Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

27 اوت

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

در پاسخِ پرسش یک مخاطب: شماره 106 مجله روزنامک31 تیرماه انتشار یافته و برخی از مطالب آن در اینجا نقل خواهد شد

    مخاطب (26 اوت 2024 ـ استکهلم): خبر انتشار هر شماره مجله روزنامک که ناشر آن مؤلف این تاریخ آنلاین است، همان روز و یا روز بعد در تاریخ آنلاین اعلام می شود و سپس و بتدریج نقل بعضی از نوشته های آن، ولی از شماره 106 این مجله که آنلاین آن در دسترس است، خبری منتشر نشده بود، می خواهم بدانم که چرا. من [مخاطب] هر زمان که وقت کنم تاریخ آنلاین شما را باز می کنم که واقعا یک کلاس درس است و همانجا مطالب نقل شده از مجله روزنامک را می خوانم و گاهی هم سایت مجله را باز می کنم. سپاسگزار خواهم بود که اگر دوباره مطالب مهم شماره 106 و شماره های بعدی آن مجله را انتخاب و در سایت تاریخ آنلاین قرار دهید. شاید خواست عده ای دیگر نیز همین باشد.

    پاسخ:

    شماره 106 مجله روزنامک به موقع و در 31 تیرماه 1403 انتشار یافت، ولی در طول مردادماه همکار ما با استفاده از مرخصیِ هر دو سال یک ماه، به مسافرت رفته بود. او مطالب دستنویس را تایپ و با عکس های انتخابی مربوط در سایت های دکتر کیهانی زاده قرار می دهد. غیبت او سبب شد که در طول چند هفته، مطالب تازه (که تهیه شده اند) اضافه نشوند و اگر در مطالب مندرج هم غلط تایپی دیده شده باشد تصحیح آنها حدود چهار هفته به تأخیر افتد.
    از همین فردا برخی از مطالب مجله ـ مطالبی که لازم است در تاریخ بماند، جالب و آموزنده باشد در این تاریخ آنلاین و وبسایت های دیگر دکتر کیهانی زاده نقل خواهند شد. به هر حال مطالب شماره 106 مجله روزنامک و تمامی شماره های قبلی آن را می توان در این آدرس مطالعه کرد:

    www.rooznamak-magazine.com

    دبیرخانه تاریخ آنلاین برای ایرانیان

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

ايران

آلپ ارسلان سلجوقي «رومانوس ديوژنس» امپراتور روم شرقي را که به اسارت نيروهاي او درآمده بود آزادکرد

آلپ ارسلان سلجوقي 27 آگوست 1071 و يک روز پس از پيروزي بر امپراتوري روم شرقي و اسيرکردن رومانوس ديوژنس تصميم گرفت که اورا رهاسازد. برخي از مورخان نوشته اند: " پس از اينکه رومانوس امپراتور روم شرقي را به حضور آلپ ارسلان آوردند از او پرسيد که اگر نتيجه جنگ معکوس بود و وي اسير روميان (دولت بيزانس) شده بود چه مي کرد و رومانوس پاسخ داده بود شمارا مي کشتم. آلپ ارسلان در برابر اين جواب گفته بود که من بالعکس، و تصميم گرفته ام که شمارا آزاد کنم و برويد و باقيمانده قلمرو خودرا اداره کنيد و ....".
26 آگوست 1071 ميلادي ارتش آلپ ارسلان سلجوقي در ملازگرد Melazgerd (به زبان ارمني: منزيكرت) در شرق آناتولي و شمال درياچه وان كه در آن زمان ارمني نشين بود ارتش روم شرقي را شكست داد و با اين رويداد، يك دوران تاريخي 848 كه تا پايان جنگ جهاني اول ادامه يافت آغاز شد. در نبرد ملازگرد، رومانوس ديوژنس R.Diogenes امپراتور روم شرقي نيز به اسارت آلپ ارسلان درآمده بود. سلجوقيان در سال 1054 ميلادي تلاش كرده بودند كه ملازگرد را تصرف كنند ولي شكست خورده بودند.
مورخان کارشناس تحولات قرون وسطی شکست بیزانس (روم شرقي) در نبرد ملازگرد را آغاز پایان اين امپراتوری نوشته اند (که در سال 1453 به دست محمد دوم از نوه زادگان عثمان از يک طايفه ترکان غُز از میان رفت). به نوشته این مورخان، نبرد ملازگرد دولت روم شرقی (قسطنطنیه) را مقروض و ورشکست کرد و این وضعیت پیامدهای اجتماعی و سیاسی متعدد داشت و با تضعیف مرزبانی روم شرقی دسته های مهاجر و عمدتا اقوام ترکیک، بلغارها، بقایای هونها و ... که در سده های قبل از جنوب غربی سیبری به غرب وارد شده بودند به قلمرو آن نفوذ کردند و .... ورود مغولها به شمال شرقی ایران و جنوب روسيه تا درياي سياه در قرن سیزدهم سبب شد که چند طایفه دیگر از ترکان غز (اوغوز) که سلجوقیان از این دسته بودند به آناتولی بروند و متحد حکمرانان سلجوقی این منطقه شوند که هرکدام به نام «غازی» برناحیه ای حکومت داشتند. «ارطغرل» یکی از سرکردگان غُز بود که با 400 مرد مسلح و گويا از ایران به آناتولی رفته بود و ناحیه کوچکی در جنوب مرمره را به دست آورده بود. پسر او عثمان که بر وسعت ناحیه متصرفی افزود دودمان عثمانی (1299 ـ 1923) را بوجود آورد که پس از انهدام دولت بیزانس امپراتوری بزرگی را در آسیای غربی، آفریقای شمالی و اروپای جنوبی بوجود آوردند و تا وین (پایتخت اتریش) پیش رفتند و خودرا جانشین خلیفه اسلام اعلام کردند. اين امپراتوري که با اروپاييان و نيز ايران درگيري هاي متعدد داشت در جريان جنگ جهاني اول متحد آلمان شد و شکست خورد و ازميان رفت که جمهوري ترکيه در آناتولي و گوشه کوچکي از اروپا برجايش نشسته و زبان ترکي و تمدن و فرهنگ خودرا حفظ کرده است.

افتادن اصفهان به دست تيمورِ لَنگ و قتل عام اصفهاني ها

تصوير امير تيمور

اصفهان 27 آگوست سال 1387 ميلادي، پس از يك مقاومت چشمگير به دست تيموريان افتاد و به دستور اميرتيمور، اصفهاني ها قتل عام شدند و مخروط هاي ده متري از كَلّه هاي مقتولين ساخته شد. مورخان قتل عام اصفهاني ها به تصميم اميرتيمور را متفاوت از قتل عام و كور كردن كرماني ها به دستور آغامحمدخان قاجار كه هر دو از نژاد مغول بودند دانسته اند؛ تيمور يك مهاجم خارجي بود ولي آغامحمدخان ادعاي ايراني بودن و حكمراني بر ايران را داشت!.
    اميرتيمور در همين سال، شيراز را هم متصرف شد. تيمور از قبيله مغولي«بارلاس» بود. اين قبيله در زمان چنگيزخان به «سين كيانگ و اويغورستان امروز» كوچ كرده بود و تيمور در فرارود (ماوراء النهر) متولّد شده بود. وي با اين كه سواد كافي نداشت، علاقه مند به فلاسفه، اديبان، معماري و بازي شطرنج بود.
     اميرتيمور در سال 1393 بغداد و در سال 1398 دهلي را تصرف كرد و در جنگ آنكارا، ايلدرم بايزيد سلطان عثماني را به اسارت گرفت و تا زمان مرگ در قفس آهنين قرارداد.
    اروپاييان اقوام مغولي را تاتار مي خوانند و به همين لحاظ، مورخان غرب تيموريان را در رديف تاتارها قرار داده اند. تيمور كه سه بار به ايران لشكر كشيد و در 69 سالگي در سال 1405 ميلادي درگذشت در طول سي و پنج سال، مناطقي از مرز غربي چين تا مديترانه را تصرف كرده بود. او سمرقند را پايتخت قرارداد كه با اين استناد، ازبك ها وي را موسس كشور خود مي پندارند.

اجراي گام به گام طرح «ازپيش تهيه شدهِ» توطئه: نخجوان كفيل وزارت جنگ شد!

