاب در کلیساها حدود یک قرن گذشته بود. دولت عثماني در اروپا براي كشورهاي مسيحي يك خطر بزرگ بود.
     پاسخ شاه عباس به پيام پاپ، به دست گريگوري پانزدهم Pope Gregory XV رسيد زيرا كه در بازگشت فرستاده پاپ پل پنجم به رم، پاپ پل پنجم (در28 ژانویه 1621) فوت شده بود.
     فرستاده ويژه در گزارش خود به پاپ گریگوری پانزدهم که ازنهم فوریه 1621 برجای پاپ پل پنجم نشسته بود از اين ماموريت [كه در آرشيو واتيكان محفوط است] نوشته است كه شاه عباس پس از دريافت پيام و اطلاع از مفاد آن گفته بود كه از پاپ انتظار دارد كه كشورهاي مسيحي را از ورود خودسرانه و با نيّت بَد به خليج فارس نهي كند.
     فرستاده پاپ در گزارش خود اضافه كرده است كه در ضديت شاه عباس با دولت عثماني به ويژه بر سر بين النهرين كه زيارتگاه هاي شيعيان در آنجا هستند ترديد ندارد، ولي گمان نمي رود كه به خاطر ما ـ مسيحيان و هر زمان كه ما بخواهيم با عثماني وارد جنگ شود. او مردي باهوش و آگاه، و از اوضاع سياسي اروپا تا حدّی باخبر است و مي داند كه در قبال مسائل خليج فارس، چگونه از يك دولت اروپايي بر ضد دولت ديگر استفاده كند.
    شاه عباس یکم که در ژانویه 1571 در هرات بدنیا آمده بود در ژانویه 1629 درگذشت.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

تصویر شاه عباس یکم طبق مشخّصاتی که سفیر پاپ پُل پنجم از او بدست داده بود:

تصویر شاه عباس صفوی (شاه عباس یکم) کار Giovanni Francesco Barbieri معروف به گوئرچینو Guercino (متولّد فوریه 1591 و متوفّی در دسامبر 1666). گوئرچینو این تصویر را در سال 1622 برپایه مشخّصاتی که فرستاده پاپ پل پنجم به اصفهان، در بازگشت به رُم داده بود ترسیم کرده است که از یک موزه در لس آنجلس عکسبرادری شده است. گفته اند که گوئرچینو به دفعات تصویری را که ترسیم می کرد به فرستاده پاپ نشان می داد تا اشتباه را با مشاهده آن و تطبیق با قیافه شاه عباس که مشاهده کرده بود و به خاطر داشت اصلاح کند.

قاضی محمد ـ از اعلام جمهوری در مهاباد تا اعدام شدن

قاضي محمد

دوم بهمن 1324 (22 ژانويه 1946) قاضي محمد با اطمينان از حمايت نيروهاي شوروي كه (به رغم پايان جنگ جهاني دوم و تعهدي كه استالين سپرده بود) هنوز شمال غربي ايران را در اشغال نظامي داشتند و كمك هاي مالي و سازماني آن دولت، در شهر مهاباد جمهوري اعلام و نخست وزير تعيين كرد. مصطفي بارزاني که با صدها فرد مسلح از طايفه خود از عراق به مهاباد آمده بود عملا فرمانده نيروهاي مسلح قاضي محمد بود. قاضي محمد كه قبلا يك سردفتر اسناد رسمي بود پس از ديدار با كنسول شوروي در تبريز و يك مقام ارشد آن كشور در باكو، در 24 آذر 1324 (15 دسامبر 1945) خواهان خودمختاري و ايجاد ساويِت در مهاباد شده بود. سران طوايف منطقه از اقدام قاضي محمد حمايت نكردند و به نوشته مورخان، حامي اصلی و محرّك او تنها شوروي بود كه براي خاورميانهِ صاحب نفت و اخراج غرب از اين منطقه مهم و حساس جهان نقشه ها درسرداشت.
     در پي خروج نيروهاي شوروي از شمال غربي ايران (که تحت فشار بين المللي و توسل ایران به شوراي امنيت سازمان ملل صورت گرفت)، واحدهاي ارتش ايران كه نيروهاي شوروي قبلا در قزوين مانع حركت آنها به سوي شمال غربي وطن خود شده بودند پس از پايان دادن به غائله گروه جعفر پيشه وري در تبريز، 15 دسامبر 1946 (24 آذر 1325) وارد مهاباد شدند، مصطفي بارزاني (مُلّامصطفی) با جمعي از افرادش در امتداد مرز به سوي شوروي (ارمنستانِ شوروی) عقب نشيني كرد، قاضي محمد و تني چند از همدستانش (ازجمله سيف قاضي و صدر قاضي) دستگير شدند و بعدا پس از محاكمه در دادگاه سيّار نظامي، در 23 دي ماه به جرم شورش مسلحانه و تجزيه گوشه اي از كشور محكوم به مرگ و سي ام مارس 1947 (دهم فروردين 1326) در ميدان اصلي شهر مهاباد اعدام شدند. قاضي محمد هنگام اعدام شدن پنجاه ساله بود. برخی از مورّخان قاضی محمد را رئیس وقت کومله و دیگر مورخان از اعضای حزب دمکرات کردستان و قبلا فعال در امور قضایی نوشنه اند. برخي از کُردهاي عراقي هم كه پس از ورود ارتش ايران به مهاباد به كشور خود بازگشته بودند در آنجا اعدام شدند.
    مصطفي بارزاني و همراهانش پس از رفتن به شوروي، بيش از يك دهه (حدود 12 سال) در اين جماهيريه بودند (در نخجوان، در باکو، در تاشکند و سرانجام مسکو) و در سال 1958 به خواست ژنرال عبدالکريم قاسم (ژنرال دو رگه ـ کُرد و عرب و چپگرا) به کُردستان عراق بازگشتند. ملامصطفي در کردستان عراق فعاليت هاي سياسي در چارچوب حزب دمکراتيک را از سرگرفت. بارزاني و همراهانش در طول اقامت در شوروي مهارت هاي نظامي خودرا تکميل کرده بودند و در دوران حکومت هاي پس از ژنرال قاسم فعاليت نظامي هم داشتند. فعاليت هاي ضد بعثي ملّامصطفی بارزانی از حمايت دولت آمريکا و شاه ايران ـ پهلوي دوم ـ برخوردار بود.
     بارزاني، سالها پس از درگير شدن مسلحانه با دولت حزب بعث عراق با اعضاي خانواده خود به ايران پناهنده شد و با توافق دولت آمریکا و شاه، مدت ها در كرج سكونت داشت. مصطفي بارزاني متولّد مارس سال 1903 و پدر چند فرزند ازجمله مسعود و ادريس و پدربزرگ نچيروان بارزانی پس از انتقال از ايران به آمريكا جهت درمان بيماري، در مارس 1979 در واشنگتن درگذشت و جنازه اش جهت تدفين به زادگاه او ـ بارزان انتقال يافت. مسعود و نچيروان فعاليت هاي پدر و پدر بزرگ را دنبال کرده اند.

عکس دیگری از قاضی محمد

مصطفي بارزاني در ديدار با ژنرال عبدالکريم قاسم

ایجاد سازمان تأمین اجتماعی در ایران در بهمن ماه 1331، یادگار مصدق

دوم بهمن 1331 (22 ژانويه 1953) دکتر محمد مصدق رئيس دولت وقت در یک اعلامیه تاریخی، دستور تاسيس فوري سازمان بيمه هاي اجتماعي را در ايران (معادل سوشل سکیوریتی در آمریکا) كه از ابتكارهاي وي به منظور تامين رفاه عمومي و رفع نگرانی در دوران پیری ـ با برخورداری از مزایای بازنشستگی ـ بشمار مي رود صادر كرد. این تشکیلات که در آغاز کار، سازمان بیمه های اجتماعی کارگران (دستمزدبگیران به استثنای کارمندان رسمی دولت که مقررات بازنشستگی جداگانه داشته اند) عنوان داشت بعدا به «تامین اجتماعی» تغییر نام داده شد و درسال 1392 = 2013 میلادی خبرساز شده بود و گزارش از ریخت و پاش های متعدد در آن داده می شد.
با اين حساب، بيمه هاي اجتماعي كارگران ايران در سال 1397 شصت و 6 ساله شده است. برقراری سوشِل سِکیوریتی آمریکا (تامین اجتماعی) از ابتکارات اف. دي. روزولت رئیس جمهوری وقت و هلندی تبار این فدراسیون است. فرق «تامین اجتماعی» ایران و کشورهای دیگر دراین است که در این کشورها همه کارکنان (صاحب درآمد از کارکردن، نه سود سرمایه و درآمد بدون زحمتکشی) را شامل می شود (بدون استثناء قائل شدن برای کارمندان رسمی دولت) و پرداخت سهم تأمین اجتماعی از درآمد کارکرد اجباری است. در آمریکا و کشورهای دیگر بازنشستگی، امری عمومی است و کسانی که به سن معیّن (که قانون تعیین می کند و در آمريکا 65 سال تمام) برسند و حد اقلِ مدت زمان کارکردن و پرداخت سهم تامین اجتماعی از درآمد ناشی از کار کردن خودرا داشته باشند می توانند بازنشسته شوند. در آمریکا، این حد اقل مدت زمان کارکردن و پرداخت سهم تأمین اجتماعی چهار سال است. مقررات تامین اجتماعی سبب شده است که مردم دغدغه دوران پیری را نداشته باشند.

