Iranians History on This Day

روز و ماه خورشیدی و یا میلادی مورد نظر را انتخاب و كلید مشاهده را فشار دهید

میلادی

خورشیدی

26 مي

جستجوی:

هدیه مولف
این سایت مستقل و بدون كوچكترین وابستگی؛ هدیه ناچیز مولف كوچك آن به همه ایرانیان، ایرانی تبارها و پارسی زبانان است كه ایشان را از جان عزیزتر دارد ؛ و خدمتی است میهنی و آموزشی كه خدمت به میهن و هموطنان تكلیف و فریضه است كه باید شریف و خلل ناپذیر باشد و در راه انجام تكالیف میهنی نیاز به حمایت مادی احدی نباید باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد برای نگارش و عرضه در سایت نظرشخص مولف است.

Select your preferred language to translate this page into.

لینک به این صفحه

ایران

زمانی که قزوین شاه نشین و هرات ولیعهدنشین ایران شدند

26 ماه می 1557 شاه طهماسب یکم تصمیم گرفت که شهر قزوین پایتخت ایران شود. شاه طهماسب که 54 سال سلطنت کرد اعلام کرده بود که پایتخت کشور پهناور ایران باید به یک فاصله از مرزهای غربی و شرقی باشد تا اخبار سریعا واصل شود. از آغاز کار صفویان تا آن زمان، شهر تبریز پایتخت ایران بود. شاه طهماسب همچنین تصمیم گرفت که شهر بزرگ هرات، نظر به قدمت و اهمیت، ولیعهدنشین ایران باشد که چنین شد. هرات از آغاز تأمین وحدت ایران به دست کوروش بزرگ، ساتراپ نشین ایالت آریا بود و در کتیبه ها و نیز اوِستا (مجموعه آموزش های زرتشت) به صورت «هرایه و» ذکر شده است. این نام از «هری رود = رود زرین = رود زرد» که از کنار این شهر می گذرد گرفته شده است. در طول تاریخ، هرات ـ کانون ادبیات پارسی ـ و بارها پایتخت ایران بود. انگلیسی ها پس از شکست دادن ایران در جنگ، و طبق قرارداد سال 1857 پاریس، هرات را از ایران جدا کردند.
پایتخت بودن قزوین بیش از 40 سال طول نکشید و شاه عباس یکم پایتخت را به اصفهان منتقل ساخت تا مرکز کشور باشد. قزوین در طول پایتخت بودنش پذیرای دو پناهنده معروف شد؛ همایونشاه امپراتور هندوستان و بایزید پسر سلطان سلیمان ـ امپراتور عثمانی. شاه طهماسب به بهای صلح با عثمانی، بایزید را مسترد داشت و با این عمل خود، خصلت مهمان نوازی ایرانیان را زیر پا نهاد و «تاریخ» خودرا نیز خراب کرد.

نقل این مطلب بدون ذکر نشانی پایگاه و نام مولف (نوشیروان کیهانی زاده) ممنوع است زیرا که نتیجه تحقیقات شخص وی و نظر اوست.

مغزشویی با انتشار اخبار گزینشی و تحریفی سایر کشورها در سال 1952 در برخی از مطبوعات ایران و نظر مصدق در این باره و ...

مصدق

ششم خرداد 1331، پس از چند روز حمله مداوم نشریات چپگرایان به روزنامه های محافظه كار تهران به ویژه «روزنامه اطلاعات» كه چرا تنها اخبار مربوط به پیروزیهای آمریكا (در جنگ كره)، فعالیت ها و سخنرانی های مقامات و پیشرفتهای این كشور را در صفحات خود منعكس می كنند و اخبار یكطرفه به خورد ایرانیان می دهند، دكتر مصدق از مدیریت اداره انتشارات و تبلیغات (بعدا وزارت اطلاعات و جهانگردی و اینک وزارت ارشاد) خواست كه بدون هرگونه مداخله در كار روزنامه ها و نزاع آنها، گزارشی دقیق در این زمینه و به ویژه طرز انتخاب و استفاده از اخبار سایر ملل برای او تهیه كند. روزنامه های عمومی [حرفه ای] نباید از طریق خبرنویسی و گزینش اخبار، مغزشویی کنند. نظر نویسی با ذکر نام نویسنده مانعی ندارد و در چارچوب آزادی بیان است.
     اداره انتشارات و تبلیغات پس از تحقیق، به نخست وزیر گزارش كرد كه چون منابع اخبار سایر كشورها (خبرگزاری های اصطلاحا بین المللی) عمدتا وابسته به بلوک غرب و دوتای آنها آمریكایی هستند و نشریاتی هم كه از خارج وارد می شوند به همین گونه اند و در آنها، اخبار و مطالب در جهت منافع كشور متبوع (غرب) تنظیم و درج می شود. بنابراین، مترجمان روزنامه ها جز مطالب اینها چیز دیگری ندارند كه ترجمه كنند، اما گاهی هم دیده شده است كه برخی از مترجمان، بعضی از پاراگرافها را ـ آنهایی را كه به زیان آمریكا و انگلیس می بینند ـ از قلم می اندازند كه در حرفه روزنامه نگاری «خودسانسوری» گفته می شود.
     بعدا از دكتر مصدق نقل كرده اند كه گفته بود: اگر اخبار رادیوى دولت كامل و بیطرفانه باشد، پس از مدتی مردم با مقایسه متون اخبار رادیو و روزنامه ها، خود متوجه واقعیت خواهند شد و روزنامه ای را خواهند خرید كه بیطرفی را که از اصول انتشار خبر است رعایت کند و اخبار را با رعایت امانت و دقت به مخاطبان برساند. نباید «نظر روزنامه» با «محتوای خبر» مخلوط شود. البته خود مردم باید تشخیص دهند كه كدام روزنامه را برای خواندن بخرند. رادیو دولتی ما باید بخش بررسی مطبوعات داشته باشد و بگوید که کدام خبر فلان روزنامه انحرافی است و در عناصر آن دست برده اند.
     دكتر مصدق باردیگر با انتشار یك روزنامه دولتی با هدف تصحیح كار روزنامه های دیگر مخالفت كرد و گفت كه روزنامه نگاری، نه حق دولت است و نه تكلیف آن. مردم باید روشن شوند و خودشان تصمیم بگیرند، آنان مصرف كننده روزنامه ها هستند باید در خرید روزنامه همانند سایر كالا دقت كنند. وظیفه دولت آموزش و ارتقاء رشد فرهنگی و توان تشخیص و درك عمومی ملت است و شما مدارس و رادیو را در اختیار دارید. شما (اداره انتشارات و تبلیغات) وارد نزاع جاری روزنامه ها نشوید؛ همین انتقاد از یكدیگر به روشن شدن مردم از وضعیت آنها (روزنامه ها) كمك می كند و مسئله به تدریج حل می شود. موضوع را به مدیر آژانس پارس (ایرنای امروز) گوشزد كنید كه مترجمان آن آژانس دولتی بیطرفی و امانت را رعایت كنند تا اخباری را كه به روزنامه ها می رسانند خالی از عیب باشد. ما باید كار خودمان را بكنیم و روزنامه ها كار خودشان را، شما دخالت نكنید.

    گزارش اداره انتشارات و تبلیغات آن زمان درباره خبرگزاری های اصطلاحا بین المللی (داشتن دفتر در همه کشورها) هنوز هم صادق است. «سرچ انجین» ها از جمله «گوگل» و «یاهو» نیز كه محل مراجعه بسیاری از مردم و حتی روزنامه نگاران هستند ناقل مطالب همان خبرگزاری ها و رسانه ها و بدتر از سابق، کارشان گزینشی و نفوذی است. می دانیم كه این سرچ انجین ها متعلق به یك گروه از شرکت ها و افرادِ تجارت پیشه کشوری معیّن هستند و طبیعی است كه درگیر در منافع سیاسیون و اصحاب منافع، به علاوه کارشان تجاری است نه صرفا فرهنگی و به خاطر اطلاع رسانیِ درست به مخاطبان. اینها روزنامه نگار نیستند كه ملزم به رعایت انصاف، بی طرفی و اخلاقیات باشند، سرمایه دار و منفعت طلب هستند و فاقد احساس. بنابراین، كارشان یكطرفه است. كارشان تاقتصادی است و باید منافع داشته باشند تا بهای سهامشان بالا برود و نیز بتوانند آگهی جمع كنند.
     زمانی می شود به این سرچ انجین ها اطمینان كرد كه مطالب را بی طرفانه و بی غرضانه از همه زبانها بگیرند و به متقاضی برسانند و برای رسیدن به این هدف یك سازمان جهانی باید به وجود آید، ضابطه بنویسد و بودجه داشته باشد. همین یونسكوِ بی حال امروز را هم می شود برای این منظور فعال كرد. شصت سال است که انسان دوستان پیشنهاد ایجاد یک خبرگزاری غیر متعهدِ غیرانتفاعی را که همه ملل در مدیریت و بودجه آن مشارکت داشته باشند مطرح کرده اند و اینک یک سرچ انجین از این دست را و تا چنین نشود؛ تلقین، تبلیغ و مغزشویی ادامه خواهدداشت و ....