احمد نخجوان

27 آگوست 1941 (5 شهريور 1320) در اجراي گام به گام طرح (از پيش تهيه شده) توطئه، محمدعلي فروغي كابينه خودرا تشكيل داد كه در آن سرلشكر احمد نخجوان (كه از پيش در نظر گرفته شده بود و بايد بدون اطلاع و تصويب رضا شاه، دستور ترك مقاومت و مرخص كردن سربازان را مي داد) كفيل وزارت جنگ شد. علي سهيلي هم وزير امور خارجه بود. از همين روز، محمدعلي فروغي كه سالها با رضا شاه اختلاف نظر داشت و شش سال تمام مورد بي مهري کامل دربار بود مذاكرات خود را با نمايندگان انگلستان و شوروي آغاز كرد. فروغي با اين كه سمت نظامي و فرماندهي نيروها را نداشت در همان نخستين جلسه کابينه اشاره کرده بود که ترک مخاصمه را بر مقاومت و جنگ ترجيح مي دهد. بنابراين، مذاکرات بعدي او با نمايندگان دو دولت مهاجم از اين چارچوب خارج نبود. با اين وضعيت، در سومين روز تهاجم هنوز معلوم نبود که بايد جنگ کرد و يا تسليم شد و اين ابهام در تضعيف روحيه نظاميان موثر بود و بدتر از همه، از سوي عواملي در تهران و شهرهاي بزرگ شايع شده بود که رضا شاه قصد کناره گيري دارد و رضا شاه از نيات فروغي، شايعات تهران و روحيه نظاميان بي خبر گذاشته شده بود.
بمباران پراكنده شهرهاي شمالي کشور از جمله تبريز و رشت توسط هواپيماهاي شوروي که از چهارم شهريور آغاز شده بود پنجم شهريور نيز ادامه يافت و شهر قزوين هم بمباران شد. دسته اي از هواپيماهاي شوروي به جاي بمب اعلاميه چاپي بر نفاط مسکوني فرو مي ريختند که در آنها با انشاني نامانوس و پر از اغلاط املائي و انشاني به مردم تاکيد شده بود که شوروي دشمن ايرانيان نيست، هميشه به ايران کمک کرده و قصد تصرف ايران را ندارد و پس از دستگيري و يا اخراج آلماني ها نيروهاي خود را از ايران بيرون خواهد برد. اعلاميه از مردم خواسته بود كه مقاومت نكنند، زيرا كه جنگي با آنان دركار نيست.
در اين ميان، مقامات محلي در شمال، خراسان و آذربايجان، بدون اطلاع از نيات دولت فروغي، از مردم خواسته بودند که در صورت امکان از شهرها خارج شوند و متولدان سالهاي 1294 تا 1297 که دوره سربازي را گذرانيده و در احتياط هستند با هر وسيله که در دسترس است خود را به سربازخانه هاي مربوط برسانند و همچنين از خواروبار فروشها هم پي در پي خواسته مي شد که تعطيل نکنند و دست به احتکار نزنند.

از هشتم دیماه 1348 حق تدریس در دانشگاه از صاحبان مشاغل سیاسی سلب شد

اعلاميه جعفر شريف امامي پس از نخست وزير شدن در پنجم شهریورماه 1357 (سال انقلاب)

شريف امامي

جعفر شريف امامي (در جامعه وقت، معروف به فراماسون و آنگلوفیل) در چنين روزي در سال 1357 (پنجم شهریورماه) كه تظاهرات و راهپيمايي ها رو به گسترش بود پس از گرفتن اختيارات ويژه از شاه (پهلوی دوم)، نخست وزير ايران شد و ضمن صدور اعلاميه اي تقويم رسمي كشور را از اصطلاحا؛ تقویم شاهنشاهي (مبدء آن، ایجاد کشور واحد ایران به دست کوروش بزرگ در 25 قرن پیش) به هجري خورشيدي باز گردانيد، ايجاد هرگونه كازينو و قمارخانه را ممنوع كرد، قول به رعايت احكام اسلامي و حرمت روحانيون، تعقيب قضايي متجاوزين به بيت المال (مبارزه با فساد اداري ـ اقتصادي)، آزادي تدريجي زندانيان سياسي و ... داد و خواستار وفاق ملي شد. در همین روز گفته شده بود که شریف امامی از شاه قول عدم مداخله در امور دولتی را گرفته بود.
    تفسیرنگاران اروپایی انتصاب شریف امامی را نوعی پیروزی سیاست دولت لندن بر سیاست دولت واشنگتن در صحنه ایران خوانده بودند و گفته بودند که وی نهایتا موفق نخواهد شد، همچنانکه در بهار سال 1340 که نخست وزیر بود موفق نشد و با تظاهرات معلمان تهران، دولت او سقوط کرد و علی امینی ـ نزدیک به دولت وقت آمریکا، دولت جان اف کندی، نخست وزیر شد و ....
    مرور زمان نشان داد كه وعده های شریف امامی در پنجم شهریور 1357 نه تنها به اعتراض مردم پايان نداد بلكه مردم با مشاهده ضعف هایی که شریف امامی در وعده ها و سخنرانی هایش آشگار ساخت، تظاهرات خود را گسترش دادند و شاه ناچار به اعلام حكومت نظامي شد. اوج تظاهرات در ماه شهريور 1357، به رغم وجود حکومت نظامی به ریاست ژنرال اویسی، در هفدهم اين ماه مشاهده شد كه به كشتار ميدان ژاله انجاميد.
    گفته شده است که اعتراض جهاني به رويداد ميدان ژاله و بويژه از سوي مقامات دولت آمريکا و فشار اين مقامات به شاه، از تکرار رويداد تا نيمه آبان آن سال جلوگيري کرده بود و جايگزين کردن دولت شريف امامي با يک کابينه تماما نظامي در آبان 1357 ديگر خيلي دير شده بود، تظاهرات به اعتصاب های سراسری تبدیل شد و ....

کُپي صفحه اول شمازه پنجم شهريور 1357 روزنامه اطلاعات

ميراث ملّي در منطقه نوروز

دختران تاجيکستاني به اين صورت فرارسيدن نوروز را اعلام مي کنند

«ميراث ملّي» عنوان دلكش و جالبي است كه به نام آن، از دهه یکم قرن 19 در سراسر جهان؛ كانونها، انجمن ها و گردهمايي هاي بسيار و روزافزون به وجود آمده و از نيمه قرن بيستم، «يونسكو» مامور حمايت جهاني از اين انديشه و فعاليت شده است. زمان ايجاد نخستين كانون و انجمن از اين دست روشن نيست و آنچه را كه مي دانيم، تا آگوست 1804 سران كشورها، شاهزادگان و اعيان هركشور و ملت با هدف تحكيم و همبستگي هاي ملي؛ مؤسس و حامي اين كانونها بودند كه معروفترين آنان در ايران اردشير پاپكان است و همچنين شاه اسماعيل ساماني و ... .
     در آگوست 1804 و در پاريس، مدرسان تاريخ چنين كانوني را تشكيل داده بودند. در وطن ما هم در دهه 1340 مدرسان تاريخ «انجمن تاريخ» تاسيس كردند، ماهنامه اي به نام «زمين و زمان» منتشر مي ساختند، جلسات منظم و مراسم برگزار مي كردند و .... يكي از كارهاي اين كانونها انتشار اخبار و فعاليت هاي مربوط است كه مورد استفاده رسانه ها قرار مي گيرد و دنبال مي شود. خبر تازه از اين دست تلاش براي تحكيم همبستگي مردمي است كه «نوروز» از هزاران سال پيش، روز ملي آنان بوده است و در قرن بيستم قدرتي همچون كرملين در طول هفت دهه حکومت کمونيستي (جهان وطني) نتوانست شعله آن را خاموش كند.
     26 آگوست 2008 دومين نشست سه روزه نمايندگان كشورهاي «منطقه نوروز» آغاز بکار کرده بود. در این زمینه چند استاد تاريخ نظرات خودرا مطرح داشته و نشست عمومي «منطقه نوروز= جامعه نوروز» را پديده اي تازه در جهان براي تجديد دوستي ها و نزديك شدن دوباره خويشاوندان خوانده و نوعي «ناسيوناليسم» مسالمت آميز دانسته بودند كه چون بهره برداري سياسي از آن مورد نظر نيست؛ پايدار خواهد ماند، جهانی خواهد شد و به گسترش فرهنگ، ادبيات، يگانگي، آميزش و مهر و محبت خواهد انجاميد.
    معدودي از روزهاي ملي ريشه در تاريخ دارند و هزاران ساله هستند از قبيل نوروز، مهرگان و ... و مابقي قراردادي و جوانند حتي تحويل سال ميلادي (ژانويه) که طبق قرارداد، چند سده بيشتر عمر ندارد و قبلا مطابق نوروز ايراني در ماه مارس بود.
    ايران، تاجيكستان، افغانستان، پاكستان، تركيه، جمهوري آذربايجان، ازبكستان، قرقيزستان، ازبكستان، و ... و مناطق كردنشين خارج از ايران، برخي از ايالات هند و ... در «منطقه نوروز» واقع اند که جوامع ایرانی تبار عراق و امارات عربی خلیج فارس را هم باید گوشه هایی از آن دانست. اتباع برون مرزي اين كشورها كه قبلا امپراتوري وسيع و قدرتمندي به نام «پرشيا» را تشكيل مي دانند در هرجا كه باشند «نوروز» را گرامي می دارند و كشورهاي محل اقامت آنان و ازجمله ايالات متحده آمريكا «نوروز» را برسميت مي شناسند و براي وابستگان آن يک تعطيل عمومي مي دانند و رعايت مي كنند. ساكنان مناطق جنوبي روسيه كه مهاجران ايراني تبار قرون قديم هستند و ملل ژرمن (آلماني نژاد) نيز به نوروز و نوروزيان علاقه فراوان دارند زيرا كه همگان از يك تبار، و آريايي هستند.
    به نظر اين مورخان، دوستي موجود ميان ساکنان كشورهاي منطقه نوروز (پرشياي باستان) در يك قرن گذشته (قرن بیستم میلادی) و بويژه در دو سه دهه اخير بي سابقه بوده زيرا كه پايه معنوي و فرهنگي دارد و مي رود كه ميان آنها به لغو ويزاي رفت و آمد، مبادلات علمي و تسهيلات كار، تحصيل، ازدواج و ... بيانجامد.