هشدار مصدق به تفرقه افكنان داخلي

دكتر مصدق در جواني

دوم بهمن ماه سال 1331 دكتر مصدق در يك پيام مهم راديويي، اوضاع حساس ميهن را كه از همه سوي تحت فشار دشمن قرار گرفته بود براي ايرانيان تشريح، و تاكيد كرد كه در اين شرايط، تنها اتفاق ملي است كه مي تواند ايران را در مبارزاتش پيروز گرداند.
وي در اين پيام خود، در وطندوستي چند نفري كه در صدد ايجاد تفرقه بودند و از اين طريق آب را به آسياب دشمن مي ريختند ترديد كرده بود و از آنان خواسته بود كه به «فقر ميهندوستي» در ميان خود پايان دهند، و بدانند كه شهرت و هرچه را كه دارند از همين ميهن به دست آورده اند و بدون ايران «هيچ» خواهند بود. فريب خارجيانِ معاند را نخورند و ابزار دست آنها نشوند.

رهايي گروگانها و دكترين خطرآفرين جيمي كارتر

52 آمريكايي كه به مدت 444 روز در ايران به صورت گروگان بودند 21 ژانويه 1981 (يكم بهمن1359) وارد فرودگاه ويسبادن آلمان شدند. دولت ايران يك روز پيش از آن، و درست در روزي كه دوره رياست جمهوري جيمي كارتر پايان يافت اين گروگانها را كه در آبان 1358 در سفارت آمريكا در تهران دستگير شده بودند رهاساخت. كارتر كه ديگر رئيس جمهور نبود از گروگانهاي رها شده در آلمان ديدار كرد. اين گروگانگيري به شكست كارتر در انتخابات انجاميده بود. جواناني كه در آبان 1358 در تهران دست به اين گروگانگيري زده بودند خواستار استرداد شاه جهت محاكمه او در تهران و نيز تعهّد آمريكا به قطع مداخلات خود در ايران بودند. در آن زمان شاه ظاهرا جهت درمان بيماري سرطان به آمريكا رفته بود. بلوكه كردن دارايي ها ايران و نيز اعلام دكترين كارتر در 23 ژانويه 1980 اين گروگانگيري را پيچيده تر ساخته بود. طبق اين دكترين كه بنظر مي رسد همچنان نصب العين مقامات ارشد واشنگتن است، دولت آمريكا خودرا مجاز به استقرار در خليج فارس كرده است. در دكترين كارتر آمده است: دولت آمريكا هرگونه تلاش براي كنترل منطقه خليج فارس را تهديدي براي منافع حياتي خود تلقي خواهد كرد و براي عقب زدن و خنثي ساختن اين تلاش به هر وسيله و اقدام متوسل خواهد شد. بهانه صدور اين اعلاميه، مداخله مسكو در افغانستان [كه از خليج فارس، فاصله زياد دارد] بود!. اين دكترين، به رغم فروپاشي شوروي، پابرجا مانده و آمريكا اينك نه تنها عملا در عراق، افغانستان، اردن، سعودي، كويت، بحرين، قطر و امارات حضور نظامي دارد و پاكستان متحد آن است بلكه جاي پاي آن در برخي كشورهاي آسياي ميانه و قفقاز هم ديده مي شود.

Barry Rosen

21 ژانويه 2011 آن شمار ازگروگانهاي سابق که در قيد حيات هستند در وست پوینت (آکادمي نظامي آمريکا) اجتماع و ديدار تازه کردند. به اين مناسبت، برخي از روزنامه ها نوشته بودند که در زمان گروگانگيري، به اشاره مشاوران کارتر رسانه هاي آمريکا قضيه را بزرگ کرده بودند و هرروز دنبال مي کردند تا آمريکاييان متوجه بحران اقتصادي وقت نشوند. درجريان گردهمايي 21 ژانويه 2011، بَري روزِن Barry Rosen سخنگوي وقت سفارت آمريکا در تهران [آتاشه مطبوعاتي] که به گروگان گرفته شده بود جزئيات تازه اي از 444 روز گروگان بودن را بيان داشت. وي در زمان گروگانگيري 36 ساله بود. رسانه ها و سياستمداران غالبا نظر «روزن» را درباره هر تحول تازه در ايران جويا مي شوند و منعکس مي کنند.

گروگانهاي آزادشده هنگام ورود به فرودگاه ويسبادن آلمان

این مجموعه عکس و «تیتر نیویورک تایمز در روز رهایی گروگانها» که نشان دهنده مسیر قضیه است در برخی از سالها به مناسبت سالروز رهایی گروگانها در نشریات چاپ می شود

سالمرگ علی امینی ـ هشدار آذر 1340 و اعلامیه اَمُرداد 1357 او

Ali Amini

در این روز در بهمن 1370 (ژانویه 1992) علي اميني دکتر در اقتصاد، سياستمدار قديمي، وزیر دارایی و نخست وزير پيشين ايران در 87 سالگی در فرانسه درگذشت. وی ـ نوه مظفرالدین شاه قاجار که در دهه 1320 در کابینه قوام السلطنه عضویت داشت و پس از براندازی 28 امرداد 1332 وزیردارایی شده بود در پي اعتصاب و تظاهرات خياباني معلمان تهران و كناره گيري شريف امامي از نخست وزيري، شانزدهم ارديبهشت 1340 برجای او نشسته بود. امینی که مورد حمایت حزب دمکرات آمریکا و شخص جان اف. کندی رئیس جمهوري وقت بود و سه ماه پس از آغاز زمامداری کندی نخست وزیر شده بود تا اصلاحات دلخواه وی را در ايران به اجرا درآورد ضمن نطقي كشوررا در وضع بد اقتصادي و در آستانه ورشكستگي مالي توصيف كرده بود. برخي از مورخان معاصر براین باورند كه تظاهرات معلمان تهران به تحریک محمد درخشش و به اشاره دولت وقت آمريكا صورت گرفته بود تا دکتر امینی رئیس دولت شود و اصلاحات مورد نظررا عملي سازد. 3 روز پس از نخست وزیرشدن، علي امینی 19 اردیبهشت 1340 دوره وقت مجلس را منحل كرد که خواست مردم بود. وي در همين روز تشكيل اجتماعات در ميدان جلاليه (پارك لاله امروز) را آزاد اعلام داشت و قول داد که در طول زمامداری او مطبوعات سانسور نخواهند شد.
    علی امینی در طول 14 ماه نخست وزیری اش انجام یک رشته اصلاحات را آغاز و فئودالیسم (نظام ارباب و رعیتی) را تضعیف کرد. شاه که بیم داشت امینی قاجاریه را به قدرت بازگرداند به آمریکا رفت، وعده ها داد و حمایت دولت آمریکا از امینی را سلب کرد بگونه ای که این دولت تعهد کمک مالی به دولت امینی را منتفی ساخت. امینی که با چنین وضعیتی رو به رو شده بود در صدد تعدیل بودجه برآمد که برسر بودجه ارتش با شاه درگیری پیداکرد و 26 تيرماه 1341 كناره گرفت و دو روز پس از آن، امير اسدالله علم ـ دوست شخصی شاه ـ مامور تشكيل كابينه شد.
    علي اميني پس از 16 سال سکوت هفتم اَمُرداد 1357 (سال انقلاب) با صدور یک اعلاميه بلند بالا و مردم پسند به صحنه سياست بازگشت. امینی در اعلاميه خود چنين آورده بود:
     ..... ازدياد درآمد كشور [از صدور نفت] در چند سال گذشته گرچه باعث رفاه نسبي شده، ولي فسادرا هم گسترش داده و فساد براي ادامه حيات خود؛ به فشار و تمركز قدرت [دیکتاتوری] نياز داشته و مردم را عاصی کرده است. در اين چند سال يك دسته ثروتمند نوخاسته و [بسیار آزمند] هم به وجود آمده، بر دارایی ثروتمندان افزوده شده، و به همين نسبت تنگدستان (اكثريت مردم) فقيرتر شده اند و چون به خواستها و مطالبات آنان توجه نشده ناله هايشان فرياد شده و راهی جز خانه تکانی کامل و تمام عیار وجود ندارد. طبقه متوسطي كه در اين چندسال وعده تولد آن داده شده بود به وجود نيامده و به جاي آن بر شمار دلالان با خصلت هاي خاص اين گروه افزوده شده و وطن به صورت بهشت واسطه ها درآمده است و بر نارضایی توده ها افزوده و به خیابانها ریخته اند. این توده ها که وسیله ابراز نظر نداشته و سالها نفس در سينه حبس كرده بودند اینک به ميدان آمده و به جاي درددل غرّش مي كنند ـ غرّشي كه همه ديوارها و سدها را به لرزه درآورده است.
     اين اميرزاده قاجار در اعلاميه اش سپس به مشكلات جاري ایران اشاره كرده بود و اين مشكلات را؛ تورم پول، افزايش شديد شكاف توليد و مصرف، مهاجرت كشاورزان و روستانشینان به شهرها، افزايش قيمت ها، تبعیض و ... ذكر كرده بود.
    در پی صدور این اعلامیه، امینی در مصاحبه ای به اظهارات نیمه آذرماه 1340 خود در اجتماع معلمان تهران اشاره کرد و گفت: در آن روز هشدار دادم که اگر اصلاحات و تعدیل صورت نگیرد انقلاب خواهد شد. به این هشدار توجه نشد و اینک کشور در انقلاب است.
    امینی در آن زمان ( نیمه سال 1357) خیلی زود متوجه شد که انقلاب در مسیری که او می خواهد نیست و بنابراین خاموش شد و دوباره سکوت خودرا ازسرگرفت که تا روز درگذشت ادامه یافت.

