Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

22 اكتبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

اظهارات صلح آميز يزدگرد يکم سازنده شهر يزد ـ میراث مهم سیاست های یزدگرد یکم شاه ایرانیان و آرکادیوس امپراتور رومیان در جهان امروز

به گزارش پاییز 399 میلادی سفير دولت وقت روم در تيسفون، يزدگرد يکم (ایزدکِرتی = خداداد) از دودمان ساسانيان [پدر بهرام گور] كه پس از بهرام چهارم به شاهي ايران رسيده در نخستين ديدار عام [عمومی] خود [که مورّخان معاصر با محاسبات تقویمی، زمان آن را بر اساس گزارش سفیر روم 22 اكتبر سال 399 ميلادي به دست داده اند] گفت كه در مناسبات ايران و روم [روم شرقی و روم غربی] روش مذاكره و صلح را بر جنگ و ستيز ترجيح مي دهد، زيرا كه جنگ؛ منابع هر دو كشور را هدر مي دهد. به علاوه، نتیجه جنگ را نمی شود از قبل دقیقا پیش بینی کرد. وي در همين سخنراني گفت كه تصميم گرفته است كه مسيحيت را در قلمرو ايران تحمل كند.
يزدگرد یکم بود که شهر «يزد» را در حاشيه كوير ساخت كه نام او براين شهر گذارده شده است. [شهر یزد ـ شهر خدا در دو قرن آخر دوران ساسانیان، از لحاظ مذهبی نقشی را داشت که اینک شهر قم دارد]. يزدگرد كه 21 سال سلطنت كرد (از 399 میلادی تا سال 420) بعدا به پيروان ساير اديان در قلمرو ايران آزادي داد و مسيحيان را كمك كرد تا براي خود كليسا بسازند و از همين رو برخی از موبدان آيين زرتشت وي را «يزدگرد گناهكار» مي خواندند. يزدگرد به دليل علائقي كه نسبت به اَرمنيان داشت پس از درگذشت پادشاه ارمنستان، پسر خود را شاه آنجا كرد. شماری کم از مورخان نوشته اند که مخالف خوانی موبدان زرتشتی سبب شد که یزدگرد اواخر عُمر نسبت به بزرگان همه ادیان روی خوش نشان ندهد. مورّخان مشرق زمین از یزدگرد یکم به عنوان شاه آرامش بخش [صلح طلب] یادکرده اند زیراکه از ورود به جنگ اجتباب می کرد.

Flavius Arcadius

فلاویوس آرکادیوس Flavius Arcadius امپراتور قسمت شرقي روم (395 ـ 408 میلادی) كه در قسطنطنيه مي نشست آنچنان به يزدگرد يکم اعتماد يافته بود كه وصيت كرده بود اگر او پيش از رسيدن پسرش (تئودوسیوس ـ 2 Theodosius متولد دهم اپریل 401 میلادی) به سن بلوغ، فوت كند، يزدگرد اين پسررا بزرگ كند و حامی او باشد كه همين طور هم شد. وي همچنين توصيه اکيد کرده بود که فرزند او بايد يک آموزشگر ايراني هم داشته باشد و زبان پارسي يادگيرد. به باور مورخان اروپایی قرن 19، وصيت هاي امپراتور روم شرقی به این سبب بود که پسرش با فرهنگ و روانشناسی ایرانیان آشنا شود و زبان آنان را فراگیرد تا پس از رسیدن به تاج و تخت بداند که چگونه با ایرانیان تعامل داشته باشد. انگلیسی ها از این اندیشه و ابتکار امپراتور وقت روم شرقی (بیزانتین Byzantine) بویژه برای استعمار و سلطه بر سایر کشورها بهره بسیار بردند؛ و در قرون 17، 18 و 19 فرمانداران، سفیران و مامورانی به هر سرزمین مورد نظر می فرستادند که زبان، فرهنگ و تاریخ آن ملت را می دانستند و از این طریق خودرا «خودی» نشان می دادند و .... این موضوع در قرن 20 میان استادان علم روابط بین الملل به صورت یک بحث درآمده بود و توصیه می شد که دولت ها نمایندگان خود در سایر کشورها و یا دفاتر مرکزی و سازمانهای مربوط را از میان کسانی انتخاب کنند که زبان، فرهنگ، تاریخ و روانشناسی کشور محل ماموریت را بخوبی بدانند که از این طریق نه تنها مسائل آسانتر حل خواهد شد بلکه مسئله تازه ای به وجود نخواهد آمد.
در تابستان 2011 که دولت وقت آمریکا گری لاک Gary Locke چینی تبار و چینی دان را سفیر خود در پکن و «الن ایر Alan E. Eyre» فارسی دان و آگاه از تاریخ و فرهنگ ایران و روانشناسی ایرانیان را یک مقام مربوط در وزارت امورخارجه داد، مفسران رسانه ها این اقدام (اقدام آن زمان) واشنگتن را اقدامی بجا خوانده بودند.

Gary Locke

Alan E. Eyre

    ****
    مؤلف این «تاريخ آنلاين براي ايرانيان» به خاطر دارد که در ژانویه 1979 (سال انقلاب - ديماه 1357)، اوایل از سرگيري کار رسانه ها پس از اعتصاب 61 روزه و روزی که شاه وقت به فرودگاه رفته بود تا از کشور خارج شود، غلامحسین صالحیار سردبیر وقت روزنامه اطلاعات از جعفری (مصطفی کلیم جعفری) خبرنگار ایرانی ـ پاکستانیِ «تهران جرنال» که با سفارتخانه ها رفت و آمد داشت و خبر می گرفت و در ساعات بعد از نیمه شب هم در خبرگزاری پارس (ايرنا) مترجم اخبار از زبان انگلیسی بود نظرش را درباره تحولات روز پرسید و او پاسخ داد که اگر ویلیام سولیوان [سفیر وقت آمریکا در ایران] فارسی می دانست، تاریخ ایران را مرور کرده بود، از منش و روانشناسی ایرانیان اطلاع داشت؛ رفت و آمدهایش به دربار و تماس هایش با شاه به آن صورت نبود و «بری روزن Barry Rosen» سخنگوی سفارت در این زمینه با من (جعفری) هم ـ عقیده است.
    جعفری اضافه کرد که دولت آمریکا اگر بخواهد در کشورهای دیگر از بحران اجتناب کند و یا وارد بحران نشود و خودرا درگیر و خسته نکند باید نه تنها مشاوران ریاست جمهوری آن کشور «تاریخ ملل» را بدانند بلکه دیپلمات هایش را از میان کسانی انتخاب کند که با زبان، فرهنگ، روانشناسی و تاریخ ملت محل ماموریت آشنایی کامل داشته باشند. نمی توان با تفکر غربی، با شرقی ها تعامل داشت و موفق شد.
    [مولف اين تاريخ آنلاين در آن زمان معاون سردبیر، دبیر اخبار بین الملل، تفسیرنگار و تاریخ ژورنالیستی نویس روزنامه اطلاعات بود.]

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

زادروز نادرشاه سردار بزرگ مشرق زمين ـ اشاره به فرضیه او؛ قدرت دریایی

نادرشاه

بيست و دوم اکتبر زادروز نادرشاه سردار بزرگ و شاه انتخابي ايران است که در سال 1688 ميلادی در دستگِرد خراسان به دنيا آمد و 59 سال عُمر کرد و مرزهای ايران را در شمال و شمال غربي، جنوب و شرق به حد زمان ساسانيان رسانيد و در شمال غربی و غرب، عثمانی را از قفقاز و همه سرزمين های اَرمنی نشين بيرون راند و شهرهاي کربلا و نجف را متصرف شد. وی همچنين به تصرف دهلی موفق شد و با فراری دادن روس ها، مرزهای ايران در داغستان را تثبيت کرد.
    مورخان نظامی «نادر» را آخرين سردار بزرگ مشرق زمين خوانده اند.
    وی در نوجوانی با مادرش به اسارت ازبک ها که به خراسان دستبرد زده بودند درآمد ولی پس از رسيدن به سن بلوغ و نيز درگذشت مادرش، از اين اسارت فرار کرد و به ايل افشار پناهنده شد و به همين سبب وی را نادرشاه افشار نوشته اند، حال آن که در اصل، از تبار افشارها نبود.
    نادر دهم ژوئن 1747 در جريان کودتای افسران ناراضی خود در اردوگاه نظامي فتح آباد واقع در 12 كيلومتري قوچانِ (خبوشان) خراسان کشته شد و با مرگ او، تاریخ شرق ورق خورد و تا نیمه قرن بیستم گرفتار استعمار اروپایی و فلاکت بود. نادرشاه بود که گفت بدون قدرت دریایی موثر نمی شود به استعمار اروپایی بر شرق پایان داد و ایران بدون قدرت دریایی، از ناحیه جنوب آسیب پذیرتر از مرزهای سه جانب دیگر است و برای ساخت یک ناوگان نیرومند باید از پارسیان هند کمک گرفت که طمع دیگری ندارند. وی خودرا «نادر ایرانزمین» می خواند.

