Iranians History on This Day
روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید
میلادی
   خورشیدی

 
23 فوريه
 
جستجوی:

 
  هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.
 











Select your preferred language to translate this page into.

   لینک به این صفحه  

مهمترین رویدادهای ایران و جهان در طول تاریخ در این روز 23 فوريه
ایران
پیروزی كودتای ژنرال رضاخان پهلوی و رئیس الوزراء شدن سید ضیاء طباطبایی یزدی ـ ادامه تفرقه افکنی انگلیسی ها
سرهنگ علی خان
سيدضياء پيش از كودتا عبا و عمامه را برداشت

ژنرال رضاخان در روز كودتا


    چهارم اسفند 1299 (23 فوریه 1921) سلطان احمدشاه قاجار همراه با صدور اعلامیه ای حُكم ریاست الوزرایی سید ضیاءالدین طباطبایی یزدی و سرداری سپه ژنرال رضاخان را صادر كرد. تیپ قزاق روز پیش از آن (سوم اسفند) تهران را متصرف شده بود و فتح الله اكبر (سپهدار رشتی) رئیس الوزراء به سفارت انگلستان كه این دولت خود حامی كودتا بود پناه برده بود!.
     تیپ قزاق (دیویزیون قزاق = لشکر قزاق) پس از دیدار و مذاكرات ژنرال «آیرون ساید» انگلیسی با ژنرال رضاخان روانه تهران شده بود و نمایندگان احمدشاه را كه برای مذاكره با رضاخان و انصراف تیپ از ورود به تهران به شاه آباد آخرین محل استقرار آن رفته بودند بازداشت كرده بود. واحدهای تیپ پس از شنیدن سخنان مهیج سید ضیاء و دریافت پول هایی را كه باخود به شاه آباد (امامزاده حسن ـ نزدیك تهران وقت و اینک در دل شهر) برده بود وارد پایتخت شدند و شهر را كه تنها در دو نقطه مختصر مقاومتی كرده بود متصرف شدند. مقاومت از سوی پلیس بود كه با تحمل چند كشته كنار رفت.
     احمدشاه كه با صدور فرمان نخست وزیری سید ضیاء عملا به كودتا تسلیم شده بود در حُكم نخست وزیری وی اعتراف به غفلت و لاقیدی كابینه های قبلی و عدم امنیت در كشور و بلاتكلبفی ملّت كرده بود. سیدضیاء طباطبایی یزدی ـ تحصیلكرده فرانسه قبلا در تهران روزنامه منتشر می كرد.
     در همین روز ژنرال رضاخان اعلامیهِ «حُكم می كنم» را صادر كرد كه بر دیوارهای تهران الصاق شد و فهرستی از كسانی را كه باید دستگیر شوند به قزاق ها (نظامیان با آموزش روسی) داده و شهر را جز نانوایی ها و قصابی ها به حالت تعطیل در آورده بود.
     سید ضیاء كه در باطن از ژنرال رضاخان (میرپنج = سرتیپ) واهمه داشت، برای نشان دادن اقتدار خود و بدون جلب رضایت قبلی رضاخان، سرهنگ كاظم خان افسر ژاندارم را فرماندار نظامی تهران كرد و از همین لحظه آتش دشمنی ژنرال رضاخان را نسبت به خود روشن ساخت. سیدضیاء همچنین با انتصاب سرهنگ علی خان از افسران مورد اعتماد خود به فرماندهی ژاندارمری بر رنجش و دشمنی ژنرال رضاخان افزود. هدف سید ضیاء از این انتصابات، علَم كردن نیرویی در برابر قوای قزاق بود كه پادگان تهران (سربازان كم تجهیزات ارتش) را هم به خود ضمیمه كرده بود و نیرومندتر شده بود. ژنرال رضاخان با اِعمال قدرت بعدا همه نیروهای مسلح را تحت فرمان خود در آورد و سید ضیاء در نقشه اش شكست خورد.
     از تحلیل مورخان چنین بر می آید كه انگلستان با هدف سلطه انحصاری بر ایران و ذخائر و منابع آن و بستن راه نفوذ روسیه شوروی كه داشت جان می گرفت در جهت جنوب، نه تنها از اجرای طرح كودتا حمایت كرده بود بلكه از گسترش تفرقه و ایجاد دشمنی میان سران كودتا (رضاخان، سیدضیاء و ...) راضی بنظر می رسید و عملا به آن دامن می زد. روسیه تزاری شریك قبلی انگلستان در سلطه بر ایران در پی انقلاب بلشویكی اكتبر 1917، از میدان ایران خارج شده بود. بیم انگلستان در آن زمان همچنین از كمونیست شدن ایران و انتقال كمونیسم از طریق ایران به كشورهای عربی بود كه پس از جنگ جهانی اول و انهدام عثمانی عمدتا (به استثنای سوریه و لبنان) به لندن سپرده شده بودند و فاصله غنی و فقیر در مناطق عربی و در نتیجه آمادگی برای پذیرش افكاری سوسیالیستی فراهم بود. انگلستان برای مبارزه با گسترش كمونیسم در ایران كه به دلیل وجود طبقه و كلاس در جامعه و غیردولتی بودن تاسیسات و منابع تولید و درآمد، هواداران فراوان هم پیدا كرده بود راهی جز احیاء نیم خیز ناسیونالیسم ایرانی نمی دید و برای این كار ژنرال رضاخان مناسب بنظر رسیده بود.
     تنها رجلی كه در آن زمان با این تحولات و انتصاب سید ضیاء به ریاست الوزرایی علنا مخالفت می كرد دكتر مصدق والی (استاندار) وقت فارس بود كه سیدضیاء را عامل اجنبی خواند و كودتا را یك نقشه خارجی اعلام داشت. دكتر مصدق حاضر نشد حُكم نخست وزیری سید ضیاء را به ادارات فارس ابلاغ كند و به همین سبب سید ضیاء چند روز بعد ضمن مخابره تلگرامی او را تهدید كرد. با وجود این تهدید، سید ضیاء از دكتر مصدق خواست كه در سمت خود باقی بماند كه وی نپذیرفت و به تهران آمد.
    