بانو فخرالدوله مادر دکتر علي اميني زني ترقيخواه بود و تاسيس نخستين خط تاکسيراني تهران ازجمله کارهاي اوست

تسليم 25 هزار شكايت به كميسيون عرايض مجلس در تقنينيه هفتم و ....

22 ژانويه 2008 (دوم بهمن 1386) در تهران، به نقل از نايب رئيس كميسيون عرايض مجلس (كميسيون اصل 90) اعلام شده بود كه در هفتمين دوره تقنينيه مجلس شوراي اسلامي ايران 25 هزار شكايت به آن كميسيون ارسال شده بود. حال آنكه شكايات وارده به كميسيون در دوره ششم تقنينيه كه چهار سال پيش منقضي شد 33 هزار مورد بود. در اين نقل قول آمده بود كه از شكايات وارده به كميسيون اصل 90 در دوره تقنينيه هفتم تنها رسيدگي به 13 هزار و پانصد شكايت در صلاحيت كميسيون تشخيص داده شده بود و اين كميسيون براي رسيدگي به اين شكايات، پنج هزار و 273 مكاتبه انجام داده بود. رسانه هاي تهران كه اين مطلب را منتشر كرده بودند روشن نساخته بودند كه (اگر مكاتبه اي صورت نگرفته) به ساير شكايات 13 هزارگانه چگونه رسيدگي شده است.
    اصل 90 قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران: هركس شكايتي از طرز كار مجلس يا قوه مجريه يا قوه قضائيه داشته باشد، مي تواند شكايت خودرا كتبا به مجلس شوراي اسلامي عرضه كند. مجلس موظف است به اين شكايات رسيدگي كند و پاسخ كافي بدهد و در مواردي كه شكايت به قوه مجريه و يا قوه قضائيه مربوط است (باشد) رسيدگي و پاسخ كافي از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتيجه را اعلام نمايد و در موردي كه مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.
    با توجه به اصل 90 كه متن آن در بالا آمد، كميسيون مكّلف به اعلام نتيجه شكايات مربوط به عموم (داراي موضوع عمومي) جهت اطلاع عامه بود، كه نايب رئيس كميسيون روشن نساخته بود چند مورد از شكايات عمومي بوده و آيا نتيجه رسيدگي به آنها، جهت اطلاع عامه (در رسانه ها) اعلام شده است و يا نه؟.
    پارلمان هاي کشورهايي که داراي کميسيون عرايض هستند، نامه و شکايت هاي واصله را که فرستندگان مهر«محرمانه» بر آنها نزده باشند (درصورت مراجعه) در اختيار روزنامه نگاران قرار مي دهند تا درصورتي مفادشان براي عامه مفيد باشد منتشر کنند.

هجوم ایرانیان برای خرید مَسکَن در ترکیه ـ در یک ماهِ دسامبر 2019؛ 763 خانه ـ این ارز از کجا بدست آمده و چگونه خارج شده است

مرکز آمار ترکیه سی ام دی‌ ماه 1398 (20 ژانویه 2020) با انتشار گزارشی اعلام کرد که در ماه دسامبر2019، ایرانیان 763 واحد مسکونی (خانه ـ آپارتمان) در آن کشور خریداری کرده‌اند که رکورد تازه ای است.
طبق آمار این سازمان؛‌ در سال 2019، ایرانیان جمعا 5 هزار و 423 مسکن در ترکیه خریداری کرده بودند که نسبت به سال 2018 چهل و 9 درصد افزایش یافته بود و نسبت به سال 2017 نیز افزایشی شش برابری را نشان می‌دهد.
حال باید دید که چه عاملی انگیزه این کار بوده و ارز لازم برای خرید این خانه ها چگونه بدست آمده و چگونه از کشور خارج شده است. از شش دهه پیش، ایران و ترکیه ویزای مسافرت اتباع دو کشور به خاک یکدیگر را لغو کرده اند.

دنياي هنر

سالگرد درگذشت هایده

بیستم ژانویه (سی ام دی ماه) سالگرد درگذشت هایده ـ یک خواننده ایرانی معروف است که بسال 1990 (1368 هجری خورشیدی) و در آستانه 48 سالگی در منطقه سانفرانسیسکو درگذشت. هایده فعالیت هنری خود را از سال 1347 هجری خورشیدی (1968) و چند سال پس از خواهر کوچکترش ـ مَهَستی و از برنامه گلهای رادیو ایران آغاز کرده بود. هایده که 21 فروردین 1321 به دنیا آمده بود و نام «معصومه ـ معصومه دَدِه بالا» بر او نهاده بودند در شهریور 1357 ـ سال انقلاب، وطن را تَرک کرد و تا سال 1982 در لندن زندگی می کرد که به لس‌آنجلس نقل مکان کرد. هایده در لندن و لس آنجلس به کار هنر ادامه داد. وی که به بیماری قند مبتلا بود دچار مشکل فشار خون هم شده بود.
هایده به شرکت در یک کنسرت، در باشگاهی در نزدیکی سان فرانسیسکو دعوت شده بود که فردای آن روز ـ 20 ژانویه 1990 و در همانجا بر اثر حمله قلبی درگذشت. مراسم خاکسپاری او با حضور انبوهی از ایرانیان در گورستان «وِست‌وود ـ لس آنجلس» برگزار شد.

در قلمرو انديشه

زادروز «فرانسيس بِيكن»

Francis Bacon

22 ژانويه زادروز «فرانسيس بيكن Francis Bacon» دولتمرد، رساله نگار و فيلسوف انگليسي قرون شانزدهم و هفدهم ميلادي است كه در سال 1561 به دنيا آمده بود و 65 سال عُمر کرد.
    وي كه روش تحقيقات علمي را به دست داده است در نهم اپريل سال 1626 فوت شد. روش تحقيق اين فيلسوف به «بيكنيان مثد Baconian Method» معروف است.
    بيكن كشف حقايق را خدمت به جامعه اعلام داشته است.
     مورخان بیکن را پدر Empiricism توصیف کرده اند ـ نظریه ای که دانش را نتیجه تجربه عینی می داند و نظریه ای است موازی با روش منطقی و ریاضی.

انديشمندي كه دمكراسي پارلماني و بوروكراسي شوروي را رد كرد
«گرامشي» و افكار او در يك نگاه