تيرباران شدن 24 تَن از افسرانِ کمونیست نیروهای مسلح ایران در اکتبر 1954 (مهر و آبان 1333)

در اکتبر 1954 و در چهار نوبت، بیست و چهار افسر کمونیست ايران (افسران توده ای) در میدان تیر لشکر 2 زرهی تهران تیرباران شدند. سازمان نظامی حزب توده دو ماه پیش از آن کشف شده بود و 22 سرهنگ، 69 سرگرد، یکصد سروان، 193 ستوان (از کادر ثابت ـ استخدامي)، 19 ستوان دوم و ستوان سوم وظیفه و 63 دانشجوی دانشکده افسری به اتهام عضویت در این سازمان دستگیر شده بودند. شمار افسران فراری و درجه داران و سربازان اعلام نشده بود. [اسامی این اعدام شدگان در روز اعدام آنان در این تاریخ آنلاین آمده است].
     این سازمان نظامی یک سال پس از تاسیس حزب توده به وجود آمده بود و تا مدتی مستقل از حزب عمل می کرد. حزب توده 29 دسامبر 1941 با انتخاب سلیمان محسن اسکندری به سمت دبیر اول حزب، کار خودرا عملا آغاز کرد. صمد کامبخش قزوینی رابط دفتر سیاسی حزب با سازمان نظامی آن بود.
    معمّا در این است که چرا این حزب با این سازمان نظامی نسبتا بزرگ، مانع از براندازی حکومت مصدق نشد. در دهه 1980 برخی از سران حزب توده و ظاهرا در دفاع از حزب گفته بودند که سازمان نظامی حزب توده توطئه کودتا را 15 آگوست 1953 (24 امُرداد 1332) به مصدق خبر داد که بر پایه همین اطلاع، شب بعد سرهنگ نصیری که نامه عزل مصدق را به خانه اش برده بود دستگیر شد. ولی این سران حزب توده به این پرسش پاسخ نداده بودند؛ با اینکه سازمان نظامی حزب توده 24 امُرداد به افسران وابسته (افسران توده اي) اطلاع داده بود که با واحدهای خود آماده عملیات باشند عملا اقدام دیگری نکرد و براندازی مصدق 19 آگوست (28 امُرداد) انجام شد.
     اسناد این آماده باش از خانه یک سروان کمونيست در چالوس و یک سرگرد کمونيست در همدان به دست آمده است. مسئله حزب توده این بود که بدون نظر مسکو کاری را انجام نمی داد.

ریشه مسائل ایران که راه حل های آن در طول زمان اجرا نشده است!ـ اقتصاد بدون نفت ـ طرح دکتر شاخت ـ قانون منع هزينه جاري دولت از پول نفت و ...

تاریخ (تجربه گذشته) درس است و اصل، قاعده، قانون و دستورالعمل به دست می دهد که رعایت آنها از تکرار مسئله، اشتباه، بحران و ... جلوگیری می کند و پیشرفت و کمال حاصل می شود، ولی در موارد متعدد بزرگان ایران به آن توجه نکرده اند، چرا؟، زیراکه درآمد «مُفت» نفت را داشته اند که تمام شدنی است و به لحاظ سياسي، يک نقطه ضعف.
وجود نیروی نظامی خارجی در ایران از شهریورماه 1320 (آگست 1941) به مدت 5 سال و جوان و ضعیف بودن شاه، به بزرگان ایران که در پارلمان و دولت جمع بودند قدرت بررسی و تصمیم گیری بیشتری داده بود. آن شمار از اینان که در اندیشه آینده ایران بودند با بررسیِاندرزهای دکتر «یالمار شاخت» اقتصاددان آلمانی که به اشاره هیتلر در 1935 به ایران آمده بود و با توجه به وضعیت ایران چند طرح مالياتي، گمركي و راه صنعتي شدن را به رضاشاه داده بود و نیز هشدارهای سال 1912 مورگن شوستر آمریکایی، در صدد استخدام چنین کارشناسانی از آمریکا برآمدند و مجلس 23 اکتبر 1943 با استخدام 60 کارشناس از این دست از آمریکا موافقت کرد، ولی تلاش این کارشناسان به علت خودخواهی مقامات و نفوذ خارجی کاری از پیش نبرد.
پس از ملی شدن نفت و تحریم اقتصادی ایران، مصدق از دکتر شاخت خواست که «طرح اقتصاد بدون نفت» را برای ایران بنویسد و با خود به تهران بیاورد که او در سپتامبر 1952 (مهر 1331) با طرح خود به تهران آمد. تابستان سال بعد مصدق راه حل مسائل دیگری را از دکتر شاخت خواست که پیش از اتمام کار، حکومت او برانداخته شد. با وجود این، دکتر شاخت در فوریه 1954 (بهمن 1332 و شش ماه پس از براندازي مصدق) با راه حل های خود به تهران آمد که به آن توجه نشد. [دکتر شاخت Hjalmar Schacht متوفی در 1970 رئیس پیشین بانک آلمان، وزیر اقتصاد دولت هیتلر و مبتکر ايجاد شوراي مستقل پول ـ کورنسی ـ در سال 1923 بود که ابتکار او سرانجام به تورّم پول در آلمان وقت پایان داد و اين ابتکار او جهاني شده است. وي 26 کتاب اقتصادی، مدیریت پول و سرمایه گذاری نوشته است].

