Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

28 فوريه

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

روزی که شهر «مَرو» هم از دست رفت

28 فوريه 1881 نيروهاي روسيه شهر تاريخي مَرو را تصرف و ضميمه قلمرو آن كشور كردند. «مَرو» بارها حاكم نشين خراسان بزرگ، از شهرهاي باستاني ايران و مهد فرهنگ ايراني و احياء زبان و ادبيات فارسي بود و سامانيان بزرگترين كتابخانه عمومي را كه الگوي كتابخانه هاي امروز جهان شده است در آنجا تاسيس كرده بودند. كتابخانه مرو در عين حال بزرگترين كانون پژوهشي قرون وسطا و نيز مركز تاليف و ترجمه و تكثير كتاب به زبان فارسي بود. روسها قبلا بخارا و خيوه را تصرف كرده بودند. دولت وقت تهران دو واحد نظامي براي دفاع از مرو به فرماندهي دو شاهزاده قاجار روانه ساخته بود كه بين راه در حوالي قوچان، ميان اين دو شاهزاده اختلاف شخصي بروز كرد و به علت رنجش يكي از آنان از ديگري و بازگشت، ماموريت به اجرا در نيامد!.
استالين هنگام مرز بندي مجدد و ايجاد جمهوري در منطقه فرارود برحسب مليّت و زبان محلي، مرو و بخارا را به تاجيكستان پارسي زبان نداد كه مبادا روزگاري با ايران و افغانستان، بارديگر امپراتوري ايران را تشكيل دهند.
تهران نه تنها اعتراضي به اين تقسيم بندي استالين نکرد بلکه در صدد برنيامده است تا تلفظ عاميانه «عشق آباد» را اصلاح كند و دست كم از روزنامه ها بخواهد تا آن را با رسم الخط درست «اشك آباد» بنويسند كه بناي آن مربوط به دوران اشكانيان و زمان پادشاهی اشک یکم است.

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

سالمرگ احمدشاه قاجار در تبعید که مورّخان در میهندوستی او تردید ندارند

احمدشاه قاجار

سلطان احمد شاه قاجار نهم اسفند 1308 (28 فوريه 1930) درست 4 سال و 4 ماه پس از خلع قاجاريه از سلطنت ايران در 32 سالگي در پاريس و در تبعيد درگذشت. وي دچار اضافه وزن و بيماري كليوي بود. احمدشاه را در تيرماه 1288 در 12 سالگي برجاي پدرش نشانده بودند كه سه سال و چند ماه پس از كودتاي ژنرال رضاخان، از سلطنت خلع شده بود. احمد شاه به اراده خود به اروپا رفته بود كه ديگر به او اجازه بازگشت داده نشده بود.
از بررسي خاطرات رجال آن زمان و رفتار احمدشاه چنين بر مي آيد كه نمي توان نسبت به وطندوستي او ترديد كرد. وي بر خلاف ديگر سلاطين قاجاريه، فردي اهل مطالعه، داراي تفکر سياسي و از وضعيت جهان نسبتا آگاه بود و سياستها را مي شناخت و راه گريز از آنها مي دانست ولي وسيله و امكانات او محدود بود؛ نه ارتشي قابل ملاحظه داشت و نه بودجه كافي. بي خيالي رجال، اوضاع زمان و مداخله بيگانه هم مانع از آن بود كه بتواند اقدامي كند. او در23 سالگي با مهارت تمام كودتاي ژنرال رضاخان ــ سيد ضياء را از سر گذرانيده بود. پس از آنکه احمدشاه در مهمانی پادشاه انگلستان در لندن حاضر نشد کلمه ای در تایید قرارداد آن دولت با وثوق الدوله بگوید که ایران را عملا تبدیل به یک سرزمین تحت الحمایه انگلستان می کرد، مورخان متفق القول وی را مردی میهندوست و ذاتا نیرومند توصیف کرده اند. شاید همین ایستادگی احمدشاه، به طرح نقشه کودتا و مآلا به حذف وی انجامید.

لنين با افغانستان و ايران پيمان امضاء كرد ـ عهدنامه 1921

28 فوریه 1921 دولت لنين به منظور خنثي كردن توطئه هاي انگلستان، با افغانستان يك پيمان دوستي دائمي، كمك متقابل و عدم مداخله در امور يكديگر را امضاء كرد و تا دهها سال، سياست بي طرفي و عدم تعهد افغانستان به دليل همين پيمان بود. دولت لنين چنين پيماني را هم با ايران امضاء كرد و ايران در برابر الغاء همه دعاوي و امتيازات و مطالبات روسيه تزاري، متعهد شده بود كه با دولتهاي مخالف و معارض روسيه شوروي «هم ـ پيمان» نظامي نشود (عهدنامه 1921)، ولي شاه سابق با وارد ساختن ايران به پيمان بغداد (سنتو) و دادن اجازه به آمريكا كه در چند نقطه در ايران بر ضد روسيه دستگاه استراق سمع مستقر سازد عملا مفاد آن قرارداد را نقض كرده بود. پس از انقلاب، دولت موقت به نخست وزيري مهدي بازرگان عهدنامه 1921 را يكجانبه لغو كرد كه این اقدام با شتاب زيادی که در انجام بکاررفت در برابر علامت سئوال است.

