Iranians History on This Day

روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد

ميلادي

خورشيدي

13 سپتامبر

جستجو:

هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.

لينک به اين صفحه

ايران

سالروز جنگ ماراتن که 490 سال پيش از ميلاد روي داد

داريوش بزرگ

13 سپتامبر سالروز نبرد يك روزه ماراتن Marathon است كه در سال 490 پيش از ميلاد روي داد و نيروي دريابرد ايران در آن موفق نبود و با تحمل تلفات عقب نشيني كرد.
    داريوش بزرگ، تنها با هدف گوشمالي آتني ها - نه تصرف آتن - كه يوناني زبانهاي آسياي صغير (شهرها و جزاير ايوني) قلمرو ايران را تحريك به شورش و نافرماني مي كردند يك سپاه پياده و سوار را با كشتي روانه سرزمين اصلي يونان كرد كه به صورت كشور - شهر يا ايالات متحده اداره مي شد.
    اين نيرو كه بزرگترين لشكركشي آمفي بياس از آغاز تاريخ تا اواخر قرن 19 ميلادي است پس از تصرف شهر ارتريا Eretria و جزيره ايوبويي Euboea (اوبوآ)، در ساحل شرقي اتيكا Attica پياده شد.
     به نوشته مورخان يوناني، آتن و متحدان آن جز اسپارت براي دفاع، موفق به گردآوري ده هزار نظامي شده بودند و در انتظار نيروي اعزامي اسپارت بسر مي بردند كه ميلتيادس Miltiades فرمانده دفاع از آتن شنيد كه فرمانده نيروهاي دريا برد ايران بيش از نيمي از سربازان خود و عمدتا سواره نظام را به كشتي ها بازگردانده و قصد حمله مستقيم به شهر آتن را دارد و واحدهايي كه در شرق اتيكا باقي مانده اند در حال برپا كردن اردوگاه هستند، ولي زميني كه در آنجا پياده شده اند گود و نيمه باتلاق و سست است.

تصوير مجسمه Miltiades

وي پس از مشورت با هشت ژنرال ديگر تصميم گرفت پيش از آن كه نيروي باقيمانده ايران در شرق اتيكا بتواند زمين بهتري بيابد و از اردو زدن فارغ شود به آن شبيخون زند. سربازان آتني كه در زمين هاي با ارتفاع بيشتر و خشك موضع گرفته بودند با سرعت به سوي نيروي ايران به حركت درآمدند. واحدهاي ايراني كه در مركز صحنه بودند حمله آتني ها را دفع كردند، ولي دو جناح راست و چپ تاب مقاومت نياوردند و كل نيرو به محاصره درآمد. همزمان، كشتي هاي آتني به كشتي هاي حامل تداركات نيروهاي ايراني كه بدون دفاع مانده بودند حمله بردند و نيز آنها را از دسترس نيروهاي در حال جنگ دور ساختند. در اين عمليات، به نوشته مورخان يوناني نيروي دريابرد ايران با تحمل شش هزار و چهارصد تن تلفات دست به عقب نشيني زد و آتني ها به پاس نجات شهرشان در دلفي Delphi خزانه اي ساختند و به آپولو Apollo خداي خود هديه كردند. سپس ميلتيادس كه پيش بيني كرده بود ايران درصدد گرفتن انتقام برخواهد آمد دستور ساختن 200 كشتي جنگي را داد كه اين بار ايران از راه خشكي به يونان حمله برد. منابع ايران تنها از پيروزمند نبودن اين لشكركشي و خشم داريوش بزرگ از اين پيش آمد و سوگند او كه از آتني ها انتقام خواهد گرفت ياد كرده اند. داريوش گفته بودكه پسر پدرش نخواهد بود اگر انتقام نگيرد و تا هفت پشت نام پدر و نياكانش را ذكر كرده بود كه اصطلاح هفت پشت از همان زمان باقي مانده است و ايرانيان مي كوشيدند كه نام پدر، پدربزرگ و ... خود را تا هفت پشت به ياد داشته باشند و تاريخ كارهاي خوب و بد آنان را به خاطر بسپارند.
     درپاره اي از تاريخها به ويژه كتابهاي مورخان امريكايي روز 12 سپتامبر سالروز جنگ ماراتن ذكر شده است كه احتمالا به دليل 6 تا 9 ساعت عقب تر بودن زمان در امريكا از آتن باشد.
    مورخان متفق القول نوشته اند كه از آغاز تاريخ بشر تا به امروز ، جهان امپراتوري با عظمتي چون امپراتوري پارسها در دوران هخامنشيان را به خود نديده است كه بر پايه نظم اداري ، قانون ، توجه خاص به ارتباطات ( راهها ، بنادر ، پستخانه و... ) و تحمل اديان و عقايد به وجود آمده بود.