منطقه نوروز

حجت‌الاسلام صدیقی: برجام را این قدر بزرگ نکنید ـ حقوق‌های نجومی و تجمّلات دفتری سرازیری جهنم است ـ دوره ریاست جمهور زود تمام می شود

حجت الاسلام کاظم صدیقی

به گزارش خبرگزاری فارس، پنجم شهریور 1395 حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در خطبه‌های نماز جمعه تهران با اشاره به اینکه حقوق‌های نجومی،‌ مبل‌های گران و دفترهای پُر زرق و برق با آتش‌ بازی کردن است، گفت: خیلی خسارت است که کسی تصور کند که این تجمّلات یک شانس و فرصت است. اینها سرازیری جهنم است و خداوند در قرآن به صراحت هشدار داده است که کسانی که اموال یتیم را مورد تصرفات ظالمانه قرار ‌دهند آتش جهنم می‌خورند. شهیدان رجایی و باهنر چهره‌ای پر جاذبه از مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی ارائه کردند و تابلو شدند و هفته دولت به همین مناسبت است. در زمان نخست‌وزیری شهید رجایی ـ یکی از نزدیکان نقل می‌کند که ـ موکت دفتر نخست وزیری به علت پوسیدگی بنا به صلاحدید مسئولین دفتری قرار بود تعویض شود که هزینه این تعویض نیز 2500 تومان بود. شهید رجایی ضمن مخالفت با تعویض موکت گفته بود که نمی‌شود اطاق کار من موکتی نو داشته باشد و بر روی آن راه روم در حالی که در اطراف و اکناف کشور کسانی هستند که موکت برای نشستن هم ندارند. در این شرایط چرا باید 2500 تومان هزینه شود تا دفتر نخست‌وزیر موکت نو داشته باشد. حالا یک نگاهی به اطراف خودمان بیندازیم و ببینیم که در دفترها چه خبر است؟. الآن اگر مردم جنوب شهر بیایند و به دفترهای مسئولین نگاهی بیندازند برداشت‌شان چه خواهد شد، حکمت علوی کدام است؟.
    حجت الاسلام صدیقی با تاکید بر اینکه دولت در زمان باقی‌مانده [کمتر از یک سال]، فرصت سیاسی‌کاری و تبلیغات انتخاباتی ندارد خاطرنشان کرد: اگر این فرصت را از دست بدهید معلوم نیست بار دیگر این روزها و فرصت‌ها برای شما پیش بیاید تا بار دیگر بتوانید خدمتی به مردم عرضه کنید. دنیا خیلی زود تمام می‌شود. دوره ریاست جمهور هم زود به اتمام می‌رسد و باید ببینیم آیا ما در دوره مسئولیت برای آیندگان الگو هستیم؟، آیا ما راه رجایی و باهنر را می‌رویم؟، آیا مواظب هستیم سخنی نگوییم که خلاف نظام و سخنان نایب امام زمان باشد؟، نباید هر روز به دشمنان سوژه جدیدی داد که بگویند؛ اینجا اختلاف نظر است.
     صدیقی با اشاره به باقی‌ماندن یک سال از عُمر دولت کنونی گفت: برجام را خیلی بزرگ نکنید، مقام رهبری پی در پی از بَدعَهدی دشمن سخن می‌گوید اما شما یکبار هم حاضر نشدید از این بدعهدی‌ها سخن بگویید. اگر از آنچه که وعده داده شده و انجام نشده است نقد نکنیم، نقد دیگران کاری [مؤثر] خواهد بود اما اگر خودمان بیاییم و واقعیات را برای مردم بگوییم برای آنان دلنشین خواهیم شد. رضای خدا در گروی شادی ملت است.
    خطیب نمازجمعه تهران انتظار از دولت در فرصت باقی‌مانده را دوری جستن از حاشیه‌ها برشمرد و گفت: مردم ما گرفتاری زیاد دارند،‌ بسیاری از جوانان در انتظار تشکیل خانواده و درآمد فی‌الجمله‌ای هستند که با دست خالی و شرمنده به خانه خود بازنگردند و تولید ما نیز هنوز احیا نشده است. وی سپس این پرسش را مطرح کرد: در حوزه امور فرهنگی و اخلاقی، دولت چه گام‌هایی برداشته است؟، و دولت چه ابتکاراتی در دانشگاه‌ها داشته است؟.

12 توصیه مقام رهبری به دولت ـ تردید او به آمارهای کاهش تورّم و رکود ـ تأکید وی بر خلاص شدن از اقتصاد نفتی و رانتی و برخورد با مفاسد اقتصادی

آیت الله علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی و انقلاب چهارم شهریورماه 1396 به مناسبت هفته دولت در دیدار با حجت الاسلام حسن روحانی رئیس جمهور و اعضای دولت دوازدهم، با تأکید بر ضرورت «کار و تلاش جهادی و مضاعف مسئولان برای رفع مشکلات» و با بیان توصیه های «شخصیتی، رفتاری و کاری» به وزیران کابینه، «اقتصاد و مسائل معیشتی مردم» را مهمترین مسئله کشور برشمرد و گفت که باید جهت گیری‌ها از «اقتصاد رانتی و نفتی» به «اقتصاد مولّد و مردمی» تغییر یابد. کشور نیاز به فعالیت هایی از جنس کارهای امیرکبیر دارد، امیرکبیر در دوران سه‌ساله صدارت خود، کارهای مهمی کرد.
    رهبر جمهوری اسلامی و انقلاب در این دیدار این 12 توصیه را به رئیس جمهور و اعضای کابینه او کرد:
    ـ داشتن نیّت الهی برای خدمت به مردم به عنوان بندگان خدا و حل مشکلات آنان، و اُنس با قرآن.
    ـ لزوم داشتن «روحیه جهادی و تلاش مضاعف و خستگی ناپذیر و بدون چشمداشت».
    ـ اعضای دولت علاوه بر اینکه در تصمیمات دولت، مسئولیت مشترک دارند، باید با یکدیگر همکاری داشته باشند و به صورت تیمی عمل کنند.
    ـ تحمّل شنیدن صدای مخالف و با بالا بردن حِلم خود که همان ظرفیت درونی است و استقبال از نقّادی.
    ـ ارتباط نزدیک داشتن با مردم به‌ منظور دَرک بهتر واقعیات زندگی آنان و داشتن بخش ارتباطات مردمی قوی و سفرهای اُستانی.
    ـ لزوم حفظ و تقویّت روحیه مردمی و پرهیز از اشرافی گری.
    ـ به حرکتهای مردمی که غالباً خودجوش است اعم از فرهنگی، اقتصادی و خدماتی همچون گروههای جهادی یا فرهنگی، کمک و مساعدت کردن.
    ـ در نظر گرفتن کارآمدی، تدیّن، انقلابی بودن، پُرکاری و جهادی عمل کردن در انتخاب همکاران و مدیران زیر مجموعه. اگر همکاران و مدیران، افرادی با این خصوصیات نباشند، اهداف و مقاصد به سرانجام نخواهد رسید، همانگونه که طرح تحول آموزش و پرورش و طرح جامع علمی کشور به رغم زحماتی که برای آن کشیده شد، آنگونه که باید، به نتیجه نرسیده است.
    ـ پیگیری و نظارت بر زیرمجموعه و همچنین داشتن برنامه دقیق و مدوّن و علمی.
    ـ در تصمیم گیریها و اقدام، با در نظر گرفتن اسناد بالادستی و سند چشم انداز و قوانین مصوّب مجلس، شجاعت به خرج دادن و روحیه خطرپذیری داشتن.
    ـ در نظر گرفتن اولویّت ها در هر حوزه و تمرکز بر اولویّت های اصلی.
    ـ اولویّت داشتن اقتصاد برای همه اعضاء و بخشهای دولت. اگرچه وزارتخانه هایی مانند اقتصاد، صنعت، معدن، تجارت و جهاد کشاورزی مستقیماً در مسائل مهمی نظیر تولید و اشتغال مسئولیت دارند اما دیگر بخشهای دولت از جمله وزارت امور خارجه، آموزش و پرورش، علوم و ارشاد نیز در حل مشکلات اقتصادی، زمینه سازی و کمک کنند.
    آیت الله خامنه ای در این دیدار گفت: آمارهای ارائه شده در بخش اقتصاد بر اساس مبانی علمی مطرح می‌شود، اما این آمارها به‌طور کامل و در همه‌جا، نشان دهنده وضع واقعی کشور و زندگی مردم نیست، بنابراین در این میان مشکلی وجود دارد که باید آن را شناخت و حل کرد. بر اساس این آمارها، تورّم از چند ده درصد به زیر ده درصد رسیده، اما آیا قدرت خرید مردم و ارزش پول ملّی نیز در همین مقیاس، بالا رفته است؟.
    آیت الله خامنه ای در مثالی دیگر گفت: درباره رکود هم آمارهای اعلام شده درست است ولی هنوز واحدهای کوچک و متوسط فراوانی وجود دارد که زیر ظرفیت کار می کنند یا تعطیل شده اند و این واقعیت نشان می دهد که یک جای کار عیب دارد که باید آن را پیگیری و رفع کرد.
    وی مسئله بانک ها، سرمایه گذاری، رشد نقدینگی و مسئله قاچاق را در موضوع اقتصاد مهم دانست و با تأکید گفت: مسئولانی که در دولت با اقتصاد، ارتباط مستقیم دارند باید مانند یک تیم هماهنگ، تصمیم گیری و عمل کنند و دیگران نیز به آنها یاری دهند.
    رهبر انقلاب اسلامی، اجرای سیاست های اصل 44 را از دیگر سرفصل های مهم اقتصاد برشمرد و با انتقاد از پیش نرفتن کارها در این زمینه، گفت: در بسیاری از موارد، سیاست ها و مشکلات روشن است، و تصمیمات خوبی هم گرفته می شود اما کارها آنچنان که باید و شاید پیش نمی رود که این واقعیت نشان می دهد مشکل اصلی در اجرای تصمیمات است.
    آیت الله خامنه ای، دست به دست شدن بنگاهها و مراکز اقتصادی در بخشهای مختلف دولت را بی فایده خواند و گفت: باید با اجرای صحیح سیاستهای اصل 44، دولت از تصدی‌گری به تنظیم‌گرایی، تغییر وضعیت دهد و با مشخص کردن راهها و سیاست ها، نظارت و نظم را اِعمال کند.
    وی «برخورد جدّی با مفاسد اقتصادی»، «مسئله روستاها»، «مدیریت واردات و صادرات» و «آمایش سرزمین» را از دیگر موضوعات نیازمند توجه ویژه خواند.
    رهبر جمهوری اسلامی با اشاره به فعالیت های ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی و تصمیمات خوب این ستاد گفت: همه این تصمیمات عملیاتی نشده و توقع این است که نظارت و پیگیری شود تا تکالیف تعیین شدهِ دستگاهها، بخوبی محقّق شود.
    آیت الله خامنه ای همچنین با تأکید بر ضرورت تغییر جهت گیری اقتصادی کشور از «اقتصاد رانتی و نفتی» به «اقتصاد مولّد و مردمی» گفت: باید اقتصاد را از نفت خلاص کنیم و این هدف مهم با توجه به امکانات، ظرفیت ها و نیروی انسانی کشور تحقق پذیر است، همانگونه که برخی کشورهای بدون نفت، این کار را کرده اند.
    آیت الله خامنه ای ضمن تأکید بر اهمیت «حفظ جهت گیری و روحیه انقلابی و دینی در دیپلماسی کشور» گفت: باید در مسائل دیپلماسی به انقلاب خود افتخار کنیم و از عمل کردن به هنجارهای ملّی یعنی هنجارهای برآمده از انقلاب، نظیر ایستادگی در مقابل استکبار، ظلم ستیزی و مخالفت با نظام سُلطه، احساس عزت کنیم. پایبندی به مواضع و هنجارهای انقلابی باعث تشَخّص و برانگیختن احترام دیگران می شود. در زمینه سیاست خارجی باید «گشودن چتر دیپلماسی بر همه جهان» و «تمرکز نکردن بر روابط با چند کشور محدود» را در نظر داشته باشیم و در عرصه دیپلماسی باید چابک، به روز، سریع و هوشیار عمل کنیم و در مقابل دشمنان بایستیم.