ازراست به چپ: آيرون سايد - فتح الله اکبر - سلطان احمدشاه قاجار

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
بایگانی شدن طرحی كه می توانست بسیاری از مسائل اداری ایران را حل كند! و بوروکراسی و فساد اداری برای همیشه از میان برود: شورای انتصابات
یكی از طرح های جالب دوران حكومت دكتر مصدق، درست شش ماه پس از برانداخته شدن این حكومت با كودتای 28 اَمُرداد 1332، به بایگانی سپرده شد كه اگر عملی شده بود به مسئله ای كه سهمی بزرگ در عقب ماندگی ایران دارد و زاینده مسائل دیگر است پایان داده می شد.
     طبق این طرح كه در اجرای تحقّق دمكراسی واقعی، تأمین پیشرفت كشور، پایان یافتن فساد اداری و خارج شدن امر انتخاب و بركناری مدیران دولتی از دست وزیران و مقامات سیاسی، با مدت ها مطالعه تهیه شده بود قرار بود یك شورای دائمی خبرگان كه اعضای آن از میان كارشناسان بنام كشور بر حسب ضوابط، دستچین و پس از تایید مجلس منصوب شوند ایجاد گردد و كار آن، یافتن مدیران شایسته، میهندوست (دلسوز، نگران و در اندیشه ملت) و ماهر در کار مربوط برای دستگاههای عمومی پایین تر از معاون وزیر باشد. مطابق این طرح، قراربود این مدیران از میان بهترین داوطلبان كه شایستگی آنان پس از بررسی كارشناسانه بر شورا محرز می شد انتخاب و جهت انتصاب به دولت معرفی شوند و عزل آنان نیز به خواست دولت و ذكر دلیل، از سوی همین شورا صورت گیرد. شورا این اختیار را می داشت كه پس از بررسی كامل دلایل دولت برای عزل، با تشكیل جلسات علنی حرف های فرد مورد نظر را بشنود و سپس تصمیم بگیرد و این اختیار را داشت كه با اكثریت آراء خواست دولت مبنی بر عزل را رد كند و حُكم به ادامه كار و ابقاء مدیر بدهد. مرجع رسیدگی به شكایات مردم و كاركنان از عدم لیاقت مدیر نیز همین شورا بود كه قرار بود برحسب مورد و تخصّص، كمیسیون های متعدد داشته باشد. اختیارات شورا «اداری» بود و تداخل در كار دادگستری به عنوان مرجع رسیدگی به تظلمات و اعلام جرم ها نبود. اگر این طرح به همان صورت به اجرا درآمده بود، یك مدیر دولتی (مدیر كل، مدیر عامل و ...) می توانست در برابر تصمیم یك وزیر و معاون وزیر كه آن را خلاف قانون و قاعده و زیان آور به منافع كشور تشخیص می داد بایستد و «اطاعت محض به دلیل ترس از بركناری» از میان می رفت كه عامل انواع فساد اداری بوده است. به علاوه، مدیر دولتی كه از سوی شورا معرفی می شد، ضمن كار، انتصاب خود را مدیون وزیر و مقامی دیگر احساس نمی كرد تا كور كورانه و نسنجده از دستورها اطاعت كند.
     دولت ژنرال زاهدی 29 بهمن 1332 تصمیم گرفت از آنجا كه تهیه پیشنویس یك لایحه استخدام كشوری و قانون شورای دولتی در دست تهیه است كه جانشین قانون سال 1301 استخدام و اصلاحیه های بعدی آن خواهند شد فعلا بررسیِ «طرح دیگری!» در میان نخواهد بود!.
     لایحه قانون استخدام كشوری که در بهمن 1332 به آن اشاره شده بود تا «طرح زمان حكومت مصدق» بایگانی شود، 13 سال بعد در خرداد 1345 به تصویب رسید و در آن به شورای مستقل «یافت، نصب و عزل مدیران» هم اشاره نشده بود و مسائل اداری همچنان باقی ماند و پیچیده تر شد. در قانون مصوّب سال 1345 عنوان ایجاد سازمان استخدام كشوری و بازنشستگی كه قبلا ضمیمه وزارت دارایی بودند به میان آمده بود كه این سازمان، راه حل مسئله استخدام و عزل و نصب مقامات نشده است كه مورد نظر طرح دوران دولت مصدق بود. لایحه قانونی سال 1345 قرار بود به صورت آزمایشی اجرا شود كه ماندگار شده است. در كشورهای پیشرفته دقّت در انتخاب مدیران میانی كه مورد نظر در طرح زمان حكومت دكتر مصدق بود بسیار زیاد است و هر انتصابی به صورت دادن اعلان در رسانه ها و پس از بررسی دقیق امتیازات داوطلبان و مصاحبه با آنان و اعلام نام برنده پیش از نهایی شدن انتصاب در جراید، صورت می گیرد تا مردم فرصت اظهار نظر داشته باشند و .... اصحاب فرضیه های مدیریت هم نظر داده اند كه آسیب وارده از یك انتصاب نادرست برای جامعه بسیار وسیع و گاهی غیر قابل جبران و دست کم در طول یك نسل خواهد بود.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تحوّل ژورنالیسم ایران در پی انتقاد «جان بروس» روزنامه نگار آمریکایی از وضعیت انتشار خبر در روزنامه های ایران
23 فوریه 1954 (اسفند 1332 ـ شش ماه و چند روز پس از براندازی 28 اَمُرداد) جان بروس روزنامه نگار آمریكایی كه به سمت وابسته مطبوعاتی سفارت آمریكا در تهران منصوب شده بود در نطقی در انجمن ایران و آمریكا و در برابر یک جمع، این تعجب خود را ابراز كرده بود كه چرا روزنامه های تهران رفتن نخست وزیر به آب علی (محل اسکی و تفریحگاه زمستانی) در تعطیل آخر هفته را، خبر صفحه اول قرار می دهند! و اخبار و مطالب مورد نیاز مردم را كه بخشی از زندگانی روزه مره آنان را تشکیل می دهد نادیده می گیرند و در آنها (رسانه ها)، اخبار مورد نیاز مردم ازجمله تغییرات بهای گوشت و پنیر ـ خانه و زمین، مدرسه و بیمارستان، نظر مردم درباره مصوّبات پارلمان و تصمیمات کابینه و تفسیر و اظهار نظر و صفحات نامه به سردبیر به چشم نمی خورد و ....
     جان بروس كه چنین به صراحت انتقاد كرده بود گفته بود که سالها در روزنامه های كالیفرنیا قلم زده، وفادار به اصالت ژورنالیسم است و نمی تواند حتی در کِسوت دیپلمات، كار غیر حرفه ای را در روزنامه ها ـ صرف نظر از کدام کشور تحمّل كند.
     اظهارات «جان بروس» به عنوان نظر اصلاحی یک همکار، در برخی از روزنامه های تهران منعکس شده بود. سناتور عباس مسعودی ناشر روزنامه اطلاعات و چند نشریه دیگر همان وقت گفته بود که «بروس» واقعیت ها را گفت و ضعف ژورنالیسم ما، نبود آموزش روزنامه نگاری و «خود ـ رو» بودن روزنامه نگاران است و او تصمیم گرفته است که در دو ـ سه سال آینده نخستین دوره آموزش روزنامه نگاری ایران را دایر کند [که در نیمه اول سال 1335 دایر شد].
    ورود دو استاد آمریکایی پیشهِ روزنامه نگاری در چهار و پنج سال بعد به ایران برای آشنا ساختن روزنامه نگاران شاغل ایرانی به اصول و روش های روزنامه نگاری و تعاریف مربوط و طرز تهیه و نگارش مطلب ژورنالیستی احتمالا به توصیه «جان بروس» صورت گرفته بود.
    روزنامه های ایران از آن پس تا 1358 و 1359 (دو سال اول پس از انقلاب) که روزنامه نگاران حرفه ای، فله ای اخراج شدند پا به پای ژورنالیسم جهانی رو به رشد بود که دوباره افول کرد و به نظر می رسد که این وضعیت ادامه داشته باشد. کثرت بیش از حد روزنامه در یک شهر [برای مثال در تهران در سال 1399 انتشار حدود 24 روزنامه عمومی، 25 روزنامه اقتصادی! و چند روزنامه ورزشی ـ در حالی که در کشورهای دیگر روزنامه های چاپی در حال آنلاین شدن هستند]، دلیل وجود یک ژورنالیسم مطابق اصول و تعاریف نیست و هر فارغ التحصیل دانشگاه نمی تواند «روزنامه نگار واقعی» شود به همان گونه که هرکس با رفتن به دانشگاه و مطالعه ادبیات نمی تواند شاعر شود. ضعف ژورنالیسم شوروی یکی از علل فروپاشی این امپراتوری از درون توصیف شده است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
زادروز یک «حقوقدان ـ روزنامه نگار» که ضعف اخلاق و فرهنگ را عامل مسائل می داند ـ نظرات او درباره قوانین خانواده
M. Eghdam a lawyer-journalist
امروز ـ چهارم اسفندماه، زادروز «ماه تابان اقدام» حقوق‌دان و مشاور قضایی است که 23 فوریه 1950 به دنیا آمده است. او در سال 1351 هجری (در 22 سالگی) از دانشکده حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد، ولی مطالعات خودرا متوقف نساخته است. در زمان دانشجوئی، بسیار فعّال بود، به انجام امور اجتماعی علاقه فراوان داشت و به ‌عنوان گزارشگر و خبرنگار در تلویزیون ملّی ایران به‌کار مشغول شد و در زمینه‌های امور زنان، جمعیت و اعتیاد تحقیقاتی انجام داد و گزارش‌هایی تهیه کرد که به موقع پخش و انتشار یافت.
    وی موفق شد دو فیلم مستند کوتاه ـ یک فیلم در مورد اعتیاد در محله عودلاجانِ تهران و فیلم دیگر پیرامون پیشرفت زنان در زمینه‌های مختلف تهیه کند که در زمان خود مورد توجه ویژه قرار گرفت.
    «اقدام» سپس کار مطبوعاتی را بر فعالیت های رادیوتلویزیونی و حقوقی خود اضافه کرد و در روزنامه آیندگان به نوشتن مقاله، تفسیر و گزارش تحقیقی پرداخت. وی مدتی نیز ‌در سمت مسئول روابط عمومی سازمان زنان ایران و سپس در سمت رئیس روابط عمومی انجمن توان‌بخشی که سازمانی وابسته به وزارت کار و امور اجتماعی بود [بعدآ از سازمان‌های وابسته به وزارت رفاه] منشأ خدماتی چشمگیر از جمله برگزاری نخستین نمایشگاه صنایع دستی معلولان در سال 1356 شد.
    ماه تابان اقدام [مَهتاب] که بعد از طی دوره کارآموزی، پروانه وکالت خودرا دریافت کرده بود پس از پیروزی انقلاب اسلامی صرفاٌ به حرفه وکالت و مشاوره قضایی مشغول شد و بنا به دلایلی از فعالیت‌های مطبوعاتی کناره‌گیری کرد.
    در طول کار روزنامه‌نگاری و اینک به‌عنوان مشاور قضایی، «اخلاق» مبنای نگرش و عملکرد «اقدام» بوده است و اعتقاد دارد مهم‌ترین علت مسائل و قانون شکنی‌هایی که امروزه دیده می‌شود، ضعف اخلاق و فرهنگ است، و در چنین شرایطی نمی‌توان از یک سیستم قضایی زیاد انتظار داشت.
    به اظهار مهتاب اقدام، «دادگستری» همانند یک آیینه است که هر آنچه را که در جامعه رخ می‌دهد، منعکس می‌کند. وقتی روابط انسان‌ها ناسالم و بیمارگونه باشد، وقتی که مصرف گرائی افزایش می‌یابد، وقتی آدم‌ها در جای خود قرار نگیرند و به راحتی بتوان از خط قرمز قانون عبور کرد و وقتی زیاده خواهی و سیری ناپذیری مثل یک ویروس در جامعه گسترش یابد، نمی‌توان صرفا با مجازات، در انتظار اصلاح افراد و حتی «احقاق حق» بود، باید به آموزش و پرورش توجه کرد ـ آموزش عمومی و عمدتا از طریق رسانه ها و بویزه رادیوتلویزیون.
    این «حقوقدان ـ روزنامه نگار» معتقد است که تصویب قوانین متعدد و اصلاحیه‌های پی در پی نه تنها دردی دوا نمی‌کند بلکه مشکل را غامض‌تر و پیچیده‌تر می‌سازد و مردم را به‌فکر ایجاد راه‌های فرار از قانون و دورزدن قانون می‌اندازد.
    «مهتاب اقدام» در مورد قوانین و مقررات مربوط به خانواده و طلاق اعتقاد دارد که تصویب این مقررات و اصلاحیه‌ها و تفسیرهای متعدد، در کاهش شمار مراجعان به دادگاه‌های خانواده اثر نداشته و روابط خانواده را شفّاف سازی نکرده است. مضافاً بر اینکه این مقررات، نه کاملاً اسلامی و بر مبنای احکام شریعت است و نه اصطلاحا مدرن. به‌طور مثال؛ به‌موجب ماده 1133 قانون مدنی، مرد می‌تواند هر وقت که مصالح او ایجاب کند و با یک مسئله خانوادگی رو به رو شود زن خودرا طلاق دهد. به این ترتیب طلاق یک ایقاع است. اگر قوانین در جمهوری اسلامی ایران باید اسلامی [برگرفته از شریعت] باشد و طلاق از جمله ایقاعات است و اختیار آن به مرد داده شده، مراجعه به داوری و تشریفات مربوط به آن که متاسفانه ـ در مواردی ـ به‌صورت یک کمدی درآمده است چه معنایی دارد؟، به‌خصوص ارجاع امر به داوران دولتی!. اگر قرار است نظر داوران ملاک عمل قاضی باشد، داوران دولتی که در مجتمع‌های خانواده هستند و نه زوج را می‌شناسند و نه زوجه را، چه نظریه صحیحی می‌توانند ارائه دهند که مبنای رای صحیح و درست قاضی باشد؟، و همچنین مقررات مربوط به مطالبه اجرت المثل ایام زناشوئی!. حال که حل مسائل خانواده به دادگاه سپرده شده است منطق حُکم می کند که همه آن اعم از طلاق، حضانت فرزندان و تعیین تکلیف امور مالی خانواده بر عهده قاضی و رعایت شریعت، قانون و منطق باشد؛ تا هر دو طرف دعوی از نتیجه کار راضی ـ ولو راضی نسبی شوند که گفته اند یک ناراضی جامعه ای را ناراضی می کند [بحث فلسفی انتقال رضایت و عدم رضایت].
    «اقدام» با بیش از چهار دهه تجربه کار قانون، روزنامه نگاری، فعالیت های اجتماعی و مسافرت متعدد به گوشه و کنار جهان به قانونگزاران توصیه می کند که هنگام وضع یک قانون تازه مربوط به امور خانواده و یا اصلاح یک و یا چند ماده از این قانون و ضوابط مربوط، فرهنگ جامعه و طرز تفکر و روش زندگانی مردم و تجربه گذشته را درنظر بگیرند، عجله نکنند، با اصحاب اندیشه و تجربه مشورت کنند و در این مورد بخصوص ـ سیاست را مداخله ندهند که با کوچکترین غفلت و بی دقتّی، احتمال افزایش مسائل جامعه و پیچیده شدن مشکلات آن وجود دارد.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
اظهارات 4 ژنرال که یکم اسفند 1357 در پشت بام کمیته انقلاب اعدام شدند در دقایق آخر پیش از مرگ
ساعت دو و 50 دقیقه بامداد یکم اسفند 1357 و 9 روز پس از سقوط نظام سلطنتی ایران، چهار ژنرال دیگر در پشت بام ساختمان کمیته انقلاب تیرباران شدند. محاکمه آنان چند ساعت پیش از اعدام، پایان یافته بود. قاضی شرع دادگاهِ انقلاب، این چهار تَن را که سرلشکر امین افشار فرمانده سابق لشکر گارد، سرتیپ نعمت الله معتمدی فرمانده سابق تیپ زرهی قزوین، سرتیپ منوچهر ملک معاون معتمدی و سرتیپ حسین همدانیان رئیس ساواک کرمانشاه بودند مُفسد فی الارض تشخیص داده بود.
    دقایقی پیش از اعدام، خبرنگاران موفق شده بودند که با این چهار ژنرال سابق که در انتظار آمدن ماموران اجرای حُکم قاضی و بستن چشمهایشان بودند مصاحبه کنند.
    هر چهار تَن که اظهاراتشان در روزنامه ها منعکس شد گفته بودند که دستور تیراندازی و کشتن مردم را نداده بودند و تأکید کرده بودند که نباید ارتش را که وظیفه دفاع از تمامیّت کشور در برابر دشمن و هرگونه تجاوز خارجی دارد به خیابانها می بردند و در مقابل مردم ـ برادرانشان ـ قرار می دادند و شاه نباید کشور را در لحظه حسّاس تَرک می کرد.
     امین افشار گفته بود که اطرافیان شاه که به دور او دیوار کشیده بودند خیانت کردند، شاه مشاور ارتشی نداشت. من تا چند دقیقه دیگر زنده نخواهم بود ولی توصیه می کنم که کاری نشود که ارتش تضعیف شود. ده سال طول خواهد کشید که برای ارتش، کادر به وجود آید. دشمن خارجی و یا یک گروه داخلی با هدف خاص از تضعیف ارتش سوء استفاده خواهد کرد و دست به تعرّض و تخریب خواهد زد و ....
    سرتیپ معتمدی گفته بود که شماری تملّق گو اطراف شاه را گرفته بودند و مانع اطلاع او از جزئیات روز و خواست مردمِ بپاخاسته می شدند. سرانجام وقتی که او از ایستادگی مردم برای رسیدن به خواست هایشان آگاه شد باید راه حل پیدا می کرد، نباید ارتش را پلیسِ شهر می کرد و در برابر مردم قرار می داد. سربازِ ارتش، پلیس شهر نیست.
    سرتیپ ملک گفته بود که نخست وزیر و وزیران [قوه مجریه] مسئول مشکلات هستند نَه افسران ارتش. شاه باید در تأیید انتخاب مدیران ارشد و رؤسای ادارات دقّت می کرد و با وسائلی که در اختیار داشت از فساد اداری و مظالم آگاه می شد. باید فساد زدایی می کرد و این کار را از دادگستری [دستگاه قضایی] آغاز می کرد. شاه باید دست کم اندرزهای خواجه نظام الملک را در کتاب سیاستنامه درباره عِلم حکومت کردن و انتخاب معاشر و مشاور می خواند. شاه خیلی خودپسند بود و خود را عَقل کُل می پنداشت.
    در همین روز (یکم اسفند 1357) 7 فرمانده لشکر و واحد ژاندارم دستگیر و 53 ژنرال بازنشسته شده بودند.
    