اخراجِ 50 تَن از معاریف سازمان رادیوتلویزیون ایران، 17 روز پس از پیروزی انقلاب و ادامه اخراج روزنامه نگاران حرفه ای

28 فوریه 1979 و 17 روز پس از سقوط دولت شاپور بختیار، 50 تن از برجستگان سازمان رادیوتلویزیون ایران برکنار و به این سازمان ممنوع الورود شدند. [کُپی اعلامیه صادق قطب زاده رئیس وقت سازمان رادیوتلویزیون ملی درباره این اخراج 50 نفری در زیر این مطلب درج شده است. قطب زاده چند سال بعد متهم به مشارکت در یک طرح براندازی شد و اعدام شد.].
    سردبیران اخبار رادیو تلویزیون، مفسران آن و دبیران و خبرنگاران دفتر مرکزی خبر (خبرگزاری رادیوتلویزیون) از بامداد 23 بهمن ماه 1357 برکنار و اجازه ورود به ساختمان جام جم و حتی عبور از زنجیر نگهبانی سازمان که تا ساختمانها چندصد متر فاصله داشت به آنان داده نشده بود. افراد یک گروه چپگرا (کمونیست) به رهبری علی حسینی (گوینده وقت اخبار) از 22 بهمن و در پی فراخوانده شدنِ یکان نظامی مستقر در ساختمان جام جم، این ساختمان را تصرف کرده بودند که چند روز بعد آیت الله خمینی صادق قطب زاده را به ریاست این سازمان منصوب کرد.
     اخراج تدریجی کارکنان سازمان رادیو تلویزیون، خبرگزاری پارس و روزنامه ها بدون ذکر علت و پرداخت غرامت از همان زمان آغاز شد که خروجِ ـ قانونی و غیرقانونی ـ آنان را از کشور بدنبال داشت و به قولی، رسانه های ایران از آن پس کمر راست نکرده اند، زیراکه سرمایه اصلی رسانه های نوشتاری و برادکستینگ همانا روزنامه نگار ماهر است که در جهان امروز عنصری است کمیاب.
    نام گروه 50 نفری در اعلامیه صادق قطب زاده (که چند سال بعد متهم به قصد براندازی و اعدام شد) به این شرح در رسانه ها درج شده بود:
    برخی از اخراجی هایِ سه سال اول انقلاب از رسانه های ایران بعدا در آمریکا و اروپا به کار خود ادامه دادند. پاره ای دیگر، چند سال پس از خانه نشینی، از سوی غلامحسین کرباسچی و دکتر فریدون وردی نژاد دعوت به همکاری در راه اندازی روزنامه های همشهری و ایران شدند و .... این روزنامه نگاران با اعتصاب 61 روزه خود در سال انقلاب، کمک مؤثر به پیروزی آن کرده بودند.

کُپی صفحه اول و چند مطلب دیگر از شماره 15797 ـ دهم اسفند 1357 روزنامه اطلاعات (18 روز پس از پیروزی انقلاب) برای یادآوری گذشته و پژوهش:

    _ _ _ _ _
    نگاهی به آگهی های این شماره از روزنامه اطلاعات که در آن زمان، مؤلف این تاریخ آنلاین دبیر میز اخبار بین الملل آن بود، بهای خانه و میزان اجاره در اسفندماه 1357 در تهران را نشان می دهد که از مقایسه آن ارقام با ارقام سال جاری، تفاوت کهکشانی قیمت ها به دست می آید که با بررسی، علل افزایش آن و همچنین راههای جلوگیری از ادامه افزایش. چند نمونه از این آگهی های کوچک کلاسه شده معروف به نیازمندی ها:

تیترهای صفحه اول شماره نهم اسفند 1397 روزنامه کیهان حاوی برخي از خبرها و نظرهای روز