محمدرضا باهنر به مناسبت هفته دولت مشکلات کشور را بیان کرد و راه حل بدست داد: اجرای اقتصاد مقاومتی و ... ـ 3 میلیون کارمند دولت و بوروکراسی

Mohammad Reza Bahonar

محمدرضا باهنر سیاستمدار کرمانی، نایب رئیس پیشین مجلس، رئیس جبهه پیروان و دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین سوم شهریور 1396 به مناسبت آغاز «هفته دولت» گفت: دولت یازدهم [دور یکم دولت حسن روحانی که اَمُردادماه 1396 پایان یافت] در بعضی بخش ها موفق بود، در پاره ای دیگر موفق نبود و به برخی از بخش ها اصلا وارد نشد.
    وی ابراز امیدواری کرد که دولت دوازدهم تلاش خود را بکار گیرد تا به مطالباتِ به حق مردم پاسخ درخوری بدهد.
    باهنر گفت که اگر به شاخص های جهانی نظر اندازیم خواهیم دید که ایران از لحاظ بهداشت، در آسیا در ردیف سوم ـ چهارم و از نظر قدرت خرید، در سطح جهان در ردیف زیر بیستم است.
    ما اینک با مشکلات اساسی روبرو هستیم؛ بزرگ شدن سریع دولت و وضعیت بوروکراسی کشور یکی از مشکلات است و نیز افزایش بی رویه هزینه های دولتی. هزینه های دولت از سال 1391 تا 1395 دقیقا دو برابر شده و امسال کسری بودجه دولت 50هزار میلیارد تومان است.
    ما حدود 85 درصد از حقوق بازنشستگان را از خزانه می دهیم، در حالی که صدها صندوق بازنشستگی داریم ولی اکثر اینها از مرز ورشکستگی گذشته اند.
    اگر تراز واقعی بانک ها را بررسی کنیم خواهیم دید که شماری چشمگیر از آنها در وضعیت شکست هستند و به همین جهت است که بانک های اروپایی می گویند توان بانک های ایران کم شده و نمی توانیم با آنها کار کنیم.
    در این شرایط تعطیل شدن کارخانه هایی چون کاشی ایرانا تعجب ندارد. صادرات غیرنفتی ما 10درصد تولید ناخالص ملّی مان است و این، مشکل بزرگی است.
    یکی از کارهای برجسته دولت یازدهم طرح سلامت بود، ولی طبق پیش بینی ها و برآوردها، همین طرح در یک و نیم سال آینده به بُن بَست برخورد خواهد کرد زیراکه وزارت بهداشت نیازمند 50هزار میلیارد تومان بودجه است.
    باهنر درباره علّت عدم موفقیت در حوزه اقتصادی گفت که دشوار است محصول بسیاری از بنگاه های ما به لحاظ قیمت و کیفیّت بتوانند با محصولات مشابه سایر کشورها رقابت پیروزمندانه کنند.
    مشکل دیگر، کثرت حقوق بگیران دولت است. سازمانهای دولتی کشور ِ هشتاد میلیونی ما 3 میلیون کارمند دارند. برای مثال؛ وزارت نفت ما 250 هزار نیرو دارد، درحالی که زنگنه وزیر این سازمان دولتی گفته است که او این وزارت را با 80هزار نیرو می تواند اداره کند.
    باید تصمیم بگیریم که ظرف 5سال آینده بنگاه هایی را که نتوانند به رشد مثبت برسند تعطیل کنیم و همچنین ضوابط کار و استخدام ما باید مطابق سایر کشورهای هم ردیف و یا پیشرفته شود.
    مصرف انرژی را می توان تا 60 درصد کاهش داد و من طرحی در این زمینه در دست دارم.
    محمدرضا باهنر اجرای اقتصاد مقاومتی را راه حل مسائل کنونی کشور خواند ولی گفت که تا اکثریت نمایندگان مجلس راه اجرای اقتصاد مقاومتی را هموار نکنند، این اقتصاد به اجرا در نخواهد آمد.
    بیش از 50درصد مشکلات اقتصادی کشور مربوط به مدیریت داخلی است، هرچند که نمی توان مشکلات خارجی چون تحریم ها را نادیده گرفت.
    باهنر گفت: الان محور مطالبات مردم «اقتصادی» است و دولت نباید به حاشیه برود. تنها 30 درصد از مشکلات ما مربوط به تحریم ها بوده است و بیشتر مشکلات، ارتباطی به تحریم ها ندارد.
    دولت باید بتواند مردم را قانع کند. اگر دولت بتواند علل مشکلات را بیابد برطرف کردن بسیاری از آنها آسان خواهد شد.

در قلمرو انديشه

زادروز «هِگل» که تاریخ ایران را «مثال برای فلسفه تاریخ» می دانست ـ «فساد» چندبار به انحطاط انجامید و ناسیونالیسم ایرانی آن را نجات داد

Hegel

27 آگوست زادروز «گئورگ ويلهلم فردريک هگل Georg Wilhelm Friedrich Hegel» فيلسوف و تاريخدان بزرگ آلمان است كه در سال 1770 به دنيا آمد و در سال 1831 درگذشت و كتاب هاي متعدد از جمله عِلم منطق Science of Logic، دائرة المعارف علوم فلسفي Encyclopedia of the Philosophical Sciences، عناصر فلسفه حق Elements of the Philosophy of Right، درباره تاريخ، درباره اخلاقيات، The Phenomenology of Mind - Spirit و ... را تاليف كرد.
     وي كه از فلاسفه معروف به «ايده آليست» بشمار مي رود فرضيهِ معروف به ديالكتيك هگلي ـ Hegelianism را بنياد نهاد كه بر اساس تِز Thesis، آنتي تز Antitheses و سَنتِز Synthesis بوده است. در تعريف اين فرضيه، هگل گفته است: همه تحولات تاريح داراي سه خصلت پايه هستند و هر تحول تاريخ نيروي ضد خود را به وجود مي آورد که با آن در معارضه خواهد بود.
     هگل همچنين گفته است که براي درک هر جنبه فرهنگ انساني بايد مسير گذشته آن را يافت و تاريخچه اش را دانست. وي تاکيد بر درک تاريخ و مطالعه دقيق آن دارد که بدون اين درک نمي توان در فلسفه، سياست، حتي دين، دانش و هنر تبحُّر يافت.
    Hegel را مروّج «فلسفه تاريخ» مي دانند که معتقد به وجود نيرو و عامل واحد و يا چند نيروي مشخّص حاکم بر شکل گيري تاريخ هستند. به عبارت ديگر تاريخ تکرار مي شود (به قول آمريكايي ها؛ خود را تكرار مي كند). هگل براي اثبات فرضيه «فلسفه تاريخ» از تاريخ طولاني ايران چندين مثال آورده که تکرارهاي واضح در آن ديده مي شود از جمله مشابهت تغيير کامل اوضاع ايران در پايان عهد هخامنشيان و پايان عهد ساسانيان است. به اين لحاظ ، هِگل تاريخ ايران (ایرانیان در گذشت زمان) را تاريخي کامل و «مثال برای فلسفه تاریخ» اعلام کرده است.
     او گفته است که در زمان داریوش سوم (هخامنشی) و یزدگرد سوم (ساسانی)، ایران دچار فساد اداری ـ اقتصادی، درگیر مبارزه بزرگان برسر قدرت، بیخبری از وضعیت توده ها و ضعف شخصیتی شاه وقت (رئیس کشور) بود و این وضعیت در زمان شاه سلطان حسین صفوی نیز مشاهده شد و هر سه بار به انحطاط و فروپاشی انجامید، ولی چندی پس از آن ـ ناسیونالیسم ایرانی [ایرانیسم] سربرداشت و میهن را نجات داد و آن را به صورت یک قدرت بزرگ آورد.
     عقايد هگل در فلاسفه و مورخان بعد از او از جمله ماركس، لاسال، دوي و سارتر موثر واقع شده است.
    هگل در طول عُمر، همواره استاد دانشگاه، مؤلف و مدت کوتاهي هم سردبير نشريه بود. او همچنين از حاميان و مشوّقان تأمين وحدت آلماني زبانها بشمار مي رود. هگل در اين زمينه مي گويد: به سود كل جهان و همه جهانيان است كه مردماني كه داراي تاريخ (سرگذشت)، فرهنگ (ادبيات، دين، آداب، عادات و منش) و علائق مشترك هستند، يك جامعه واحد تشكيل دهند (دولت و قوانين واحد داشته باشند).