اجساد 4 ژنرال پس از تیرباران شدن از راست به چپ: سرلشکر پرویز امین افشار، سرتیپ معتمدی، سرتیپ ملک و سرتیپ حسین همدانیان

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
کپی چند مطلب از شماره شنبه پنجم اسفندماه 1357 روزنامه اطلاعات برای ماندن در تاریخ
13 روز پس از سقوط نظام سلطنتی، آیت الله مکارم شیرازی طرح یک برنامه 20 ماده ای برای دوام قوام شعارهای انقلاب و نظام اسلامی را پیشنهاد کرده بود که تماما در شماره 15792 ـ شنبه پنجم اسفند 1357 روزنامه اطلاعات انتشار یافت. وی همچنین از اندیشمندان کشور خواسته بود که آنان نیز نظر خود را به صورت طرح و برنامهِ کار دولت انقلاب اعلام کنند.
    برخی از موارد طرح 20 ماده ای آیت الله مکارم شیرازی، کُپی شده از روزنامه اطلاعات با همان تیتر و عکس از این قرارند:
    



    



    



    _ _ _ _
    در صفحه پنجم این شماره روزنامه اطلاعات طنزی از هادی خُرسندی با عکس او چاپ شده است که تلویحا اشاره دارد که شاپور بختیار که قبلا گاهی گفته شده بود که پنهان شده و زمانی خبر از دستگیری او داده شده بود، با کمک بازرگان نخست وزیر دولت موقت از ایران خارج شده است:
    