در دنياي اقتصاد

تئودور شولتس و اهمیت پرورش استعداد در پیشرفت اقتصاد یک ملت

Theodoe W. Schultz

تئودور شولتسTheodoe W. Schultz اقتصاددان آمریکایی و برنده جایزه نوبل سال 1979 که توجه ویژه به سرمایه انسانی (Human Capital) یک ملت کرده است 26 فوریه 1998 در 96 سالگی درگذشت. این استاد اقتصاد براین باور بود که ارزش واقعی اقتصادیات یک کشور نسبت مستقیم با استعداد اتباع آن کشور دارد و استعدادرا می توان بوجودآورد و تقویت کرد. پروفسور شولتس در تالیفات خود به ملل جهان اندرزداده است که هرچه بیشتر در زمینه پرورش استعداد سرمایه گذاری کنند Investment in Human Capital و اتباع آگاه، توانا و دارای شخصیت بسازند. وی در رساله خود «Human Capital Theory» نوشته است که تجدید حیات (ریکاوری) اقتصادیات آلمان و ژاپن در مدتی کوتاه پس از انهدام در جنگ نتیجه آموزش و پرورش خوب و سالم این دو ملت بود که انسانهای میهندوست، دارای توان کامل تفکر و محاسبه ساخته بودند. آموزش و پرورش خوب و متناسب آدمهای مولّد بار می آورد ـ آدمهایی که تفکر عمومی و برنامه دارند و کار جمعی (تیم ورک) می کنند و نفع جامعه را بر سود خود مقدم می دارند، و عقب ماندگی مردم خاورمیانه (طبق بررسی دکتر شولتس) این است که کار تیمی و تنظیم برنامه و اجرای دقیق آن را یاد نگرفته اند و نفع خودرا مقدم می دارند (خودخواه هستند). دکتر شولتس در کتاب سرمایه آموزش و پرورش Educational Capital از این سیاست آلمانی ها تمجید کرده است که نوجوانانی را که در مدارس میانی (معادل راهنمایی تحصیلی) پیشرفت نشان نمی دهند به دوره های «تکنیکال اجوکیشن» می فرستند تا برای کارخانه ها، تکنیسین و کارگر ماهر شوند. شولتس در تالیف دیگر خود «برنامه ریزی اقتصادی» توصیه کرده است که دولتها اقتصاد کشاورزی خودرا قربانی صنعتی کردن و اقتصاد پیشرفته نکنند که هرسه بموازات هم لازمند. وی برنامه ریزی اقتصادی را یک هنر هردولت دانسته است. در این کتاب، وی اصول چهارگانه آدام اسمیت به نام «سرمایه دائمی» را از دیدگاه تازه ای تفسیر کرده است که آن اصول عبارتند از: بارورکردن زمین، داشتن ماشین (ابزار کار و تولید) خوب، سرمایه انسانی و مهارت درتجارت کالا (صادرکردن محصولات اضافی و واردکردن کالای مورد نیاز واقعی از نوع مرغوب و با بهای مناسب).

در قلمرو رسانه‌ها

روزنامه ها یکی پس از دیگری تعطیل و کانالهای تلویزیونی مخاطبان خود را از دست می دهند! ـ مسئله رسانه ها نشست سالانه سردبیران را معلق ساخت