Gramsci

«آنتونيو گرامشيGramsci» فيلسوفي كه تجربه هاي نيمه دوم قرن 20 تا حدي زياد درستي انديشه هاي او را تاييد كرده است 22 ژانويه سال 1891در تورينو - ايتاليا - ديده به جهان گشود و در آوريل 1937 در زندان موسوليني در گذشت.
    گرامشي كه برضد نظم طبقاتي كهن بود از جواني به جنبشهاي سوسياليستي ايتاليا پيوست. وي سپس به منظور بررسي و مشاهده روند بناي سوسياليسم در جامعه روسيه به مسكو رفت، دو سال در آنجا بود و در همانجا ازدواج كرد. در بازگشت به وطن، گرامشي براي ايجاد يك حزب كمونيست از بطن جنبش هاي سوسياليستي ايتاليا، دست به كوشش زد و موفق به تاسيس چنين حزبي شد و رهبري آن را به دست گرفت.
    موسوليني رهبر وقت ايتاليا كه «گرامشي» را بزرگترين مانع بر سر راه پيشرفت افكار خود مي پنداشت درصدد خنثي كردنش برآمد و با به دست آوردن نخستين بهانه، او را در سال 1926 به اردوگاه (كمپ) ويژه نگهداري مخالفان سياسي خود فرستاد . چون موفق نشد كه تماس گرامشي را با كمونيستها قطع كند و به اصطلاح خودش مغز او را از فكر كردن باز دارد، وي را به زندان فرستاد ــ زنداني كه از آن رهايي نيافت.
    «گرامشي» كه در مطالعات تاريخ و تاريخنگاري كار شناس بود در طول زندان 33 كتاب نوشت كه خواهر زنش «تاتيانا» دستنويس هاي او را باتردستي از زندان بيرون برد و بعدا منتشر ساخت كه معروفترين آنها «يادداشتهاي زندان» است و محتواي اين كتابها، فلسفه سوسياليستي تازه اي را به دست داده است كه بسياري از هواداران «جامعه سالاري» آن را سوسياليسم تازه و « گرامشييسم» عنوان داده و تا كنون دهها كتاب در تفسير آن انتشار يافته است. «دوبچك» کمونيست معروف و «تجديد نظر طلب» چك اسلواكي از پيروان افكار گرامشي بود.
     در دهه 1980 پاره اي از تحليلگران، تحولات عملي در چين که اين کشور را در دهه اول قرن 21 به صورت يک قدرت اقتصادي بسيار بزرگ درآورد، چرخشي به سوي گرامشييسم تعبير كرده بودند.
    پس از عقب نشيني ماركسيسم در روسيه، كشورهاي اروپاي شرقي و آسياي ميانه بسياري از سوسياليستها متوجه اصالت افكار گرامشي شده و راه خود را به اين سوي تغيير داده اند.
    گرامشي براي تامين سعادت بشر تاكيد بر به حد اقل رساندن روابط فرد با «پول» دارد و مي گويد: نظام هاي حاکم هزاران ساله بر جوامع بشري، همه جنبه هاي زندگي را به پول ارتباط داده اند. روابط فرد با افراد (در درون جامعه) را مقدار پولي كه در اختيار دارد بنا مي كند. پول به دنياي فرهنگ و هنر هم رخنه كرده، و حتي بر كار تاليف و تصنيف حاكم شده است. «پول» استقلال عمل و آزادي را از فرد گرفته است. هر عملي تحت تاثير پول است تا اراده فرد، بنابراين يك فرد در جوامع امروز برده پول است و آزاد نيست. قدرت، ناشي از پول است نه هنر، دانش، انديشه و مهارت؛ و چون چنين است، قدرتمند استثمارگر، زورگو و سلطه گر مي شود و حتي عملا بر دستگاه حاكمه جامعه مسلط مي گردد و تصميمگيري ها بر پايه منافع او صورت مي گيرد و وضع قوانين و ضوابط از خواست او خارج نيست و جامعه زماني به نقطه بحران مي رسد كه اصحاب پول در دستگاه قضاء هم رخنه كنند و در اين صورت احتكار و هر گونه فساد ديگر گسترش مي يابد.
    گرامشي فرضيه هاي دمكراسي پارلماني را رد مي كند و آن را راه و روش واقعي رسيدن به «حكومت مردم بر مردم» و يا «قدرت ناشي از مردم و براي مردم» نمي داند و مي گويد كه در انتخابات سراسري و يا در يك شهر بزرگ شناخت کامل نامزدها که لازمه يک انتخاب درست است، دشوار است. بنابراين راي دادن سرسري است و بسياري هم نسبت به آن بي تفاوت مي شوند و در آن مشارکت نمي كنند و فلسفه دمکراسي عملا بي اثر مي شود.
    گرامشي پيش بيني کرده است که اگر تمرين دمکراسي به همين صورت (وضعيت دهه 1930) ادامه يابد تبليغات انتخاباتي (مبارزات مربوط) بر پايه پول و ساخت و پاختهاي پس پرده صاحبان منافع قرار خواهد گرفت و با اين ترتيب بسياري از افراد شايسته حذف مي شوند و تكرار انتخاب افراد معين، به تدريج يك طبقه حاكمه به وجود مي آورد كه تفاوتي با نظامهاي تزاري (سلطنتي ـ موروثي) نخواهد داشت.
    به نظر گرامشي؛ بهترين دمكراسي، حكومت شوراها است كه اعضاي آنها در محله هاي كوچك كه افراد شناخت كامل از يكديگر دارند انتخاب و بر همه جنبه هاي زندگي نظارت خواهند داشت ازفرهنگ و هنر، صنعت و توليد محصول تا امور آموزشي و بهداشتي و نظم عمومي منطقه خود، و نمايندگان اين شوراها، پارلمان کشور و سران دولت را انتخاب خواهند کرد و بر کارهاي هاي مقامات نظارت خواهند داشت. با وجود اين، گرامشي با تمركز امور داخلي در مركز مخالف است و نظر به منطقه اي بودن كارها دارد و مي گويد كه اگرجزئيات امور و برنامه ريزي ها از مركز هدايت شود، جامعه دچار يك بوروكراسي بسيار بد خواهد شد و دوام نخواهد يافت.
     گرامشي به وجود آمدن يك طبقه بوروكرات در جامعه را به لحاظ پيدايش عوارض نامطلوب، برابر طبقه صاحب پول مي داند.
     گرامشي مي گويد: اگر «سوسياليسم»، در يك جامعه بوروكراسي به وجود آورد، اين بوروكراسي از بدترين نوع آن خواهد بود كه به انحراف و بالاخره شکست نظام سوسياليستي منجر خواهد شد.
    گرامشي در عين حال با نظرات ماترياليستي «انگلس» مخالف است و عقيده دارد كه نمي توان به همه جنبه هاي زندگي بشر از اين ديدگاه نطر افكند. به نظر گرامشي، به سختي مي شود انسان را از باورهاي گذشته جدا ساخت، و تغيير روانشناسي افراد نياز به زمان بسيار طولاني و نيز آموزش و پرورش خوب (کارآمد) دارد.
    گرامشي با اشاره به مشاهداتش از روش مديران اجرايي در مسكو، با اجراي نظامات و تصميمات از طريق اعمال خشونت و مجازات مخالفت كرده و نتايج حاصل از چنين روشي را ناپايدار (موقتي) خوانده است.

در قلمرو دموکراسي

ژانويه 2007 و يادي از دوران رقابتهاي انتخاباتي آمريکا: يك بانو، يك سياهپوست، يك هيسپانيك و يك ليبرال جنوبي ـ روش تعيين نامزد احزاب در آمريکا

هيلري کلينتون

با اين كه به چهارم نوامبر 2008 و دور بعدي راي گيري براي انتخاب چهل و چهارمين رئيس جمهوری ايالات متحد آمريكا، 21 ماه و ده روز فاصله بود، تا 22 ژانويه 2007 چهار سياستمدار اين كشور وابسته به حزب دمكرات خود را نامزد احراز اين مقام كرده بودند. گفته شده بود که ممکن است بعدا داوطلبان ديگري براي نامزدي حزب دمكرات به تدريج برآن شمار افزوده شوند. در آن روز (22 ژانويه 2008) اعلام شده بود که قرار شده است كنوانسيون سراسري هر حزب آمريكا اواسط سال 2008 نامزد حزب را كه يك تن خواهد بود از ميان نامزدها، برحسب آراء الکتورهايي که در طول انتخابات مقدماتي ميان حزبي انتخاب و به کنوانسيون فرستاده خواهند شد تعيين کند و قاعدتا اين نامزد، فردي را كه بايد معاون او باشد معرفي خواهد کرد و اين دو که نامشان در يک تيکِت خواهد بود از مردم براي روز انتخابات عمومي تقاضاي راي خواهند كرد.

باراک حسين اوباما

چهار سياستمداري كه در ژانويه 2007 با شتاب زياد خودرا متقاضي نامزدي احراز مقام رياست جمهوري از جانب «حزب دمكرات» معرفي كرده بودند عبارت بودند از:
    -- هيلري كلينتون؛ سناتور نيويورك و بانوي اول آمريكا در هشت سالي كه در بيستم ژانويه 2001 پايان يافت، فردي سِنتريست و تا حدي زودرنج، داراي اندکي حالت خشونت و حامي همگاني كردن بيمه درماني آمريكاييان.
    -- «باراك حسين اوباما»؛ ميانسال و سياهپوست دورگه (مادرش سفيدپوست آمريكايي و پدرش سياهپوست مسلمان كنيايي)، سناتور جونيور (نخستين بار) ايالت ايلي نوي، ناشناخته براي جامعه سراسري آمريکا، مشاور قضايي و ظاهرا ليبرال.
     -- جان ادواردز؛ ميانسال، سناتور سابق ايالت كاروليناي شمالي كه در انتخابات نوامبر 2004 نامزد معاونت جان كري بود، و به زعم خودش متنفر از بوروکراسي و سياستبازي و فعاليت لابي ييستها در دستگاههاي مقننه و اجرايي. [که وي دو سال بعد متهم به مصرف پولي را که مردم براي تبليغ به او اهداء کرده بودند در راههاي ديگر و شخصي شد و تحت تعقيب قضايي قرار گرفت و کار اين تعقيب تا سال 2012 ادامه داشت.].
    ـ ـ بيل ريچاردسون: هيسپانيك (دو رگه سرخپوست و سفيد پوست)، فرماندار وقت ايالت نيومكزيكو. وزير انرژي در كابينه كلينتون و يك دوره نماينده آمريكا در سازمان ملل، ليبرال چپ و هوادار سازش آمريکا با ملل ديگر و خودداري از تهديد و بکار بردن زور.