امپراتوري ايران در زمان جنگ ماراتن

نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.

اعزام 3 انگليسي به ايران با نيّت ...

13 سپتامبر سال 1568 لارنس كيپمن، آرتر ادواردز و ريچارد ويلز در اجراي نيّات درازمدت دولت لندن، انگلستان را به مقصد ايران ترك كردند. ماموريت آنان راضي كردن دولت صفوي ايران به صدور مجوّز تاسیس چند مرکز انگليسي (به نام ظاهري تجارتخانه) در شيراز، كرمان، اصفهان و تبريز بود تا سرپُلهايي براي نفوذ در آسيای غربی و جنوبی باشند. سياست دولت انگلستان در آن زمان برمدار رقابت با استعمار اسپانيا و وابستگانش (پرتغال و هلند) در آسيا قرار داشت كه صرفا از طريق دريا اقدام به گسترش نفوذ و استعمار در سرزمين هاي دیگران مي كردند. اين هيات انگليسي يك سال بعد به قزوين (پايتخت وقت ايران) رسيد.

زمينه سازيِ راديويي براي کناررفتنِ رضاشاه

13سپتامبر 1941 ( 22 شهريور 1320 ) راديو هاي انگليسي ـ لندن ، دهلي و ... ـ گزارشهاي متعدد در اين باره كه راهي جز استعفا براي رضاشاه نمانده و ظرف ساعات آينده به خواست متفقين كناره گيري و نيز خودرا تسليم خواهدكرد پخش كردند، و اين اخبار ترس هواداران اورا افزايش داده بود. سه روز بعد پايان كار رضاشاه بود.
محمدعلي فروغي نخست وزير دولت تازه، قبلا (18 شهريور) پس از چند بار مذاكره با نمايندگان انگلستان و شوروي كه نيروهايشان بدون برخورد با مقاومت جدّي (به سبب مرخص شدن سربازان ايران) مجلس شوراي ملي را به تشكيل يك جلسه فوق العاده دعوت كرده و در اين جلسه، خود و وزير خارجه اش گزارشي از مذاكرات و مكاتبات و نيز آخرين تحولات و خواست دولتين انگلستان و شوروي به نمايندگان داده بودند و روشن شده بود كه دولت انگلستان خواهان بركناري رضاشاه و تبعيد او (به عنوان زنداني دولت انگلستان) از كشور است. چون فروغي كه مورد بي مهري رضاشاه بود و شهرت به دوستي با انگلستان داشت به آن دو دولت وعده هايي داده بود؛ در پايان جلسه تقاضاي راي اعتماد كرد كه مورد تاييد قرار گرفت. به اين ترتيب، همه، جز رضاشاه از توطئه و خواست نهايي انگلستان آگاه بودند. انگلستان كه در آغاز كار از رضاشاه حمايت مي كرد، از سال 1935 (1314هجري خورشيدي) كه وي متوجه آلمان به دليل روي كارآمدن هيتلر شده بود و راه ناسيوناليستي در پيش گرفته بود درصدد بركنار كردنش برآمده بود. رضا شاه با موسوليني ناسيوناليست هم روابط دوستانه برقرار كرده بود و با كمك او و بدون اطلاع انگلستان براي ايران نيروي دريايي به وجود آورده بود و با اين نيرو به اخراج انگلستان از مناطقي از خليج فارس دست زده بود.