Dr. Schacht

    در اکتبر همان سال (1954میلادی) قرارداد نفت با كنسرسيوم (شرکتهای بزرگ نفتی غرب) به پارلمان داده شد و سناتور لسانی ضمن مخالفت چنین گفته بود:
    "به سود ايران و ايرانيان بود، اگر نفت نمي داشتند؛ ملت كارآمد، فساد اقتصادي در حد اقل، دمكراسي برقرار و ايران بركنار از اصطكاك منافع قدرت ها و بازي هاي آنها بود، روي پاي خود مي ايستاد و آسان نفس مي كشيد و چون ثروت بادآورده اي هم در كار نبود؛ كسي جز دوستداران خدمت به ملت، داوطلب مقام دولتي نمي شد و جرائم دولتي هم كمتر اتفاق مي افتاد.".
    در سال 1337 هجری خورشیدی (پنج سال پس از براندازي مصدق) دولت وقت برای حل مسائل ایران تصمیم به ریشه یابی آنها گرفت. جلسات متعدد کارشناسان برگزار شد که در این جلسات، نقض قانون مصوّب اواخر دهه 1320 مبنی بر منع دولت از تامین هزینه های جاری خود از درآمد نفت، اشتباهات دیگر، سوء مدیریت ها و نیز نظرات «سر جان ملکم» و «کُنت دو گوبینو» درباره منش ایرانیان و تغییرات روانشناسی آنان (ميراث تعرض و حکومت مغول) مطرح و با توجه به فرضیه توماس هابز (که انسان را موجودي ذاتا خودخواه، سلطه گر و استثمارگر خوانده و کنترل انسان با قانون و اِعمال قدرت دولت) ماحصل کار به دکتر منوچهر اقبال نخست وزیر وقت داده شد و راه حل؛ منع مداخله دولتیان و بستگانشان از مداخله در معاملات دولتی و دریافت گزارش سالانه دارایی های حقوق بگیران دولت و موسسات عمومی و بستگانشان بود. شورای وزیران همان وقت بر این پایه، دو لایحه به نام منع مداخله در معاملات و از کجا آورده ای به مجلس بُرد که هر دو تصویب شدند ولی با اینکه ظاهرا به قوت خود باقی هستند [تاکنون گزارشی از لغو این دو قانون انتشار نیافته است] تنها دو سال اجرا شدند. لايحه «از كجا آورده اي» 21 اكتبر 1958 (مهرماه 1337) به مجلس داده شده بود و لایحه «منع مداخله در معاملات دولتي» چند روز پیش از آن. طبق قانون «از کجا آورده ای»، كاركنان دولت و بنگاههای وابسته به دولت و موسسات عمومی و اعضای خانواده آنان مكلف بودند كه با سند و مدرك ثابت كنند كه اموال خودرا از چه راهي به دست آورده اند و هر سال با پُركردن فُرم هايي، تفاوت دارايي خودرا با سال پيش روشن سازند و يك سازمان دولتی مامور رسيدگي به اين تفاوت ها شده بود.
    دکتر علی امینی در اکتبر 1978 (سال انقلاب) ضمن ضدور یک اعلامیه طولانی، ادامه پارتی بازی [ویژه خواری]، نبود یک سیاست پولی، ولخرجی ارزی و انواع سوء استفاده ها از پول و دلارهای نفتی را عامل اصلی بپاخیزی و تظاهرات وقت اعلام کرد. وی در اعلامیه خود به عنوان مثال نوشته بود:
    "پس از افزايش درآمد ايران از نفت كه از سال 1352 هجري (1973 ميلادي) آغاز شد و جنگ اعراب و اسرائيل و تحريم نفتي غرب از سوي دولت هاي عرب باعث آن بود، به جاي توجه به كشاورزي و صنايع مربوط به آن و خودكفا ساختن كشور از اين بابت، آمدند به بذل و بخشش پرداختند و به ولخرجي دست زدند؛ فروش دلارهاي نفتي را آزاد كردند، با هدف خودنمايي؛ به كشورهاي ديگر وام دادند، بازپرداخت وام برخي كشورها را بخشيدند و به زندگي لوكس روي آوردند و شكاف ميان فقير و غني را چنان عميق و عيان ساختند كه طبقه محروم از درآمد نفت، بپا خاست و... وقتي كه به مسئولان گفتند چرا چنين مي كنيد، نفت كه يك محصول دائمي نيست پاسخ دادند كه كويت و عربستان هم چنين مي كنند، ولي حساب نكردند كه جمعيت كويت يك پنجاهم ايران است. اگر مشكلي در صدور نفت ايران پيش آيد، با اين كشاورزي ناتوان نمي شود شكم مردم را سير كرد.".
     که ديديم بازهم گوش شنوا نبود و ايران در سال 2012 با همان مسائل ارز و پول و واردات غیر ضروری و ... رو به رو شد، و طبق گزارش نشريات تهران؛ سوء استفاده مالی بزرگ ـ 3000 ميليارد توماني، موضوع اختلاس در بيمه، دلال بازی های ارز و قاچاق واردات.

دکتر علي اميني

محاكمه پايه گذاران نهضت آزادي در مهرماه 1342

30مهرماه 1342 (22 اكتبر 1963) محاكمهِ مؤسسان و اعضاي ارشد نهضت آزادي به اتهام اقدام عليه امنيت كشور! در يك محكمه نظامي تهران آغاز شد.
اشخاصي كه محاكمه مي شدند به اين شرح اعلام شده بودند: مهدي بازرگان، يدالله سحابي، سيد محمود طالقاني (آيت الله)، عزت الله سحابي، عباس شيباني، ابوالفضل حكيمي، احمد علي بابايي، مهدي جعفري، پرويز عدالت منش و ....
مهدي بازرگان (نخستين رئيس دولت، پس از انقلاب) با اطلاع دكتر مصدق كه در احمد آباد به حالت تبعيدِ غيرقانوني بسر مي بُرد، نهضت آزادي را تاسيس كرده بود.

ورود شاه به نیویورک براي درمان سرطان، مسئله ساز شد

22 اكتبر 1979 پهلوی دوم ـ شاهِ پیشین ایران به اجازه جیمی کارتر رئيس جمهوري وقت آمريكا براي درمان بيماري سرطان خود وارد اين كشور شد و در يك بيمارستان نيويورك بستري گرديد.
ورود پهلوی دوم به آمريكا با تظاهرات اعتراض آميز برخي از ايرانيان ساكن آمريكا و مخالفت تهران رو به رو شد و سرانجام فرصت تصرف سفارت آمريكا (دو هفته بعد) و قطع روابط دو دولت را به دست داد كه فصلي از تاريخ عمومي معاصر را تشكيل مي دهد.
درباره نتایج سفر درمانی پهلوی دوم به نیویورک که جمهوری اسلامی و غرب بویژه دولت واشینگتن را در برابر هم قرار داده تفسیرهای گوناگون شده است و بحران روابط ادامه دارد.

تفسیر رسانه های آمریکا از اظهار نظر حسن روحاني در اکتبر 2004 درباره تجديد انتخاب جورج دبلیو بوش!

حسن روحاني

روزنامه هاي آمريكا از جمله نيويورك تايمز در شماره هاي 20 اكتبر 2004 خود به نقل از اسوشييتدپرس نوشته بودند كه حسن روحاني (حجت الاسلام) مقام شوراي عالي امنيت ملي جمهوري اسلامي [دبير وقت اين شورا] در آستانه انتخاباتِ (آن دوره) رياست جمهوري آمريکا گفته بود؛ تجديد انتخاب بوش (جورج دبليو بوش) به سود ايران (جمهوري اسلامي) خواهد بود زيرا كه طبق تاريخ، دمكرات هاي آمريکا به ايران آسيب بيشتري وارد ساخته اند.
اين رسانه ها اضافه كرده بودند بيان اين مطلب در حالي است [بود] كه بوش قبلا ايران را به عنوان يكي از سه عضو محور شرارت خطاب كرده بود و بعدا هم گفته بود كه اگر ايران از برنامه هاي اتمي اش دست برندارد بايد تحريم جهاني شود.
بايد دانست كه كودتاي 28 اَمُرداد 1332 در دوران حكومت جمهوريخواهان و با كمك مستقيم دولت ژنرال آيزنهاور (از حزب جمهوريخواه) انجام شد. روساي جمهوري آمريکا از حزب جمهوريخواه از جمله نيكسون و فورد از دوستان نزديك شاه بودند و جان اف كندي و جيمي كارتر از حزب دمكرات در تضعيف موقع شاه كوشيدند.

كابينه احمدي نژاد پرداخت از بودجه دولت به دو موسسه وابسته به محمد خاتمي را لغو كرد!

در چنين هفته اي در سال 1384، هيئت دولت (شوراي وزيران دولت احمدي نژاد)، مصوبه دولت گذشته (شوراي وزيران دولت خاتمي) در مورد پرداخت حقوق و مزاياي دولتي (از خزانه کشور) به كارمندان دو مؤسسه خصوصي تاسيس شده توسط سيدمحمد خاتمي را ممنوع اعلام كرد.
    پس از برگزاري انتخابات رياست جمهوري و انتخاب محمود احمدي نژاد، محمدخاتمي در اواخر عُمر دولت خود، دو مؤسسه با نام هاي «مؤسسه بين المللي گفت وگوي فرهنگ ها» و «بنياد باران ـ مخفف بنياد آزادي، رشد و آباداني ايران» را تاسيس كرده بود.
    وي پس از تاسيس اين دو مؤسسه ، در مصوبه اي در 11 مردادماه 1384 (روزهاي پاياني دولت وقت) نام اين دو مؤسسه خصوصي را به ليست مؤسسات مشمول قانون استخدام كشوري اضافه كرده و همان روز با ابلاغ اين مصوبه، برخي از مديران و كارشناسان دولت را با حقوق و مزاياي مربوط به اين مؤسسات منتقل كرده بود.
    براساس مصوبه دولت خاتمي، كارشناسان و مديران این دو بنياد وابسته به خاتمي از حقوق و مزاياي دولتي و همچنين رديف بودجه دولتي «كل كشور» استفاده كرده و مزاياي مؤسسات موضوع ب ماده 11 قانون استخدام كشوري شامل آنها مي شد.
    هيئت دولت بعد از او (دولت احمدي نژاد) در جلسه هفته منتهي به 29 مهرماه1384 در مصوبه شماره «42688/ت33687هـ» به دليل غيرقانوني بودن اين اقدام (اقدام كابينه خاتمي)، الحاقيه نام اين دو مؤسسه مزبور به ليست مؤسسات مشمول قانون استخدام كشوري را لغو كرد. (نقل از صفحه دوم روزنامه كيهان مورخ 28 مهر 1384)