در قلمرو دموکراسي

زادروز كنفوسيوس، و به این مناسبت نگاهی به دمکراسی کنفوسیوسی بر پایه اداره جامعه به دست نخبگان آن ـ عدالت، انصاف و پرهيزگاري

تصویر مجسمه کنفوسیوس

طبق محاسبات تقويمي تازه، برخي پژوهشگران 27 آگوست را زادروز كنفوسيوس ـ آموزگار، فيلسوف و متفكّر بزرگ چين مي دانند كه در سال 551 پيش از ميلاد به دنيا آمد و افكار او هرگز كهنه نشده است. تايواني هاي 28 سپتامبر را زادروز كنفوسيوس مي دانند. تطبيق ايام ماههاي قمري چين با تقويم خورشيدي ميلادي سبب شده است كه در زادروز كنفوسيوس اختلاف باشد. زادروز كنفوسيوس در تايوان «روز معلم» عنوان گرفته است.
    كنك كويي Kong Qui ـ كه در چين به Kong Fu Tzu (به معناي آموزگار بزرگ) معروف است و در كشورهاي خارج از آسياي شرقي، كنفوسيوس ConFucius ناميده مي شود كه انگليسي زبانها اين اسم را «كانفوشي اس» تلفظ مي كنند ـ‌ دهم آگوست سال 479 پيش از ميلاد (همزمان با حكومت خشايارشا بر ايران) در هفتاد سالگي درگذشت.
    بايد دانست كه قرن ها است كه افكار كنفوسيوس با آيين زرتشت كه از دو قرن پيش از كنفوسيوس در آسياي غربي ترویج شده بود مقايسه مي شود و موارد مشابه در آنها استخراج شده اند و در اين زمينه در اوايل قرن 20 كتابی جامع در هند انتشار يافت كه گويا در كانادا تجديد چاپ شده است.
    اندرزهای كنفوسيوس بر پايه اخلاقيات، مسئوليت و هماهنگي در جامعه قراردارد و كاركنان دولت (سازمان های عمومی) و مقامات عمدتا طرف خطاب او هستند.
     نظرات و اندیشه های كنفوسيوس (Confucianism) كه در «شاندونگ» چين به دنيا آمد ـ سه قرن پس از وفات او مورد توجه رهبران وقت چين قرارگرفت و ضابطه روابط دولت و مردم شد. در سال 124 پيش از ميلاد، در چين براي تدريس اين افكار کنفوسیوس یک آموزشگاه عالی ایجاد شد و از سال 700 ميلادي تا قرن 19 که چین در چنگ قدرت های جهانی وقت قرار گرفت و به مناطق نفوذ تقسیم شد، در این کشور كساني كه متقاضي اشتغال به امور عمومي ازجمله كارمندي دولت بودند بايد امتحان كتبي انديشه هاي كنفوسيوس را با نمره خوب مي گذراندند كه این افکار و نظرات در پنج كتاب گردآوري شده بودند.
    عقايد كنفوسيوس در قرون 19 و 8 دهه از قرن 20 تحت تاثير فرضيه هاي فلاسفه و متفكّران غرب قرار گرفت و كمرنگ شد، ولي از ربع قرن آخر قرن 20 و بویژه پس از کمرنگ شدن مارکسیسم بار ديگر مورد توجه واقع شده و آن قسمت از نظرات او كه به «دمكراسي كنفوسيوسي» معروف است يك نيروي فكري پيشرو بشمار مي رود.
     در زمینه «دمكراسي و حکومت»، كنفوسيوس معتقد به ایجاد یک «جامعه مشترك المنافع بزرگ» بود كه هر جامعه عضو آن توسط نخبگان آن جامعه كه در اداره امور مهارت كامل داشته و صديق و پرهيزكار و مردم دوست باشند مديريت شود و اين نخبگان بايد توسط نيم نخبگان و نيم نخبگان بوسيله مردم (عوام الناس واجد شرايط) برگزيده شوند. به اين ترتيب دمكراسي كنفوسيوسي که در سه ـ چهار دهه اخير مورد توجه جهاني قرار گرفته است بر پايه انتخاب بهترين نخبگان هر جامعه براي اداره آن در يك انتخابات دو مرحله اي قراردارد و در اين دمكراسي نخبگان هرجامعه نمي توانند وارد مديريت جامعه خود شوند مگر اينكه مورد تاييد آن دسته از كارشناسان و آگاهان جامعه باشند كه نيم نخبگان خوانده مي شوند.
     به تفسير كانگ يووي Kang yu wei دولتمرد قرن 19، هدف كنفوسيوس از بكار بردن عبارت «جامعه مشترك المنافع بزرگ»، وحدت جوامع بشر با حفظ خود مختاري كامل، حاكميّت ملي و تماميت ارضي خود در يك سازمان جهاني بوده است؛ زيرا كه مردم ـ صرف نظر از نژاد، زبان و مرزهاي جغرافيايي خاص خود ـ احساس، عواطف، خواست و ناخواست مشابه دارند و همه آنان داراي وجدان و شعور هستند و مديريت (شوراي مديريت) سازمان واحد جهاني بايد به تامين نيازهاي مشترك و مشابه آنان كمك كند. ولي چين شناسان غرب (Sinologists) مي گويند كه احتمالا هدف كنفوسيوس از جامعه مشترك المنافع بزرگ، تنها كشورهاي آسياي جنوب شرقي (زردها) بوده است؛ زيرا كنفوسيوس در زمان حيات خود شايد آگاهي زيادي از ملل دور دست نداشت!.
     هواداران «افكار كنفوسيوس درباره دمكراسي» كه اينك در سنگاپور و ساير نقاط چيني نشين خارج از خاك اصلي چين و كره جنوبي فعال هستند حكومت نخبگان انتخابي را بهترين دمكراسي مي دانند و ضمن تفسير اظهارات كنفوسيوس اضافه مي كنند كه بي سوادها، ناآگاهان و بي اعتنايان به دمكراسي، سرنوشت هموطنان و وطن نبايد در انتخابات شركت جويند زيرا كه آراء آنان دقيق نيست و به دمكراسي صدمه مي زند و آن را از اصالت خارج مي سازد. برخی هم معتقدند که به کسانی کارت شرکت در انتخابات (رای دادن) داده شود که در آزمایش دمکراسی، حقوق انسان و قانون اساسی کشور خود و اصول اخلاقی نمره قبولی گرفته باشند.
     هواداران افكار كنفوسيوس به ويژه تاكيد او به وجود عدالت و انصاف و پرهيزگاري در مديران جامعه و ثبوت این شرط پیش از انتصاب و یا انتخاب را مورد ستايش قرار مي دهند و آن را حلال مسائل ملی و جهانی امروز مي دانند كه روزي نيست كه رسانه ها خبر از فساد اداري و اخلاقي يك مقام دولتي یا سیاستمدار در يك گوشه از جهان ندهند و مي گويند تاكيد كنفوسيوس كه ميان اعضاي جامعه، هماهنگي و همكاري و صميميت باشد و هر عضو جامعه از رفاه نسبي برخوردار و حقوق او بدون تعرض و محترم باشد و شخصيت و شئون او رعايت شود برطرف كننده مسائل امروز بشر است كه اخلاقيات، انصاف و صداقت ميان آنها هر روز بيش از پيش رنگ مي بازد.

    چند نکته مهم از کنفوسیوس که در کتاب های درسیِ عِلمِ حکومت درج شده است:

    ـ به سخن حاکم [رئیس] اگر عمل نشود فراموش خواهد شد.

    ـ بی اعتنایی به انتقاد، هشدار و اعتراض، خطر به وجود می آورد.

    ـ در کشوری که مدیریت خوب داشته باشد، فقیر کمیاب است.

    ـ زیان کشور از فساد داخلی، بیشتر از تعرّض دشمن خارجی است.

    ـ سالخوردگی وقتی لذت بخش است که در جوانی اشتباه نکرده باشیم.