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
طبق کشف کمیته انقلاب؛ شریف امامی، دکتر اقبال و عبدالله ریاضی فراماسون Freemason بودند
سوم اسفندماه 1357، کمیته مرکزی انقلاب از کشف یک لُژ فراماسونری Freemasonry یا Masonry در ساختمانی در تهران ـ سه راه ژاله خبر داده بود.
     طبق این خبر، جعفر شریف امامی ـ قبلا چندبار وزیر و نخست وزیر و مقام های کلیدی دیگر استاد اعظم این لُژ بود.
    این لُژ دارای 2 لِوِل بود: لُژ کسری و لُژ گراند. دکتر منوچهر اقبال ـ قبلا نخست وزیر، وزیر، مدیر عامل شرکت ملی نفت، رئیس دانشگاه و موسس حزب ملیّون و رئیس آن و نیز عبدالله ریاضی رئیس پیشین مجلس از اعضای این لُژ و در نتیجه گوش به دستور دولت لندن بودند. عبدالله ریاضی اعدام شد.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
کمک مجلس به تسهیل اجرا و تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی
علی لاریجانی رئیس وقت مجلس شورای اسلامی در جلسه چهارم اسفندماه 1392 گفت که با اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می توان اتکاء به نفت، و نیز بیکاری و تورّم را کاهش داد و در برابر تحریم‌های ظالمانه ایستادگی کرد و برای تحقق این امر اساسی لازم است که محور اصلی بررسی‌ها و تلاش‌ها در کمیسیون‌های تخصّصی مجلس، «سیاست‌های اقتصاد مقاومتی» باشد. در این کمیسیون ها، پیشنهادها وقتی مورد مطالعه قرار گیرد که هزینه‌های جاری دولت را کاهش دهد و به رونق تولید مَدد رساند.
    لاریجانی گفت که همه کمیسیون‌های مجلس در این زمینه مسئولیت دارند و مُراد، کمیسیون‌های اقتصادی نیست. برای مثال: کمیسیون فرهنگی باید فضای رونق اقتصادی را در بُعد تولیدات فرهنگی و هنری و زمینه سازی رسانه‌ای پیگیری کند. در این زمینه همکاری کمیسیون‌ها با بخش‌های تخصّصی دولت ضروری است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
نامهِ دکتر توکّلی به هاشمی رفسنجانی و هشدار در مورد دخالت دولت لندن در انتخابات ایران ـ استناد به شواهد ـ هدف؛ تشدید اختلاف داخلی است
Dr. Ahmad Tawakkoli
خبرگزاری فارس در گزارشی به شماره 13941203001090 مورّخ سوم اسفند 1394، متن نامه دکتر احمد توکّلی [اقتصاددان، پژوهشگر، وزیر پیشین و نماینده سابق مجلس، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و مؤسس و رئیس هیئت مدیره دیده‌بان شفافیت و عدالت] خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی را ـ که هنوز در قید حیات بود ـ منتشر ساخت که در بسیاری از رسانه های برون مرز ازجمله دویچه وله (صدای آلمان) نقل و تفسیر شد.
    توکلی نوشته بود که موضوع نامه من به شما [هاشمی رفسنجانی]، دخالت دولت انگلستان در انتخابات [پارلمانی] قریب الوقوع جمهوری اسلامی است که کَمپین آن آغاز شده است.
    توکلی افزوده بود: "وقاحت دولت لندن در دخالت آشکار انتخاباتی چنان تکان دهنده است که اگر همه نیروهای میهندوست و شخصیت‌های نظام در برابر آن نایستند، دیر یا زود ماجرای «خانه سِدان» تکرار می‌شود. [ریچارد سدان Seddon یكی از مقامات نفتی انگلستان در تهران بود که مأموران اطلاعات پلیس ـ پلیس ِ زمان حکومت دكتر مصدق، با تعقیب رفت و آمدهای برخی از مخالفان به خانه او که در شمیران بود و رفتار و کردار این افراد پس از دیدار از آنجا، به بازرسی از خانه دست زدند و موارد رشوه و وعده دادن های سِدان به عوامل داخلی، خائنان به وطن برای مشارکت در کارشکنی ها و نهایتا براندازی را به دست آوردند و اسناد این رشوه دادن ها و توطئه ها را به دادستان تهران تسلیم کردند كه به «پرونده سِدان» معروف شده است. دولت کودتا این پرونده را بَست، ولی نه در «تاریخ» که فصلی از توطئه های دولت لندن را تشکیل می دهد ـ «تاریخ» پاک شدنی نیست.
    به باور پروفسور چارلز مَکلین اَندروز ـ متولد در 1863 و متوفی در 1943 ـ تاریخدان و مدرّس آمریکایی دانشگاه و مؤلف 102 کتاب و رساله؛ در کشورهایی که زمانی معرض مداخله و نفوذ دولت لندن بوده اند ـ هنگام هرگونه مطالعه و بررسی، نخست باید چگونگی آن مداخلات و سیاست ها و برنامه های انگلستان را مرور کرد زیرا که عادت انگلیسی ها شده است که سیاست های قدیمی خودرا پایان ندهند و به آن ادامه دهند.].
    دکتر توکّلی ضمن یادآوری تحصّن های زمان قاجاریه در باغ سفارت انگلیس در تهران و پهن شدن بساط دیک های پلو در آنجا نوشته بود که نباید آن وقایع حقارت بار و عبرت آموز تکرار شود و غرب‌زدگان، روشنفکرنمایان و عوامل ضدانقلاب به آن سفارت نظر داشته باشند و یا کسانی ناخواسته و نادانسته به این وادی خیانت کشیده شوند. تردید نیست که جناب عالی [خطاب به آیت الله هاشمی رفسنجانی که سال بعد درگذشت] به جنایات انگلیس در ایران و تاثیر نفوذ این دولت در تخریب و انحراف مشروطیت و درگیری با دولت ملّی [دولت مصدق] در قضیه نهضت ملّی شدن صنعت نفت و طرح و اجرای کودتای ننگین 28 اَمُرداد 1332 واقف هستید. به همین دلیل خطر بزرگی که از این حیث انقلاب را تهدید می‌کند بر شما بیش از دیگران آشکار است.
    دکتر توکلی در این نامهِ هشداردهنده که در «تاریخ» ثبت خواهد شد نوشته بود: مدتی است که رهبری انقلاب اسلامی و کشور با جدیّت، خطر نفوذ را مکرراً تذکر می‌دهند. از جناب عالی انتظار است که با ایشان همراهی فعّال داشته باشید. زیرا، در یک زمان بسیار حسّاس، یکی از کثیف ترین و خبیث ترین دشمنان ملت، آشکارا در سیاسی ترین امر کشور که انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان است دخالت می کند. اینجاست که جناب عالی [هاشمی رفسنجانی] باید کسی باشد که چنان سیلی به چهره پلید دولت انگلیس بزند که نه تنها همه انقلابیون را بر انگیزد، بلکه مردم شریفی را که ممکن است گرفتاری‌های روزمره نگذارد در این امور وقت صرف کنند نسبت به خطر بزرگی که کیان استقلال ملّی را هدف گرفته است هوشیار سازد. توجه به هشدار امام (ره) موضع گیری جناب عالی را در این امر خطیر ضروری می‌سازد که مکرراً می‌فرمود: "اگر دشمن از کسی تعریف کند، این فرد باید به خودش بنگرد که چه کرده است که چنین بلایی متوجه وی شده است.". دولت انگلیس و ابزارهای آن صریحاً از فهرست انتخاباتی نزدیک به جناب عالی [هاشمی رفسنجانی] پشتیبانی می‌کنند و از مردم ایران می‌خواهند که به افراد مشخصی رای بدهند و به افراد مشخص دیگر رای ندهند. اینجا، پای دخالت آشکار یک دشمن دیرین ایران در امور کشور در میان است، نه تعریف و تمجید یک رسانه دشمن از یک فرد. لذا، پاسخ درخوری می خواهد که شما را گرفتار اتهام نسازد. مسلّم است که دشمن می خواهد که همه ما نباشیم و قصد خیری نسبت به هیچ یک از انقلابیون ـ از هر طرف ندارد.
    دکتر توکلی نوشته بود: یک هدف انگلستان و سایر مستکبران از اینگونه دخالت‌ها همین تشدید اختلاف داخلی است و نمونه اش تحریکات سال 88 [1388 هجری خورشیدی) است. مقصود آن نیست که در این انتخابات چنان فتنه‌هایی قابل برانگیختن است، بلکه برادرانه هشدار می‌دهم مسیری که می‌خواهند ما و شما را به آن بکشانند، آینده بهتری از مصیبت فتنه سال 88 نخواهد داشت. شما [آیت الله هاشمی رفسنجانی] سدّ این راه شوید.
    
دکتر چارلز اَندروز تاریخدان و مؤلف آمریکایی

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
حدّاد عادل: هیچ کشوری به اندازه انگلیس کارنامه‌اش در ضربه زدن به استقلال ایران سیاه نیست
به گزارش خبرگزاری فارس ـ شماره 13941203001327 مورّخ سوم اسفند 1394، غلامعلی حدّادِ عادل نماینده سابق مجلس و سخنگوی ائتلاف اصولگرایان در همایش اسفندماه 1394 جوانان این ائتلاف، جوانان را قشری خواند که در مقایسه با سایر گروه‌ها نسبت به استقلال کشور حسّاس تر هستند و وقتی خطری کشور را تهدید ‌کند پیش از همه وارد می‌شوند. اهمیت استقلال و حاکمیّت کشور بسیار زیاد است و امام خمینی (ره) بیش از هر چیز در این نهضت به استقلال کشور اهمیت می‌داد، و لذا بیش از همه، جوانان به امام (ره) توجه کردند. در دوران حکومت پهلوی ها، ایران استقلال واقعی نداشت زیراکه این سلسله را انگلیسی‌ها بر سر کار آورده بودند. انگلیسی‌ها همواره در پی دخالت در کشورها هستند و هیچ کشوری به اندازه انگلیس کارنامه‌اش در ضربه زدن به استقلال ایران سیاه نیست. ایران در دوره قاجارها هم استقلال نداشت. انگلیسی ها طرح کودتای 28 مُرداد را کشیدند و با کمک همدستانشان دولت مصدق را سرنگون کردند. مهمترین هدیه انقلاب، تأمین استقلال کشورمان بوده است.
    در جریان این انتخابات [انتخابات پارلمانی که کمپین آن در جریان بود]، بی بی سی ِ دولت لندن دست به اجرای همان برنامه های قدیمی زده است و توصیه می‌کند ـ مستقیم و غیر مستقیم ـ که به آیت الله جنتی، آیت الله مصباح و آیت الله یزدی در انتخابات خبرگان رای ندهید و برای مجلس هم معلوم است از چه کسانی حمایت می‌کند. از این رو جوانان ما بیش از هر قشر دیگر جامعه باید در این انتخابات حساس و فعّال باشند و از کسانی که در برابر حمایت انگلیسی‌ها از خود سکوت کرده اند بگویند شما چه کرده‌اید یا می‌خواهید چه کاری را انجام دهید که مورد علاقه و حمایت خارجی‌ها و دولت انگلیس واقع شده‌اید؟!.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
بازهم گرد و غبار

    روزنامه های تهران در چهار روز اول اسفندماه 1394 از قول مقامات مربوط و مشاهدات خبرنگاران خود گزارش کرده بودند که گرد و غبار فضای 20 اُستان کشور و شهر تهران را پوشانده است و غلظت آن در خوزستان بیشتر بوده است. این وضعیت بعدا نیز چند بار مشاهده شده است. در زیر، عکسی که غلظت این گرد و غبار را نشان می دهد از روزنامه قدس کُپی شده است:
    
    


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
اظهارات رهبر جمهوری اسلامی درباره موضوعات هسته ای در دیدار با اعضای مجلس خبرگان در چهارم اسفند 1399 تیتر اول پنجم اسفند روزنامه ها

    



    
    چند پارگراف از اظهارات آیت الله خامنه ای در چهارم اسفند 1399 (22 فوریه 2021) که انعکاس جهانی داشت:
    
    آیت الله خامنه ای رهبر انقلاب اسلامی دوشنبه چهارم اسفند 1399 ضمن اظهارات خود در دیدار اعضای مجلس خبرگان، به مسئله هسته‌ای پرداخت و اظهارات و رفتار آمریکا و سه کشور اروپایی در قبال کاهش تعهدات برجامی ایران را مستکبرانه، طلبکارانه و غیرمنصفانه و غلط خواند و گفت: جمهوری اسلامی از روز اول و تا مدت طولانی، بر اساس تعالیم اسلام، به تعهدات خود عمل کرد اما طرفی که از روز اول به تعهدات خود عمل نکرد همین چهار کشور بودند، بنابراین آنها باید مورد بازخواست قرار گیرند. آنچه مانع جمهوری اسلامی برای ساخت سلاح هسته‌ای است، فکر و مبانی اسلامی است که ساخت هر سلاحی اعم از هسته‌ای یا شیمیایی را که موجب کشتار مردم عادی می‌شود، ممنوع می‌داند.
    وی با یادآوری قتل عام 220 هزار نفر در بمباران اتمی ژاپن و همچنین محاصره مردم مظلوم یمن و بمباران بازار و بیمارستان و مدرسه بوسیله جنگنده‌های ساخت غرب، گفت: کشتار غیرنظامیان و مردم بی‌گناه روش آمریکایی‌ها و غربی‌ها است و جمهوری اسلامی این روش را قبول ندارد و بر همین اساس به سلاح هسته‌ای فکر هم نمی‌کند. اما ما برای کسب توانایی‌های هسته‌ای متناسب با نیازهای کشور مصمم هستیم و به همین جهت، حد غنی‌سازی ایران 20 درصد نخواهد بود و تا هرجا که لازم و نیاز کشور باشد اقدام خواهد شد مثلاً برای پیشران هسته‌ای یا کارهای دیگر ممکن است غنی‌سازی را به 60 درصد هم برسانیم. البته یک قرارداد چندساله‌ای گذاشته شده که اگر آنها عمل کنند ما هم تا همان چند سال عمل خواهیم کرد. غربی‌ها به‌خوبی می‌دانند که ما به‌دنبال سلاح هسته‌ای نیستیم. موضوع سلاح هسته‌ای بهانه است، آنها حتی با دستیابی ما به سلاح‌های متعارف هم مخالفند، چون می‌خواهند مؤلفه‌های قدرت را از ایران بگیرند.
    آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به این واقعیت که نیروگاههای هسته‌ای با تأمین انرژی سالم‌تر، تمیزتر و ارزان‌تر یکی از مهمترین منابع انرژی در آینده نه چندان دور خواهند شد، نیاز کشور به غنی‌سازی را یک امر مسلّم خواند و گفت: غنی‌سازی را نمی‌شود آن روز شروع کرد بلکه باید از امروز برای نیاز آن زمان آماده شد. غربی‌ها می‌خواهند در روزی که ایران به انرژی هسته‌ای نیاز پیدا ‌کند، محتاج آنها باشد و آنها این نیاز ما را وسیله‌ای برای تحمیل، زورگویی و باج‌خواهی‌های خود قرار دهند. جمهوری اسلامی در قضیه هسته‌ای نیز همانند سایر قضایا عقب‌نشینی نخواهد کرد و در مسیر آنچه که مصلحت و نیاز امروز و فردای کشور است، با قدرت پیش خواهد رفت.
    آیت‌الله خامنه‌ای با اشاره به قانون مصوّب مجلس در خصوص کاهش تعهدات برجامی، گفت: مجلس قانونی را تصویب و دولت هم از آن استقبال کرد و تا دیروز نیز کارهایی را که باید انجام می‌شد، انجام دادند و ان‌شاء الله فردا نیز یک مورد دیگر از این قانون انجام خواهد شد. دولت خود را موظف به عمل به قانون می‌داند و باید به این قانون که قانون خوبی است، به دقت عمل شود.
    