گزارش هايي درباره امور اداري در ايران معاصر

نقل 3 خبر ويژه از روزنامه كيهان وابسته به دفتر رهبری، شمارهِ 28 مهرماه1384:

     مدير بركنار شده حراست، هفت تير كشيد! ـ اجاره 23 ميليون توماني! ـ تلاش براي استاندار كردن يك فرد

    ـ مدير بركنار شده حراست سازمان ... در اقدامي كم سابقه، به اسلحه كشي و تيراندازي در محل حراست اين سازمان پرداخت.
    «عبدالرضا- ل» برادرزن يكي از وزيران سابق كه با تغيير و تحولات جاري دولت كنار گذارده شده است، پس از آن كه از بركناري خود با خبر شد ضمن حضور در محل اداره حراست سازمان مربوط، به عربده كشي پرداخت و فرياد زد: «هيچ كس نمي تواند من را عوض بكند، مي كشم هر كس كه بخواهد چنين را كاري بكند»!.
    گزارش شاهدان ماجرا حاكي است كه وي ضمن زير پا گذاشتن حرمت ماه مبارك رمضان و سيگار كشيدن كه لابد از عصبانيت وي بوده!، اقدام به تيراندازي كرده بود. گفته مي شود كه اين فرد برخي تخلفات مالي و اداري هم داشته و عضو هيئت مديره چند شركت است.

    مسئولان وزارت ... درصدد شكايت كيفري (اعلام جرم) عليه او هستند.

    ـ به دنبال اعتراض جمعي از پرسنل سازمان ... نسبت به انتقال ساختمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان تهران به آپارتمان هاي مسكوني واقع در خيابان پاسداران (بالاي شهر) كه اجاره آن در ماه 23 ميليون تومان است، پيگيري هاي به عمل آمده مشخص كرد اين مبلغ قرار است از محل درآمدهاي آن سازمان كه صرفاً براي تأمين هزينه هاي عمراني و احياي بافت هاي تاريخي در نظر گرفته شده، تامين و پرداخت شود. اين در حالي است كه براساس مصوبه هيئت دولت و تأكيد رئيس جمهوري؛ سازمان ها و وزارتخانه ها بايد هزينه تشريفات خود را حذف كرده و در عين حال هزينه هاي جاري را نيز كاهش دهند.

    انتصاب در آخرين فرصت

    ـ جريان انتخاباتي (دستگاه تبليغات) رقيب دكتر احمدي نژاد، به رغم مخالفت رئيس جمهور با انتصاب فرد با روحيه اي مغاير با گرايشهاي مردمي خود به عنوان استاندار يك استان شمالي، از روز گذشته (اواخر هفته منتهي به 29 مهر ماه 84) وزارت كشور را تحت فشار شديد قرار داده اند تا آن شخص را به جلسه هيئت دولت حاضر كند و وزيران را اصطلاحاً در مقابل كار انجام شده قرار دهد. اين شخص كه داراي مشي مديريتي و معيشي ناسازگار با روحيات مردمي احمدي نژاد است، به علت داشتن مناسبات خاص با برخي چهره هاي سرشناس دو جناح عمده كشور، از حمايت هاي وسيع اين افراد برخوردار است.

در قلمرو ادبيات

زادروز «دورِس لسينگDoris Lessing»داستان نگار انگليسي كه در ايران به دنيا آمده بود

Doris Lessing

امروز زادروز داستان نگار بنام انگليسي «دورِس لسينگDoris Lessing» است که 22 اكتبر 1919 از والدين انگليسي درشهر کرمانشاه (ايران) به دنيا آمد. پدرش ـ آلفر ِد تايلِر ـ كارمند شعبه بانك انگليسي معروف به بانگ شاهنشاهی در کرمانشاه و مادرش ـ امیلی Emily Maude Tayler ـ يك نِرس بيمارستان ميسيون مذهبي بود. این دو در اروپا ازدواج کرده بودند. آلفرد یک کاپیتان انگلیسی در جریان جنگ جهانی اول بود که مجروح شده بود و ضمن درمان و بستری بودن با امیلی نِرس بیمارستان آشنا شده و ازدواج کرده بود. امیلی و آلفرد نام دورس را هنگام تولد «مي» گذارده بودند.
اين خانواده در سال 1925 به طمع درآمد هنگفت از كشاورزي در رودزياي جنوبي (زيمباوه امروز) كه از مستعمرات انگلستان در آفريقا بود، به اين منطقه رفتند، ولي در آنجا ورشكست شدند.

Doris در جواني

مادر «دورِس» كه زني متعصب و مذهبي بود دخترش را پس از اتمام دبستان به مدرسه اي كه زنان مسيحي تارك دنيا آن را اداره مي كردند سپرد كه در آنجا همه اش از بهشت و دوزخ سخن مي گفتند. چون حوصله دورس از اين مدرسه سر رفت، مادرش اورا در شهر سالزبوري (امروز: حراره) به يك دبيرستان دختران شبانه روزي كه مرد به آنجا راه نداشت سپرد كه دورس از آنجا فرار كرد و در خانه اي خدمتكار شد. وي بعدا به كمونيست ها پيوست، به آفريقاي جنوبي رفت و ازدواج كرد. اما، پس از مدتي چون دولت افريقاي جنوبي اورا كه محرّك سياهپوستان بود زيان آور تشخيص داد اخراج كرد. دورس به جاي بازگشت به رودزياي جنوبي به لندن رفت و پس از تكميل معلومات خود در ادبيات، به نوشتن داستان و خاطرات پرداخت. زمينه همه داستانهاي دور ِس از تجربه خودش مايه گرفته اند كه در جهان انگليسي زبان خواننده فراوان دارند و وي را برنده جوائز متعدد از جمله جایزه نوبل و دكتراي افتخاري هاروارد كرده اند.
    «دورِس» جمعا 38 کتاب داستان، نمایشنامه، سفرنامه، بیوگرافی و اُپرا و دهها داستان کوتاه نوشت و برنده جایزه نوبل سال 2007 در ادبیات شد. معروف ترین کتاب های او عبارتند از: علف هایی که آواز می خوانند، یادداشت های طلایی، شیرین ترین رُویا، خاطرات بازماندگان، شهر ِ چهارـ دروازه، فرزند پنجم، تروریست خوب، امیلی و آلفرد (درباره مادر و پدرش)، بچه هاي خشونت، همسايه خوب، درباره جهنم، زير پوست من و .... وی برنده 17 جایزه ادبی شد.
     دور ِس 17 نوامبر 2013 در 94 سالگی در لندن درگذشت.

    ***

Ivan Bunin

ايوان بونين Ivan Bunin داستان نگار بنام روسيه و برنده جايزه سال 1933 نوبل در ادبيات نيز در همین روز (22 اكتبر) و در سال 1870 به دنيا آمد . وي در داستانهايش كه سبك كلاسيك دارد زندگاني سخت كشاورزان و انحطاط اشراف و فئودالهاي روسيه را منعكس كرده است . خود وي از ميان يك خانواده اشرافي و مالك اراضي كشاورزي برخاسته بود. ايوان هشتم نوامبر 1953 درگذشت.