روزی که زمانِ آغازِ کار ساختن فرودگاه بزرگ تهران در نزدیکی جاده قم اعلام شد

هفدهم شهریورماه 1353 رسانه های تهران از آغاز کار ایجاد فرودگاه بزرگ تهران در منطقه ای میان جاده تهران ـ قم و تهران ـ ساوه از شش ماه بعد خبر داده و نوشته بودند که این فرودگاهِ بزرگ و عمدتا ویژه پروازهای بین المللی در سال 1980 (1359 هجری خورشیدی) آماده بهره برداری خواهد شد و افزوده بودند که فرودگاه مهرآباد، دیگر برای همه پروازهای داخلی و بین المللی کافی نیست. به علاوه، تهران تا اطراف مهرآباد گسترش یافته و بلند شدن هواپیماهای خیلی بزرگ از باند آن، تولید صدای گوشخراش می کند و در ساعات بعد از نیمه شب ساکنان محل را از خواب بیدار. رادیو ایران در اخبار خود محل ایجاد فرودگاه بزرگ تهران را ناحیه رباط کریم واقع در جنوب شهر ری نام برده بود.
بخشی از گزارش مربوط در روزنامه اطلاعات که تیتر آن در صفحه اول و مطلب در صفحه چهارم شماره 17 شهریور 1353 این روزنامه درج شده بود:

روزنامه خراسان: حفاریِ غیرمجاز و سرقت و تخریب آثار باستانی شهرستان ایـذه

روزنامه خراسان در شماره 22 شهریورماه 2017 خود با قرار دادن تیتر «مرد پارتی، بی خانه شد!» با عکس مجسمه یک مقام ارشد دوره اشکانیان ایران در صفحه اول خود ـ تصویری که در کتاب های درسی تاریخ در سراسر جهان مشاهده می شود نوشته است:

چنـد روز است خبرهای تلخی درباره حفاریِ غیرمجاز و سرقت و تخریب آثار باستانی شهرستان ایـذه، واقع در استان خوزستان، در خبرگزاری‌ها منعکس و در کانال های تلگرامی دست به دست می‌شود. حتی اگر تندیس «مردِ پارتی ـ اشکانی» را، که نگیـن آثار باستانی کشورمان در موزه ایران‌باستان است از نزدیک ندیده باشید، حتما شکل و شمایل او را در کتاب‌های درسیِ تاریخ و تاریخ‌هنــر به یاد دارید. مسئول انجمن «دوستداران میراث فرهنگی» ایذه در یک گفت و گوی رسانه ای چنین اظهار کرده است: "معبد باستانی شمی، خاستگاه مَرد پارتی! در این شهرستان به دست شماری از قاچاقچیان میراث فرهنگی، منفجر و تخریب شده است.". [خاستگاه اشکانیان و به زبان رومیان؛ پارتیان، خراسان بزرگتر، گرگان و تبرستان ـ مازندران بود نه ایذه.]. وی ادامه داده است: "در گذشته هم این معبد مورد سرقت قرار گرفته و یک بار حین حفاری‌های باستان شناسی یک هیئت ایتالیایی، کوزه درون قبر، شبانه سرقت شده بود".
در این زمینه، رئیس اداره میراث فرهنگی ایذه با ردّ وقوع هرگونه انفجار در این محوطه تاریخی گفته است: "منکر حفاری در منطقه نیستیم؛ چراکه حفاری آثار تاریخی در همه جای کشور انجام می‌شود.".