    
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
دولت حسن روحانی ارز گران می خرید و هر دلار را به 4200 تومان به برخی واردکنندگان می داد که حجم نقدینگی و تورّم بالا رفت
علی صالح آبادی

علی صالح‌آبادی رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی یکم اسفند 1400 در یک برنامه تلویزیونی گفت که دولت سابق (دولت حجت الاسلام حسن روحانی) سال گذشته (سال 1399) شش میلیارد دلار ارز به قیمت نیمایی (نرخ بالا) خرید و با نرخ 4200 تومان به واردکنندگان (واردکنندگان اصطلاحا؛ کالای اساسی) فروخت.
    صالح آبادی گفت که دولت وقت برای واردات کالاهای اساسی نیاز به 10 میلیارد دلار داشت، ولی چون بیش از 4 میلیارد دلار از محل فروش نفت تامین نشده بود، اقدام به خرید ارز به قیمت نیمایی (گران تر) کرد و سپس این ارز را به نرخ 4200 تومان به برخی واردکنندگان فروخت و این اقدام منجر به 110 هزار میلیارد تومان نقدینگی (انتشار پول) شد و بر حجم نقدینگی اضافه کرد [که نتیجه اش بالارفتن تورم ـ گرانی بود].
    سامانه ارز نیما از اردیبهشت سال 1397 توسط بانک مرکزی ایران برای مدیریت بازار ارز به ویژه واردکنندگان و صادرکنندگان ایجاد شد و در برخی ماه‌ها قیمت ارز در این بازار نزدیک به قیمت بازار آزاد بود.
    ایجاد ارز 4200 تومانی یکی از جنجالی‌ترین تصمیمات دولت دوازدهم به ریاست حسن روحانی بوده است که اینک تلاش می شود، حذف گردد. گفته شده است که این ارز تأثیر مورد نظر در کنترل قیمت ها را نداشته است، ولی تورم پول؛ بله که قدرت خرید ریال را کاهش داده که فشاری بر طبقه کم درآمد و زیانی برای سپرده گذاران بانکی بوده است.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
فرماندار رفسنجان که نسبت به یک روزنامه نگار بی احترامی کرده بود برکنار شد
به گزارش خبرگزاری تَسنیم در سوم اسفند 1400 (22 فوریه 2022) از کرمان، در دومین نشست خبری اکبر پورمحمدی فرماندار رفسنجان، یکی از خبرنگاران سؤالی با موضوع حمایت و انتقال آب رودخانه برای یک «فرد معروف» مطرح می کند و مدعی می‌شود که فرماندار از وی و انتقال آب برای وی حمایت می‌کند که فرماندار به جای پاسخ دادن به سئوال او، خطاب به وی با لحنی تُند می گوید: "یک بار دیگر تکرار کنی توی دهانت می‌زنم، حواست جمع باشد!.".
    تسنیم نوشته است که این بی احترامی فرماندار به یک ژورنالیست انعکاس یافت، به اطلاع دولت رسید و چند ساعت بعد به‌دستور احمد وحیدی وزیر کشور، علی‌اکبر پورمحمدی از سمت خود برکنار شد. از این پرسش و پاسخ فیلم خبری تهیه شده است. برخی کاربران در فضای مجازی (سوشل میدیا) عزل این مقام را کافی ندانسته و خواستار رسیدگی قضایی شده اند و گفته اند که اهانت و تهدید (زدن تودهنی) ـ آن هم علنی و در حضور دیگران مجازات دارد.
    برکناری فرماندار، تیتر صفحات اول چند روزنامه:
    


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو دموکراسی
تفسیر رفراندم فوریه 2005 اسپانیا - زدگی از انتخابات -درگوشه و کنار جهان مردم خواهان بازگشت به دمکراسی اصیل هستند
در انتخابات نیمه فوریه 2005 اسپانیا باز هم اكثریت اسپانیایی ها نسبت به مشاركت در رای گیری بی اعتنایی كرده بودند. در رفراندم قانون اساسی اتحادیه اروپا تنها 42 درصد اسپانیایی های واجد شرایط رای دادن شركت كرده بودند كه آراء 17 درصد شان هم منفی (نَه) بود. مشارکت 42 درصد در دمکراسی تعبیری جز زدگی از تمرین دمکراسی ندارد که مدتهاست از مسیر واقعی منحرف شده است. کاهش مشارکت هشداری است که باید ضوابط تازه ای برای تمرین دمکراسی تدوین شود تا مطابق خواست مردم قرن 21 باشد که از این همه دغلکاری خسته و بیزار شده اند. رویگردان شدن از رسانه ها هم تا حدی به همین دلیل است زیرا که ابزاری برای به حکومت رسانیدن تنی چند و یا ابقاء گروهی دیگر شده اند.
     در انتخابات پیش از رفراندم فوریه 2005 اسپانیا هم تنها 45 درصد اسپانیایی ها شركت كرده بودند. تفسیر این آمار چیزی جز این نمی تواند باشد كه اسپانیایی ها بمانند سایر اروپاییان از روشهای انتخاباتی كه از افكار نظریه پردازان دمكراسی دور شده است ناراضی اند و این عدم رضایت را به صورت بی اعتنایی نسبت به انتخابات منعکس می کنند. رای دهندگان اروپایی بارها گفته اند كه نامزدها را دیگران تعیین می كنند و تصمیمات را خودشان پشت درهای بسته می گیرند و سپس به آنان می گویند كه بیایید رای بدهید!. سالهاست كه برخی از جامعه شناسان عدم مشاركت در انتخابات را نوعی رای منفی به روش تعیین وکیل و مدیر می پندارند كه باید مورد ملاحظه قرار گیرد. سالهاست که در گوشه و کنار جهان، مردم - مردمی که سواد استفاده از کامپیوتر به دست آورده اند و وب لاگ ها را می خوانند و از نظرات همگان آگاه می شوند حتی خواستار مروری کلی بر اصول دمکراسی هستند چه رسد به دغلکاری ها و حزب بازی های مکّارانه شش دهه اخیر.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
روزی که شبکه سوشل میدیای ترامپ آغاز بکار کرد
یک شبکه سوشل میدیای تازه به نامِ Truth Social (واقعیت) متعلق به Trump Media & Technology Group (TMTG)ـ یک کمپانی (گروه) رسانه ای و تکنولوژی و به همانگونه که از نامش پیدا است وابسته به دونالد ترامپ چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا از 21 فوریه 2022 آغاز بکار کرد و ثبت نام در آن شروع شده و گویا صدهاهزار نفر برای این ثبت نام در نوبت قرار گرفته اند. «دوین نونِس Devin Gerald Nunes» نماینده مستعفی مجلس نمایندگان آمریکا مدیر عامل آن است. این مؤسسه در فوریه 2021 تأسیس شده است تا بنای کار را ظرف یک سال آماده کند. این مؤسسه اعلام کرده است که باز، آزاد، روراست و بدون تبعیض است و نشردهنده هرگونه مطلب و عقیده سیاسی در سراسر جهان.
     پس از حمله هواداران دونالد ترامپ در ششم ژانویه 2021 به ساختمان کنگره آمریکا در اعتراض به نحوه انجام انتخاباتِ نوامبر 2020، حساب‌های کاربری‌ ترامپ در شبکه‌های اجتماعی مسدود شد و با راه اندازی و شروع به کار «تروت سوشِل»، ترامپ پس از 13 ماه مسدود شدن حساب هایش در توییتر، فیس‌بوک و یوتیوب، در شبکه اجتماعی خود حضور خواهد یافت و همچنین همه کسانی که حساب باز کنند. شعار این شبکه:
    