در قلمرو رسانه‌ها

روزنامه نگار چپگرای آمريكا كه در انقلاب هاي روسيه و مكزيك شركت داشت

John Reed

امروز زادروز «جان ريدJohn Reed» روزنامه نگار چپگرا و انقلاب طلب امريكا است كه 22 اكتبر 1887 به دنيا آمد و تنها 33 سال عُمر كرد. وي تنها آمريكايي است كه در كنار ديوار كرملين در ميان رهبران و انقلابيون شوروي مدفون شده است.
«جان» كه افكار سوسياليستي داشت براي تهيه اخبار مربوط به انقلاب مكزيك در صف انقلابيون اين كشور قرار گرفت و مبارزه كرد. براي پوشش اخبار جنگ جهاني اول هم سرباز شد و به جبهه رفت. او براي اطلاع از ناآرامي هاي روسيه، مشکلات و نارضايتي ها مردم به اين كشور رفت و در سال 1917 با لنين ملاقات كرد و با او دوست شد و سپس پا به پاي بلشويكهاي در انقلاب شركت جست.

در بازگشت به آمريكا، «جان» به تاسيس حزب كمونيست اين كشور كمك و روزنامه «توده ها» را سردبيري كرد. پس از انشعاب حزب كمونيست آمريکا، دبير يكي از شعب آن شد و در اين سمت، چون خود را در معرض تعقيب پليس فدرال آمريکا ديد، به روسيه رفت تا به اصطلاح؛ آب از آسياب بيافتد كه در اينجا به تيفوس دچار شد و 19 اكتبر 1920 در مسکو درگذشت.
كتابهاي متعدد از «جان ريد» باقي مانده است از جمله كتاب «ده روز ـ كه جهان را تكان داد» . اين كتاب درباره انقلاب روسيه و پيروزي بلشويک ها در اكتبر 1917 است و چون حاوي اطلاعات دست اول و مشاهدات عيني مؤلف آن است مأخذ کار مورّخان و پژوهشگران قرار گرفته است.

انتقاد يك استاد دانشگاه از تعدّد خبرگزاري هاي مشابه در ايران و ضعف پوشش اخبار و نظرها

دكتر پارسا حاتمي استاد دانشگاه همدان در مهرماه 1384 در گفت و شنود با خبرنگار كيهان، از ضعف خبررسانی در وزارتخانه ها و سازمان ها در سالهاي اخير [آن زمان] خبر داد و از طرف ديگر اشاره به رشد قارچ گونه خبرگزاري هاي دولتي و وابسته كرد.
    وي گفته بود كه تعدّد خبرگزاري ها، هزينه هنگفتي را براي دولت مي تراشد.
    اين استاد دانشگاه با انتقاد از ضعف دفاتر روابط عمومي سازمانهاي كشور گفته بود كه در حال حاضر فعاليت آنها (خبرگزاري ها ـ وبسايت هاي خبري) منحصر به اعلام خبر عزل و نصب ها، جلسات مسئولان، نطق و مصاحبه، درج اعلاميه و اطلاعيه ها شده است و نه چيزي ديگر. در اين شرايط، اگر يك پژوهشگر به ابتكاري جديد موفق شود، چيز تازه اي كشف كند و يا به پيروزي چشمگير در زمينه اي برسد، در صورتي كه خودش (پژوهشگر و مبتکر) نتواند با رسانه ها ارتباط برقرار كند، دفتر روابط عمومي موسسه مربوط تلاشي براي انعكاس دستاورد او به عمل نخواهد آورد.
    وي با اشاره به زائد بودن بسياري از خبرگزاري هاي دولتي و وابسته (اگر كار مشابه و ناقص انجام دهند)، گفت: نتيجه اين انبوه خبرگزاري ها اين شده است كه گروهي از مسئولان به سبب آشنايي و يا مسايل ديگر، با برخي خبرنگاران به طور انحصاري مصاحبه و اخبار را منتقل كنند و با اين عمل، خبرگزاري ها در عرصه اطلاع رساني به جزاير جدا از هم تبديل شده اند كه پوشش خبري هر بخش از اين جزاير، در انحصار يك خبرگزاري است، حال آنكه وظيفه و رسالت يك خبرگزاري پوشش همه اخبار و كارهاي تازه و نظرات بايد باشد.
    مطلب بالا در شماره 28 مهرماه 1384 روزنامه کيهان چاپ تهران انتشار يافته بود. روزنامه کيهان وابسته به دفتر رهبري جمهوري اسلامي ايران است.

ساير ملل

روزي كه پتر یکم خود را تزار همه روسيه خواند و ...

پتر

پتر يكم (پتر كبير) 22 اكتبر سال 1721 روسيهِ اسلاو نژاد را يك امپراتوري درحال گسترشِ قلمرو اعلام داشت و خود را تزار (امپراتور) همه آن ناميد. انگليسي ها بعدا و در طول زمان از اين اظهار پتر (پيوتر) براي ترسانيدن كشورهاي همسايه روسيه از جمله ايران سوء استفاده فراوان كردند ـ همين كاري كه آمريكا بعدا انجام داد و مناطق اطراف روسيه را از انديشه هاي کرملین ترسانید.
پتر يکم كه علاقه داشت روسيه را همانند اروپاي غربي صنعتي و متحوّل كند مدتي را در آن ديار بسرده بود و با صنعت و مدنيّت آنجا آشنا شده بود. به همين دليل بود كه وي شهر «سن پترزبورگ» را در كنار بالتيك بنا نهاد و پايتخت روسيه را به آنجا منتقل كرد تا به اروپاي غربي نزديكتر باشد.
از دهه ششم قرن بيستم (آغاز جنگ سرد) صاحبنظرانِ چپگرا بارها اندرز داده بودند كه رئيس دولت مسكو و وزير امورخارجه او بايد مدتي را در آمريكا زندگي كرده باشند تا از آمريكاييان رودست نخورند و ضعف ها و قوت هاي آمريکاييان و آمريکا را بشناسند.

روزي که «پرون» عقايد سياسي ـ اجتماعي خود را اعلام داشت ـ اعلامیه معروف Peron

Peron

خوان پرون Juan Domingo Peron، سرهنگ ملّي گراي مورد علاقه كارگران و نظاميان آرژانتين، 22 اكتبر سال 1945 ميلادي، پنج روز پس از قيام مسلحانه و تغيير دولت اين كشور، عقايد سياسي ـ اجتماعي خود را در يك دفترچه كه ميان مردم توزيع شد اعلام داشت. وي آخر وقت همين روز دولت انقلابي خود را تشكيل داد.
    پرون در پايان نخستين جلسه دولت انقلاب اعلاميه اي منتشر ساخت كه ضمن آن دولتمردان و سياستمداران و ژنرالهاي ارتش آرژانتين را كه بركنار كرده بود مُشتي فاسد، نالايق و جاه طلب خواند و پاره اي از آنان را هم وطن فروش ناميد و اضافه كرد كه اين جماعت به تنها چيزي كه انديشه نداشتند استقلال، سربلندي و پيشرفت وطن و رفاه و سعادت و سلامت هموطنان بود.
    «پرون» در اعلاميه اش نوشته بود كه اگر او با كمك نظاميان و كارگران قيام نمي كرد، براي آرژانتين؛ «فردا» خيلي دير بود و شايد هم ملت آرژانتين فردايي نداشت.
    وي دراين اعلاميه اطمينان داده بود كه از آن پس هيچ اقدامي كه مغاير با منافع كشور و عامه مردم باشد صورت نخواهد گرفت؛ اول وطن ازجمله مردم آن و سپس ....
     مفاد دفترچه منتشره، عقايد پرون را نوعي ناسيونال ـ سوسياليستي نشان مي دهد كه همچنان مورد توجه بيشتر آرژانتيني ها است.