کمپانی رسانه ای «سکریپس Scripps» مالک ده کانال تلویزیونی، 15 روزنامه، یک خبرگزاری و دهها فرستنده رادیویی و مجله از 27 فوریه 2009 انتشار یکی از روزنامه هایش ـ راکی ماونتین نیوز Rocky Mountain Newsـ را متوقف ساخت و اعلام کرد که زیاندهی رسانه های چاپی و صوت و تصویری ادامه دارد که به لحاظ اقتصادی تحمل پذیر نیست. «راکی ماونتین نیوز» که در دنور Denver انتشار می یافت و 96 نویسنده و خبرنگار در آن مشغول بکار بودند دو ماه دیگر 150 ساله می شد. این روزنامه در سال 2008 شانزده میلیون دلار زیان روی دست کمپانی ناشر آن گذارده بود و در طول 14 ماه گذشته هر ماه بطور متوسط 14 هزار مخاطب از دست داده بود. آخرین شماره این روزنامه که مربوط به 26 فوریه است در 52 صفحه و با تیتر "خداحافظ" انتشار یافته بود. جان تمپل John Temple سردبیر اجرایی «راکی ماونتین نیوز» در اجتماع روزنامه نگاران که در «دنور» برپا شده بود گفت که تلاش کمپانی برای یافتن یک طالب خرید برای روزنامه حتی به بهای نازل (زیر قیمت ازریابی شده) به جایی نرسید و مجبور به بستن آن شد. وی چنین افزود: گسترش آنلاین ها و نیز کمبود روزنامه نگارانی که بتوانند خودرا با شرایط قرن 21 تطبیق دهند و در چنین بازار و شرایطی کار کنند؛ رسانه های چاپی ـ جز مجله ها ـ کانال های تلویزیونی، ولی نه رادیوها را دیر و یا زود به سرنوشت ما دچار خواهند کرد. زیرا که مخاطبان همان مطالبی را که ما در اختیارشان می گذاریم ساعت ها زودتر، آسانتر، کلاسه شده، از چندین منبع و به رایگان در اینترنت مطالعه می کنند و دیگر، نیازی به خرید و خواندن روزنامه و دیدن تلویزیون ندارند؛ مگر اینکه تحول ایجاد کنیم. ما تلاش کردیم تا مطالب دیگری به آنان بدهیم که موفق نشدیم به حد کافی روزنامه نگار که بتوانند این نوع مطالب را تهیه کنند و مطابق حوصله مخاطب قرن 21 که مجهز به سواد کامپیوتر است بیابیم؛ حتی با دستمزد ماهانه 20 هزار دلار. روزنامه نگاران نسل نو بمانند سایر مردم می خواهند از زندگی لذت ببرند، نمی خواهند بمانند نسل پیش از خود زندگی کنند که روزنامه نگار باشند و لذا از خواب و آسایش خود نمی زنند و فداکاری حرفه ای هم که لازمه روزنامه نگار بودن است نمی کنند زیرا که عاشق نیستند ـ عاشق ژورنالیسم. تمپل گفت که توقف انتشار چاپی یک روزنامه دلیل مرگ آن نیست و ادیشن آنلاین ادامه یافت که هزینه اش پنجاه برابر کمتر است، اعلان چندانی هم از دست نمی رود به این شرط که مطالب عمدتا محلی و اختصاصی باشد.
    مسئله تنها مربوط به «راکی ماونتین نیوز» نبوده است؛ از پانزدهم دسامبر 2008 تا 27 فوریه 2009 (ظرف 74 روز) 33 روزنامه آمریکایی اعلام ورشکستگی کردند و خودرا در پناه قاضیان دادگاههای مربوط قراردادند تا بتوانند بکار ادامه دهند. کمپانی رسانه ای معروف «هرست Hearst Corp» اعلام کرده است که اگر مشتری برای خرید [موسسه] روزنامه سانفرانسیسکو کرونیکل ـ روزنامه دوازدهم آمریکا ـ پیدا نشود آن را تعطیل خواهد کرد!. تیراژ سانفرانسیسکو کرونیکل که در سال 1865 (144 سال پیش) و پس از افتادن کالیفرنیا به دست دولت واشنگتن (شکست مکزیک در جنگ) و درجریان گلد راش (هجوم از شرق آمریکا به غرب برای استخراج طلا) تاسیس شده است در 14 ماه گذشته از یک میلیون نسخه به 345 هزار کاهش یافته و این کاهش با وجود داشتن یک تحریریه 275 نفری ادامه دارد و دلیل عمده آن، کهنه بودن مطالب و قرارداشتن آنها از قبل در اینترنت و به رایگان در دسترس مخاطبان بودن است. این روزنامه که زمانی «مارک تواین» در آن دارای ستون اختصاصی بود در سال 2008 پنجاه میلیون دلار زیان داده بود. کمبود نویسنده مناسب هم (نویسنده ای که خواست مخاطب قرن 21 را درک کند و توان برآوردن این خواست را داشته باشد) یکی دیگر از مشکلات این روزنامه است که بدون یافتن چنین نویسندگانی نخواهد توانست شکل و فرمت آن را تغییر دهد تا مطالبش با اینترنت فرق داشته باشد. به علاوه، اعلان های کلاسه شده (اصطلاحا نیازمندی ها) که «مخاطب نگهدار» بشمار آمده اند رو به کاهش گذارده اند زیرا که دهندگان این آگهی ها هم متوجه اینترنت و ماشین هایی نظیر «ای ـ بی» شده اند و یا اینکه آنها را به «شاپر» ها می دهند تا جداگانه چاپ کنند و به ضمیمه روزنامه ها توزیع و یا در فروشگاهها بگذارند.
    نیویورک تایمز که برای نخستین بار به زیاندهی افتاده است ماه گذشته مجبور شد از «Carlos Slim Helu کارلوس سلیم حلو» میلیاردر لبنانی تبار مکزیک 250 میلیون دلار وام بگیرد (که طبق یک شایعه، از مالکان این روزنامه شده است که از قرن نوزدهم متعلق به یک خانواده از یهودیان آمریکایی بوده است). این کارلوس سلیم ثروت خودرا از راه خرید یک کمپانی سلفون (موبایل) دولتی در آمریکای لاتین که خصوصی سازی شده بود به دست آورده است.
    لس آنجلس تایمز، بستون گلوب، سیأتل پست Seattle Post و ... از جمله روزنامه هایی هستند که دست به تعدیل نیرو زده و تا 20 درصد کارکنان خود و از جمله اعضای اتاقهای خبر را کاهش داده اند. برای مثال: چون بانو «Liz Smith لیز اسمیت» حاضر نشد که حق التحریر ستون او در «نیویورک پست» کاهش یابد، ناشر از خیر این ستون قدیمی گذشت و آن را حذف کرد که شنبه شب (28 فوریه 2009) این تصمیم از خبرهای شبکه های تلویزیونی بود. در این میان کمپانی های دارای کابل های تلویزیونی اعلام کرده اند که به علت کاهش روزانه مشترکان (مخاطبان تلویزیونها)، تصمیم گرفته اند که فعالیت خودرا تنها به شبکه داری اینترنت اختصاص دهند. مدتی است که برنامه های شبکه های تلویزیونی هم آنلاین شده اند.
    با توجه به این بحران بی سابقه، انجمن سردبیران آمریکا 27 فوریه 2009 اعلام کرد که اجلاس سالانه خودرا که قرار بود در این ماه در شیکاگو برگزار شود به تعویق انداخته است تا راهی برای مسائل رسانه ها بیابد. در 54 سال گذشته این نخستین بار بوده است کهبرگزاری این نشست مهم به حالت تعلیق در آمده است. این انجمن در 1923 تاسیس شده است. مسئله رسانه ها ارتباط زیاد به بحران مالی جاری ندارد زیرا که «گوگل» اعلام کرده که آگهی ها و در نتیجه درآمدش هفت درصد افزایش یافته است.