روایت های متفاوت از موضوع بازرسی مراکز نظامی و متن سرمقاله کیهان که مخالفت اکید رهبری را با آن بازرسی یاد آور شده بود

حسین شریعتمداری

در پی حضور محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه [وزیر امورخارجه وقت] و عراقچی معاون او در جلسه غیرعلنی سوم خرداد 1394 مجلس و دادن توضیحات درباره مذاکرات هسته ای، روایت های متفاوتی انتشار یافته بود. یک نماینده پارلمانی حاضر در جلسه به خبرگزاری فارس گفته بود که عراقچی گفته است که بازرسیِ مدیریت شده از مراکز نظامی، در پروتوکل الحاقی پذیرفته شده است.
    از آنجا که ولی فقیه رهبر جمهوری اسلامی و انقلاب چند روز پیش با تأکید گفته بود که بازرسی از مراکز نظامی و بازجویی از دانشمندان را اجازه نخواهد داد و یک فرمانده نظامی هم تصریح کرده بود که اگر درصدد چنین بازرسی برآیند با سرب داغ (گلوله) به آنان پاسخ داده خواهد شد، عراقچی با بیان عباراتی موضوع موافقت با بازرسی را که خبرگزاری فارس از زبان آن نماینده مجلس منتشر ساخته بود تکذیب کرد. همزمان، وبسایت تابناک (نزدیک به محسن رضایی) خبر از اعتراض تند یک نماینده به ظریف در پایان جلسه غیرعلنی مجلس داده بود با عکس و نوار صدای اعتراض و پاسخ ظریف به آن نماینده. در این باره، علی لاریجانی رئیس قوه مقننه گفته بود که مجلس در رابطه با مذاکرات هسته ای به وظایف خود عمل خواهد کرد [که در اصول 77 و 125 قانون اساسی آمده اند] و با وضع یک قانون تازه، دولت را موظف به دادن گزارش کتبی از این قبیل مذاکرات خواهد کرد. حسین شریعتمداری مدیر روزنامه کیهان (وابسته به دفتر رهبری) در سرمقاله شماره چهارم خرداد 1394 این روزنامه جزئیات بیشتر و دقیق تری را با ابراز نظر بیان داشته که متن آن با جزیی اِدیت واژه ای در زیر نقل شده است* تا در تاریخ ایرانیان بماند و مورد قضاوت قرارگیرد، زیرا که این موضوع، زودگذر و کوچک نیست:

    *افق پیش‌روی مذاکرات هسته‌ای اگر تا چند هفته پیش «خاکستری» بود و اعضای تیم مذاکره‌کننده در سایه روشن‌های این افق خاکستری، نشانه‌هایی از یک توافق مطلوب را آدرس می‌دادند ولی امروزه با توجه به شواهد و اسناد موجود، جای کمترین تردید نیست که چنانچه در فرمول مذاکرات و روال جاری آن تجدیدنظر جدّی نشود، از تأسیسات هسته‌ای ایران اسلامی تنها یک «مجسمه یادبود» باقی خواهدماند که غیر از یادآوری تلاش بر باد رفته دانشمندان و دست‌اندرکاران برنامه هسته‌ای کشورمان و حسرت از دست دادن آنچه تاکنون به دست آورده‌ایم، خاصیت و ارزش دیگری نخواهد داشت و این، تازه آغاز ماجراست و ادامه داستان در بستر دیگری که الزاما هسته‌ای نیست و در صورت وقوع، تاریک و فاجعه‌آفرین نیز هست، دنبال خواهد شد. از این‌روی دولت موظف است با برخورداری از حمایت ملّت که اهمیت دادن به انتقادها و پیشنهادهای منتقدان لازمه آن است، قبل از وقوع واقعه در پی علاج آن باشد، چرا که شرایط، بسیار خطیر است ـ و البته، نه خطرناک ـ بنابراین، جایی برای آزمون و خطا نیست و به مصداق ضرب‌المثل معروف؛ اولین اشتباه کسی که در انبار مهمات کار می‌کند، آخرین اشتباه او خواهد بود.
    پیش از این بارها به نقد توافق لوزان پرداخته‌ایم و تکرار آن را ضروری نمی‌دانیم، اما از آنجا که روند کنونی مذاکرات در چارچوب توافق‌لوزان ـ یا به قولی «بیانیه لوزان» - جریان دارد و متاسفانه اظهارات اعضای تیم مذاکره‌کننده کشورمان نیز به تصریح و تلویح از پذیرش مفاد آن حکایت می‌کند، اشاره‌ای گذرا به یکی از بااهمیت‌ترین ـ بخوانید خطرناک‌ترین و خسارت‌آفرین‌ترین ـ بندهای توافق یاد شده را ضروری می‌دانیم، موضوع این بند که در بخش «بازرسی و شفافیّت» توافق لوزان آمده است، پروتکل الحاقی است که ظریف و عراقچی در جلسه غیرعلنی (سوم خرداد 1394) مجلس شورای اسلامی بر پذیرش آن از سوی ایران تأکید ورزیدند.
    عراقچی طی سخنانی ـ که نگارنده [حسین شریعتمداری] فایل صوتی آن را شنیده است ـ تصریح کرد؛ پروتکل الحاقی را پذیرفته‌ایم و گفت؛ آژانس براساس این پروتکل می‌تواند از همه مراکز هسته‌ای و غیرهسته‌ای که شامل مراکز نظامی نیز می‌شود بازرسی کند و تاکید ورزید که بدون پذیرش پروتکل، حصول توافق امکان‌پذیر نیست و توضیح داد که این بازرسی‌ها مدیریت شده خواهد بود.
    پروتکل الحاقی به بازرسان آژانس اجازه می‌دهد از تأسیسات هسته‌ای و غیرهسته‌ای ایران ـ از جمله مراکز نظامی ـ به صورت سرزده، «ازهر‌مکان و در هر زمان» بازرسی کنند. این بازرسی‌ها تحت عنوان «ابعاد نظامی احتمالی» صورت می‌پذیرد.
    براساس توافق لوزان که حریف با اصرار بر اجرای آن تأکید می‌ورزد، تعلیق و نه لغو تحریم‌ها ـ آنهم تنها 17 درصد آن ـ مشروط به گزارش آژانس مبنی بر تائید همکاری ایران در فراهم آوردن زمینه و تسهیلات لازم برای بازرسی‌ها و انجام تعهداتی است که در توافق آمده است. به بیان دیگر، آژانس باید اعلام کند در فعالیت‌های مراکز هسته‌ای و نظامی ایران هیچ نمونه‌ای که احتمال ـ دقّت کنید فقط احتمال ـ بهره‌گیری از آن در سلاح هسته‌ای وجود داشته باشد، دیده نشده است!.
    پذیرش این بند از توافق ضمن آنکه تمامی اطلاعات سِرّی مراکز نظامی کشورمان را در اختیار دشمنان تابلودار نظام می‌گذارد، زمینه محروم شدن جمهوری اسلامی ایران از تسلیحات پیشرفته و استراتژیک خود را نیز فراهم می‌آورد. چرا که براساس PMD، نباید از هیچ فعالیتی که احتمال بهره‌گیری از آن در تسلیحات هسته‌ای وجود داشته باشد، برخوردار باشیم. به عنوان مثال ـ و فقط یک نمونه ـ مقامات آمریکایی بارها اعلام کرده‌اند که موشک‌های بالیستیک ایران قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را دارند. از این روی، اگر ملزم به اجرای تعهدات خود در توافق نهایی باشیم ـ که ظریف و عراقچی بر آن تاکید ورزیده‌اند ـ باید از تولید موشک‌های بالیستیک و بسیاری از تسلیحات دیگر دست بکشیم و در غیر این صورت، [اعلام خواهند کرد] که به توافق عمل نکرده‌ایم! و ....
    عراقچی گفته‌ است بازرسی‌های تحت موضوع پروتکل‌الحاقی «مدیریت شده» خواهد بود که نظر وی با مواد 5، 83 و 84 پروتکل یاد شده مغایرت دارد.
    به بیان واضح‌تر و در یک کلام، مفهوم واقعی و غیرقابل تغییر تَن دادن به پروتکل الحاقی، خلع سلاح کامل کشورمان و کاهش توان نظامی جمهوری اسلامی ایران در حد برخورداری از تعدادی تفنگ و فشنگ و نارنجک خواهد بود!. آیا فرض دیگری وجود خواهد داشت؟. اگر پاسخ منفی است ـ که منفی است ـ آیا نباید نگران آینده فاجعه‌بار توافقی بود که تیم مذاکره‌کننده بعد از اصرارها و درخواست‌های فراوان، فقط گوشه‌ای از آن را رونمایی کرده‌اند؟!.
    حالا وقت آن است که به سه سؤال پیش‌روی پاسخ بدهیم و با کنار هم نهادن پاسخ‌ها درباره نتیجه‌ای که به دنبال خواهد داشت قضاوت کنیم. پرسش‌ها ساده است و پاسخ‌ها و نتیجه‌گیری‌ از آن نیز به آسانی امکان‌پذیر است.
    1 ـ آیا آمریکا دشمن سرسخت ایران اسلامی نیست؟ و آیا بارها به صراحت اعلام نکرده است که براندازی نظام اسلامی را به عنوان یک هدف استراتژیک در دستور کار خود دارد و این هدف مادام که جمهوری اسلامی ایران وجود دارد قابل حذف نخواهد بود؟!. پاسخ این سؤال بدون کمترین تردید مثبت است و علاوه بر اعلام صریح مقامات آمریکایی، عملکرد سی و هفت سال گذشته آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران نیز حاکی از آن است.
    2 ـ آمریکا در صورت امکان و چنانچه نتیجه حمله نظامی به ایران را کارساز می‌دانست، آیا در انجام آن کمترین درنگ و تردیدی به خود راه می‌داد؟. پاسخ این پرسش نیز پیچیده‌ و پنهان نیست و به قول حضرت امام (ره) که سال گذشته از سوی رهبر معظم انقلاب نیز بر آن تاکید شد، آمریکا از هیچ تلاشی برای براندازی جمهوری اسلامی ایران دریغ نکرده است و اگر از اقدامی خودداری ورزیده فقط به این علت بوده که توان انجام آن را نداشته است.
    3 ـ تاکنون کدام عامل یا علّت مانع اقداماتی نظیر حمله نظامی آمریکا به ایران بوده است؟. آیا اصلی‌ترین آنها به ترتیب اهمیت، الف: روحیه سرشار از ایمان آمیخته به شجاعت مردم، ب: برخورداری ایران از ماشین جنگی و تسلیحاتی پیشرفته و مدرن، ج: پایگاه عمیق و گسترده در میان ملت‌های مسلمان و نهضت‌های مقاومت و ... نبوده است؟. پاسخ این پرسش نیز روشن‌تر از آن است که با کمترین تردیدی همراه باشد.
    اکنون به توافق لوزان که به گفته تیم مذاکره‌کننده، چارچوب توافق‌نهایی است نیم‌نگاهی بیندازیم.
    آمریکا با تبدیل فعالیت هسته‌ای پُردامنه و علمی کشورمان به یک مجسمه بی‌روح و عروسکی، در پی تحقیر ملّت است که نتیجه آن ـ به زعم آمریکاییان ـ شکست روحیه مردم و بی‌اعتمادی آنان به مسئولان خواهد بود. گفتنی است آمریکاییان‌، با استناد به توافق لوزان، توهّم دست کشیدن جمهوری اسلامی ایران از مبانی و آموزه‌های انقلابی خود را بارها از شیپور فریب رسانه‌ای غرب پمپاژ کرده‌اند و از سوی دیگر بلافاصله بعد از هر دور مذاکره، این گزاره جعلی را در مقیاس گسترده و فراگیر خطاب به نهضت‌های اسلامی و ملت‌های مسلمان تبلیغ کرده‌اند که نظام اسلامی ایران نیز بعد از سی‌ و هفت سال مقاومت چاره‌ای جز کنار آمدن با آمریکا و متحدانش نداشته است! و از این رهگذر، سعی در تخریب پایگاه مردمی انقلاب در میان ملت‌های مسلمان و نهضت‌های مقاومت منطقه داشته‌اند و در همان حال با تحمیل پروتکل الحاقی و اجرای آن در بستر PMD ـ در صورت پذیرش آن از سوی ایران ـ و حتی بازجویی از دانشمندان هسته‌ای و غیرهسته‌ای و ... در پی خلع سلاح‌ جمهوری اسلامی ایران است!. نتیجه آن که به دنبال حذف هر سه عامل یاد شده‌ای هستند که ایران اسلامی را در اوج اقتدار نگاهداشته و مانع از برخوردهای وحشیانه آمریکا بوده است.
    موارد یاد شده، خواست و انگیزه آمریکا و متحدانش از تحمیل یک توافق هسته‌ای در چارچوب توافق لوزان است ولی در این سوی صحنه، حضور پُرقدرت و بادرایت رهبر معظم انقلاب را می‌توان دید که تاکنون همه نقشه‌های حریف را نقش بر آب کرده است و از جمله تاکید اخیر ایشان که "هرگز به دشمن اجازه بازرسی از مراکز نظامی و یا بازجویی از دانشمندان کشورمان" را نخواهند داد. بنابراین، بدیهی است که هیچگونه توافقی با مفاد و محتوای مورد نظر آمریکا و متحدانش امکان‌پذیر نخواهد بود.
    و بالاخره، یک خبر موثق حکایت از آن دارد که برخی از اعضای تیم مذاکره‌کننده کشورمان نیز به ‌رغم اظهارنظرهای خوشبینانه قبلی، توافق هسته‌ای با تعریف آمریکایی‌ها را خسارت‌آفرین و غیرقابل قبول می‌دانند و به صراحت ابراز داشته‌اند که عدم توافق را به این توافق که ویرانگر امنیت و اقتصاد کشور است ترجیح می‌دهند. در این‌باره گفتنی‌های دیگری هست که به بعد موکول می‌کنیم.

عکسی را که آنلاین تابناک از اعتراض یک نماینده به ظریف در پایان جلسه غیرعلنی مجلس درج کرده بود

تیتر بزرگ صفحه اول شماره چهارم خردادماه 1394 روزنامه حکومتی کیهان درباره مذاکرات هسته ای

از تیرماه 92 تا اسفند 93 هر روز 500 میلیارد تومان بر حجم نقدینگی (پول در جریان) افزوده شده بود!

روزنامه کیهان یک گزارش تأمل برانگیز درباره افزایش حجم نقدینگی* را که در زیر آمده است در ستون اخبار ویژه شماره چهارم خرداد 1394 خود درج کرده بود:

    "براساس آمار بانک مرکزی، در پایان تیرماه 1392 یعنی چند روز مانده به تغییر دولت، حجم نقدینگی کشور [اسکناس و چک بانک در جریان] نزدیک به 480 هزار میلیارد تومان بود که به گفته رئیس وقت بانک مرکزی، این حجم نقدینگی در پایان سال 1393 به 782 هزار میلیارد تومان رسید.
    به گزارش مشرق، مقایسه این آمار نشان‌دهنده آن است که در 20 ماه اول فعالیت دولت، حجم نقدینگی 62 درصد یعنی حدود 300 هزار میلیارد تومان افزایش یافته بود. به عبارت دیگر در 600 روز، روزانه 500 میلیارد تومان بر حجم نقدینگی کشور افزوده شده و با یک محاسبه دقیق تر روزانه معادل 508 میلیارد تومان.
    تداوم رشد بالای حجم نقدینگی [چاپ کردن اسکناس و چک بانک]، در حالی بوده است که مسئولان دولت از همان ابتدا بر کنترل نقدینگی تاکید داشتند و دولت سابق را به علت همین پدیده سرزنش می‌کردند.".

    * بسیاری از استادان علم اقتصاد «افزایش حجم نقدینگی بیش از حد» به عبارت دیگر؛ چاپ کردن پول کاغذی و حرج کردن را یک آفت خواننده اند زیرا که به باور آنها،یافتن راه حل کوتاه مدت برایش دشوار است.