    ـ قناعت و ساده زیستن، ترس و نگرانی را دور می کند.

    ـ زندگی ساده است، ما خودمان آن را پیچیده می کنیم.

در قلمرو ادبيات

وقتي که روزنامه نگارِ ضدِ خودسانسوري و ملاخظات، داستان نگار مي شود

Theodore Dreiser

«تئودور دري سر Theodore Dreiser» روزنامه نگار و سردبير معروف آمريكايي كه از نيمه عمر به بعد داستان نگاري پيشه ساخت و دهها داستان خوب نوشت 27 آگوست سال1871 به دنيا آمد. نخستين داستان او تحت عنوان «خواهر كوري» در آمريكا جنجال بزرگي بپا كرد به گونه اي كه ناشر مجبور شد نسخه هاي توزيع شده را جمع آوري كند. علت اين بود كه تئودور حقايق را به همان گونه كه روي داده بودند بدون هرگونه ملاحظه (خودسانسوري) به رشته تحرير كشيده بود.
وي سپس جامعه آمريكا را قانع كرد كه او راه را درست رفته بود و مولفان ديگر با رعايت ملاحظات و خودسانسوري، وقايع را به رنگي ديگر در مي آورند و عرضه مي دارند كه با اين عمل، گاهي حقايق و واقعيت ها تحريف مي شوند و در نتيجه، شرح مجازي به مخاطبان داده مي شود و آن طور كه بايد، روشن و متنّبه نمي شوند. تاليف كتاب ـ داستاني و غير داستاني ـ جدا از روزنامه نگاري است. برخي از روزنامه نگاران با توجه به وضعيت روز، و با هدف خودداري از وخيم سازي وضعيت ملاحظه كاري مي كنند اما داستان نگار که واقعيت هارا در قالب ناول بازتاب مي دهد و اشاره مستقيم به فرد ندارد لازم نيست که ملاحظه کاري کند، فلسفه گفتن حقايق در قالب دادستان هم همين است.
تئودور سپس با همان سبك و روش (بدون و ملاحظه و خودسانسوري) دهها داستان از جمله تراژدي آمريكا، سپيده دم، زنجيرها، رنگ شهر بزرگتر، نزولخور و ... را نوشت و حقايق جامعه را تماما و كاملا (به گونه اي عريان) برملاء ساخت.

زادروز «سسيل اسکات فورستر»

Cecil Scott Forester

امروز زادروز «سسيل اسكات فورستر Cecil Scott Forester» داستان نويس انگليسي است كه در 1899 به دنيا آمد. او در قاهره متولد شده بود زيرا كه پدرش كارمند دولت انگلستان بود و در آن زمان ماموريت قاهره داشت.
كتاب هاي معروف سسيل (عکس بالا) كه زمينه تاريخي و نيروي دريايي دارند عبارتند از «تعويق پرداخت»، «كِشتي»، «درياسالار» و ....

ساير ملل

رومي ها در بريتانيا و يك پيش بيني مهم تاريخي

سزار ژوليوس

كشتي هاي حامل لژيونهاي هفتم و دهم روم (دو لشكر كامل) به فرماندهي ژوليوس سزار ـ يكي از سه عضو شوراي حاكم بر آن كشور ـ پس از عبور از درياي مانش (باريكه دريايي ميان اروپاي قاره اي و انگلستان) 26 آگوست سال 55 پيش از ميلاد در ناحيه كنت (ديل) وارد آبهاي بريتانيا شدند و روز بعد (27 آگوست) گام به بريتانيا نهادند. هدف سزار از اين لشكر كشي، تصرف بريتانيا نبود بلكه مي خواست كه شناخت بيشتري از اين جزاير به دست آورد كه فراريان گاليك و ژرمن (فرانسوي ها و آلماني ها) از برابر ارتش روم را پناه مي دادند. اطلاعات سزار درباره بريتانيا و ساكنان آن، پيش از اين لشكركشي محدود به نوشته هاي «پيتياس» جغرافيدان يونان باستان و افسانه هيميليكو و روايات مردم گل (فرانسه) بود. سزار در اين لشكر كشي شناختي (حقيقت ياب) متوجه شد كه در اين جزاير چهار قوم زندگي مي كنند كه از اروپاي قاره اي مهاجرت كرده اند. يك دسته كه در شمال هستند (اسكاتلندي ها) آلماني تبار هستند كه به كشاورزي و شكار و ماهيگيري سرگرمند، دسته ديگر كلتي ها هستند كه در منطقه جنوب مركزي (اينگلند) زندگي مي كنند كه خوراكشان عمدتا شير و گوشت است و دامدار هستند، دسته سوم سيلور ها هستند كه از ايبريا (اسپانيا و پرتغال) مهاجرت كرده اند و دسته چهارم بربرها (بي تمدن ها) هستند. مردان اين چهار دسته كه باهم سازگاري هم ندارند داراي موي سر و سبيل بلند هستند و پيش از رو به رو شدن با دشمن، صورت خود را به رنگ آبي رنگ آميزي مي كنند تا حواس طرف پرت شود. سزار در اين لشكر كشي كوشيد كه ميان سركردگان بريتانيايي نفاق ايجاد كند تا متحد نشوند و همگي تابع قدرت روم باشند. طبق اين سياست كه عادت دو هزار ساله انگليسي ها شده است (تفرقه افكن و حكومت كن)، سزار يكي از چهار پادشاه به نام مندوبراسيوس را رئيس كل جزاير قرار داد و پادشاه ارشد قبلي را سمت معاونت او داد تا ميان آنان هميشه خصومت و نفاق باشد. وي سپس به گل (فرانسه) بازگشت و سال بعد با نيروي بيشتري به جزاير بريتانيا رفت و آنجا را تسخير كرد. تسخير كامل و روميزاسيون كردن بريتانيا از سال 43 ميلادي و توسط كلاديوس رومي آغاز شد.
سزار عقيده به توسعه قلمرو روم در جهت غرب داشت؛ زيرا كه در شرق، ايران مانع گسترش قلمرو رومي ها بود و رومي ها در جنگ با ايران پيروز نمي شدند.
سيسرو درباره دو لشكركشي سزار به بريتانيا نوشته است: سزار با هدف به دست آوردن طلا، نقره و مرواريد به جزاير بريتانيا رفت ولي چون در آنجا اثري از اين سه متاع نديد مايوس شد و .... سوئتونيوس در اين زمينه ضمن تكرار مطالب سيسرو پيش بيني كرده است كه چون بريتانيايي ها فاقد طلا و نقره هستند، روزگاري براي به دست آوردن اين وسيله قدرت (پول) دست به جهانگيري و تجاوزگري خواهند زد. ديديم كه اين پيش بيني حدودا دو هزار ساله در قرون جديد و معاصر تحقق يافت كه از اين پيش بيني اين نكته ساخته شده است: «بي طلا ها روزگاري تجاوزگر خواهند شد.».

نخستین چاه نفت آمریکا در 27 آگست 1859 حدود نیم قرن پیش از ایران

27 آگِست 1859 و حدود نیم قرن پیش از رسیدن نخستین چاه ایران به نفت، در ناحیه Titusville واقع در شمال غربی استیت پنسیلوانیای آمریکا، نخستین چاه به نفت رسید. این ناحیه که شهری به همین نام در آنجا واقع است در 60 کیلومتری جنوب دریاچه اِریِه قرار دارد.
کشف نفت که دهها سال بعد چهره سیاسی هم به خود گرفت پیدایش صنایع متعددی را باعث شد ازجمله اتومبیل سازی و نیز ایجاد کمپانی های متعدد و تلاش برای یافتن منابع نفت خام در کشورهای دیگر و نفوذ.

نخستين غوطه زدن با هواپيما

پتر نستروف ‍peter nestrov ستوان ارتش روسيه تزاري (عکس بالا) 27 آگوست سال 1913با هواپيما در آسمان غوطه زد و به صورت دايره عمودي پرواز كرد (معلّق زد).
اين نخستين پرواز ثبت شده از اين دست در جهان است.