ريچاردسون

نظر سنجي هايي انجام شده تا 22 ژانويه 2007، «درصد» هواداران بانو كلينتون را بيش از سه نامزد ديگر نشان مي داد.
اين تفاوت نژادي نامزدها كه حزب دمکرات آمريکا از آن حمايت مي کرد حكايت از توجه اين حزب به تحول تفكر آمريكاييان و تغيير تركيب جمعيت بر اثر مهاجرت هاي تازه داشته است. اين چهار نامزد از فرصتي كه كاهش محبوبيت حزب جمهوريخواه (به سبب ناخرسندي آمريکاييان از بحراني شدن اقتصاد) به دست داده بود استفاده كرده و در نامزد شدن پيشدستي كرده بودند. در آن زمان اصحاب نظر با توجه به نتايج انتخابات پارلماني نوامبر سال 2006 بعيد دانسته بودند که رئيس جمهوري آينده آمريكا از حزب جمهوريخواه باشد [که تقق يافت.]. اين آگاهان گفته بودند: با اينکه تا روز انتخابات ممکن است رويدادهايي به سود حزب جمهوريخواه در سطح جهان صورت گيرد ولي اين تحولات تغيير بزرگي در کل آراء نخواهد داشت و پيش بيني کرده بودند که چهل و چهارمين رئيس جمهور آمريکا از حزب دمکرات خواهد بود و در هر حال قرارگرفتن يك بانو، يا يك سياهپوست دورگه، و يا يك هيسپانيك در صدر كشور 300 و چند ميليوني آمريكا و يا معاونت آن ـ هرچند با کمک مالي و اعمال نفوذ کمپاني هاي بزرگ، اصحاب منافع و صاحبان شبکه هاي تلويزيوني و ...، يك رويداد تاريخي خواهد بود.

ادواردز

عادت براين است كه در كنوانسيون سراسري احزاب، يكي از نامزدها را راضي به قبول معاونت نامزد پُرطرفدار در كنوانسيون كنند و به نامزدهاي ديگر وعده وزارت و مقاماتي از اين دست بدهند.
    در فاصله اي که تا کنوانسيون نمايندگان (الکتورهاي) دو حزب وجود داشت (از ژانويه 2007 تا آگوست 2008) و در آن دوره، اين فاصله بيش از هر دوره ديگر در طول تاريخ ايالات متحده بود!، کاکِس هاي ايالتي احزاب (کميته ها) نظر خودرا نسبت به نامزدها ابراز داشتند و برپايه اين راي گيري هاي مقدماتي داخلي حزب، نمايندگان هر حزب براي کنواسيون تعيين شدند و نامزدي که نمايندگان (الکتورهاي) بيشتري در کنوانسيون داشت نامزد حزب شد و ....
    تا 22 ژانويه 2008 شمار داوطلبان نامزدي هريک از دو حزب اصلي آمريکا به هشت تن رسيده بود و «جو بايدن» سناتور خندان و جوک گوي ايالت خيلي کوچک و کف دستي «دليور» هم خودرا نامزد کرد. ريچاردسون با اينکه در کاکِس هاي ايالتي حزب دمکرات چهارم شده بود (احتمالا به صلاحديد حزب) داوطلبي خودرا براي نامزدي پس گرفته بود. نامزدهاي پيشتاز از حزب دمکرات تا 22 ژانويه 2008 همچنان هيلري کلينتون، اوباما و ادواردز بودند. در ميان داوطلبان پيشرو نامزدي حزب جمهوريخواه يک واعظ پروتستان و يک مورمن مذهب ديده مي شدند. اين نخستين بار بود که يک واعظ (پستورِ کليسا) در کشوري که قانون اساسي اش مذهب را از سياست (دولت) جدا کرده است و کشور داراي مذهب رسمي نيست نامزد مقام رياست جمهوري شده بود.
    در کنوانسيون حزب دمکرات «باراک اوبا» که شبکه هاي تلويزيوني آمريکا اورا بزرگ و بيش از حد مطرح ساخته بودند با اندک تفاوت در شمار الکتورها، نامزد حزب شد و «جو بايدن» نامزد ديگر را نامزد معاونت خود کرد. کنوانسيون حزب جمهوريخواه نيز سناتور 72 ساله و اسير جنگي سابق جان مک کين را نامزد اين حزب کرد و او بانو «سارا پيلن» فرماندار آلاسکا را نامزد معاونت اعلام داشت که در انتخابات نوامبر 2008 همچنانکه پيش بيني شده بود حزب دمکرات برنده قوه مجريه و اکثريت دو مجلس کنگره شد و باراک حسين اوباما از نيمروز بيستم ژانويه 2009 به عنوان چهل و چهارمين رئيس جمهور آمريکا کار خودرا آغاز کرد. ولي مردم آمريکا راضي نشدند و در انتخابات بعدي مجلس نمايندگان، بارديگر اکثريت مجلس را به حزب جمهوريخواه بازگردانيدند.

... و به اين ترتيب برخي از ساخت و پاخت هاي پيش از انتخابات نوامبر 2008 آمريکا فاش شد

Jill J. Biden

بیسنم ژانویه 2009 و یک روز پیش از آغاز کار چهل و چهارمین رئیس جمهوری ایالات متحده، بانو «جیلJill J. Biden» زن «جو بایدن» در یک برنامه تلویزیونی که از شبکه «ای. بی. سی» پخش شد گفت که قبلا به شوهر او گفته بودند که کدام شغل را می خواهد تا فعاليت براي نامزد شدنش را کمرنگ کند؛ معاونت ریاست جمهوری و یا وزارت امور خارجه؟، و معاونت را به او دادند!. [ديديم که بانو کلينتون يکي ديگر از نامزدها هم وزير امور خارجه شد].
این اعتراف که شاید از زبان بانو «جیل بایدن» پریده باشد، به اظهار تفسيرنگاران ـ گوشه ای از ساخت و پاخت های قبل از انتخابات نوامبر سال 2008 آمریکا را عیان ساخت. تعیین نامزدهای معاونت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هفته ها پیش از انجام انتخابات صورت می گیرد و نام نامزد هر حزب برای ریاست جمهوری و معاونت او در یک تیکِت قرار می گیرد.
اعتراف بانو جیل بايدن بازتاب جهانی داشته و مورد تفسیر قرارگرفته بود زیرا که نشان می دهد قبل از کنوانسیون حزب دمکرات (جهت تعیین نامزد حزب برای ریاست جمهوری)، سمت های دولتی تعیین شده بودند و قرار بوده که سمت های معاونت ریاست جمهوری و دو وزارت کلیدی به سه نامزد دیگر انتخابات مقدماتی (درون حزبي) داده شود و نامزد دیگر (جان ادواردز) که اندیشه «توجه به امور داخلی» را در سر داشت (بازگشت به وضعیت پیش از دو جنگ جهانی قرن بیستم) و مخالف مداخله کورپوریشن های بزرگ در تعیین سیاست های دولت بود قبلا متهم به داشتن رابطه سِکس با فیلمبردار دفتر تبلیغات خود شده و صحنه را ترک کرده بود. وي بعدا هم متهم به سوء استفاده از کمک مالي به تبليغات خود شد و تحت تعقيب قضايي قرار گرفت و بعيد است که به آن صورت به سياست بازگردد.

در قلمرو ادبيات

روزي كه میهندوست بنام عارف قزويني درگذشت

Aaref-e-Ghazvini

عارف قزويني (ابوالقاسم) شاعر، روشنفكر و مبارز میهندوست ایران دوم بهمن 1312 (22 ژانویه 1934) فوت شد. از آنجا که فوت او در شب دوشنبه دوم بهمن روی داده بود برخی مورخان یکم بهمن (21 ژانویه 1934) را سالروز وفات وی درج کرده اند. عارف [متولد 1882 میلادی] كه هنگام مرگ 52 سال داشت در همدان و در جوار گورگاه ابوعلی سینا دانشمند بنام ایران مدفون شده است. عارف که اشعار و تصنیف های او شعار مبارزان راه دمکراسی و مشروطیت ایران قرارگرفته بود ازجمله شعر «از خون جوانان وطن لاله دمیده ...» خود نیز در تهران به این مبارزان پیوسته بود. وی که مردی احساساتی و عاطفی بود در پی یک رنجش، برای مدتی جلای وطن کرده و به استانبول رفته بود. عارف سالهای آخر عمررا در همدان و در گوشه گیری بسربرده بود. بر بسیاری از اشعار او آهنگ موسیقی ساخته شده است.

صنايع و فنون

نخستين جت مسافربر در خطوط هوايي

دوم بهمن ماه 1396 (22 ژانويه2018) 66 سال از زمان ورود هواپيماي جت به خطوط هوايي بازرگاني گذشت. در اين روز در سال 1952 (1330 هجري خورشيدي) نخستين جت مسافربر از نوع «دهاويلند كومت»، در انگلستان وارد خطوط هوايي شد.
جت مسافربر كومت نخستين پرواز خود را در 27 جولای 1949 انجام داده بود و در اين فاصله در دست تكميل و رفع نقائص بود. ساخت اين جت مسافربر از 1946 برنامه ريزي شده بود. مسافران ژوهانسبورك نخستين كساني بودند كه با جت مسافرت كردند.
«دهاويلند كومت» پس از چند سانحه بعدا اختصاص به نيروي هوايي انگستان داده شد و انواع ديگر جت مسافربر جاي آن را در خطوط هوايي گرفت.