گوشه اي از اطاق خبر روزنامه "راکي ماونتين نيوز" يک روز پس از توقف انتشار - سو ليندسي خبرنگار قضايي اين روزنامه در حال بسته بندي اشياء شخصي جهت انتقال آنها به خانه است

شماره یازدهم مجله روزنامک که یکم اسفندماه 1393 به توزیع داده شد ـ روی جلد این شماره:

     در مجله روزنامک، مطالب متعدد ازجمله خاطرات روزنامه نگاری دکتر نوشیروان کیهانی زاده در طول 63 سال گذشته، شرح مشاهدات او، پیام های رسیده از مخاطبان، پاسخ به پرسش های واصله، رويدادهاي مهم ماه، عکس هایی که تاریخ شده اند، رویدادهای مهم در ماه مربوط در طول تاریخ، چند نظریه و فرضیه مطرح شده در طول تاریخ در آن ماه، در دنیای قلم و رسانه ها، دانستنی های جالب و آموزشی درج می شوند.

    پی. دی . اف تمامی صفحات همه شماره های مجله روزنامک که انتشار آن ادامه دارد در این آدرس:

    www.rooznamak-magazine.com

ساير ملل

پیشینهِ وضع ماليات بر شهرنشيني و ابداع محدوده براي شهرها

سناي روم 28 فوريه سال 4 پيش از ميلاد مسيح به منظور جلوگيري از مهاجرت روستانشينان به شهر رم و ساير شهرهاي بزرگ كه بر مسائل شهري و مشكلات ناشي از تفاوت فرهنگ شهرنشيني و فرهنگ روستانشيني مي افزود و سبب كاهش توليدات كشاورزي مي شد، برشهر نشيني ماليات تعيين كرد و براي حومه خارج از دروازه هاي شهر «رم» نيز محدوده معين ساخت. 1973 سال بعد شهر تهران هم داراي محدوده شد که بیش از ده سال دوام نیافت. تصمیم سنای روم که 330 سال رعایت می شد کمک بزرگی به آبادی روستاهای قلمرو این امپراتوری بود. دولت برزیل چون نتوانست مانع مهاجرت به شهر «ریو دو ژانیرو» شود در سال 1960 شهر تازه ای ساخت و پایتخت را به آنجا منتقل کرد. شهر واشنگتن پایتخت ایالات متحده 307 میلیونی کمي بيش از هفتصد هزار جمعیت دارد.

زادروز شهرِ ریو دو ژانیرو ـ مسائل شهرهای بزرگ و راه حل

یکم مارس زادروز شهر شش میلیونی «ریو دو ژانیرو» برزیل است که سومین شهر بزرگ آمریکای لاتین بشمار می آید. پرتغالی ها در جریان دریاپیمایی در آمریکای جنوبی، یکم ژانویه 1502 به محلی که شهر ریو بعدا در آنجا ساخته شد رسیدند. فرانسویانی که تجارت چوب سرخ می کردند در این محل مستقرشدند. پرتغالی ها که خودرا مالک برزیل می دانستند پس از اطلاع از استقرار فرانسویان در آن محل به آنجا رفتند و ضمن یک زد و خورد خونین آنان را بیرون راندند و در یکم مارس 1565 بنای شهر ریو را گذاردند و مرکز حکومت خود بر برزیل قرار دادند. پادشاه پرتغال که توسط ناپلئون از کشور خود رانده شده بود از سال 1808 تا 1821 در ریو اقامت کرد و به این ترتیب شهر ریو دو ژانیرو در این فاصله عملا پایتخت پرتغال و مستعمرات آن شده بود. «ریو» تا سال 1960 پایتخت برزیل بود و چون دولت برزیل نتوانست مانع مهاجرت به این شهر و بزرگ شدن آن شود شهر برزیلیا را در مرکز کشور ساخت و به آنجا نقل مکان کرد. این اقدام دولت برزیل دارد یک مدل در جهان می شود و بسیاری از دولتها درصدد برآمده اند تا پایتخت را از شهرهای رو به افزایش جمعیت به شهرهای کوچک منتقل و مانع مهاجرت شوند. تمرکز جمعیت در یک شهر مسائل اقتصادی ـ اجتماعی متعدد بوجود می آورد و فسادخیز است. بسیاری از انقلابات از چنین شهرهایی و از نارضایی های ناشی از فساد و کمبودها آغاز شده است.

سالروز تاسيس حزب جمهوري خواه آمريكا

28 فوريه سال 1854 پنجاه سياستمدار آمريكايي كه نظرات مشابهي داشتند در تالار عمومي دبيرستان «ريپان Ripon» ايالت ويسكانسين جمع شدند و حزب جمهوريخواه آمريكا را تاسيس كردند.
اين حزب از ششم جولای همين سال فعاليت خود را آغاز كرد. سران فدراسیون آمریکا از 1860 تا 1932 از اين حزب بودند كه از آن پس به مدت 20 سال زمام اين كشور به دست حزب دمكرات افتاد و از سال 1953 به بعد متناوبا يكي از دو حزب زمام امور را در دست داشته است.
دو حزب عمده آمريكا، ايدئولوژي خاص ندارند و به صورت احزاب ساير كشورها عضوگيري نمي كنند و بيشتر اعضاي دو حزب «هوادار» محسوب مي شوند كه سريعا هم تغيير موضع مي دهند. حزب جمهوري خواه به سياست خارجي توجه بيشتري دارد و حزب دمكرات به اوضاع داخلي. در آمريكا تاسيس حزب محدوديت ندارد و تشريفات دست و پاگير در كار نيست.