کوچکی نژاد: اگر شورای نگهبان مصوّبه را عودت دهد، مجلس آینده حذف 4 صِفر از پول ملّی را مسکوت خواهد گذارد

تابناک ـ 26 می 2020: جبّار کوچکی‌نژاد با اشاره به مصوّبه مجلس دهم (پیشنهادی دولت) درباره حذف چهار صِفر از پول ملی اظهارداشت: "من از مخالفان این موضوع بوده ام و معتقدم در وضعیت کنونی که با اقتصادی ضعیف مواجه هستیم، دادن شوک‌های جدید به اقتصاد کشور مشکلات را پیچیده‌تر خواهد کرد. همچنین باید میلیارد‌ها تومان برای به روزرسانی و تطبیق سیستم‌های حسابداری و بانکی با وضعیت جدید هزینه شود.".
     این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی گفت: الان زمان آن نیست که اقدام به حذف چهار صِفر از پول ملّی کنیم. به همین خاطر مجلس آینده (که این هفته آغاز بکار خواهد کرد) در بازگرداندن مصوبّه حذف چهار صِفر از پول ملی جدّی خواهد بود و انتظار است که شورای نگهبان (که چهارشنبه این هفته این مصوبه را در دستور کار بررسی خود قرارداده) آن را به مجلس عودت دهد تا بتوانیم آن را مسکوت و از دستور کار خارج کنیم.
    کوچکی نژاد گفت: معتقدم اگر این مصوبه قانون شود و به اجرا درآید شوک‌های جدیدی به اقتصاد کشور وارد خواهد کرد.
    کوچکی نژاد درباره سهام عدالت نیز گفت که در این حوزه باید با احتیاط عمل کرد، زیراکه مردم خیلی توجیه نیستند.

ایران دچار کم آبی

رئیس وقت سازمان محیط زیست جمهوری اسلامی ایران با اشاره به گسترش بحران کم آبی در ایران گفته بود: "جر و بحثِ آب میان استان ها آغاز شده است" و این جر و بحثِ از استان به استان، در حال رسیدن از روستا به روستا است.
عیسی کلانتری که در کابینه های متعدد وزیر بود 27 اردیبهشت 1400 و در یک نشست علمی مرتبط با سیاست‌های محیط زیست در ایران سخنرانی می‌کرد، از استان‌های اصفهان، چهار محال بختیاری، یزد، خوزستان و لرستان به عنوان مناطقی نام بُرد که جر و بحث آب دارند.
مسئولان دولتی با اعلام کاهش بارندگی در سال 1399 و تداوم این وضعیت در سال 1400، درباره خشکسالی هشدار داده بودند.

نامزدهای تأییدشده در انتخابات 28 خرداد 1400 رئیس جمهور

ستاد انتخابات در اطلاعیهِ سه شنبه چهارم خرداد 1400 = 25 ماه می 2021، اسامی نامزدهای انتخابات سیزدهمین دوره ریاست قوه اجرایی جمهوری اسلامی ایران (مقام دوم کشور) را که صلاحیت آنان به تأیید شورای نگهبان رسیده بود به این شرح و به ترتیب حروف الفباء اعلام کرد:
     ـ سعید جلیلی فرزند محمدحسن
     ـ سیدابراهیم رئیس الساداتی مشهور به رئیسی فرزند سیدحاجی
     ـ محسن رضایی میرقائد فرزند نجف
     ـ علیرضا زاکانی فرزند حسین
     ـ سیدامیرحسین قاضی زاده هاشمی فرزند سیدحسن
     ـ محسن مهرعلی زاده فرزند رحیم
     ـ عبدالناصر همتی فرزند احمدعلی
    طبق ماده 66 قانون انتخابات جمهوری اسلامی، فعالیت انتخاباتی نامزدهای تأییدشدهِ مقام ریاست جمهور از روز اعلام اسامی آنان به وسیله وزارت کشور، آغاز و تا 24 ساعت پیش از آغاز اخذ رأی می تواند ادامه داشته باشد.
    طبق گزارش های رسانه ای، این 7 نامزد از میان 40 نامزدی که مدارک آنان کامل بود، برپایه شرایط مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی انتخاب شده بودند. در طول ثبت نام برای نامزدی، 592 نفر داوطلب مراجعه و ثبت نام کرده بودند که جز 40 نفر، بقیه همه مدارک درخواست شده را نداده بودند.
    علی لاریجانی رئیس پیشین مجلس و از مشاوران آیت الله خامنه ای، محمود احمدی نژاد رئیس جمهور پیشین و اسحق جهانگیری معاون اول حسن روحانی از معروف ترین داوطلبان نامزدی بودند که تأیید نشدند.
    شورای نگهبان همچنین صلاحیّت عزت‌الله ضرغامی، محسن هاشمی بهرمانی (محسن هاشمی ‌رفسنجانی)، محمد شریعتمداری، مسعود پزشکیان، سعید محمد، علی مطهری، محمود صادقی، مصطفی کواکبیان، شمس‌الدین حسینی و مصطفی تاج‌زاده را رد کرده بود.
    برخی داوطلبان شرکت در انتخابات 28 خرداد 1400 همچون محمد عباسی، حسین دهقان و رستم قاسمی قبلا با اعلام حمایت از نامزدی آیت الله رئیسی، انصراف خود را از حضور در رقابت‌های انتخاباتی اعلام کرده بودند و گفته شده بود آیت الله رئیسی که به احتمال زیاد رئیس جمهور آینده خواهد بود با تجربه از دوران ریاست قوه قضایی، دادستانی کل و ریاست بازرسی کل کشور خواهد توانست فساد اداری ـ اقتصادی 30 ساله را از میان بردارد که مشکل بزرگ ایرانِ امروز بشمار آمده است.
    به گزارش خبرگزاری مهر، آیت‌الله صادق آملی لاریجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام که خود او حدود 20 سال عضو فقهای شورای نگهبان بود چهارم خرداد 1400 به نقش نهادهای امنیتی در رد صلاحیت ها از طریق دادن گزارش به شورای نگهبان اشاره کرده بود.

هفت نامزد تأییده شده

در قلمرو دموکراسی

دوگل و رفراندم بموقع - به شاه هم چنین پیشنهادی شده بود ...

مجسمه نيمتنهDegaulle

در این روز در ماه می 1968 و در پی سه هفته اعتصاب و تظاهرات خیابانی كارگران و دانشجویان فرانسه كه مخالف برنامه اصلاحات شارل دوگل رئیس آن كشور از جمله تضعیف و یا حذف سنای فرانسه بودند، وی اعلام كرد كه نمی تواند اعتراض این شمار تظاهركننده را نظر قاطبه مردم فرانسه نسبت به برنامه های خود بداند و تصمیم گرفته است كه برای آگاه شدن از نظر اكثریت مردم، رفراندم برگذار كند.
    این رفراندم طبق برنامه انجام شد ولی اكثریت شركت كنندگان در رفراندم با برنامه های اصلاحی دوگل مخالفت كردند. به رغم مخالفت اکثریت فرانسویان، دوگل از نظر خود در مورد برنامه اصلاحات عدول نكرد و كنار رفت. فرانسویانی که با انحلال سنای این کشور مخالفت کرده بودند در پاسخ به پرسش روزنامه نگاران گفته بودند كه نمی خواستند قوانین توسط یك مجلس تدوین شود باید هر دو مجلس باقی بمانند تا روی لوایح و طرح ها بررسی بیشتری صورت گیرد و قوانین موضوعه منطقی تر باشند.
    اقدام دوگل مبنی بر کناره گیری یك عمل دمكراتیك بزرگ توصیف شده است كه فصلی از تاریخ دمكراسی را تشكیل داده است. دوگل كه پس از كناره گیری همچنان محبوب فرانسویان باقی ماند، و در تاریخ در ردیف ناپلئون از دوستداران فرانسه قرار گرفت.
    به گفته آگاهان، در نیمه سال 1357 (سال انقلاب) به شاه هم پیشنهاد شده بود كه در یك رفراندم نظر مردم را نسبت به خود استعلام كند كه وی پس از هفته ها امروز و فردا كردن سرانجام این پیشنهاد را تلویحا و در نطقی به صورت «انتقال آرام قدرت» بیان كرد كه عبارتی بسیار مبهم بود و هیچكس منظور او را متوجه نشد و تعبیر برآن شد كه می خواهد همچنان قدرت حكومتی را به دست داشته باشد و بر شدت انقلاب افزوده شد.