     TRUTH Social is America’s “Big Tent” social media platform that encourages an open, free, and honest global conversation without discriminating against political ideology
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
سایر ملل
توطئه قتل نخست وزیر انگلستان و همه وزیران کابینه او در فوریه 1820
پلیس لندن 23 فوریه 1820 توطئه گروهی از رادیکالهای انگلیسی را کشف کرد که می خواستند «لیورپول» نخست وزیر و وزیران اورا در مهمانی خانه «لرد هاروبی» با ایجاد انفجار بکشند و انقلابی مشابه انقلاب فرانسه در انگلستان براه اندازند. پنج نفر از سران توطئه که دستگیر شده بودند اعدام و بقیه به زندان محکوم شدند. هدف از توطئه؛ تغییر ساختار دولت و نظام انتخابات بود. این گروه در پی شکست تظاهرات 16 آگوست 1819 منچستر و قتل 15 معترض به نظام انتخاباتی تشکیل شده بود. درپی کشف توطئه، پارلمان انگلستان بمنظور جلوگیری از تکرار آن یک رشته قوانین معروق به قوانین ششگانه تصویب کرد که با اجرای آنها خرید اسلحه، تمرین تیراندازی و جلسات زیرزمینی (محرمانه) محدودشد و روزنامه های عمومی (غیر حزبی) از انتشار صرفا مقاله و بدون چاپ اخبار روز منع شدند. طبق این مصوبات، روزنامه های انگلستان باید در کنار خبر و مطالب عام المنفعه دیگر، مقاله (نظر) چاپ می کردند نه فقط و صرفا مقاله و مطالب تفسیرگونه.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
نمایش عمومی اختراع تیربار ـ ابزاری برای کشتن و در آن زمان؛ برتری
ماكسیم اختراع خود را به نمایش گذارده است
23 فوریه سال 1884 «هیرام ماكسیم» تكنیسین آمریكایی كه در لندن كار می كرد اختراع خود «تیربار» را به معرض نمایش گذارد كه می توانست هر دقیقه تا 600 گلوله شلیك كند. اختراع ماكسیم كه سلاح مرگبار نام گرفت تلفات در جنگ را بیش از گذشته كرد.
    بسیاری از دولت ها پس از آگاه شدن از اختراع ماكسیم در صدد به دست آوردن تیربار شدند و مهندسان خود را وادار به ساختن آن كردند. رقابت تسلیحاتی هزاران سال است که ادامه داشته است و در دهه های اخیر، رقابت موشکی ـ اتمی، هواپیمای بدون خلبان و تانک بدون سرنشین، توپ الکترونیک و ابزارهای سایبری.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تعرّض زیردریایی های ژاپنی به ساحل غربی آمریکا در سال 1942
23 فوریه 1942 و نزدیک به سه ماه پس از آغاز جنگ ژاپن و آمریکا، زیردریایی ژاپنی I - 17 به فرماندهی کوزو نیشینو Kozo Nishino در ساعت 7 بعد ازظهر به وقت محلی وارد کانال سانتا باربارا در کالیفرنیا شد و تاسیسات نفت اِلوود Ellwood را در کنار این پیشرفتگی آب اقیانوس آرام مورد حمله قرارداد. در حمله این زیر دریایی 111 متری مجهز به شش اژدرافکن و توپ به الوود، به چند تانکر نفت و ساختمان یک هتل آسیب رسید. این زیردریایی سپس در جهت جنوب (لس آنجلس) به حرکت درآمد که پلیس سانتا باربارا جریان را تلفنی به پلیس لس آنجلس خبر داد، که در این شهر آژیرها به صدا درآمد، هواپیماهای نظامی به پرواز درآمدند، گارد ساحلی آماده شد ولی از حمله زیردریایی خبری نشد.
    انتشار این اخبار در رسانه ها باعث شد که برخی از ساکنان ساحل غربی آمریکا خانواده های خود را از مناطق ساحلی دور سازند و بهای مستغلات در سه استیت کالیفرنیا، ارگون (اورِگانOregon) و واشنگتن کاهش یابد.
    هفت زیر دریایی ژاپنی، پس از شبیخون نیروی دریایی امپراتوری ژاپن به «پرل هاربر» در دسامبر سال 1941، به ساحل غربی فدراسیون آمریکا نزدیک شده و راه را بر کشتی های تجاری بسته و به چند کشتی از این دست آسیب زده و یا غرق کرده بودند. این زیردریایی ها دو بار نیز با کشتی ها نظامی آمریکا درگیر شده بودند و یکی از همین زیر دریایی ها وارد کانال سانتا باربارا شده و تاسیسات نفتی اِلوود را مورد حمله قرارداده بود.
    زیردریایی 25 - I یکی دیگر از زیردریایی ها این گروه در ژوئن 1942 (تقریبا سه ماه پس از حمله به سانتا باربارا) وارد ساحل استیت ارگون Oregon شد و در امتداد رودخانه کلمبیا به پایگاه نظامی استیونس Fort Stevens حمله بُرد. این گروه زیردریایی ژاپنی جزیره ونکوورِ کانادا را هم مورد حمله قراردادند.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
هنر تشخیص دوست ـ یکی از دوستان جورج بوش گفته های او در یک گَپ زدن خودمانی او ازجمله تجربه مواد مخدررا به شبکه تلویزیونی داد و پخش شد!
Wead

دوشنبه شب 21 فوریه 2005 شبكه تلویزیونی «سی بی اس» آمریكا نوار گفته های جورج دبلیو بوش در یک گَپ زدن دوستانه و خودمانی در سال 1998 [پیش از رئیس جمهوری شدنش] را پخش كرد. این گفته های اعتراف گونه، در دو ـ سه روز پیش از پخش از این شبكه، به صورت خبر در روزنامه ها چاپ شده بود. بوش که این مطالب را در یك گَپ زدن معمولی با دوستش «داگلاس وید» بر زبان آورده بود، غافل از این بود كه این دوست قدیمی او با ضبط صوت جیبی دیجیتال كه باخود داشت [که معمولا کارآگاهان پلیس، ماموران امنیتی، روزنامه نگاران و وکلاء دادگستری با خود دارند] آنها را ضبط می كرد، چرا؟. معلوم نیست.
    طبق محتوای این نوار، بوش در این گَپ زدن دو به دو، به تجربه کردن ماده مخدّر ـ «ماری جوانا» اعتراف كرده بود. این نوار همچنین اختلاف نظر بعدی او با آن زمان در زمینه همجنسبازی را نشان می داد. جورج دبلیو بوش در دوران حکومت هشت ساله، خودرا از مخالفان شدید آن عمل نشان می داد و آن را گناهی بزرگ می خواند تا از حمایت مذهبیون برخوردار باشد.
     در این گَپ زدن دوستانه، جورج دبلیو بوش نسبت به نقاط قوّت سناتور مَك كِین (جمهوریخواه) كه در افكار عمومی از او به عنوان نامزد احتمالی احراز مقام ریاست جمهوری (در انتخابات نوامبر 2008) صحبت می شد تردید كرده و گفته بود که نقطه قوتّی در او نمی بیند.
     سخنگوی وقت كاخ سفید، بدون اظهار نظر درباره محتوای این نوار گفته بود كه جورج بوش تصور می كرد كه «وید» یک دوست همیشگی و رازدار او خواهد بود كه با وی چنین بی پرده و بدون رعایت ملاحظات سخن گفته بود و باور نمی كرد كه حرف های محفل دوستانه ضبط شوند، پخش شوند و ....
    جامعه شناسان ضمن اظهار نظر درباره اقدام «داگلاس وید» گفته بودند که دوستِ جانی (دوست با تمام وجود) با دوست سیاسی (دوست لحظه ای، دوست مصلحتی و به قول ایرانیان دوستِ نانی فرق دارد و فردی که نتواند میان این دو نوع دوست فرق بگذارد و آنان را از هم متمایز کند با وضعیت جورج دبلیو بوش رو به رو خواهد شد. دوست بودن با دوستی کردن فرق بسیار دارد. یک معنای دوست بودن «دشمن نبودن» است ولی دوستی کردن یعنی حمایت بی دریغ، و ملاحظه احوال دوست و دفاع از او، منافع او و حفظ اسرار وی.
 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
آدمکُشی بدون انگیزه؟! ـ قتل 6 ناآشنا! و بدون نقشه قبلی!
Jason B. Dalton
عصر شنبه بیستم فوریه 2016 (یکم اسفند 1394) در شهر «کالامازو» واقع در جنوب غربی استیت میشیگان آمریکا (واقع در شمال این فدراسیون) راننده 45 ساله یک آژانس مسافربر سراسری آمریکا (نوعی تاکسی تلفنی فعّال در بیشتر شهرها) به نام جِیسون دالتون دارای زن و فرزند و قبلا کارمند اداری، در جریان کار عادی (مسافررسانی)، نخست به سوی یک بانوی سیاهپوست جوان که در محوطه بیرونی یک مجتمع آپارتمانی در کنار شماری کودک ایستاده بود تیراندازی کرد و به راه خود ادامه داد و از محل دور شد. این بانو که سه گلوله به بدنش اصابت کرده بود به بیمارستان منتقل شد و زنده ماند. در لحظه تیراندازی، اتومبیل جیسون، مسافر نداشت.
    جیسون حدود چهار ساعت بعد (همان شب) و پس از رساندن یک مسافر به مقصد، مقابل یک فروشگاه اتومبیل به سوی یک مرد 53 ساله که با پسر 17 ساله اش سرگرم تماشای اتومبیل های تازه وارد شده فروشگاه (از پشت شیشه) بود آتش گشود و هر دو را کشت و به راه خود ادامه داد. وی پس از طی مسافتی وارد پارکینگ یک رستوران شد و در اینجا به سوی چهار بانوی 60، 62، 68 و 74 ساله و یک دختر 14 ساله که در دو اتومبیل نشسته بودند تیراندازی کرد که 4 بانو کشته شدند و دختر جوان شدیدا زخمی شد. جیسون به راه خود ادامه داد و پس از نیمه شب دستگیر شد و هنگام دستگیر شدن مقاومتی هم از خود نشان نداد. وی هیچکدام از این هشت تن را نمی شناخت و قبلا ندیده بود.
     جیسون انگیزه خود از این تیراندازی ها نگفته است و اجباری هم به گفتن ندارد زیراکه قانون اساسی آمریکا این حق را به یک متهم داده است که در بازجویی ها به زیان خود پاسخ نگوید. پلیس و بازپرس باید مدرک و سند علیه متهم به دست آورند تا قاضی حکم بازداشت دهد.
    روزنامه ها تیتر زده اند: قتل های بدون انگیزه که بعید به نظر می رسد درست باشد. این نخستین ارتکاب قتل از این دست در قرن 21 نیست. تردید نیست که ناخرسندی ها، احساس درماندگی و به بُن بَست رسیدن ـ انسان را وادار به ارتکاب چنین اَعمالی می کند. همهِ کسانی که جیسون را می شناسند اورا مردی آرام، مؤدب و مددرسان توصیف و از اقدام او به قتل ابراز تعجب کرده اند [کرده بودند].
    