سالروز درگذشت موسس جمعيت عفو بين الملل - نگاهي کوتاه به اين جمعيت

Benenson

«پتر بنن سونPeter Benenson» موسس جمعيت عفو بين المللAmnesty International بيست و پنجم فوريه 2005 در 84 سالگي در آكسفورد انگلستان درگذشت. وي 31 ژوئيه 1921 در انگلستان در خانواده اي از يهوديان مهاجر روسيه كه به بانكداري اشتغال داشتند به دنيا آمده بود و در سال 1961 به منظور دفاع از دو دانشجوي پرتغالي كه بدون ارتکاب جرم و تنها به خاطر گفتن زنده باد آزادي بازداشت شده بودند جمعيت عفو بين الملل را كه در سراسر جهان نزديك به دو ميليون عضو دارد تشكيل داده بود. درآغاز قرار بود كه اين جمعيت يك سال فعاليت داشته باشد كه ماندگار شده است. نوشته اند که بنن سون تغيير دين داده و کاتوليک شده بود.
    بنن سون از نوجواني روحيه اي معترض داشت و اين روحيه را در طول تحصيل در آكسفورد در رشته تاريخ و سپس حقوق حفظ كرده بود. برضد اقدامات هيتلر نسبت به يهوديان و جنگ بي رحمانه داخلي اسپانيا بود. وي مي گفت كه در برابر ظلم دولتها، بايد يك صداي مخالف و معترض وجود داشته باشد تا كارهاي خلاف حق و قانون دولتها را به ميان مردم ببرد، افشاء و منعكس سازد تا تكرار نشوند. براي اين كار مردم معمولي بايد بسيج شوند و تشكيل جمعيت هاي دائمي بدهند. جنبش اتباع ساده (عوام الناس) بهترين راه مبارزه با ستم و حق كشي است. با تاسيس عفو بين الملل پايه اي گذارده شد كه جمعيت هاي مشابه متعدد و مدافع حقوق بشر، دفاع از حقوق اساسي، آزادي هاي مدني و حمايت از روزنامه نگار به وجود آيند كه برخي عام و بعضي تخصصي هستند.
     در دهه 1960 كه جمعيت عفو بين الملل به وجود آمد اين شايعه رواج يافت كه عوامل اينتليجنس انگلستان در آن نفوذ و رخنه كرده اند. بنن سون درخواست رسيدگي كرد ولي مدركي به دست نيامد. بعدا چنين اتهامات به جمعيت هاي مشابه وارد آمده است.
     دبير كلي عفو بين الملل را در 28 فوريه 2005 «ايرن كهانIrene Khan» برعهده داشت و نشاني وب سايت آن از اين قرار است:www.amnesty.org

نابودی یک شهر آلمان براثر بمباران غیر ضروری توسط انگلیسی ها 35 روز پیش از خودکشی هیتلر!

28 فوریه 1945 اعلام شد که 83 درصد ساختمانها و تاسیسات شهر زیبا و فاقد تاسیسات صنعتی استراتژیک و مراکز نظامی Pforzheim واقع در ایالت جنوب غربی بادن ـ وورتمبرگ Baden – Wurttemberg در بمباران بیست و سوم این ماه ویران شده و نزدیک به یک سوم جمعیت شهر ـ 17 هزار و 600 تن ـ کشته و بیش از بیست هزار آلمانی دیگر مجروح شده اند. این شهر کوچک آلمان که در تلاقی چند رودخانه قرارگرفته است 23 فوریه 1945 و 35 روز پیش از خودکشی هیتلر و 42 روز قبل از تسلیم شدن آلمان به متفقین توسط 379 بمب افکن نیروی هوایی انگلستان بمباران شده بود. براین شهر تقریبا بدون دفاع به مدت 22 دقیقه بمب فروریخته شده بود. مورّخان این بمباران را «غیر ضروری» توصیف کرده و نوشته اند که آلمان (رایش سوم) از پای درآمده بود و انهدام یک شهر به آن صورت ضرورت نداشت و بر این بمباران سنگین جز اجرای سیاست تخریب آلمان و کشتار مردم آن و تاخیر در کمر ـ راست کردن آنان عنوان دیگری نمی توان گذارد. [و اینک دولت آلمان متحد نظامی انگلستان است]. در زیر عکس هایی از شهر ... پیش از بمباران نیروی هوایی انگلستان و پس از این بمباران درج شده است:

مناظري از شهر Pforzheim پیش از بمباران 23 فوریه 1945

شهر Pforzheim پس از بمباران غیر ضروری 23 فوریه

روزی که سرلشکر «یاماشیتا» فاتح ژاپنی مالایا و سنگاپور اعدام شد ـ ياماشيتا مخالف جنگ با آمريکا بود