در قلمرو ادبیات

زادروز الکساندر پوشکین و نگاهی به کارهای او

Alexander S. Pushkin

بیست و ششم ماه می زادروز «الكساندر پوشكینAlexander S. Pushkin» نویسنده و شاعر بزرگ روسیه است كه در 1799 در مسكو به دنیا آمد و در طول عمر كوتاه 38 ساله خود آثار متعدد ماندنی خلق كرد. وی در زمستان 1837 در دوئل با یك مهاجر فرانسوی بر سر مسائل خانوادگی كشته شد. پوشكین كه یك اشراف زاده بود با سرودن چكامه «آزادی»، كه تزار به تحریك نزدیكانش آن را با هدف ضدیت با خود تلقی كرده بود در حالی كه 21 سال بیش نداشت به قفقاز شمالی تبعید شد. درباریان تزار وقت وجود پوشكین را در پایتخت (سن پترز بورگ) برای حفظ وحدت امپراتوری زیانبار تشخیص داده بودند. پوشكین كه با نوشته های خود فصل تازه ای را در ادبیات و حیات روشنفكران روسیه باز كرد، در طول تبعید نیز به كار نوشتن ادامه داد و در نخستین سال تبعید، داستان «روسلان و لودمیلا» را منتشر ساخت و سپس قصیده «زندانی قفقاز» را سرود. اشعار او تحت عنوان «باغچه سرا» نیز در همین محل سروده شدند. وی سپس داستان «كولی ها» را نوشت. دولت تزاری روسیه پس از چند سال محل تبعید او را به مزرعه خانوادگی اش تغییر داد. پوشكین از این پس داستانها و اشعار خود را برپایه رویدادهای تاریخی روسیه تنظیم می كرد و در این راستا آثار متعدد پدید آورد از جمله «انقلاب پوگاچف» ، «دختر جناب كاپیتان»، پولتاوا. سواران عهد برنز و .... وی درام های متعدد نیز نوشت از جمله «موزارت». پوشكین در پایان تبعید، به سن پترز بورگ بازگشت و در اینجا به ادامه زندگانی پرداخت. كتابهای پوشكین در اواخر سده نوزدهم باعث چند بپاخیزی در روسیه ازجمله قیام كشاورزان شد. كشاورزان روس تحت تاثیر «قیام پوگاچف» نوشته پوشكین دست به قیام سراسری زدند و ....
آثار پوشكین به بیشتر زبانها از جمله انگلیسی ترجمه شده است.

صنایع و فنون

توپولف که در زندان برای وطنش بمب افکن ساخت

Andrei Tupolev

جایگاه «آندری توپولف» در تاریخ نه تنها به خاطر اختراع و ساخت یکصد نوع هواپیما (بیش از هر مخترع و سازنده دیگر در جهان)، بلکه میهندوستی اوست زیرا وی در زمانی که یک زندانی سیاسی بود، در زندان برای وطنش بمب افکن سنگین دو موتوره ساخت که سریع ترین بمب افکن وقت و قادر به شیرجه ـ هنگام بمباران بود.
    مهندس توپولف متولّد دهم نوامبر 1888 از دهه سوم عُمر به ساخت هواپیمای غیرنظامی دست زده بود. وی اواخر دهه 1930 از انگلستان و آلمان دیدن کرد و در بازگشت به روسیه چندبار از ناسیونالیسم روس سخن به میان آورد که به گوش استالین رسید. استالین توپولف را به اتهام ناسیونال سوسیالیست (هم ـ عقیده هیتلر و موسولینی) شدن به زندان افکند. استالین گُرجی بود و نمی خواست که ناسیونالیسم روس زنده شود و اورا از اریکه قدرت به زیر بکشد. به علاوه، وی از جوانی، «جهان وطنی» را تبلیغ می کرد.
    توپولف در سال 1940 به مجازات زندان محکوم شد و تا 1944 محبوس بود. با وجود این، تعرّض آلمان به روسیه را حدس زده بود که زود و یا دیر آغاز می شد. بنابراین، در زندان ـ داوطلبانه و بدون کمک دولت، طرح یک بمب افکن سنگین که دولت های دیگر فاقد آن بودند تهیه کرد و 26 ماه می 1941 به دولت داد و این هواپیما ظرف مدتی کمتر از یک سال ساخته شد و 29 ژانویه 1942 بپرواز درآمد. بمب افکنهای سابق باید طبق محاسبات ریاضی، بمب های خودرا پیش از رسیدن به هدف رها می ساختند و بمب ها بر پایه فرمول سهمی (ریاضیات ـ با در نظر گرفتن ارتفاع، سرعت، وزن بمب و شرایط جوّی) مسیر خودرا می پیمودند که برپایه اختراع توپولف، و با شیرجه رفتن بمب افکن، نیاز به آن کار نبود.
    تعرض آلمان به روسیه از تابستان 1941 آغاز شده بود که بمب افکن طرح مهندس توپولف به نام «تی یو ـ 2» کمک بزرگی به ارتش شوروی بود و نوع بعدی آن بمب افکن «تی یو ـ 4» بود.
     توپولف که در 1955 از او اعاده حیثیت شد در سمت رئیس انستیتوی هوانوردی شوروی طرّاح نخستین جت غیر نظامی سوپرسونیک (مافوق سرعت صوت) جهان به نام «تی یو ـ 144» است که به دست پسرش ساخته شد که سرعتش 2400 کیلومتر در ساعت است. بمب افکن «تی یو ـ 95» ساخت توپولف قادر به دورزدن کره زمین بدون سوختگیری است.
    پس از انگلستان، توپولف سازنده دومین جت مسافربر جهان بود که در سال 1955 بپرواز درآمد. توپولف همچنین سازنده اولین جت مسافربر دوطبقه جهان به نام «تی یو ـ 114» و مشابه جمبو جت ها است. «تی یو ـ 154» که در ایران پیرامون آن سر و صدا شده است ازجمله جت های ساخت توپولف است که چهارم اکتبر 1968 بپرواز درآمد و از نهم فوریه 1972 به حمل مسافر پرداخته و در ارتش های چند کشور از جمله چین نیروبری می کند. تاکنون یکهزار و 15 فروند از این نوع (مدل 154) ساخته شده که سه موتوره [مشابه بوئینگ 727] با سرعت ساعتی 975 کیلومتر بوده و در 17 شرکت هواپیمایی مورد استفاده قرار گرفته است. از لحاظ حمل مسافر در رتبه ششم قراردارد، قادر به فرودآمدن در فرودگاههای خاکی و مناطق یخبندان [مثلا قطب شمال] است، می تواند 5 هزار و 280 کیلومتر ـ بدون تجدید سوخت پرواز کند و دارای چندین مدل (ای، بی، ای ـ بی، ای ـ بی 2، اس و ام) است که مدل «ام ـ 100» آن در سال 1994 وارد بازار شده است. به علاوه، شرکت سازنده آن، توپولف ـ 155 و توپولف ـ 156 را هم ساخته است که جدیدتر هستند. هر توپولف تازه ساز به 45 میلیون دلار فروخته شده است که در مقایسه با هواپیماهای مشابه ساخت غرب (بهای متوسط 125 میلیون دلار) ارزانتر اند. جمع سوانح توپولف ـ 154 از 1972 تاکنون 37 مورد و به مراتب کمتر از بوئینگ 737 بوده است که این نوع هواپیمای ساخت آمریکا از سال 1972 بیش از 68 سانحه داشته که یکی از سوانح اخیر آن مربوط به خط هوایی ایر ایندیا است که 21 می 2010 در جنوب هند به زمین برخورد کرد و بیش 150 تن کشته شدند و پیش از آن هواپیمای شرکت اتیوپی بود که در نزدیکی بیروت سقوط کرد.

روزی که نخستین هلی كوپتر به معرض تماشا گذارده شد

Igor Sikorsky

بیست و چهارم ماه می 1940 و تا سه روز بعد، نخستین هلی كوپتر ساخت «ایگور سیكورسكی» هواپیماساز روس تبار آمریکا به معرض تماشا گذارده شد و از آن پس تولید انبوه آن آغاز گردید.
     23 ماه می 1940 و تنها یک روز پیش از به نمایش گذاردن، اعلام شده بود كه سیكورسكی یك هلی كوپتر كامل ساخته است. سیكورسكی كه در 1889 در امپراتوری روسیه به دنیا آمده و در سن پترزبورگ تحصیل كرده بود در کشور زادگاه نیز هواپیمای چهار موتوره ساخته بود كه درجریان جنگ جهانی اول به صورت بمب افكن از آن استفاده شد.
     سیكورسكی كه در سال 1919 به آمریكا مهاجرت كرده بود در سال 1972 درگذشت.
    واژه «هلی كوپتر»، همان زمان از تركیب دو واژه یونانی هلیكس (مارپیچ ـ حلزونی) و پترون (بال) ساخته شد.