اشغال نظامي ژاپن از 27 آگوست 1945 و افتادن این کشور در دست آمریکا

مقامات ژاپني در عرشه ناو ميسوري ، اندكي پيش از امضاي قرارداد تسليم

     نخستين واحدهاي نظامي آمريكا 27 آگوست 1945 وارد خاك ژاپن شدند . دولت ژاپن در پي بمباران اتمي هيروشيما و ناگاساکي اعلام کرده بود که آماده تسليم شدن است و 15 آگوست، رئيس جمهوري آمريکا با قبول تسليم ژاپن پايان جنگ دوم جهاني در همه جبهه ها را اعلام داشته بود. کار اشغال نظامي ژاپن كه در ميدان جنگ شكست نخورده بود و ترس آن از ادامه بمباران هاي اتمي بود، پس از ورود نظاميان آمريکايي به آن کشور آعاز شد.
     قرارداد تسليم ژاپن دوم سپتامبر 1945 در عرشه ناو ميسوري درخليج توکيو طي مراسمي به امضاي مقامات ژاپني و متفقين رسيد. سپس دستگيري و بازجويي و محاكمه و سپس اعدام برخي مسئولان ژاپني صورت گرفت. مقامات آمريکايي به رياست ژنرال مک آرتور در طول اشغال نظامي ژاپن براي اين کشور يك قانون اساسي نوشتند كه هنوز اجرا مي شود.
    ژاپن که همواره در جستجوي منافع خويش بوده در آغاز جنگ جهاني اول که به دوستي انگلستان نياز داشت به آلمان اعلان جنگ داد ولي چون به خاطر تصرف نواحي شمال شرقي چين «متجاوز» اعلام شده بود در آغاز جنگ جهاني دوم با آلمان متحد شد و اين بار به نام اخراج غربِ استعمارگر از آسيا و منطقه اقيانوس آرام و با اين شعار وارد نبرد شد.
    ژاپن پس از جنگ دوم که نياز به تجديد حيات اقتصادي داشت برتري آمريکا را پذيرفت وبه اين سياست، بي چون و چرا ادامه داده است. ژاپن با چين و روسيه اختلاف ارضي و با کره جنوبي و چين رقابت اقتصادي دارد و نيز نگران تعرض موشکي ـ اتمي کره شمالي است. ژاپن که با آمريکا قرارداد امنيت مشترک دارد همچنين گرفتار رقابت اقتصادي با چين است که هر دو نياز به مواد خام و بازار فروش دارند. ژاپن ميان دو جنگ جهاني، بخش هايي از چين را اشغال نظامي کرد و در برخي شهرها قتل عام به راه انداخت و پيش از آن ـ زماني که انقلاب بلشويکي روسيه نوزادي بيش نبود با استفاده از ضعف نظامي اين کشور برخي از نقاط سيبري شرقي را با فرستادن نيرو اشغال کرده بود و براي پنج سال اين مناطق را در اشغال داشت و با اين حساب است که برخي از مورخان، مقامات ژاپني را فرصت طلبان بين المللي خوانده اند.
    ژاپن در دهه يکم قرن بيستم در يک جنگ دريايي روسيه را شکست داده و در شرق اين کشور نيرو پياده کرده بود که همين وضعيت دولت روسيه را تضعيف و شورش و انقلاب به راه انداخت و سرانجام نظام تزاري روسيه بر اثر همين بپاخيزي ها از ميان رفت.

تیترهای تفسیر مؤلف این تاریخ درباره مسائل جهانی روز، در شماره 21 اسفند 1348 روزنامه اطلاعات

تفسيري درباره وضعيت لبنان در تابستان 1357 به قلم مؤلف اين تاريخ آنلاين که در صفحه 6 شماره 5 شهريور 1357 روزنامه اطلاعات درج شده بود

سه گزارش مَطرح در 27 آگوست 1978، مندرج در شماره پنجم شهریور 1357 روزنامه اطلاعات، صفحه دوم اين روزنامه و ويژه اخبار بين الملل

کپي اين 3 خبر:

نوع تازه جنايت جنگي

شوراي امنيت سازمان ملل 26 آگوست 2003 ضمن تصويب قطعنامه اي حمله مسلحانه به دوائر و كاركنان سازمان ملل و كاركنان موسسات كمكهاي انساني را جنايت جنگي اعلام كردكه قابل تعقيب و مجازات در دادگاه ويژه بين المللي است.
طرح اين قطعنامه درپي انفجار مقّرِ نمايندگي سازمان ملل در بغداد كه موجب مرگ 23 تن و جرح 160 نفر ديگر شده بود به شوراي امنيت اين سازمان تسليم گرديده بود.

«كاوگِرل Cowgirl» تکزاسي که 102 سال عُمرکرد

Connie Douglass Reeves

بانو «كاني ريوزConnie Douglass Reeves» كاوگرل Cowgirl معروف آمريكايي در آگوست 2003 در 102 سالگي درگذشت. وي كه 26 سپتامبر 1901 به دنيا آمده بود تا بهار آن سال سوار بر اسب مي شد، ششلول مي بست و سراغ گاوها (گاوچراني) مي رفت.
    «كاني» كه از پنج سالگي سواركار بود با اين كه از دانشگاه تكزاس در رشته حقوق فارغ التحصيل شده بود «كاوگرل» بودن را ترجيح داده بود. او علاوه بر تدريس تعليم سواركاري به بانوان در رانچ خود، به کار گاوچراني نيز اشتغال داشت. كاني درجواني با شوهرش، گاو چران رانچ «ليندن جانسون» رئيس جمهوري پيشين آمريكا بودند كه او نيز تکزاسي بود.
    «كاني» به 30 هزار زن و دختر و از جمله چند بازيگر فيلم؛ سواركاري، گاو چراني با اسب، كمند اندازي و تيراندازي در تاخت و آماده ساختن كرّه اسب براي سواري دادن و زين و نعل و تيمار كردن آموزش داده بود.
    وي اسب را حيواني بسيار دلاور توصيف كرده كه اگر سوارش را بشناسد مطابق ميل او رفتار مي كند و بالعكس اگر بفهمد كه سوارکاري ناشي دارد بازي در مي آورد و اذيت مي كند.

اخطار مدوديف به غرب در آگوست 2008؛ روسيه يك جنگ سرد ديگر را نمي خواهد ولي ترسي هم از رو به رو شدن با آن ندارد

Medvedev در موزه نبرد کورسک(26 آگوست2008)

مدودف (مدوديف Dmitry A. Medvedev) رئيس جمهوري وقت روسيه [از 2008 تا 2012، نخست وزير از 2012 تا 2020 و از این سال معاون شورای امنیت روسیه فدراتیو که پوتین رئیس این شورا است] در پي به رسميت شناختن استقلال آبخازيا و اوستياي جنوبي، 26 آگوست 2008 اعلام كرد: در هر وضعيت ديگر از اين قبيل (که تفسیر و تعبیر شده بود؛ بازگرداندن قطعات منفصله روسیه تزاری)، روسيه چيزي را از دست نخواهد داد. مدودف متولد 14 سپتامبر 1965، همشهری پوتین و رهبر حزب روسیهِ متحد در همین روز از موزه یادبودِ نبرد کورسک [بزرگترین جنگ تانک در طول تاریخ، که روس ها برنده آن بودند و بدون ترس از تلفات سنگین، از آنجا ارتش آلمان را تا برلین دنبال کردند و پایتخت هیتلر را متصرف شدند] دیدن کرده بود. وي در همینجا به آمريکا اخطار کرده بود که از تمرکز بيش از حد، کشتي نظامي در درياي سياه خودداري کند. ميزان کشتي هاي نظامي خارجي در درياي سياه را قراردادهاي پس از جنگ جهاني اول روشن و محدود ساخته است.
     اصحاب نظر اين اخطار مدوديف را تفسير و از اينکه روزگاري بحران موشکي سال 1962 کوبا در درياي سياه تکرار شود ابراز نگراني کرده بودند. درياي سياه از مناطق نفتخيز ِخاور ميانه و قلب اروپا چندان به دور نيست. مدودف اين اظهارات اخطارآميز را دو روز پيش از رفتن به شهر دوشنبه براي شرکت در نشست سران سازمان شانگهاي بيان کرده بود. همان زمان گفته شده بود که سازمان شانگهای و تشکیل اتحادیه های بعدی از این دست، مقدمه ایجاد قطب دیگری در جهان است که پس از فروپاشی شوروی یک قطبی شده است.
    اين تندي الفاظ از هشتم آگوست 2008 تا مدتي میان مسکو و غرب شنيده مي شد و از سال 2014 و رویداد معروف به میدان در شهر کی اِف و تغییر دولت هوادار مسکو و روی کار آمدن هواداران پیوستن اوکراین به اتحادیه های بلوک غرب از سر گرفته شده و از زمستان 2021 و پس از اولتیماتوم پوتین به غرب دارد اوج می گیرد.
    ولادیمیر پوتین نيز 24 آگوست 2008 گفته بود که در نظر است روسيه ظرف دو سال آينده معادل 25 ميليارد دلار صرف پيشرفتهاي علمي و تكنولوزي خود کند و همچنين بازگردانيدن دانشمندان و كارشناسان روس كه پس از فروپاشي شوروي مهاجرت كرده اند. وي افزوده بود: "ما تصميم گرفته ايم كه سراغ دوستان از دست رفته مان برويم و تجديد و تحكيم دوستي كنيم.".
    اين مطالب، چنين تفسير شده بود كه ممکن است مناسبات مسكو با كوبا، كره شمالي، سوريه و ... به سطح سابق (پيش از زمان گورباچف) بازگردد. احتمال داده شده بود که اعلاميه 26 آگوست 2008 دولت كره شمالي كه آمريكا را تهديد کرده بود به دليل دلگرمي از ناحيه مسكو بود.

رسانه ها در آگوست 2008 و در آستانه برگزاري كنوانسيون نمايندگان حزب دمكرات، در کِنيا سراغ برادرِ آلونك نشين «باراك اوباما»! رفته بودند و ...

جورج حسين اوباما و آلونک دومتر در سه متر او در حاشيه فقيرنشين شهر نايروبي (کنيا در آگوست 2008)

    رسانه هاي آمريكا در آگوست 2008 و در آستانه برگزاري كنوانسيون نمايندگان حزب دمكرات اين كشور در «دنورDenver» براي رسميت دادن به نامزدي باراك اوباما (در آن زمان 48 ساله) كه پدرش يك سياهپوست كنيايي و مادرش يك سفيدپوست آمريكايي و متولد هاوايي است که دوران كودكي را در اندونزي و در خانه شوهر مادرش بسر برده بود به سراغ برادر 26 ساله او «جورج حسين اوباما» به كنيا رفته بودند. كنوانسيون حزب دمكرات 25 آگوست 2008 كار خودرا آغاز و اوباما را نامزد حزب کرد [که در انتخابات نوامبر آن سال پيروز شد زيرا که وعده «تغيير» به راي دهندگان آمريکايي داده بود.].
    مجله ايتالياييVanity Fair پيش از رسانه هاي ديگر، در کنيا با «جورج حسين اوباما» مصاحبه كرده بود.