این دستور جان اف کندي در جريان بحران موشکي کوبا که جهان را در يک قدمي جنگ اتمي قرار داد: کشتیهای شوروی ايست کنند و يا غرق شوند

جان اف کندي

در جريان بحران موشكي كوبا، جان اف كندي رئيس جمهوري وقت آمريكا 22 اكتبر 1962 دستور محاصره دريايي اين جزيره را صادر كرد و گفت اگر كشتي هاي باري شوروي (دولت مسکو) كه عازم كوبا هستند پس از رسيدن به خط محاصره به دستور «ايست» متوقف نشوند، غرق شوند!. اين دستور جهان را در يك گامي جنگ اتمي قرار داده بود؛ مخصوصا كه مسكو به چند زيردريايي خود كه در آبهاي اقيانوس اطلس بودند دستور داده بود كه با آخرين سرعت براي دفاع از کشتي ها باري، خودرا به خط محاصره كوبا برسانند و يكي از اين زيردريايي ها كه در محاصره نيروي دريايي آمريكا قرار گرفته بود، بدون استعلام از مسكو، براي پرتاب اژدر اتمي ـ حالت حمله به خود گرفته بود كه خروشچف نيمه شب دستور بازگشت كشتي هاي باري شوروي حامل قطعات موشك به كوبا را صادر كرد.
     اين بحران پس از آن آغاز شده بود كه هواپيماهاي اكتشافي آمريكا از نوع «يو - 2» از سكوهاي نيمه تمام پرتاب موشك در كوبا عكس برداري كرده بودند.
    خروشچف بعدا به خاطر شتاب در صدور دستور بازگشت به کشتي هاي روسي مورد انتقاد قرارگرفت و ادامه اين انتقاد به برکناري اش انجاميد. از سال 2008 مسکو که بار ديگر فعالانه وارد صحنه سياسي جهان شده است بار ديگر مناسبات خودرا با کوبا گسترش داده است.
    اصحاب نظر بعيد نمي دانند که اگر بکار بردن حربه تحريم از سوي غرب ادامه يابد روزي فرارسد که کرملين به نيروي دريايي روسيه دستور دهد که کشتي هاي باري عازم غرب را متوقف کند که يک اقدام ضد تحريم خواهد بود. کرملين مي داند که شهروندان کشورهاي بلوک غرب اجازه و امکان جنگ اتمي به دولت هايشان را نخواهند داد. روسيه از لحاظ وسعت بزرگترين کشور جهان است و از دوران جنگ سرد داراي پناهگاههاي متعدد براي محافظت از شهروندان در صورت وقوع يک جنگ اتمي است. روسيه بيش از هرکشور ديگر سلاح اتمي دارد.

محاکمه يک کمپاني نفتي آمريکا در کشور اِکوادور

قاضي يك دادگاه كشور «اِكوادور» 21 اكتبر 2003 به صلاحيّت اين دادگاه براي محاكمه شركت نفتي آمريكايي «شِوران ـ تكزاكو» راي داد. اين نخستين بار بود كه جهان شاهد صدور چنين حُکم قضايي شده بود. سي هزار تَن از ساكنان جنوب اكوادور به اين دادگاه دادخواست داده بودند كه كمپاني تكزاكو (كه همان زمان به «شِوران كاليفرنيا» ملحق شده و كمپاني واحدي را به وجود آورده اند) در طول 20 سال بهره برداري از نفت اكوادور، محيط زيست را آلوده ساخته و حاضر به تميز كردن آن نيست و تقاضاي يك ميليارد دلار غرامت براي پاكسازي آن محيط كرده بودند.
تحولات سياسي در آمريکاي لاتين حکايت از آن دارد که از آغاز سده 21 چند کشور ديگر در اين منطقه از واشنگتن دور شده و در چند کشور اين منطقه ـ حکومت به دست سوسياليست ها و چپگراها و پيروان فرضيه هوگو چاوس معروف به سوسياليسم قرن 21 افتاده بود که يک سوسياليسم عملي تر است و اخلاقيات را در امور رَد نمي کند.

تلفات سرطان ناشي از دود سيگار و مصرف الکل در کشورهاي پيشرفته

طبق يك آمار رسمي كه 21 اکتبر 2003 انتشار يافت، در ميان كشورهاي پيشرفته ـ فرانسه از لحاظ مرگ و مير سرطان ناشي از دود سيگار و مصرف الكل با 284 نفر در هر صدهزار تن نفوس در رديف اول و سوئد با 196 تن درانتهاي جدول قرار داشت.
طبق اين گزارش، در آن زمان در ايالات متحده آمريكا اين نسبت 250 در هر يكصد هزار نفر بود.

تعقيب قضايي دو مقام ارشد کنگره آمريكا در سال 2005

تام ديلي

«تام ديليTom Delay» كه در پي اتهامات وارده از جمله مداخله غير قانوني در كار كمك مالي به مبارزات نامزدهاي جمهوريخواه در انتخابات در ايالت تكزاس، سفر به مسكو با پول يك لابي كنگره (عملا؛ كار چاق كن) و ... مجبور به كناره گيري از سمت رياست اكثريت مجلس نمايندگان (مرد شماره 2 آن دوره مجلس) شده بود بيستم اكتبر 2005 خودرا به دادستان شهر آستين (تكزاس) معرفي كرد تا جلب نشود و به او دستبند نزنند.
    دادستان شهر آستين دستور دستگيري تام ديلي را از قاضي دادگاه گرفته بود و پليس قضايي (شريف) در جستجويش بود كه شخصا به دفتر دادستان رفت و خود را معرفي كرد.
    «ديلي» پس از انجام تحقيقات مقدماتي با سپردن ده هزار دلار وجه الضمان، آخر وقت آن روز آزاد شد.
    اين اقدام در حالي صورت گرفته بود كه براي دكتر «بيل فريستFrist» رئيس وقت اكثريت سناي آمريكا نيز يك پرونده مداخله در معاملات سهام تشكيل شده بود. فريست که يک سناتور وابسته به حزب جمهوريخواه آمريکاه بود براي يک دوره ديگر، خودرا نامزد انتخابات سنا نکرد و از صحنه سياست خارج شد.
    «تام دي لي» پس از محاکمه به سه سال زندان محکوم شد که از راي دادگاه تقاضاي پژوهش کرد. وي در اين مدت به نوشتن خاطرات پرداخته که انتشار يافته اند. وي گفته است کتابها را نوشته تا مردم قضاوت کنند.

زن 23 ساله 3 فرزند خود را به دريا افكند تا به اظهار خودش؛ قيد مشکلات اين دنيا را از خود دور سازد!

Lashaun Harris

نوزدهم اكتبر 2005 بانو «لاشان هريسLashaun Harris» زن سياهپوست 23 ساله آمريكايي سه فرزندش Trayshaunتريشان 6 ساله، Travanteتراوانت 3 ساله و Jashuaجاشوا 16 ماهه را با خود به اسكله معروف به «فيشِرمَن وارف» شهر سافرانسيسكو برد و به دريا افكند و به اين ترتيب نابود کرد.
     فردي كه شاهد اين قضيه بود جريان را به پليس خبر داد و لاشان (عكس بالا) دستگير شد. وي كودكان را با يك چهارچرخه بچگانه به كنار دريا برده بود. لاشان به دليل نداشتن شوهر و درآمد، در شِلتر (پناهگاه بينوايان) موسسه خيريه «سالوِيشِن آرمي» شهر اوكلند (14 كيلومتري سانفرانسيسكو) زندگي مي كرد و از وضعيت خود راضي نبود و اين وضعيت، وي را به مشكلات عصبي دچار كرده بود و داروي تسكين اعصاب و رفع افسردگي مصرف مي كرد.
     معاينه جسد يكي از كودكان كه از آب گرفته شده نشان مي دهد كه وي قبلا شديدا كتك زده شده بود. نزديكان لاشان گفته بودند كه وي اخيرا مصرف دارو را قطع كرده بود. در اين باره كه لاشان كودكان خود را از يك و يا چند پدر داشته است مطلبي انتشار نيافته بود. لاشان نخستين فرزند را در 16 سالگي به دنيا آورده بود. وکيل مدافع تسخيري لاشان مدعي شده بود که لاشان دچار نوعي ضعف رواني بوده است. لاشان در دادگاه گفته بود که خواسته بود فرزندانش را از قيد مشکلات اين دنيا برهاند. مرگ براي آنان به منزله بهشت بود!. وي افزوده بود که قبل از افکندن کودکان به خليج سانفرانسيسکو، برايشان ساندويچ سوسيس (هات داگ) خريده بود. شاهد عيني در دادگاه گفته بود که لاشان کودکان را يکي پس از ديگري به دريا انداخته بود. به گزارش رسانه ها، مادر لاشان روش زندگاني نسل نوين در جامعه را مقصر دانسته بود. او گفته بود که لاشان هنگامي که 15 ساله بود يک «دوست پسر» بزرگسال داشت.