در قلمرو دانش

زادروز آمپر

A. M. Ampere

20 ژانویه زادروز «آندره ـ ماری آمپر Andre – Marie Ampere» فيزيكدان فرانسوي است که در سال 1775 به دنیا آمد و واحد سنجش جريان برق به نام او (آمپر) گذارده شده است. آمپر که ریاضیدان هم بود و دهم ژوئن 1836 درگذشت در زمينه برق و آهن ربا و حوزه هاي مغناطيسي (الکترو مانیتیک = الکترو مگنتیک) تجربه بسيار كرده بود و قواعد متعدد به دست داده است. آمپر برغم اعدام پدرش به دست انقلابیون فرانسه، تلاش برای پیشبرد علم متوقف نساخت. وی در مقدمه تالیف خود «فلسفه علوم» نوشته است که اشتباه یک فرد و یا گروه [انقلابیون فرانسه] نباید انسان را از ادامه خدمت به همنوع بازدارد و تحقیقات علمی و هرگونه پژوهش خدمت به خلق است. پدر او از اعیان منطقه لیون بود.

در قلمرو رسانه‌ها

از قدردانی و شادباش مخاطبان گرامی سپاسگزار ـ دو پرسش و یک پیشنهاد: کتاب خاطرات ژورنالیستی کیهانی زاده برای روزنامه نگاران برایگان ارسال شود

22 ژانویه 2020 (بهمن 1398) چندین مخاطب، تلفنی و با ارسال ایمیل و فَکس، ضمن قدردانی از زحمات و گفتن شادباشِ هشتاد و سوُّمین زادروز مؤلفِ این «تاریخ آنلاین برای ایرانیان» که یکم بهمن ماه 1315 (21 ژانویه 1937) به دنیا آمده است خواستند که عکس تازه و بزرگتری از مؤلف درج شود تا از آن کُپی بگیرند و نگهدارند. این عکس همین روز (21 ژانویه 2020) گرفته شد و به پیشنهاد یک همکار، عکسی را که یکم شهریور 1335 (روز آغاز کار در روزنامه اطلاعات) گرفته شده بود تا کارت خبرنگاری برای مؤلف صادر شود در زیر آن قرار داده شد که در زیر این مطلب آمده است. یکی از این مخاطبان نوشته بود که آخرین عکس درج شده در سایت یکم بهمن ماه (21 ژانویه) مربوط به سال 2013 و هفت سال پیش است. اگر هر سال عکس همان سال را درج کنید، تغییر قیافه بر حسب سن موجب قضاوت تأثیر گذشت زمان می شود.
     یک مخاطب که تلفنی تماس گرفت پرسید که دبستانی که به نام مؤلف در کوی وحیدیهِ تهران بود چه شد؟، دیگر به نام مؤلف در آنجا دبستانی وجود ندارد. این مخاطب گفت که چهار سال در آن دبستان دولتی تحصیل کرده بود و بعدا هم که از آنجا می گذشت تابلو دبستان را دیده بود که هنوز به نام این مؤلف بود. به این مخاطب گفته شد که این سئوال را از مقامات مربوط کند. این نامگذاری به خاطر خدمات فرهنگی و آموزشی این مؤلف بود و از شهریور 1353 برقرار شده بود.
    مخاطبِ دیگر درباره چاپ خاطرات ژورنالیستی مؤلف سئوال کرده بود که وعده آن را نزدیک به دو سال پیش داده بودیم که پاسخ داده شد؛ مشکل کاغذ بود که رفع شده و انتشار خواهد یافت، ولی همه گیرشدن کووید ـ 19 از همان وقت مزید بر علت شده است. ولی تلاش خواهد شد که چندماه پس از فروکش کردن این بیماری، خاطرات انتشار یابد.
    یک مخاطب که این مطلب را پس از درج آن در سایت 22 بهمن 1398 خوانده بود نامه نوشت و پیشنهاد کرد: "شما که اهل مادیات نیستید، پس از انتشار کتاب خاطرات ژورنالیستی خود که نوشته اید حاوی تاریخچه روزنامه نگاری و شرح احوال و کارهای روزنامه نگاران بنام هم خواهد بود، یک نسخه از آن را به رایگان برای همه روزنامه نگاران کشور، استادان رشته روزنامه نگاری و دهها جلد نیز به هر یک از مدارس روزنامه نگاری بفرستید تا میان دانشجویان خود توزیع کنند و همچنین به رایگان برای همه کتابخانه های کشور. این کار خدمت بزرگی خواهد بود.".
    پیشنهاد این مخاطب که نامه پُستی او نهم بهمن 1398 دریافت شد و نوشته است زمانی و برای مدتی کوتاه روزنامه نگاری می کرد پذیرفته شد و بیش از دو هزار جلد از این کتاب به رایگان اختصاص به روزنامه ها، روزنامه نگاران، مدارس روزنامه نگاری و کتابخانه ها داده خواهد شد.

دو عکس از مؤلف این تاریخ آنلاین به فاصله 63 سال از هم (20 سالگی و آغاز کار روزنامه نگاری ـ 83 سالگی در 21 ژانویه 2020)

ساير ملل

سالمرگ «شاهجهان» كه تاج محل را ساخت و دو بار در قندهار از ايران شكست نظامي خورد

22 ژانويه 1666 «شاهجهان» پنجمين امپراتور تيموري (گوركاني ـ اصطلاحا؛ مغولی) هند درگذشت. وي در سال 1592 متولّد شده بود. شاهجهان بود كه عمارت «تاج محل» را به يادبود بانویش ارجمندبانو (ممتاز محل) ساخت.
    شاهجهان دوبار تلاش به تصرف قندهار كرده بود كه از ارتش ايران شكست خورد. شكست سال 1653 او آن چنان سخت بود كه انديشه تعرض به قلمرو ايران را از سر بيرون كرد. وي، به ترتیب پس از جهانگير، اكبر، همايون و بابر امپراتور هند شده بود. حكومت تيموريان بر هند از 1526 تا 1857 طول كشيد و از اين سال، پادشاه انگلستان خودرا در عین حال امپراتور هند (هندوستان = همه شبه قاره هند از ميانمار تا مرز جنوب شرقی ايران) اعلام می کرد (بريتيش راج) كه چون در لندن می نشست، تا سال 1947 نايب السلطنه به دهلي مي فرستاد.
     بابر از اعقاب اميرتيمور گوركان و نخستين پادشاه هند با تأييد و كمك دولت وقت ايران امپراتور هند شده بود. وي قبلا با حكم شاه صفوي ايران حكمران كابل بود. همايون نيز با كمك ارتش شاه طهماسب صفوي تخت و تاج خود را به دست آورده بود. در دوران گوركانيان، «پارسي ـ فارسی» زبان رسمي دربار هند بود و پارسيان هند كه اين كشور را صنعتي، تكنولوژيك و اتمی كرده اند در آن زمان مديريت ها را برعهده داشتند.
     طراح عمارت تاج محل كه در ژانويه سال 1653 ميلادي تكميل شد استاد عيسي ـ معمار بزرگ ايراني بود. استاد عيسي براي ساختن اين عمارت باشكوه دهها معمار و تزيين كار را از ايران (عمدتا از شهرهاي اصفهان، كرمان و شيراز) به هند برده بود. بيشتر تزيين كاران از شيراز بودند. قسمتي از سنگهاي مرمر اين عمارتۀ، از ايران ـ معادن كوه هزار واقع در شهرك «رايِن» استان كرمان و ايران خاوري (سرزميني كه انگليسي ها بعدا نامش را افغانستان گذارده اند و در آن زمان قطعه خاوري ايران بود) به محل حمل شده بود.

شكست نظامي استعمارگران انگليسي از مردم غنا

22 ژانويه 1824مردان قبيله «اشانته Ashanti» سرزمين غنا نيروهاي استعمارگر انگليسي را در يك نقطه ساحلي اين سرزمين شكست دادند. انگليسي ها از «غنا» كه در آفريقاي غربي واقع شده است به نام «ساحل طل» ياد مي كردند. قبيله «اشانته» در قرن سيزدهم ميلادي در غرب آقريقا (عمدتا غنا و سرزمين هاي مجاور) يك امپراتوري بزرگ و نيرومند تشكيل داده بود.

روزي كه ملكه ويكتوريا درگذشت

Victoria

ويكتوريا، ملكه انگلستان 22 ژانويه 1901 در 82 سالگي درگذشت و با مرگ او يك دوره تاريخي اين كشور پايان گرفت. در پي درگذشت ويكتوريا، پسرش ادوارد هفتم برجاي او نشست و از 22 ژانويه 1901 پادشاه انگلستان شد.
ويكتوريا از سال 1837 بر انگلستان سلطنت كرده بود. در زمان او بود كه گفته شد آفتاب بر پرچم انگلستان ــ به دليل كثرت مستعمرات در گوشه و کنار جهان ــ غروب نمي كند. در زمان وي بود كه واژه «امپراتور هند» را برعنوان پادشاه انگلستان اضافه كرد. مردم مستعمرات (به ظن خود) گمان مي كردند كه اين ويكتورياست كه حكومت مي كند، زيرا از نظام حكومت پارلماني انگلستان بي اطلاع بودند.
شوهر ملكه ويكتوريا در دهه 1860 درگذشته بود و او چهار دهه در مرگ شوهر عزادار بود.