در قلمرو رسانه‌ها

زادروز «سخاوت علی زاده» روزنامه نگار، داستان نویس و مؤلف ایرانی ـ نگاهی به کارهای قلمی او که در 70 سالگی در آمریکا درگذشت

Sekhavat Alizadeh

امروز ـ پنجم خرداد ـ زادروز سخاوت علی زاده مؤلف، روزنامه نگار و داستان نگار معاصر است که بسال 1326 هجری خورشیدی (ماه می 1947) در شهرستان سراب (آذربایجان شرقی) به دنیا آمده و از سال 1364 (1985 میلادی) در شهر لس آنجلس زندگی می کرد.
     علی زاده که در 70 سالگی در لس آنجلس درگذشت در این شهر بکار نویسندگی ـ از تالیف کتاب تا نوشتن مقاله و پاورق برای مطبوعات و داستان نگاری ـ ادامه می داد. آخرین تالیف غیر داستانی او «افسانه آفرینش و اساطیر شاهنامه فردوسی» عنوان دارد که در فوریه 2011 به توزیع داده شد. مؤسسه «نشر تاریخ و اندیشه» ناشر این کتاب است. یک مجموعه داستان کوتاه از او نیز در سپتامبر 2012 به توزیع داده شد. علی زاده قبلا بیش از 70 داستان کوتاه و سه داستان طولانی (رُمان) نوشته بود و همچنین چند کار تحقیقی.
    سخاوت علی زاده پس از اتمام تحصیلات دبیرستانی در تهران، در 20 سالگی برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و به مدت 11 سال در آلمان و فرانسه بسر بُرد.
    علی زاده پیش از رفتن به اروپا به مدت بیش از یک سال با مجله روشنفکر همکاری قلمی داشت و می توان گفت که روزنامه نگاری را از 19 سالگی آغاز کرده بود. او در طول تحصیل و اقامت در اروپا هم با نشریات کشور همکاری داشت و مقاله و ترجمه خبر و فیچر می فرستاد.
     وی دو سال پیش از انقلاب به ایران بازگشت و به استخدام روزنامه اطلاعات درآمد و از آنجا که علاقه مند به خبرنویسی دولتی نبود خواست که اورا در میز حوادث شهری بکار بگمارند که در این میز، سر و کار روزنامه نگار با مردم، مشکلات و لغزش هایشان است و بنابراین مجبور به تبلیغ برای این و آن نیست. به علاوه، میز حوادث که خبرنگاران آن با پلیس و دستگاه قضایی و مرگ و جرح سرکار دارند محل مناسبی برای یک داستان نگار است که سوژه به دست آورَد و با واقعیات زندگی مردم آشناتر شود.
    در جریان انقلاب، غلامحسین صالحیار روزنامه برزگ ایرانزمین و سردبیر وقت روزنامه اطلاعات از سخاوت علی زاده خواست که به میز سیاسی ـ میزی که مسئول پوشش اخبار مربوط به تحولات انقلاب به دبیری دکتر علیرضا نوری زاده بود ـ منتقل شود و قبول کرد و در طول انقلاب و تا یک ماه پس از پیروزی آن در این میز بود و در جریان جزئیات انقلاب.
    علی زاده روزنامه اطلاعات را ترک گفت تا با چند روزنامه نگار دیگر، مجله «گزارش روز» را منتشر کند. این مجله پُرمخاطب دیری نپایید و در تابستان 1358 به همراه 53 نشریه دیگر توقیف و تعطیل شد.. چون اندکی بعد هم روزنامه اطلاعات و تمامی این موسسه و نشریاتش مصادره و به بنیاد مستضعفین سپرده شدند، علی زاده جوّ به وجود آمده را برای روزنامه نگاری مساعد ندید، به نوشتن کتاب و عمدتا کتاب کودکان روی آورد. یکی از کتاب های او از این دست که «پرستوی بهار» عنوان دارد 18 بار تجدید چاپ شده است. نقدنگاران، از این کتاب به عنوان یک کتاب پُرمخاطب در تاریخ ادبیات کودک (به زبان فارسی) یاد کرده اند. از سوژه های این کتاب، تلویزیون دولتی ایران (سیمای جمهوری اسلامی) یک فیلم کارتونی تهیه و پخش کرده است. سخاوت علی زاده در دیباچه یکی از کتابهایش نوشته است که سیمای جمهوری اسلامی ضمن پخش این فیلم کارتونی، نامی از نویسنده اش که من باشم ذکر نکرده بود!.
    علی زاده پس از توقیف «گزارش روز» و چهار سال و چند ماه کتاب نویسی، اواخر سال 1363 (1984 میلادی) به دنیای مطبوعات بازگشت و هفته نامه «دنیای سخن» را که در اندک مدتی به صورت یک نشریه سیاسی پُرمخاطب درآمد منتشر ساخت و نویسندگان و محققان بزرگی ازجمله دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی (استاد فقید رشته تاریخ در دانشگاه تهران و مولف دهها کتاب)، محیط طباطبایی محقق و مولف بنام، خسرو معتضد و ... با وی در این نشریه همکاری داشتند.
    علی زاده در طول اقامت در آمریکا همچنان با رسانه های فارسی زبان این کشور که بیش از یک میلیون ایرانی تحصیلکرده را در خود جای داده است همکاری می کرد و به اظهار خودش، بیش از یک هزار مقاله، مطالب دیگر و پاورق نوشته بود.

سایر ملل

خسروانوشیروان و بازی شطرنج

هارون الرشید خلیفه عباسی که در عصر خود یک اَبَرمرد شرق بشمار می آمد در ماه می سال 800 میلادی ضمن ارسال پیامی به «شارلمانی» ابرمرد وقت غرب به وی اطلاع داد كه به ابراهیم بن عقرب حكمران افریقیه (سرزمین های مسلمان نشین شمال آفریقا به مركزیت تونس امروز) خود مختاری داده است و در امور داخلی استقلال دارد و از این پس درباره مسائل محلی (منطقه مدیترانه) با او تماس بگیرد. تاریخ انشاء نامه پس از تطبیق تقویم ها و محاسبات تقویمی دیگر، 26 ماه می تعیین و اعلام شده است.
هارون با این پیام، یك دستگاه بازی شطرنج با راهنمای استفاده از آن را به عنوان هدیه برای شارلمانی ارسال داشته بود و یاد آور شده بود كه كَسری (خسروانوشیروان ساسانی) این بازی را كه مبتكر آن هندیان بوده اند به منظور تقویت حافظه و قوای مغزی ایرانیان و تسریع محاسبات ریاضی، در قلمرو خود رواج داده و ملّت را به انجام این بازی تشویق كرده و جایزه معیّن ساخته بود.
با ارسال همین دستگاه، بازی شطرنج در غرب رواج یافت كه «چِس Chess» خوانده می شود.

تصوير هارون الرشيد

اورنگ زیب تنها خودش را می خواست

اورنگ زيب

اورنگ زیب 26 ماه می 1659 خود را امپراتور هند اعلام كرد. وی قبلا با انجام یك كودتا، پدرش «شاه جهان» را در حرمسرای سلطانی زندانی ساخته بود و برادران خود را نیز به بند كشیده بود.
«فرانسوا برنیه» سیاح فرانسوی كه از دربار اورنگ زیب دیدار كرده در باره او چنین قضاوت كرده است: اورنگ زیب مردی است كه منافع ملی را به آسانی فدای اَمیال شخصی خود می كند ؛ تنها خودش را می خواهد و بس ....

روزی که مهاجران انگلیسیِ استرالیا كه دستشان به خون بومیان بی گناه آغشته است مدعی مالکیّت قطب جنوب شدتد!

مهاجران انگلیسیِ استرالیا كه به ناحق این سرزمین را تصاحب و بیشتر بومیان آن را نابود كرده اند 26 می 1933 گام تجاوزكارانه دیگری برداشتند و مدعی مالكیت یك سوم قطب جنوب هم شدند.
نخستین مهاجران اروپایی استرالیا زندانیان و زنان ولگرد انگلستان بودند. این مهاجران كه از آن سوی جهان به استرالیا منتقل شده بودند، بومیان بی گناه این سرزمین را به فجیع ترین صورتی كشتند و بر جایشان نشستند و به نوشته برخی مورخان؛ نانی را كه از آنجا می خورند به خون آن بی گناهان آلوده است.