جاشوا يکی از سه فرزند بانو «لاشان»

برخي ديگر از رويدادهاي 22 اكتبر

1746: دانشگاه پرینستون تأسیس شد. این دانشگاه معروف تا سال 1896 کالج نیوجرسی نام داشت. دانشگاه پرینستون که در شهر پرینستونِ استیتِ نیوجرسی استقرار دارد چهارمین دانشگاه قدیمی آمریکا است.

1797: «آندره ژاك کارنرينAndre – Jacques Carnerin» فرانسوي، نخستين فردي بشمار آورده شده است كه با چتر نجات فرود آمده است. وي در آسمان پاريس با چتر نجات از ارتفاع هزار متري از يک بالن پايين پريد و بر زمين فرود آمد.

1838:

سام هيوستون به عنوان رئيس جمهوري كشور مستقل تكزاس آغاز بكار كرد. وي با رای مردم (در انتخابات) به اين سمت برگزيده شده بود. بعدا تكزاس يك استیت آمريكا شد. شهر بزرگ هيوستون (هوستون) در تکزاس به نام اوست.

1920: دكتر تيموتي ليري Timothy Francis Learyروانپزشك جنجال برانگيز آمريكايي كه توصيه «زندگاني بدون اندوه، با مصرف psychedelic drugs» مي كرد به دنيا آمد و 75 سال عُمر كرد.

1938: نخستين ماشين فتوكپي توسط «چستر كارلسون Chester F. Carlson» ساخته شد و نامش را «زيراكسXerox» گذارد كه از واژه يوناني «زيروگرافيXerography» به معناي «خشك نويسي» گرفته شده است. کارلسون که يک فيزيکدان آمريکايي بود (متولد 1906 و متوفي در 1968) هجدهم اکتبر 1937 فن فتوكپي خشک (نه بمانند ساختن عکس در تاريکخانه) را اختراع و آن را به ثبت داده بود و درست يک سال بعد (اکتبر 1938) موفق به ساخت ماشين آن شد.

1953: دولت فرانسه به لائوس مستعمره خود واقع در شبه جزيزه هندوچين و اينک يک کشور 237 هزار کيلومتريِ 7 ميليوني و سوسياليست استقلال كامل داد.

1954: آلمان غربي كه با اعلام استقلال آن به صورت يك كشور فدرال از سوي سه دولت غربي فاتح جنگ جهاني دوم موافقت شده بود به «ناتو - اتحاديه نظامي غرب» پيوست.

1966: لونا ـ 12 سفينه شوروي گردش خود را به دور ماه، در مدار قمر زمين آغاز كرد.

لونا ـ 12

1973: قطعنامه 338 شوراي امنيت مبني بر برقراري مجدد آتش بس ميان عرب و اسرائيل در پي جنگ رمضان (يوم كيپور) ـ اکتبر سال 1973 تصويب و صادر شد.

1975: «Venera ونه را ـ 9 » سفينه فضاپيمايِ شوروي به آرامي درسطح ونوس فرود آمد و به مخابره اطلاعات به زمين ادامه داد.

وِنِه را ـ 9

2002: ريچارد هِلمز مدير اسبق سازمان اطلاعات مركزي آمريكا (سيا) و سفير پيشين آمريكا در تهران و يكي از كارشناسان مسائل ايران كه نظر خود را گهگاه در مصاحبه هاي تلويزيوني بيان مي داشت در 89 سالگي درگذشت.

ريچارد هلمز در سال 1973 (1352 هجری خورشيدي) تغيير سمت داده و از رياست سازمان مركزي اطلاعات (سيا) به سمت سفير آمريكا (دولت نيكسون) در تهران منصوب شده بود. بانوي هلمز که در تهران با او بود درباره ايرانِ آن زمان كتابي منتشر ساخته است. هلمز از دوران جنگ جهاني دوم به كار «اطلاعاتي» مشغول شده بود و نزديك به هفت سال ( از 1966 تا 1973) مدير «سيا» بود و كودتاي ضد سالوادور آلنده در شيلي در زمان مديريت او بر «سيا» روي داده بود. وي سالها بعد هنگامي كه در سناي آمريكا از او درباره كودتاي شيلي سئوال شد انكار كرد و به جرم دروغ گفتن به سنا، در دادگاه به دو سال حبس تعليقي و جريمه نقدي محكوم شد.
    در جريان رسيدگي به ماجراي «واتر گيت»، فاش شد؛ افرادي كه برنامه هاي انتخاباتي حزب دمكرات را از ساختمان واترگيت دزديده بودند حقوق بگير سازمان هلمز بودند. با وجود اين، هلمز به خواست نيكسون كه به ماموران اف بي آي اجازه ندهد در اين زمينه بررسي كنند اعتناي چندان نكرده بود.

2005: یک جت مسافربر از نوع بوئینگ 200-737 در آسمان نیجریه سقوط کرد و 117 سرنشین آن کشته شدند.

2008: دانشمندان هند ماهواره Chandrayaan-1 را به ماه فرستادند.

کارنامک نوشيروان (خاطره ای از مولف)

«موصل ـ نینوا» ـ شهر یونس نَبی ـ انتقال مادها (کُردها) از ایران به آن ـ آشورستان ایران ـ دعاوی ترکیه و ...