Tomoyuki Yamashita

23 فوریه 1946 ژنرال ژاپنی تومویوکی یاماشیتا Tomoyuki Yamashitaپس از محاکمه در یک دادگاه نظامی آمریکا، اعدام شد. اتهام او جنایت جنگی بود. او که 61 ساله بود در جنوب شهر مانیل اعدام شد.
    سرلشکر یاماشیتا هشتم دسامبر 1941 [یک روز پس از شبیخون نیروی دریایی امپراتوری ژاپن به پایگاه دریایی آمریکا در پرل هاربر] با ارتش بیست و پنجم ژاپن متصرفات انگلستان در مالایا و سنگاپور را مورد حمله قرارداد و تا 15 فوریه [ظرف دو ماه و هفت روز] تمامی این مناطق را که امروزه فدراسیون مالزیا، سنگابور و برونی نام دارند تصرف و 130 هزار نظامی انگلیسی را به اسارت گرفت که بزرگترین رقم اسیر انگلیسی در طول تاریخ این کشور است. امپراتوري ژاپن با شعار «پایان دادن به استعمار اروپاییان در آسیا» دست به جنگ زده بود و هنگامی که سرلشکر یاماشیتا در نطقی در سنگاپور خطاب به مردم گفت که از این پس از اتباع امپراتوری ژاپن هستند، برغم آن پیروزی خیره کننده از فرماندهی ارتش بیست و پنجم برکنار و به شمال چین فرستاده شد. زیراکه که اظهارات او برخلاف شعار دولت ژاپن و ناقض آن بود. مورخان این اقدام دولت ژاپن را تحسین کرده اند. ژاپن نمی خواست اشغالگر شناخته شود.
    فرماندهی ارتش ژاپن چندی بعد و هنگامی که نیروهای آمریکایی به فیلیپین بازگشتند، ژنرال یاماشیتا را به فرماندهی یکانهای ژاپنی مستقر در فیلیپین منصوب و به این سرزمین [در آن زمان] وابسته به دولت آمریکا فرستاد.
     دولت ژاپن ظهر 15 آگوست 1945 پس از دو بار بمباران اتمی شدن تسلیم شد ولی سرلشکر یاماشیتا برغم دستور ستاد ارتش ژاپن، تا 17 روز بعد به جنگ ادامه داد و تسلیم نشد و یکی از اتهامات او همین بود. یاماشیتا که پس از تصرف مالایا و سنگاپور به «ببر سنگاپور» شهرت یافته بود در دادگاه نظامی آمریکا گفته بود که از اعمال خود شرمنده نیست. وی پیش آغاز جنگ جهانی دوم در خاور دور، به آلمان و ایتالیا فرستاده شده بود و سران این دو دولت را که متحد ژاپن بودند در جریان قدرت نظامی ژاپن و برنامه آن برای حمله نظامی به متصرفات اروپاییان در آسیا قرار داده بود. یاماشیتا مخالف جنگ با آمریکا بود ولی به نظر و استدلال او توجه نشده بود.

كشف مهم دكتر حميد فرشچي: منافع خوردن ناشتايي

دكتر حميد فرشچي از پژوهشگران پزشكي و تغذيه در دانشگاه ناتينگهام انگلستان 27 فوريه 2005 اعلام داشت كه مصرف ناشتايي كامل به ويژه نان تهيه شده از آرد خالص و سيريالCereals سطح كلسترول خون را در طول روز پايين نگهميدارد و بر تاثير انسولين كه با حضور آن، سلولهاي بدن قند را از جريان خون گرفته و به صورت انرژي ذخيره مي كنند مي افزايد.
     دكتر فرشچي در مصاحبه خود همچنين گفته بود كه خوردن ناشتايي كامل در دراز مدت منافع بي شمار دارد و توصيه كرده بود كه افراد بدون خوردن ناشتايي خانه را ترك نكنند. ناشتايي بايد هر روز در ساعت معين و در بامداد مصرف شود و نان خالص قسمتي از آن باشد.
    وي و گروه همكارانش كه پس از تجربه روي شماري از افراد، اين نتايج را به دست آورده اند همچنين گفته است كه خوردن ناشتايي از پرخوري در ساير ساعات روز و در نتيجه اضافه وزن پيدا كردن جلوگيري مي كند.
     دكتر فرشچي در پايان مصاحبه طولاني خود بارديگر تاكيد كرده بود كه خوردن ناشتايي منافع متابوليك فراوان دارد و كساني كه از اين وعده غذايي گريز نكنند روان و جسمي بهتر خواهند داشت و كمتر رنجور خواهند بود و بيمار خواهند شد.
    بايد دانست افغانها و مردم نواحي شرقي ايران كه نان گندم خالص غذاي اصلي آنها را تشكيل مي دهد، كمتر از ديگران دچار بيماري هاي قلب و عروق و مشكلات متابوليك و رواني مي شوند و در طول روز بهتر كار مي كنند. در اين مناطق اهميت نان به حدي است كه غذا خوردن را هم «نان خوردن» مي گويند.