یکی از مقتولان Mary-Jo-Nye

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
مسئله اوکراین با به رسمیت شناخته شدن استقلال دونتسک و لوهانسک وارد مرحله بدون بازگشت شده است. جزئیات تحولات این رویداد در 21 و 22 فوریه 2022
تلویزیون دولتی روسیه دوشنبه شب 21 فوریه 2022 در گزارشی تصویری و اصطلاحا؛ زنده نشان داد که ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهوری روسیه طی مراسمی ویژه، سند به رسمیت شناختن استقلال دو منطقه دونتسک و لوهانسک را امضا می‌کرد. در این مراسم نمایندگان دونتسک و لوهانسک حضور داشتند. آنها در آغاز همین جلسه از روسیه خواسته بودند که استقلال شان را به رسمیت بشناسد تا راه برای عضویتِ شان در جامعه مشترک المنافع باز شود. معاون شورای امنیت ملی روسیه گفت که اکثریت ساکنان این مناطق روس و روس تبار هستند.
    در نشست شورای امنیت ملی روسیه که دوشنبه 21 فوریه برگزار شده بود، همه اعضای شورا موافقت خود را با به رسمیت شناختن استقلال دونتسک و لوهانسک اعلام کردند. دونتسک و لوهانسک «جمهوری خلق» اعلام شده اند که نشانه چپگرا بودن نظام حکومتی آنها خواهد بود. دولت فدراتیو روسیه تقریبا بلافاصله با این دو جمهوری پیمان مودّت و همکاری امضاء کرد. با امضای این قرارداد، راه برای انتقال نظامیان روسیه به این دو جمهوری که عضو جامعه مشترک المنافع خواهند شد باز شده است. طبق گزارش های رسانه ای، شماری از نیروهای زرهی روسیه وارد این دو منطقه شده اند و یافتن بهانه برای ورود به اوکراین و تغییر دولت هوادار پیوستنِ اوکراین به اتحادیه اروپا و ناتو آسانتر و سریع تر شده است. «دوما» با مصوّبه ای دست پوتین را برای هرگونه لشکرکشی به خارج باز کرد. روسیه حدود 190 هزار نیروی نظامی در شرق و شمال اوکراین مستقر ساخته است. سه شنبه 23 فوریه اعلام شد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، به ارتش این کشور دستور داده است که دردونتسک و لوهانسک مستقر و مانع هرگونه تعرض به این دو جمهوری شود. روسیه چندین سال است که به ساکنان دونتسک و لوهانسک گذرنامه‌ روسی داده است. پوتین در اظهارات اخیر خود موجودیت اوکراین به عنوان یک کشور جدا از جامعه مشترک المنافع را با اشاره به تاریخ روسیه زیر سئوال برده است که انتظار آن می رفت، زیراکه اسناد تاریخ غیر قابل انکار و برانگیزاننده شهروندان هستند. بخشی از اظهارات پوتین در این باره در شماره 21 فوریه 2022 نیویورک تایمز نیز درج شده است که جملاتی از آن در زیر نقل می شود:
    “
Modern Ukraine was entirely and fully created by the Bolshevik, communist Russia,” Mr. Putin said. “This process began practically immediately after the 1917 revolution, and moreover Lenin and his associates did it in the sloppiest way in relation to Russia — by dividing, tearing from her pieces of her own historical territory. Ukraine and Russia share roots stretching back to the first Slavic state, Kievan Rus, a medieval empire founded by Vikings in the 9th century.”
    Mr. Putin, a former K.G.B. officer has declared the Soviet Union’s collapse the greatest geopolitical catastrophe of the 20th century

    پوتین سه شنبه شب در دفاع از تصمیم خود گفت اقدامی که صورت گرفت باید مدت‌ها پیش صورت می گرفت. غرب باید واقعیات و امنیت روسیه را متوجه می شد. من تصمیمات خود در این زمینه ها را به سران دولت های فرانسه و آلمان اطلاع داده بودم و غرب آن را می دانست.
    «دوما» ـ پارلمان روسیه در جلسه سه‌شنبه 22 فوریه (سوم اسفند 1400)، به رسمیت شناخته شدن استقلال دونتسک و لوهانسک را با آراء مثبت اعضای خود تأیید کرد و قانون شد. سران شماری از دولت های بلوک غرب دوشنبه شب و روز سه شنبه از این اقدام روسیه انتقاد و ابراز نارضایی کرده و تصمیم به برخی تحریم ها گرفته اند. اتحادیه اروپا نیز اعلام کرده است در اقدامی تلافی‌جویانه تحریم‌هایی را علیه روسیه اِعمال خواهد کرد. جوزف بورل، مسئول ارشد سیاست خارجی اتحادیه اروپا گفته است که افرادی که در اقدام تازه دولت روسیه دست داشته اند نیز تحریم خواهند شد و وزیر امور خارجه روسیه در واکنش به این اظهارات گفته است که روسیه عادت به این قبیل تحریم ها دارد، چیز تازه ای نیست و یک صاحبنظر روس گفته است که روسیه یک کشور خودکفا و یک قدرت اتمی است و دوستان متعدد بویژه چین و هند را در کنار خود دارد و آسیب دیدگان از زورگویی غرب و استعمارزدگان، اقدام روسیه را تأیید و پشتیبانی می کنند. دونالد ترامپ چهل و پنجمین رئیس جمهوری آمریکا از هوش و زرنگی پوتین در جریان این تحولات تمجید کرده است.
    در واکنش به این اقدام روسیه، جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا، با صدور یک دستور العمل، فعالیت‌های تجاری آمریکاییان در دونتسک و لوهانسک را متوقف کرد. بر پایه این دستورالعمل، تجارت و سرمایه‌گذاری شهروندان آمریکا در این دو منطقه ممنوع خواهد بود.
    مسئله اوکراین و اقدام های کرملین که همه مسائل و رویدادهای جهان را تحت تأثیر قرار داده است، در این روزها سوژه بسیاری از تفسیر نگاران قرار گرفته بود که هرکدام نظر خودرا منعکس کرده بودند و متفق القول گفته بودند که این رویداد، سرآغاز تحولات دیگری است که از روسیه شروع شده است. خلاصه ای از این نظرات که صرفا اندیشه بیانگران آنها است:
    کرملین که اواخر دهه 1980 و نیز در دهه 1990 با ضعف مدیریّت ها و رهبری ها دچار شده و به وعده های غرب، دل بسته بود نه تنها از همه دستاوردهای پس از جنگ جهانی دوم دست کشید، بلکه به نوعی فروپاشی شوروی (روسیه تزاری پیشین) تَن داد و اتحاد جماهیر شوروی (جمهوری های 15 گانه به وجود آمده برپایه تفکّر بلشویکی) تبدیل به یک جامعه مشترک المنافع شد که چند عضو آن نیز اندکی بعد جدا شدند. طولی نکشید که روسیه دارای یک جناح ناسیونالیست شد که مصوّبهِ «دوما» مبنی بر غیر قانونی و خلاف استاندارد بودن فروپاشی را دنبال کرد و از پیشروی «ناتو» که قرار بود پس از انحلال پیمان ورشو، یک اتحادیه سیاسی شود و ورود آن به اقمار پیشین شوروی به انتقاد دست زد که ناتو وارد بالتیک شوروی پیشین هم شد و به بسط نفوذ در اوکراین که قرن ها بخشی از روسیه با فرهنگ و نژاد مشترک بود دست زد، هواداران غرب را بر سر کار آورد و ....
    روسیه که پس از فروپاشی شوروی، دچار فساد و عمدتا ناشی از خصوصی سازی و مافیابازی شده بود چند سالی گرفتار مسائل داخلی بود که پس از کناره گیری یلتسین ـ عامل اصلی فروپاشی و به قولی ـ به علت الکلی بودن و ضعف معلومات، اندیشه و دورنگری، به تدریج حرکت به سوی ورود به صحنه را آغاز کرد. پوتین رهبر آن و برخی مقامات دیگر به ابراز تأسف از فروپاشی، مصیبت خواندن و غیرقانونی بودن آن پرداختند و یک ناسیونالیست معروف روس در سال 2014 گفت که ما 27 میلیون کشته دادیم تا اروپای شرقی و مرکزی را از دست هیتلر نجات دهیم و پیمان ورشو و استقرار نظامی ما در شرق آلمان بهای همین جانباختن ها بود که مُفت و رایگان همه را در دست غرب که وعده هایش را زیرپا نهاد رها ساختیم و حالا اوکراین را که قرن ها پاره ای از تَن روسیه بود، یک سرزمین جدا می نامند و می خواهند در آنجا برضد ما استقرار نظامی یابند.
     روسیه از نیمه همان دهه (دهه دوم قرن 21) بود که به تدریج پا به صحنه گذارد، به تقویت و گسترش سازمان های اروسیا Eurasia
     دست زد، با کوبا، ونزوئلا و سایر چپگرایان آمریکای لاتین تجدید دوستی کرد و با استفاده از وضعیت سوریه در این کشور پایگاه گرفت و به مدیترانه بازگشت، به هرجا که نفوذ غرب تضعیف شد، وارد شد، تسلیحات خود را نوسازی کرد و سریع تر شدن حرکت غرب به سوی اوکراین، کمک بزرگی به روسیه کرد که وارد عمل شود ـ عملی که گمان نمی رود عقب نشینی چندان داشته باشد. پوتین همان طور که انتظار بود در اظهاراتش در ژانویه و فوریه 2022 به تاریخ روسیه استناد کرد، اشتباه عمل بلشویک ها در تقسیم بندی های ساختگی روسیهِ پیش از انقلاب اکتبر 1917 را پیش کشید و به تشریح وحدت فرهنگی ـ نژادی روس و اوکراینی پرداخته و با اشاره به اوکراینی بودن چند رهبر کرملین در دوران شوروی، جدایی دو ملت را غیر طبیعی خوانده و اقداماتی را آغاز کرده که به باور اصحاب نظر، پایان آن قابل پیش بینی نیست. یک صاحبنظر روس گفته است: رسانه های غرب همه اش می گویند که کریمهِ اوکراین و نمی روند ببینند که 170 سال پیش که روسیه با جنگ، عثمانی مورد حمایت چند دولت اروپایی را از کریمه بیرون راند، اوکراینی وجود نداشت و اضافه کرده بود که اگر استالین پس از بیرون راندن ارتش هیتلر از خاک شوروی، آن را تا برلین دنبال نکرده بود و در مرز غربی شوروی متوقف شده بود، هیتلر سراغ انگلیس ـ تنها دشمن باقیمانده اش در اروپا می رفت و جهان، امروز چهره ای دیگر داشت.
پوتین هنگام امضای سندِ به رسمیت شناختن استقلال دونتسک و لوهانسک

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تیتر بزرگ صفحه اول شماره چهارم اسفند 1400 روزنامه کیهان وابسته به دفتر رهبری جمهوری اسلامی ایران درباره اقدام پوتین


 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
تاریخ از نگاهی به تصویر
به روایت روزنامه جوان ـ شماره دوم اسفندماه 1394، آیت الله هاشمی رفسنجانی گفته بود: "آراء 3 درصدی روحانی را من 50 درصد کردم!"