رئوف بیگ

هنوز دهه یکم اَمُرداد 1343 به پایان نرسیده بود که خبرگزاری های اصطلاحا بزرگ (بیگ ـ 4) گزارش دادند که حسین رئوف اُربای (رئوف بیگ) یکی از نخست وزیران دور اول ترکیه و آخرین وزیر نیروی دریایی امپراتوری (خلافت) عثمانی و از تبار قفقازی ها در 83 سالگی و 27 جولای (در سال 1964) و در همان ماهی که در 1881 به دنیا آمده بود (متولد 16 جولای) و در همان شهر زادگاه خود (استانبول) درگذشته است. ساعت دریافت خبر در خبرگزاری پارس که از سردبیران آن بودم، 9 شب بود و به پخش اخبار مشروح شب (اخبار رادیو سراسری) نرسید. به علاوه، خبر ـ فوریت نداشت زیراکه گمان نمی رفت، بیش از یک در هزار از مخاطبان اخبار رادیو با چنین نامی آشنا باشند. ولی، چنین نامی قبلا به گوش من خورده بود.
    با کمی فشار به ذهن، بیاد آوردم که در دانشگاه و در درس «تاریخ معاصر»، این نام را شنیده بودم. روز بعد، یادداشت های تحصیلی ام را مرور کردم و دیدم که حسین رئوف (سرهنگ و وزیر نیروی دریایی عثمانی) سی ام اکتبر 1918 و در عرشه ناو انگلیسی «آگامِمنون» در دریای اژه (ساحل یک جزیره یونانی و این ساحل به نام موندرُس و یا مودرُس) قرارداد تَرک مخاصمه عثمانی با متحدین را با یک دریاسالار انگلیسی امضاء کرده بود و این قرارداد که تنها جبهه های خاورمیانه ای قلمرو عثمانی را شامل می شد به نام همین ساحل وارد تاریخ شده است. این قرارداد، 12 روز پیش از پایان جنگ اول جهانی قرن بیستم امضاء شده بود. در این جنگ، عثمانی که از متحدان آلمان بود شکست خورده بود و مناطق عربی و ازجمله حجاز و فلسطین و ... را از دست داده بود. طبق این قرارداد، دولت عثمانی موافقت کرده بود که هر جا از قلمرو آن دولت در مناطق عربی را که متحدین (انگلستان و فرانسه) متصرف شده باشند به آنها بدهد، از ارمنستان خارج شود و نظارت بر تنگه های داردانل و بوسفور را به متحدین واگذار کند.
    امّا از همان نخستین روز اجرای قرارداد مودرُس (که در ترکیه، موندرُس تلفظ می شود)، دولت استانبول و بعدا ناسیونالیست ها به رهبری آتاتورک که حسین رئوف هم به آنان پیوسته بود حاضر به تخلیه پادگان موصل (واقع در 400 کیلومتری شمال بغداد) نبودند که در آن منطقه (ولایت موصل و اینک ایالت نینوا) نفت کشف شده بود و استدلال می کردند که در روز امضای قرارداد تَرک مخاصمه در جبهه های شرق (خاورمیانه)، موصل در اشغال نظامی دولت لندن نبود و نمی تواند مشمول آن قرارداد باشد. با اینکه در پیمان سِور و پیمان لوزان هم کوتاه شدن دست ترکیه (که بر جای عثمانی نشسته بود) از منطقه موصل قید شده بود، دولت آنکارا همچنان بر نظر خود باقی بود و لذا، «متحدین» قضیه را در «جامعه ملل» مطرح کردند و تصویب این مجمع را به دست آوردند. همزمان با این کشمکش ها، حسین رئوف نخست وزیر ترکیه شد و دولت لندن هم چند کشور در مناطق عربی قلمرو پیشین عثمانی ایجاد کرد ازجمله عراق، اردن، فلسطین، سعودی، کویت و ....
    از موضوع ادعای ترکیه نسبت به موصل، دیگر خبری در رسانه ها به چشم نخورد تا پائیز سال 2016 که مسئله موصل داغ شد و ترکیه نیروی نظامی به این منطقه استراتژیک و نفتدار (قبلا دارای سنگ مَرمَر) فرستاد، در 20 کیلومتری شمال این شهر قرارگاه و پادگان ایجاد کرد و حمایت از تُرکمانانِ موصل را بر دعاوی پیشین افزود. تُرکمانان (که مفهوم این واژه، طبق نظریه و نوشته محمود کاشغری ادیب بنام؛ تُرک مانند ـ بمانند تُرک و واژه ای جدا از ترکمن است) از زمان خلفای عباسی برای استخدام در ارتش خلیفه وارد بغداد شدند، سلجوقیانِ تُرک از قرن 11 بر آنان اضافه گردیدند و آنگاه طایفه قراقویونلو های شیعه و گروه آق قویونلوهای سُنّی تا قرن 16 و از آن پس خانواده نظامیان (عساکر) عثمانی که بازماندگان آنان عمدتا در شمال غربی عراق (تَل عَفر و موصل) و شماری هم در کرکوک و بغداد زندگی می کنند. ترکمانان جمعا 8 ـ 9 درصد جمعیت عراق (حدود 3 میلیون) را تشکیل می دهند. حکومت بعثی ها تلاش بسیار کرد تا این مناطق را عربی کند و ....
     موصل ِ همیشه استراتژیک از دهم جون (ژوئن) 2014 به تصرف داعش درآمده بود که ارتش عراق، میلیشیای شیعه (حشَد الشعبی)، افراد برخی قبایل سُنی، کُردها و ... دست به اخراج آنان زدند. به باور اصحاب نظر، گمان نمی رود که با اخراج داعشی ها، مسئله موصل در دراز مدت حل شده باشد و احتمال درگیری و اختلاف میان گروههای مدعی و ناهمگون وجود نداشته باشد.
    طبق گزارش های وقت؛ دولت عراق گفته بود که میلیشیای شیعه (که کمک مؤثر کرده تا داعشی ها از مناطق الانبار و مناطق صلاح الدین اخراج شوند) وارد شهر موصل نشود و ترکیه نظامیان خودرا بازگرداند. کُردها (پیشمرگان) هم که اسلحه و مهمات کافی ندارند.
    در این میان، فرماندهان میلیشیای شیعه دولت آمریکا را متهم به گسترش داعش کرده و گفته بودند که اگر آمریکا ترتیب انتقال سلاح های پیشرفته ارتش عراق را به غرب و شمال این کشور ـ قبل از خروج نیروهایش نداده بود داعش از صورت شماری مسلح به یک نیروی مهاجم تبدیل نمی شد، شهرها و پادگانها را نمی گرفت و بر سلاح های پیشرفته دست نمی یافت. این فرماندهان میلیشیای شیعه در اظهارات خود به جدّی بودن واشنگتن در قلع و قمع داعش ابراز تردید کرده و موضوع ایجاد این گروه را که قارچ وار روئیده بود یک برنامه از پیش طرح شده خوانده بودند.
    جمعیت موصل پیش از افتادن آن به دست داعش، حدود دو میلیون بود که یک چهارم جمعیت، همان زمان و یک چهارم هم بعدا، شهر را تَرک کردند. این شمار (نیمی از جمعیت شهر) در بازگشت، بر سر اموال خود که بعضا تصاحب و یا تخریب شده اند طرح دعاوی کردند.
    موصل که در طرفین دجله شمالی قرار دارد به همانگونه که از نام عربی آن بر می آید یعنی محل اتصال راهها و به عبارت دیگر؛ همه راهها به آن ختم می شود. این منطقه تقریبا از سه هزار سال پیش از مراکز حکومتی بود. شهر نینوا در ساحل شرقی دجله (محله شرقی موصل معروف به ساحل چپ) در پی شکست نظامی حکومت آشوریان از ائتلاف دولت همدان و دولت بابل در آخرین نبرد 3 ساله، در سال 599 پیش از میلاد تصرف و ویران شد. دولت همدان با هدف اینکه دولت آشور دیگری پا نگیرد که به ایرانیان ظلم بسیار کرده بود، شماری بسیار از اتباع خودرا با خانواده هایشان به نینوا انتقال داد که همینجا مانده اند و کُردهای عراق، سوریه و ترکیه فرزندان آنان هستند و هنوز فرهنگ و منش ایرانی و بسیاری از واژه های پارسی را حفظ کرده اند و گروهی از آنان (ایزدی ها) آیین باستانی ایرانیان را. نینوا به شهر «یونس ِ نَبی» هم شهرت داشته و دارای آثار باستانی متعدد که داعشی ها بخشی از آنها را تخریب کرده اند.
    نینوا و مناطق اطراف فرات شمالی و دجله شمالی در طول حکومت اشکانیان و ساسانیان صحنه جنگ های طولانی دو امپراتوری شرق و غرب (ایران و روم) بود. کُردها، آرامی ها و آشوریان (آسوری ها) ساکنان نینوا و حومه آن بودند که از زمان حکومت اشکانیان، ارمنیان هم بر ساکنان این شهر اضافه شدند. ساسانیان تمامی این منطقه را آشورستان می خواندند و در دوران آنان هزاران لُر و کرمانشاهی (از طایفه زنگنه و ...) به این شهر منتقل شدند.
    جنگ معروف گاوگامیلا در شرق همین منطقه روی داد که به شکست ایران و پایان عُمر تنها اَبَرقدرت وقت انجامید و پیروزی غرب (اسکندر مقدونی). چند دهه پیش از این جنگ، گزنفون ـ نظامی یونانی و نویسنده یک کتاب تاریخگونه ـ که با مِرسِنِرهای یونانی برای بر تخت شاهی نشاندن کوروش کوچک (کوروش جونیور) حاکم مناطق یونانی زبان امپراتوری ایران به بین النهرین رفته بود پس از کشته شدن کوروش کوچک و عقب نشینی مرسنرها، از راهی که از 30 کیلومتری نینوا می گذشت و از مسیر کوهها عقب نشینی کرد و در کتاب خود در باره منطقه سرسبز و نسبتا کوهستانی نینوا مطلب نوشته است.
     نینوا (موصل) تا پایان کار ساسانیان یکی از شهرهای ایران بود و عَرَب از زمان خلفای بنی امیه به این شهر کوچ کردند و در دوران حکومت صدام حسین و طبق سیاست (عربیزه کردن) او بر شمار آنان افزوده شد تا اکثریت یابند. موصل که پس از احیاء استقلال ایران و تا پایان عصر صفویه چند بار در قلمرو ایران قرار گرفت شهری بوده است که تا افتادن به دست داعش از آزادی های مذهبی و سازش های قومی و نژادی برخوردار بود. این شهر همچنین از گزند تخریب توسط مغولان و تیموریان برکنار ماند.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com