جورج ـ حسين اوباما

طبق گزارش اين رسانه ها كه در گوشه و کنار جهان نقل شده بود، جورج ـ كوچكترين فرزند خانواده ـ و در آن زمان (آگوست 2008) 26 ساله در يك آلونك دو متر در سه متر در حاشيه شهر نايروبي زندگي مي کرد و شاگرد يك تعميرگر اتومبيل بود. او گفته بود كه پدرش ـ يک مسلمان کنيايي ـ از چهار زنش داراي هفت فرزند شده كه «باراك» يكي از آنان است. پدرش كه در مصرف الكل افراط مي كرد در يك حادثه رانندگي كشته شد. او دو بار با باراك ملاقات داشت و بار دوم درسال 2006 (دو سال پيش از مصاحبه) بود. در اين ملاقات برادرش (باراک) به او پيشنهاد كمك نداد و تنها از كلّه گرد او سخن گفت و اينكه به يكديگر شباهت زياد دارند.
    جورج به رسانه ها گفته بود كه قبل از يافتن اين آلونك چوبي، خانه بدوش بود و گاهي در خيابان مي خوابيد. وي در پاسخ به اين سئوال كه آيا حاضر است به آمريكا برود پاسخ منفي داده و گفته بود كه كنيا را دوست دارد. به علاوه، گمان نمي كند كه هنوز سفيدپوستان قديمي آمريكا سياهان را قلبا از خود بدانند و در برابر اين سئوال: پس چطور به برادر او توجه كرده اند؟، ابروهايش را (به حالت تعجب) بالا برده بود.
    رسانه هاي خارج از آمريكا كه اين مطلب را نقل كرده بودند با اشاره به وجود کم و بيش «ميدياکراسي» در آمريکا گفته بودند كه به نظر مي رسد که شبكه هاي تلويزيوني آمريكا (كه متعلق به كمپاني هاي بزرگ خارج از اين حرفه از جمله جنرال الكتريك و وستينگهاوس و ... هستند) به دلايلي تمايل به اوباما نشان مي دهند و معلوم نيست که چرا؟ و چه نقشه اي در كار بوده است.
    رسانه هاي چاپي آمريکا قبلا درباره عمه کنيايي «اوباما» به نام بانو زيتون که به طور غير قانوني در آمريکا اقامت داشت و حکم ديپورت او صادر شده بود ولي با تغيير محل سکونت خودرا مخفي کرده بود گزارش هاي مصوّر منتشر کرده بودند.
     چندي پس از ورود اوباما به کاخ سفيد واشنگتن، همين رسانه گزارش کردند که حکم اخراج بانو زيتون از آمريکا لغو و به او پناهندگي داده شده است!. اين رسانه ها دليل پناهندگي (نگراني بازگشت بانو زيتون به کنيا) را منتشر نکرده بودند.

جورج حسين و باراک حسين (درليموزين)

نمونه ستون «امروز در تاريخ» نوشتهِ مؤلف اين تاريخ آنلاين که تا نيمه دوم سال 1357 (سال انقلاب) در صفحه 6 روزنامه اطلاعات درج مي شد:

تاريخ از نگاهي به تصوير

مسکو و پکن چند دهه دوست و متحد، یک دهه در برابر هم و دوباره دوست و متحد ـ تیترِ خبرِ روزی که در دیماه 1348 در برابر هم بودند

جنگ دولت بعثی عراق با کُردهای این کشور به رهبری ملّا مصطفی بارزانی در سپتامبر 1973 به گزارش روزنامه اطلاعات

کُپی تیتر صفحه اول روزنامه اطلاعات درباره این جنگ که هر چند وقت یکبار تکرار شده است

برخي ديگر از رويدادهاي 27 اوت

0: طبق احتساب تقويمي برخي از مورخان، نبرد پلاتائه Plataea (ناحيه اي در شمال شرقي شهر آتن) ميان نيروهاي ايران به فرماندهي ژنرال مردونيوس (داماد داريوش بزگ) و افراد اعزامي کشور ـ شهرهاي يوناني در 27 آگوست سال 479 پيش از ميلاد روي داده بود.

865: برخی منابع، زادروز ابوبكر محمد ابن زكرياي رازي دانشمند بزرگ ايرانی را در این روز و در سال 865 میلادی نوشته اند که حدود 8 ماه با منابع دیگر تفاوت دارد. اکثر منابع نوشته اند که در ماه دسامبر 864 در «ري» به دنيا آمده بود و 71 سال عُمر کرد. زاری را اروپاییان Rhazes می نویسند. بسياري از واژگاني كه رازی در علم شيمي بكار برده است جهاني شده اند از جمله واژه شيمي chemistry كه از «كيميا» و الكل كه از «الكحل» گرفته شده اند كه رازي در كتابهاي خود بكار گرفته است.
     رازي (منسوب به ري) در پزشكي، شيمي، رياضي، نجوم (فضا شناسی)، فلسفه و ادبیات تحصيل و مطالعه كرده بود و از پايان دوران جواني، نيمي از سال را در بغداد و نيم ديگر را در زادگاه خود ـ ري، كه به آن دلبستگي فراوان داشت مي گذرانيد و كتاب مهم و معروف خود در دانش پزشكي را به نام منصور ساماني حاكم وقت ري كرد و عنوان «طب منصوري» بر آن گذارد كه نخست در ده جلد به لاتين و سپس ساير زبانهاي اروپايي ترجمه شده است.

1689: در این روز در ناحیه Nerchinsk میان نمایندگان امپراتور چین و تزار وقت روسیه نخستین قرارداد مرزی دو کشور امضاء شد که تاکنون سه بار اصلاح و تجدید نظر شده است.

1813: ناپلئون بناپارت با 130 هزار نظامی فرانسوي ارتش 200 هزار نفري متحدين، مركب از آلمان، اتريش و روسيه را در درسدن Dresden آلمان تار و مار كرد و نابغه نظامي خوانده شد.

1832:

Black Hawk

جنگ بومیان طایفهِ ساک Sauk که در نیمه غربی آمریکا و عمدتا در ایلی نوی و ویسکانسین زندگی می کردند پس از دهها سال، در این روز پایان یافت. ماکالِی مِ که مهاجران اروپایی او را بلَک هاک (شاهین سیاه) می خواندند در این جنگ ها فرمانده بومیان بود. بومیان برای پس راندن مهاجران اروپایی از سرزمین نیاکان و پس گرفتن اراضی خود در مناطق شمالیِ نیمهِ غربی آمریکا هم با مهاجران و نیروهای نظامی شان وارد جنگ شده بودند و تلفات سنگین بود. بلک هاک 6 سال پس از توقف جنگ، در آیوا و در 71 سالگی درگذشت.

1896: انگلستان ضمن يك جنگ بسيار كوتاه، مجمع الجزایر زَنگبار واقع در اقیانوس هند و شرق قاره افريقا را تصرف كرد. زنگبار كه يك اقليت ايراني به نام شيرازي ها در آنجا زندگي مي كنند از ديرزمان از نظر تجاري مورد توجه ايرانيان بوده است. واژه زنگبار نیز فارسی است. فارسی زبانان از دیرزمان سیاهپوستان را «زَنگی» می خواندند. در زنگبار که پس از کسب استقلال پادشاه داشت در اوایل سال 1964 انقلاب شد، پادشاه آن جمشید عبدالله فرار کرد و کشور بدست چپگراها افتاد که در اپریل همین سال با تانگانیکا ـ سرزمینی در شرق آفریقا و نزدیک به زنگبار کشور واحدی به نام تانزانیا تشکیل دادند. واژه تانزانیا از دو نام «تانگانیکا» و «زنگبار» ساخته شده است. تانزانیا کشوری 950 هزار کیلومتریِ 64 میلیونی است که حدود 35 درصد جمعیت آن مسلمان هستند. زنگبار پس از پیوستن به تانگانیکا و ایجاد تانزانیا، استقلال داخلی خودرا حفظ کرده است و حزب شیرازی ها همچنان قدرتمند است.

1930: غلامرضا تختی کُشتی گیر بنام ایران و معروف به «جهان پهلوان» در این روز (پنجم شهریور 1309 = 27 آگوست 1930) در تهران، محله خانی آباد (منشعب از خیابان مولوی) بدنیا آمد. وی که 37 سال زندگی کرد، یک ملی گرا بود و در تهران میدانی را به نام او نهاده اند.

1990: در پي اشغال كويت توسط ارتش عراق؛ دولت عراق كويت را رسما ايالت نوزدهم آن كشور اعلام كرد و تاكيد داشت كه آمريكا نخواهد توانست عراق را نابود كند.

2003: جورج بوش رئيس جمهوري وقت آمريكا در اجتماع نظاميان سابق (وِتِران ها) در شهر سن لوئي از تصرف عراق و برکنار کردن صدام حسين دفاع کرد و گفت که آينده نشان خواهد داد که با اين عمل چه خدمت بزرگي به وطن خود ـ آمریکا کرده است. هر اقدام از اين دست تلفات و دشواري هاي زودگذر خواهد داشت که در مقايسه با نتايج، هيچ هستند. وي افزود که اگر روزگاري لازم باشد و منافع آمريکا ايجاب کند همين كار را در مورد كشوري ديگر انجام خواهد داد!.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com