    
    
کُپی صفحه اول شماره دوم اسفندماه 1394 روزنامه جوان چاپ تهران

 نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.
برخی دیگر از رویدادهای 23 فوريه
  • 532:   Justinian I امپراتور روم شرقی ساخت کلیسای ایاصوفیه ـ Hagia Sophia را در قسطنطنیه (استانبول) آغاز کرد.
        
        
  • 1514:   22 سال پس از رسیدن كریستوف كلمب (کریستوفر کلمبوس) به قاره غربی (آمریكا) و تصرف مناطقی را كه به آنجا رسیده بود به نام پادشاه اسپانیا، این دولت (اسپانیا) به فرمانداران خود در نقاط متصرفه دستور داد به بومیان (اصطلاحا؛ سرخپوستان) هشدار دهند كه اگر مسیحی نشوند اعدام خواهند شد.
        
        
  • 1847:   واحدهای نظامی آمریکا (دولت واشنگتن) به فرماندهی ژنرال تایلر Zachary Taylor نیروهای نظامی دولت مکزیک را در نبرد Buena Vista شکست دادند. این نبرد در جریان جنگ های آمریکا ـ مکزیک در خاک مکزیک روی داد. ژنرال تایلر بعدا رئیس جمهوری آمریکا شد (دوازدهمین رئیس جمهوری).
        
        
  • 1885:   فرانسه در جریان نبرد دونگ دانگ در شمال تونکن نیروهای نظامی چین (چینِ سلطنتی) را شکست داد. در قرون 18 و 19 تا دومین دهه قرن 20، قدرت های بزرگ وقت به جان چین افتاده بودند که ژاپنی ها از دهه 1930 آن را از سر گرفتند و این وضعیت تا 1945 ادامه داشت.
        
        
  • 1888:   دز منطقه Riviera فرانسه واقع در ساحل مدیترانه زلزله روی داد و بیش از دو هزار تن کشته و هزاران تن دیگر مجروح شدند.
        
        
  • 1884:   امر طلاق باردیگر در فرانسه قانونی شد. انقلاب فرانسه در دهه آخر قرن هجدهم طلاق را آزاد كرده بود كه بعدا بر اثر فشار كلیسای كاتولیك دوباره ممنوع شده بود. قانونی شدن طلاق در فرانسه سرآغاز آزادشدن آن در سایر کشورهای کاتولیک مذهب شد. انقلاب فرانسه استدلال کرده بود که منع طلاق مساوی با نقض حق آزادی فردی است و زن و شوهر را نمی توان جز برپایه توافق مشترک (تراضی طرفین) مجبور به زندگی در زیر یک سقف کرد. برپایه این استدلال بود که بعدا این تعریف که استاندارد جهانی شده است به دست آمد که ثبوت ازدواج با دور نبودن زن و شوهر از یکدیگر برای مدت معیّن است. به عبارت دیگر؛ ازدواج یعنی زندگانی مشترک زیر یک سقف ـ به معنای واقعی کلمه، و ترک زندگی زناشویی برای مدتی طولانی به منزله اکراه دائمی، و نفی عملی ازدواج و زمینه ساز لغو قرارداد مربوط است.
        
        
  • 1903:   دولت آمریکا منطقه ای در Guantanamo Bay را از دولت وقت کوبا اجاره کرد. نیروهای مسلح آمریکا این منطقه را در جریان جنگ آمریکا با اسپانیا در سال 1898 تصرف کرده و مستقر شده بودند. پس از این جنگ و اعلام استقلال کوبا که حدود 400 سال در دست اسپانیا بود، دولت آمریکا در منطقه استیجاری Guantanamo Bay پایگاه دریایی ایجاد کرد که همچنان پا برجاست.
        
        
  • 1939:   دولت فرانسه درخواست پناهندگی «تروتسكی» رقیب استالین را رد كرد. ابن اقدام نقطه ضعفی در تاریخ فرانسه شده است كه به مأمن پناهجویان سیاسی شهرت یافته است.
        
        
  • 1945:   اعلام شد كه 900 سرباز ژاپنی در یک جبهه ظرف دو روز توسط تِمساح ها كشته و خورده شدند.
        
        
  • 1945:   شهر مانیل ـ Manila پایتخت فیلیپین و اینک شهری بیش از دو میلیونی پس از چند سال از تصرف امپراتوری ژاپن خارج شد. دز زمان افتادن مانیل و نیز همه فیلیپین به دست ارتش ژاپن، این سرزمین در کنترل دولت واشنگتن بود که در جریان جنگ آمریکا و اسپانیا آن را بدست آورده بود و از آغاز سده بیستم (سال 1900) در کنترل داشت.
        
        
  • 1945:   حدود دو ماه پیش از پایان جنگ جهانی دوم در اروپا و زمانی که توان دفاعی ارتش آلمان بویژه در مناطق غربی این کشور به صِفر نزدیک شده بود، دولت لندن شهر 120 هزار نفری Pforzheim در ایالت بادِن آلمان (واقع در جنوب غربی این کشور) را با 379 بمب افکن! بمباران و تقریبا نابود کرد!.
        
  • 1963:   دولت مسکو رسما اعلام كرد كه هرگونه حمله نطامی به كوبا را به منزله حمله به خاك خود تلقی خواهد كرد و واضح است که اگر بر این پایه جنگی روی دهد هرگونه اسلحه را که در اختیار داشته باشد بکار خواهد بُرد. همان روز نسخه ای از این اعلامیه به دولت آمریكا تسلیم شد.
        
        
  • نامه به مولف
    تداوم بکاربردن کلماتِ تازه ساخت فارسی و گریز مخاطبان از خواندن ـ واژه «فراپادمانی» در گفتار یک مقام ـ کلمات نامأنوس، فشار به مغز و خستگی
  •  
        فاکسِ زیر ساعت ده و سی دقیقه بامداد امروز (پنجم اسفند ـ 23 فوریه 2021) به وقت تهران به دبیرخانه این تاریخ آنلاین واصل شد که عینا درج می شود:
        
        "لیسانسیه [دارای مدرک کارشناسی] دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی هستم و دارای مدرک تحصیلی دکترا در رشته ادبیات انگلیسی از انگلیس و از 23 سال پیش مقیم این کشور. مدت ها بود که خواستم بنویسم و تذکر دهم که رسانه های تهران و وبسایت های ادارات هنگام بکاربردن واژه های ساختگی تازه، معادلِ بگوش آشنای آنها را در پرانتز بنویسند که پیش خود گفتم: به من چه!. در اینجا دو فرهنگ لغات فارسی ازجمله فرهنگ معین را داشته ام، لکن واژه های اختراعی تازه را ندارند. فرهنگ دهخدا در اینترنت است ولی ترکیبات و ریشه های این لغات را ندارد. چهار سال پیش که به تهران رفته بودم فرهنگ دو جلدی دکتر حسن انوری را که وزن آن پنج کیلو گرم است خریدم و آوردم که شاید بعضی از لغات «دست ساخت» تازه را داشته باشد.
        دیروز در یک سایت خبری دیدم که رئیس مجلس شورای اسلامی مطلبی گفته بود و در آن، واژه «فراپادمانی» را بکار برده بود که من نفهمیدم منظور چیست. جمله ای که این واژه در آن بکار رفته است: «هرگونه دسترسی فراپادمانی غیرقانونی است.». سراغ هر سه لغت نامه ای را که دارم رفتم، نه واژه فراپادمانی را داشتند و نه پادمانی را. در اینترنت جستجو کردم ندیدم، به ایران به چهار آشنا و فامیل و سه نفر از آنها دبیر دبیرستان و نفر چهارم دست اندر کار وکالت دادگستری و تحصیلکرده دانشگاه تلفن کردم، آنها هم معنای آن واژه را نمیدانستند و گفتند از روزی که این واژه ها و همچنین گفتار مقامات با انشاء سخت شروع شده است روزنامه نمی خوانند و سراغ وبسایت های خبری [منظور؛ خبرگزاری] نمی روند. می دانیم که طبق اصول و تعاریف روانشناسی، اگر کلمات و جملات یک نوشته پیچیده و نامفهوم باشند خواندن آن و به مغز فشار آوردن برای درک مطلب باعث سردرد خاص و ... می شود.
        این شنیده ها، نتایج بررسی جهانی سال 2017 را به ذهن من آورد که چرا تیراژ مطبوعات در سراسر جهان اُفت کرده است. این نتایج نشان داد که افراد زیر 35 (نسل جدید) به خواندن کاغذی بی علاقه شده و به خلاصه خوانی و اینترنت خوانی و گوش کردن مطالب عادت کرده اند و روزنامه خوانها و کتاب خوانها افراد بالای 40 و اغلب بالای 60 سالگی هستند.
        در جمهوری اسلامی باید به این نتایج توجه بشود و مقامات و مطبوعات در ارتباط با مردم، جملات و لغات خودمانی و ساده و زودفهم بکار برند تا مقصودشان درک شود و همچنین بدانند که ایرانیان خارج که هنوز فارسی خوان هستند سالخوردگان هستند و باید با کلمات سابق که به آن عادت کرده اند به آنها خبرها را داد. سبب اینکه سراغ وبسایت های فارسی خارجی مثلا بی بی سی، صدای آمریکا، رادیو فردا ، دویچه وله و ... می روند این است که آنها همین خبرها با کلمات قلمبه و جملات نامفهوم را می گیرند و ساده نویسی شان می کنند.
        این را نوشتم و از شما خواستم که درج کنید شاید که در تهران به آن توجه شود و چون در این تاریخ آنلاین باقی خواهد ماند، شاید چند سال بعد به آن توجه شود و هدف و برنامه و سیاست ها طوری تنظیم و منعکس شود که قابل درک باشد تا در اجرا به آنها کمک شود".
        




  •  

    مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com