نخستين بانو كه وزير امور خارجه دولت واشینگتن شد ـ اشاره اي به دو بانوي ديگر که پس از او رئيس ديپلماسي آمريکا شدند

Madeleine Albright

22 ژانويه 1997 بانو «مادلين آلبرايت Madeleine Albright» وزير امور خارجه دولت واشنگتن شد. وي كه پانزدهم ماه مي 1937 در شهر پراك (جمهوري چك) و در يك خانواده يهودي به دنيا آمده بود نخستين زني بود كه وزير امور خارجه دولت فدراسیون آمریکا شده بود. خانواده آلبرايت پس از قدرت يافتن هيتلر و عمدتا از ترس او به يوگوسلاوي، انگلستان و سپس آمريكا فرار كردند.
    «يوسف كوربل» پدر مادلين نام دخترش را «ماري يانا» گذارده بود. اين خانواده پس از فرار از پراگ و شنيدن اين خبر كه بسياري از بستگانشان به دست عوامل هيتلر كشته شدند دين خود را تغيير داد و كاتوليك شد. بايد دانست که يهودي بودن يعني از نژاد اين مردم بودن و نيز پيروي کردن از دين موسي است و بنابراين، يک فرد با تغيير دين، از يهودي بودن کاملا خارج نمي شود زيراکه نمي توان نژادرا تغيير داد. مادلين بعدا از کاتوليک بودن دست کشيد و انگليكن مذهب (مسيحيت انگلستان) شد و نام خودرا هم از «ماري يانا كوربلووا» به مادلين تغيير داد!.
    «آلبرايت» نام خانوادگي شوهر سابق و پدر فرزندان اوست. وي يك بانوي مطلقه بود كه در رشته علوم سياسي دكترا گرفت. مادلين تنها وزير امور خارجه آمريكا بوده است كه صريحا اذعان کرد كه اين دولت در براندازي 28 اَمُرداد 1332 دست داشت و دولت دكتر مصدق را كه برگزيده ايرانيان بود حذف کرد. با وجود اين اعتراف، وي به خاطر اين عمل دولت واشنگتن، از ايرانيان عذرخواهي نکرد. مادلين در طول رقابت هاي انتخاباتي سال 2008 آمريکا و تا زمان حذف بانو هيلري كلينتون از اين مسابقات؛ از مشاوران وي بود. بانو آلبرایت بیست و سوم مارس 2022 درگذشت.
    انتصاب بانو کلينتون به سمت وزير امور خارجه کابينه «اوباما» 21 ژانويه 2009 با 94 راي موافق در برابر 2 راي مخالف در سناي آمريکا تصويب شد و ساعتي بعد سوگند خورد رئيس ديپلماسي آمريکا شد و 4 سال در این مقام بود.
     هيلري سومين بانويي است که وزير امور خارجه آمريکا شده بود. وي برجاي بانو «کاندو ليزا رايس» نشسته بود که در دور دوم رياست جمهوري جورج دبليو بوش وزير امور خارجه آمريکا بود. بانو رايس ـ يک سياهپوست آمريکايي بود که در مواردی خشونت و يکدندگي از خود نشان می داد.

هيلري با حضور شوهرش بيل کلينتون 21 ژانويه 2009 سوگند وفاداري به وطن و حفظ منافع آن را ياد و کار خودرا به عنوان وزير امور خارجه کابينه "اوباما" آغاز کرد

تاکيد سران وقت آلمان و فرانسه بر رعايت اصول نظم جهاني و اجتناب پذير بودن جنگ، ولي ...

ژاك شيراك رئيس ـ پرزیدنتِ وقتِ فرانسه و گرهارد شرودر صدر اعظم وقت آلمان در ديدار 22 ژانويه سال 2003 خود به مناسبت چهل ساله شدن پيمان دوستي و همکاري دو كشور اعلام كردند كه معتقد به حل مسائل از راههاي صلح آميز هستند و تاكيد بر رعايت اصول نظم جهاني و اجتناب پذير بودن جنگ كردند. [اين ديدار دو ماه قبل از حمله نظامي آمريکا و انگلستان به عراق صورت گرفت].
سران دو دولت به مناسبت چهلمين سالروز انعقاد اين پيمان در اجلاس مشترك پارلمانهاي فرانسه و آلمان شركت كرده بودند و عكس مقابل، آنان را پيش ازشركت در اين جلسه در كاخ اليزه (پاريس) نشان مي دهد.
دو ماه پس از اين ديدار، دولت آمريکا (جورج دبليو بوش) در اجراي تصميم از پيش گرفته شده، حمله نظامي به عراق را آغاز و اين کشور را اشغال کرد و ....

تحليلگر امور ايران در پنتاگون، به جرم دادن اطلاعات محرمانه آمريكا به اسرائيل به 12 سال زندان محكوم شد

لاري فرانکلين

در پي اعتراف لورنس فرانكلين (لاري) سرهنگ هوايي 59 ساله آمريكا، تحليلگر و كارشناس سابق امور ايران در وزارت دفاع آن كشور به سه مورد از اتهامات وارده به خود، قاضي مربوط 19 ژانويه 2006 او را به دوازده سال و هفت ماه زندان محكوم كرد.
    وي متهم شده بود كه اسرار و اطلاعات طبقه بندي شده وزارت دفاع آمريكا درباره ايران را از طريق يك ديپلمات و دو «لابي ييست» به اسرائيل داده است.
     سرهنگ فرانكلين كه 83 پرونده محرمانه و 38 پرونده فوق محرمانه وزارت دفاع آمريكا را به خانه خود برده بود بيش از ده سال در قسمت «دي.او.دي» پنتاگون، تحليلگر گزارشهاي مربوط به ايران و منطقه شمالي خليج فارس بود. وي زير نظر «فيث» معاون وزارت دفاع آمريكا كار مي كرد كه بهانه هاي لازم براي حمله به عراق را به دست دولت جورج بوش داده بود.
    سابقه كار سرهنگ فرانكلين در وزارت دفاع آمريكا بالغ بر 27 سال گزارش شده بود.

زمانی که بانو «مركل» واسطه ميان بلوک غرب و روسيه بود

پوتين و مركل در مذاكرات سال 2006

از تفسير هاي 20 ژانويه سال 2006 رسانه ها چنين بر مي آمد كه بانو «آنجلا مركل» رئيس وقت دولت آلمان پذيرفته بود كه واسطه دولت هاي بلوک غرب (آمريكاي شمالي و اتحاديه اروپا) با گردانندگان دولت روسيه باشد. اين مفسران، دليل اين كار را تسلط پوتين بر زبان آلماني و آشنايي او با فرهنگ آلماني ها و نزديك بودن فاصله دو كشور از يكديگر بيان کرده بودند. پوتين قبلا و سالها يك افسر اطلاعاتي روسيه در آلمان شرقي بود كه مركل نيز از شرق آلمان است.
مركل پس از ديدار با جورج بوش در واشنگتن، به مسكو رفته و با پوتين مذاكره كرده بود. نخستين ماموريت مركل در سمت رابط ميان بلوک غرب و روسيه، تبادل نظر درباره مسئله فعاليت هاي اتمي ايران با پوتين بود.
در ژانويه 2007 نيز مرکل با پوتين مذاکره کرد و اين بار ماموريت مرکل، گرفتن اطمينان از پوتين بود که بايد حمل نفت و گاز روسيه به اروپاي مرکزي خلل ناپذير باشد و اشکالي از نوع قطع موقت و تعلل در آن پيش نيايد. در ژانويه 2009 ديديم که پوتين راه خودش را رفت و تا با اوکراين به توافق نرسيد ارسال گاز به اروپا از راه اوکراين را برقرار نکرد و بعدا هم ....

برخي ديگر از رويدادهاي 22 ژانويه

1517: شهر قاهره به تصرق نيروهاي عثماني در آمد و از آن پس، مصر قرن ها وابسته به دولت اسلامبول (استانبول) بود.

1552: دوك سامرست Duke of Somerset (لُرد اول) كه سالها مشاور پادشاه وقت انگلستان بود به جرم خيانت گردن زده شد. وی 52 ساله بود.

1760: درجنگي كه در هِند ميان انگليسي ها و فرانسوي ها در گرفت فرانسويان شكست خوردند. هر دو دولت مي خواستند که هند را مستعمره خود كنند و بر سر آن باهم رقابت مي كردند.

1879: درجريان جنگ انگليسي ها با افراد قبيله زولوها در جنوب آفريقا، در نبردي كه در اين روز صورت گرفت، زولوها پيروز شدند.

1905: نيروهاي تزار روسيه، نيكلاي دوم، به سوي مردمي كه دست به اعتصاب و اعتراض زده بودند آتش گشودند و بيش از 500 تن ار آنان را كشتند.

1946: سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (سيا .C.I.A) تاسيس شد.

1962: سازمان كشورهاي قاره آمريكا، براثر فشار دولت واشنگتن، عضويت كوبا در آن سازمان را به حالت تعليق درآورد. دولت كوبا نظام اين كشور را سوسياليستي اعلام داشته و به ملي كردن موسسات متعلق به آمريكاييان دست زده بود.

1963: شارل دوگل رئيس جمهور وقت فرانسه با هدف برطرف ساختن كدورت دو ملت فرانسه و آلمان از يكديگر، با آدنائر صدراعظم وقت آلمان (در آن زمان؛ آلمان غربي) پيمان همكاري دو جانبه امضاء كرد.