پیمان دیگری میان لندن و مسكو

در این روز در سال 1942 (زمان جنگ جهانی دوم) میان مسكو و لندن یك پیمان نامحدود همكاری دوجانبه كه همه زمینه ها را در بر می گیرد به امضاء رسید.
در باره لغو این پیمان یا اعلام انقضای اعتبار آن تا به امروز گزارشی انتشار نیافته است. میان این دو دولت در طول زمان پیمانهای متعدد امضاء شده است كه عمدتا به زیان برخی كشورها تمام شده اند از جمله قرارداد 1907 سن پترزبورگ دایر به تقسیم ایران به منطقه نفوذ میان آن دو دولت.

اعلامیه سران چین و روسیه در 1997 ـ سخن از اتحادِ مثلثِ روسیه، چین و هند ـ مخالفت با گسترش ناتو و اَبَرقدرت بودن یک دولت

ملاقات در ماه مي 1997

ژیانگ زمین رهبر وقت چین در ماه می 1997 یك دیدار پنج روزه از روسیه به عمل آورد و با یلتسین رئیس جمهوری وقت این كشور به توافق هایی دست یافت.
    این سران وقت چین و روسیه اعلامیه ای را در مسكو امضاء كردند كه در آن تاكید شده بود: هیچ دولتی حق ندارد و نباید خود را قدرت جهانی (تنها اَبَرقدرت) بنامد و یا عملا چنین نقشی را ایفاء كند و حل و فصل مسائل بین المللی را منحصرا به دست گیرد و منوپولیزه خود كند.
    در این اعلامیه آمده بود: از آنجا كه جنگ سرد به پایان رسیده است، حفظ و تقویت و توسعه یك بلوك نظامی (اشاره به ناتو) باعث تشنج و بازگشت به دوران رقابت های تسلیحاتی و پیمانهای نظامی خواهد شد و كمكی به بر قراری یك نظم قانونمند نوین در جهان نخواهد كرد.
    در اعلامیه سران دو كشور بدون ذكر نام آمریكا چنین آمده بود: "یك دولت می كوشد كه در امور بین المللی به تنهایی تصمیم بگیرد كه این عمل نظم جهان را به مخاطره می افكند و همگان احساس خطر خواهند كرد. در جایی كه قرار است یك ضابطه و سازمان واحد بر نظم جهان ناظر باشد هیچ دولتی حق ندارد خود را «قدرت مطلق» بداند.".
    سران وقت چین و روسیه بعدا در یك مصاحبه مطبوعاتی مشترك، «قرنِ پیشِ رو ـ قرن 21 را سدهِ تحقق نظارت یك قانون واحد بر جهان» نامیدند، با گسترش ناتو مخالفت كردند، از اتحاد مثلث چین، روسیه و هند سخن به میان آوردند كه بر ضد هیچ كشوری عمل نخواهد كرد و به گسترش همكاری های همه جانبه روسیه و چین در آینده اشاره كردند.
    گذشت زمان نشان داد كه در سال های پس از انتشار این اعلامیه، ناتو توسعه یافت، اتحاد مثلثِ چین، روسیه و هند به آن صورت نشد، مقامات واشنگتن همچنان این دولت را «قدرت جهانی» می خوانند، سازمان ملل كه باید پاسدار نظم جهانی باشد بیش از هر وقت دیگر تضعیف شده است و تصرف عراق ضعف آن سازمان اثبات کرده است و ....

«اندی رونی» مفسر تلویزیونی آمریکا: "شكنجه عراقی ها در ابوغریب یك ورق بَد در تاریخ آمریكا"

«اندی رونیAndy Rooney» مفسر آمریکایی معروف و قدیمی كه تفسیرهای هفتگی او یكشنبه ها از شبکه «سی. بی. اس» پخش می شد در تفسیر (یكشنبه 23 ماه مه 2004) خود گفت: ما در تاریخ كشورمان روزها و رویدادهای بَد داشته ایم؛ از جمله شبیخون ژاپنی ها به پِرل هاربور، ترور جان اف. كندی در شهر دالاس (ایالت تكزاس) و ... كه شكنجه زشت و زننده زندانیان عراقی در«ابوغریب» هم اینك بر این رویدادهای بَد اضافه شده است و می رود تا یک ورق [صفحه] بَدتر بر تاریخ ما اضافه کند.
     وی افزود: منِ آمریكایی هیچگاه انجام چنین كاری را تصوّر هم نمی توانستم بكنم. شرح این رویداد از سال تحصیلی آینده در كتاب های تاریخ به یكصد زبان با عكس رنگی سرجوخه اینگلند (نظامی زن) كه طناب به گردن عراقی برهنه انداخته و او را روی زمین می كشاند درج می شود و چون کتابِ درسی خواهد بود، نوجوانان این كشورها باید آن را بخوانند. مجسم كنید كه با دیدن این عکس و سایر عکس های گرفته شده در زندان ابو غریب (تهدید با سگ، عریان کردن زندانی و ...) در ذهنشان چه خواهد گذشت. از این بدتر این كه، ما یكی از این شكنجه گران را تنها به یك سال زندان محكوم كرده ایم. برای شكنجه یك انسان اسیر، فقط یك سال زندان!!.
    «اندی رونی» در نوامبر 2011 در 92 سالگی درگذشت و هنوز جای خالی او در تفسیرگویی پُر نشده است.

سرجوخه بانو «اينگلند» در حال کشانيدن زنداني بر زمين

تهديد زنداني با سگ، در ابو غريب

زنداني عريان در معرض حمله سگ ها در ابوغريب

گزارش «فوربِس» در می 2004: 36 میلیاردرِ «یكشبه» در روسیه ای که 74 سال با نظام سوسیالیستی اداره می شد!

مجله «فوربس» كه هرسال فهرست میلیاردرهای كشورهای مختلف جهان را منتشر می كند در آخرین شماره ماه می 2004 خود نوشت كه روسیه اینك (در آن سال) 36 میلیاردر دارد كه اینان تا دسامبر سال 1991 (12 سال و 5 ماه پیش از آن) كه شوروی منحل شد، آه در بساط نداشتند. بیش از 9 تن از این عده یهودی هستند. تا آن سال شوروی نظام سوسیالیستی داشت، سرمایه در دست جامعه (دولت) بود و مالكیت منابع تولید و ثروت، اشتراكی.
     به نوشته فوربس، 24 در صد تولید داخلی روسیه در دست این 36 نفر است كه پس از فروپاشی شوروی و بلاصاحب ماندن منابع طبیعی كشور پهناور روسیه ـ در جریان خصوصی سازی، برآنها دست یافتند و مواد خام صادر می كنند. این مجله كه حامی سرمایه داری است ننوشته بود كه این 36 تن چگونه توانستند بر این منابع عمومی دست یابند و چرا 159 میلیون روس دیگر در خواب غفلت بودند. پوتین رئیس جمهوری روسیه تنها سراغ چند نفر از آنان رفته و یكی از آنان به نام میخائیل خودوركوفسكی را به زندان افكنده و دیگری به نام بوریس برزوفسكی كه به لندن پناهنده شده سرگرم توطئه برضد دولت مسكو است. خودوركوفسكی (در آن زمان) 44 ساله با این كه در زندان است(بود) همچنان ثروتمند شماره یك روسیه بشمار می آید. وی از سهامداران كمپانی نفتی یوكس است. خودوركوفسكی كه قبلا از فعالان سازمان جوانان حزب كمونیست شوروی بود!! در نیمه دهه 1980 (زمان گورباچف) در مسكو یك كافه باز كرده بود. آیا می شود با یك كافه ظرف چند سال میلیاردر شد؟!. میلیاردرهای روس به الیگارش معروفند زیرا كه در زمان یلتسین در امور حكومت هم مداخله می كردند.
    چند روزنامه نگار كه جرأت كاویدن فعالیت این میلیاردر ها را كرده بودند به دست مافیای روس كشته شدند. بنا براین، راز میلیاردر شدن «یكشبه» 36 نفر در روسیه هنوز در پرده ابهام است. اصطلاح «میلیادر یكشبه» را مطبوعات جهان بر این روس ها گذارده اند.