لازم الاجرا شدن ضابطه جهاني منع دودكردن سيگار

مصوبه جهاني منع تدریجی دود كردن سيگار از 27 فوریه 2005 به اجرا گذارده شده است. اين ضابطه در ماه مه 2003 كه دود سيگار قاتل شماره يك انسانها اعلام شد در نشست نمایندگان 182 ملت به صورت یک میثاق جهانی به تصویب رسيد. از این شمار، 167 نماينده به آن راي مثبت داده بودند. پارلمانهای 57 کشور تا 27 فوريه 2005 این میثاق را به تصويب رسانده بودند. در مصوبه ماه مه 2003 تصريح شده بود كه میثاق جهانی منع دودکردن سیگار 90 روز پس از تصويب پارلمانهاي دست كم 40 كشور به اجرا درآيد كه از 27 فوريه 2005 اجراي آن بايد عملي مي شد. اجراي اين میثاق (که تدریجی و مرحله به مرحله خواهد بود) تقریبا در همه کشورها از منع دودکردن سیگار در ادارات و اماکن عمومی آغاز شده، تبلیغ برای آن در رسانه ها، بیلبوردها و نصب تابلو در فروشگاهها غیرقانونی شده و در چندین کشور نصاب سنی برای خرید سیگار تعیین شده [منع فروش به زیر 21 ساله ها] و دولتها رسانه هارا تشویق به نوشتن مطالب ضد دود می کنند. چند کشور نیز به تولیدکنندگان فیلمهای سینمایی هشدار داده اند که بازیگران نباید در صحنه های فیلم سیگار دودکنند که مشوق اعتیاد به سیگاراست. همین هشدار به شبکه های تلویزیونی هم داده شده است. سيگار عامل بيشتر بيماري هاي خطرناك از جمله بيماري هاي قلب و عروق و ريه، سرطان و به ويژه سرطان لوزالمعده است.

11ميليون فاقد وطن! - بردگان عصر جديد

سازمان ملل كه در سالهاي اخير اعتبار آن به عنوان عامل حفظ صلح، ضامن حاكميت و استقلال كشورها و مدافع حقوق بشر كاهش يافته است 26 فوريه 2005 در يك گزارش 52 صفحه اي كه خلاصه آن در رسانه ها انتشار يافته بود خبر از وجود 11 ميليون انسان داده بود كه روي كره زمين فاقد وطن هستند و هويت رسمي ندارند و در نتيجه مورد سوء استفاده قرار مي گيرند و برخي از آنان به صورت برده (از نوع جديد) در آمده اند و از تبعيض و استثمار رنج مي برند.
در تفسير اين گزارش در رسانه ها آمده بود که بسياري ازاين 11 ميليون انسان فاقد وطن! در كشورهاي ثروتمند و كم جمعيت از جمله امارات عربي متحده بسر مي برند و از آنان بهره كشي مي شود. در گزارش روشن نشده بود که چرا محل تولد اين 11 ميليون که قطعا بايد معلوم باشد وطن آنان بشمار نمي آيد!. اروپاييان مهاجر به قاره آمريکا، استراليا، کانادا، نيوزيلند و ... صرفا به دليل تولد در اين سرزمين هاي در اصل متعلق به ديگران تبعه بشمار مي آيند و ....

برخي ديگر از رويدادهاي 28 فوريه

1859: مجلس (پارلمان) استیت آركانزای آمریکا در این روز قانوني تصويب كرد كه به موجب آن سياهپوستان اين استیت آمريكا ميان تبعيد به آفريقا و بردگي در آن استیت يكي را بايد انتخاب مي كردند.

1922: دولت انگلستان به مصر استقلال داد، ولي تصميم گرفت كه نظاميانش را از مصر خارج نكند.

1940: در اين روز اعلام شد که جمعيت فدراسیون آمريکا ـ USA به 131 ميليون رسيده بود. طبق يک برآورد، اين جمعيت در 28 فوريه 2010 بالغ بر 307 ميليون و 900 هزار تن شد، در دسامبر 2018 حدود 330 ميليون و در سال 2020 بیش از 333 میلیون. در ژانویه 2022 جمعیت جهان از 7 میلیارد و 800 میلیون تجاوز کرد.

1972: در این روز سفر يك هفته اي ريچارد نيكسون به چين پايان يافت. مذاكرات نيکسون در چین عمدتا با چوئن لاي نخست وزير وقت این کشور و دستيار مائو صورت گرفت و اين گفتگوها گاهي تا هشت ساعت به درازا مي کشيد. این، نخستين ديدار يك رئيس جمهوري آمريكا از چین بود. نيکسون در مصاحبه اي كه در اكتبر 1970 در مجله تايم انتشار يافت، گفته بود كه ممکن است به پکن برود.

نيكسون و چوئن لاي حتي در دقايق استراحت ميان جلسات مذاكره از بحث سياسي دست بر نمي داشتند

1974: مصر پس از هفت سال، مناسبات سياسي خود را با آمريكا تجديد كرد. اين مناسبات از زمان جنگ عرب و اسرائيل قطع شده بود.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com