1957: اسرائيل، در پي تهديد شوروي، به اشاره دولت آمريكا نيروهاي خود را از صحراي سينا بازگردانيد. اين نيروها در سال 1956 و درجريان حمله نظامي مشترك انگلستان، فرانسه و اسرائيل به مصر (در پي اعلام ملي شدن آبراه سوئز) وارد صحراي سيناي مصر شده بودند. دولت واشینگتن نگران ورود ارتش سرخ به مصر و ماندگار شدن در خاورمیانه بود.

1970: کار بوئینگ 747 دوطبقه معروف به جمبو جت در حمل و نقل هوایی آغاز شد.

1973: ديوان عالي آمريكا سقط جنين (كورتاژ) را عملي كه مغاير قانون اساسي آن كشور باشد ندانست.

1991: ارتش عراق در جريان جنگ با آمريكا بر سر كويت بارديگر به سوي شهر تل اويو در اسراييل موشک فرستاد.

2006: در این روز در دو انفجار انتحاری در محله شیعه نشین باب الشرقی شهر بغداد 88 تن کشته شدند.

2014:

مازیار پرتو فیلمساز ایرانی در این روز در 80 سالگی در لس آنجلس درگذشت. او در تهران بدنیا آمده بود و 54 سال در کار فیلمسازی و سینما فعالیت داشت. فیلم هایِ «کوکنار (بوته خشخاش) هم گُلی است»، «زن خون آشام»، «جعفرخان از فرنگ برگشته»، «قیصر» و ... از کارهای اوست.

2016: همایون بهزادی فوتبالیست ایرانی بنام در این روز در 73 سالگی در تهران درگذشت. وی در خرم آباد بدنیا آمده بود.

2022:

رُزِتا در جوانی

رُزِتا (Piper Laurie) بازیگر سینمایی و کار نمایش در این روز 91 ساله شد و اعلام کرد که تا آخرین لحظه حیات به این کار که به آن دلبسته است ادامه خواهد داد. این هنرمند آمریکایی که 22 ژانویه 1932 بدنیا آمده است از 1950 (18 سالگی و 72 سال پیش) وارد حرفه نمایش شده است. معروف ترین فیلم او «مأموریت خطرناک» عنوان دارد.

کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)

حسّاسیت شاه نسبت به اخبار بامدادی رادیو دولتی ایران، بویژه اخبار هوا

روزی که تنظیم و دبیری اخبار بامدادی رادیو دولتی ایران (اخبار ساعت های 6، 7 و 8 بامداد) به من سپرده شد که آن را دو دهه ادامه دادم، به من تاکید شد که شاه اخبار بامدادی رادیو را گوش می کند، مخصوصا اخبار ساعت 7 بامداد را ـ که 15 دقیقه و عمدتا گزارش رویدادهای بین الملل بود. باید دقّت شود که هر خبر؛ کامل، روان و سابقه نویسی شده باشد و برای او (شاه) جای سئوال باقی نگذارد. ممکن است مستقیما تلفن کند و توضیح بیشتری درباره خبر بخواهد، باید آمادگی پاسخ گفتن داشته باشم. همچنین گفته شد که شاه نسبت به اخبار هواشناسی حسّاس است و نگران خشکسالی و کاهش محصول تا برای مقابله با آن بیاندیشد و برنامه ریزی کند، لذا اخبار مربوط به «هوا» باید جامع باشند و نباید به گزارش هواشناسی اکتفا شود، باید از نمایندگی های خبرگزاری پارس در استانها نیز در آن باره سئوال شود، مخصوصا در جایی که مدتی است باران نیامده و یا سیل و برف، سنگین باشد. در تنظیم اخبار مربوط به افغانستان حسّاس است و این اخبار باید به گونه ای مثبت، تنظیم شوند زیراکه برای شاه، افغانی و ایرانی تفاوت ندارند ـ یک ملّت اند با دو دولت و باید در اخبار به یک چشم نگریسته شوند و تحقیر نشوند. اخبار مناطق عربیِ شرقِ دریای سرخ هم باید بگونه ای تنظیم شوند که تحریک آمیز و دشمنی تراش نباشند، ما از آن ناحیّت درد سر نمی خواهیم. رعایت ترکیه، پاکستان و هند را نیز باید کرد زیراکه فرهنگ مشترک داریم.
همچنین توصیه شد که خبرهای پزشگی، مرگ و میرهای بزرگان و معاریف (در سراسر جهان ـ صرف نظر از کدام کشور)، سالروز رویدادهای مطرح و اخبار مربوط به تألیف و کتاب (کتاب های جدیدا انتشار یافته که در اخبار خبرگزاری ها آمده باشد) را از قلم نیاندازیم و نیز وارد کار رقابت دو بلوک متخاصم وقت (غرب و شرق) نشویم ـ ما متحد غرب هستیم، ولی نَه روابط عمومی این بلوک. اخبار غیرِ مطلق و اظهارات مقامات ارشد کشورها باید از چند منبع گردآوری و جمع بندی شود تا درست و بی طرفانه باشد. تفسیر ها بماند برای پخش در اخبار مشروح بعد از ظهر و شب تا فرصت بررسی بیشتری روی آنها باشد زیراکه بیشتر تفسیرنگاران بی طرف نیستند. نباید در مخاطب این تفکّر به وجود آید که ما از فرد و یا دولت معیّن هواداری می کنیم ـ این کار از وظایف وزارت امور خارجه است و اگر این وزارت چیزی نوشت و فرستاد به نام خودش [ذکر منبع] پخش شود. متون مطالب مربوط به سالروزهای مذهبی و اخبار مربوط باید قبلا به تأیید یک روحانی برسد تا دقیق باشد و اساسِ شیعی (شیعه اثنی عشر) داشته باشد و ....
در مورد اخبار بین الملل، این وضعیت و حسّاسیت که شاه شنونده آن خبرها بود تا حدود سال 1350 ادامه داشت زیراکه از این زمان (احتمالا به اقتباس از رئیس جمهوری وقت آمریکا) برای او در کاخ نیاوران، یک دستگاه تله پرینتر اسوسییتدپرس نصب کردند و هر چند ساعت یکبار شخصا سراغ خبرها می رفت و می خواند و گویا در سال انقلاب هر ساعت یکبار و این کار نه تنها وقت او را گرفته بود بلکه باعث ترس و نگرانی او هم شده بود.

پيام‌هاي تازه

حرفه اي شدن مطبوعات - انتقال تجربه و معلومات براي فروش نيست ـ آموزشگری يك خدمت انساني و ميهني است

22 ژانويه 2006 مخاطبي از لندن در پيامي به زبان انگليسي که به فارسی ترجمه شد چنين نوشته بود:

    "در سايت روزنامه اينترنتي «بازتاب» خواندم كه يك معاون وزارت ارشاد گفته بود كه اين وزارتخانه به حرفه اي شدن مطبوعات کمک مالي مي كند، شما (اشاره به مؤلف اين تاریخ آنلاین) بيش از هر فرد ديگر از طريق نوشته هايتان به حرفه اي شدن مطبوعات وطن كمك مي كنيد، آيا از اين كمك برخوردار مي شويد؟.".

    پاسخ:

     ابدا. انتقال تجربه و معلومات براي فروش نيست. آموزشگری ـ مستقیم و یا غیرمستقیم از طریق بیان تجربه و خاطرات، يك خدمت انساني و ميهني است. فردي كه از روي طيب خاطر، كار آموزش عمومي را پيشه مي كند از ماديات و ماديگري، رویگردان و متنفر است و گرنه مي رفت و به معاملات مثلا مستغلات مي پرداخت كه آسانتر بود. اين نگارنده در سال 1336 كار خبرنگاري در میزِ پوششِ اخبار اقتصادي روزنامه اطلاعات را رها ساخت زيرا حاضر به ديدن كساني (منابع اخبار اقتصادی) نبود كه حرص پول مي زدند. اين نگارنده خانه اي را كه در نارمك در زميني به وسعت 123 متر ساخته بود و در آن مي نشست، پس از انتقال به كوي نويسندگان نفروخت كه مي شد با پول آن 150 هزار دلار تهيه كرد و آن قدر آن را به رایگان در اختیار بستگان گذارد كه بهاي خانه ها تنزل فاحش كرد و در تيرماه 1359 آن را به حدود پانصد هزار تومان فروخت تا «سپيده دم» را منتشر سازد كه به دليل آغاز جنگ و نبودن كاغذ از او خواسته شد كه فعلا منتشر نكند و قسمتي از اين پول در بانك ماند و در سال 1370 كه سراغ اين پول رفت به دليل تنزل ارزش ريال، با آن تنها مي شد يك دوچرخه خريد و خم به ابرو نياورد. در آن زمان به حساب های پس انداز بهره تعلق نمی گرفت بمانند حساب های پس انداز بازنشستگان دولتی که دریافتی بازنشستگی شان به آنها واریز می شود.
     در هر صورت، اين نگارنده (فردوسي وار) براي كمك به حرفه اي شدن مطبوعات و تاريخ نگاري و آموزشگری از این طریق، دستمزد مالي دريافت نخواهد كرد و چشمداشتي نخواهد داشت.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com