Mikhail Khodorkovsky

Boris Berezovsky

یک میلیارد دلار هزینه برای باکره ماندن نوجوانان آمریکایی

به گزارش 24 مه 2005 شبكه «ان بی سی» آمریكا، یك میلیارد دلار هزینه تبلیغِ جوانان دبیرستانی آمریكایی (دختر و پسر) كه پیش از ازدواج، روابط جنسی نداشته و اصطلاحا باكره بمانند نتیجه بسیار كمی داده است.
این شبکه گفت: این پول صرف سخنرانی، تهیه فیلم، پرداخت به مشاوران، تهیه بروشور، كتاب و پوستر و انتشار خبر پولی در رسانه ها (رپورتاژ آگهی) شده بود.
هدف این بوده است كه جوانان آمریكایی وقت خود را در تحصیل بگذرانند و روی آن تمركز حواس كنند تا از جوانان سایر كشورها به ویژه چینی ها و هندی ها عقب نیافتند.

گزارش جمهوری آذربایجان از حمل هروئین از مسیر ایران به اروپا

اداره مرزبانی جمهوری آذربایجان از کشف و ضبط یک محموله بزرگ هروئین از مسیر تهران به کی‌یف ـ پایتخت اوکراین خبر داد.
    بنا به این گزارش که سی ام اردیبهشت 1400در وبسایت مرزبانی جمهوری آذربایجان منتشر شده بود، این محموله 244 کیلوگرمی هروئین داخل کامیونی حاوی بار هندوانه جاسازی شده بود.
    ویدیوی منتشر شده توسط مرزبانی جمهوری آذربایجان نشان می‌دهد که این محموله در گمرک آستارا توسط سگ‌های آموزش دیده کشف شد.
    گمرک آذربایجان قبلا نیز از کشف یک محموله 230 کیلوگرمی هروئین بارگیری شده در یک کامیون حامل بار سیب‌زمینی خبر داده بود.
    این کامیون از ایران وارد گمرک آستارا در جمهوری آذربایجان شده بود تا بار خود را به اوکراین برساند، اما سگ‌های آموزش دیده موفق به کشف محموله هروئین در داخل بار سیب‌زمینی شدند.
    گزارش شده است که در آن زمان حدود 200 شهروند ایرانی در زندان‌های جمهوری آذربایجان بودند که اکثریت آنان با اتهامات مربوط به قاچاق مواد مخدر بازداشت شده‌اند.

پیدایش ویروس کرونا در چین از نوامبر 2019 طبق گزارش وال استریت جُرنال

وال‌استریت جُرنال 23 ماه می 2021 به نقل از منابع اطلاعاتی آمریکا گزارش داد که سه ویروس‌شناس آزمایشگاه ووهانِ چین (جایی که ویروس کووید ـ 19 از آنجا آغاز به گسترش جهانی کرد)، در نوامبر 2019 (19 ماه پیش از گزارش وال استریت جُرنال) از مسئولان خود خواسته بودند برای درمان در بیمارستان بستری شوند.
    این درخواست چند ماه پیش از اعلام رسمی پیدایش ویروس کرونا مطرح شده بود.
    وال‌استریت جرنال نوشته بودکه این مطلب را بر اساس یک گزارش تازه‌افشاشده اطلاعاتی آمریکا تهیه کرده است. این گزارش در آستانه جلسه نهاد تصمیم‌گیری سازمان جهانی بهداشت ارائه شده بود که انتظار می‌ رفت در آن در مورد مرحله بعدی تحقیق در زمینه منشأ کووید ـ 19 بحث شود.
    آمریکا، نروژ، کانادا، بریتانیا و چند کشور دیگر، در مارس 2020، دربارهٔ مبدأ پیدایش ویروس کرونا، اظهار نگرانی کرده، و خواستار تحقیقات کامل‌تری با همکاری سازمان جهانی بهداشت شده بودند.
    دولت دونالد ترامپ اعلام کرده بود، یقین دارد که چند پژوهشگر آزمایشگاه ووهان، در پائیز 2019 ـ ماه‌ها پیش از اعلام مشاهده اولین موارد ویروس کرونا، با علائم کووید ـ 19 بیمار شده بودند. چین همچنان نَشت ویروس کووید ـ 19 از آزمایشگاه ووهان را رد می‌کند.

روش بی سابقه دستگیری روزنامه نگار مخالف

Roman Protasevich

طرز دستگیری Roman Protasevich روزنامه نگار مخالف دولت بلاروس در دهه آخر ماه می 2021 با فرودآوردن هواپیمای مسافربَر حامل او که از یک کشور (یونان) به کشور دیگر (لیتوانی) از فضای بلاروس عبور می کرد یک اقدام شگفت انگیز خوانده شده است زیرا که قبلا سابقه نداشت. دولت بلاروس که متوجه مسافرت «رومن» شده بود، پس از ورود هواپیما به آسمان بلاروس، به خلبان اطلاع داد که گزارش شده است در هواپیمای او بمب کارگذاری شده و باید برای بازرسی بارهای هواپیما در آن کشور فرود آید.
با فرود آمدن هواپیما، ماموران دولت بلاروس «رومن» را دستگیر کردند که باعث اعتراض جهانی و تحریم دولت بلاروس از سوی اتحادیه اروپا را در پی داشته و ....

برخی دیگر از رویدادهای 26 مي

451: دولت ایران (دوران ساسانیان) مسیحی بودن ارمنیان را به رسمیت شناخت و اعلام کرد که ارمنیان در پیروی از دین مسیح آزاد هستند و در امور مذهبی ارمنستان مداخله نخواهد شد. ارمنستان نخستین کشور مسیحی جهان است.

1253: در این روز یک زلزله سخت 23 هزار ژاپنی را کشت. زلزله ساعت شش بامداد و زمانی که شهر Kanayawn خود را برای برگزاری یک مراسم ملی در همان روز آماده می کرد روی داد. در همین روز و در سال 1983 یک زمین لرزه دیگر، صد ژاپنی را کشت.

1868: Impeachment ـ محاکمه پارلمانی اندرو جانسون رئیس جمهوری وقت آمریکا در سنای این کشور پایان یافت و با یک رای اضافی تبرئه شد.

1896: نیکلای دوم تزار روسیه شد. وی آخرین تزار بود.

1907: John Wayne بازیگر بنام فیلم های سینمایی آمریکا به دنیا آمد. وی 11 ژوئن 1979 درگذشت.

1908: در منطقه مسجد سلیمان (خوزستان) نفت کشف شد. این نخستین کشف نفت در خاورمیانه بشمار آورده شده است. مسجد سلیمان ـ شهری 200 هزار نفری ـ در دوران هخامنشیان پارسومَش نام داشت و آثار باستانی متعدد در آنجا بدست آمده است.

1945: (خرداد 1324) دولت وقت ایران اعلام کرد که چون جنگ جهانی دوم در جبهه های اروپا پایان یافته از روسیه، آمریکا و انگلیس خواهد خواست که نظامیان خودرا از ایران خارج کنند و بزودی این موضوع را در مجلس نیز مطرح خواهد کرد. دو روز بعد وزیرامورخارجه وقت موضوع را در مجلس مطرح کرد. آمریکا و انگلیس نظامیان خودرا خارج ساختند ولی استالین که نقشه های دیگر در سر داشت بهانه آورد و فتنه پیشه وری پیش آمد کرد.

1981: در این روز جزئیات بیشتری درباره ایجاد شورای همكاری خلیج فارس مركب از شش كشور عربی حاشیه جنوبی و غربی این خلیج انتشار یافت. سران سعودی، عُمان، قَطَر، امارات، کویت و بحرین در گردهمایی دو روزه خود در شهر ریاض که 25 ماه می 1981 پایان یافت تصمیم به ایجاد این شورا گرفتند و نامش را شورای همکاری (اختصارا GCC) گذاردند. این نشست در جریان جنگ عراق با ایران، برگزارشد و عراق در آن شرکت نداشت. عکس زیر، این سران را در آن روز در کنار هم در شهر ریاض نشان می دهد:

2004: به گزارش رسانه های آمریكا، متوسط سن نظامیان آمریكایی در جنگهای كره و ویتنام 22 سال بود و در عراق 35 سال.

مطالعه این سایت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشانی کامل سایت و نام مولف آن) آزاد است، مگر برای روزنامه های متعلق به دولت و دستگاههای دولتی؛ زیرا كه مولف این سایت اكیدا «روزنامه نگاری» را كار دولت نمی داند. روزنامه عمومی به عنوان قوه چهارم دمكراسی باید كاملا مستقل از دولت و سازمانهای عمومی باشد تا بتواند رسالت شریف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com