تیتر بزرگ 23 شهریور1399 روزنامه ابرارِ اقتصادی از عبور سکه طلا از مرز 12 میلیون تومان

کُپی جدول بهای سکه و ارز از روزنامه کیهان (شماره 23 شهریور1399 ـ صفحه 4) ـ دلار آمریکا؛ بالای 25 هزار تومان

دو برابر شدن بهای لپ تاپ در ایران، تیتر 23 شهریور 1399 روزنامه فرهیختگان:

تیتر روزنامه های 23 شهریور1399 تهران از خبر محکوم شدن علی اکبر طبری از مقامات پیشین قوه قضاء جمهوری اسلامی ایران به زندان و جریمه

در قلمرو انديشه

سالروز درگذشت دانته، و نگاهي کوتاه به كارهاي او

تصوير مجسمه Dante

دانته الي جياري Dante Alighieri شاعر، نويسنده و انديشمند ايتاليايي قرون وسطي، 13 سپتامبر سال 1321 ميلادي در تبعيد درگذشت. وي كه به سال 1265 در فلورانس به دنيا آمده بود 56 سال عمر كرد. از دانته به عنوان بزرگترين شاعر قرون وسطاي اروپا نام مي برند. وي Divine Comedy را (كه در ايران «كمدي الهي» ترجمه شده است) و از شاهكارهاي ادبيات اروپا بشمار مي رود به شعر گفته است. دانته تحصيلات كلاسيك و الهيات داشت. زندگاني نو La Vita Naova اثر ديگر او مجموعه اي از 31 شعر است كه با تفسير و نثر، آنها را به هم پيونده زده است. چند تاليف غير داستاني و يك كتاب نيمه تمام در حكمت (فلسفه) هم از او باقي مانده است.
دانته در زمينه سياست در آرزوي ايجاد يك حكومت جهاني بر پايه معنويات بود كه در سايه آن، مردم هم اين دنيا را داشته باشند و هم آن دنيا را. نامه هاي دانته را هم پس از او به صورت يك كتاب درآورده اند كه خواندني است. دانته در عين حال يك ناسيوناليست ايتاليايي بود و آرزو داشت كه وطنش بار ديگر وحدت خودرا بازيابد و معتقد بود كه زبان واحد كمك بزرگي به تامين وحدت يك ملت مي كند. وي بر پايه همين باور و با هدف تحقق ايتالياي متحد كه در زمان او به صورت شهرهاي مستقل و يا مناطق تحت سلطه قدرتهاي اروپايي بود بيشتر آثار خودرا به جاي لاتين كلاسيك كه زبان طبقه خاص و تحصيلكردگان بود به ايتاليايي (ايتاليک) كه زبان مردم كوچه و بازار بود نوشت كه گام بزرگي در راه تامين وحدت ايتاليائي ها به شمار مي رود كه به ايجاد كشور واحد ايتاليا در قرن 19 انجاميد.
دانته در سال 1301 ميلادي كه گروه سياسي مخالف او در فلورانس روي كار آمده بودند به «راونا Ravenna » تبعيد شده بود كه تا پايان عمر در همانجا مانده بود.

در قلمرو دموکراسي

انتقاد اصحاب نظر از انحراف «دمكراسي»

در دو هفته نخست سپتامبر 2008 به مناسبت نزدیک بودن انتخابات آن دوره ریاست جمهوری ایالات متحده و چند انتخابات ديگر در گوشه و کنار جهان، تفسير رسانه ها و اظهار نظرها عمدتا درباره انتخابات و دمکراسی بود.
    در دهه هاي اخير انتقاد از وضعيت انتخابات بويژه روش کمپين و تبليغات در كشورهاي مختلف رو به گسترش بوده است و افشاء هرمقام انتخابي كه به رسانه ها كشانده شده، وسيله تازه اي براي انتقاد از دمكراسي را به دست داده است، و اين خود ثابت می کند که حکومت مردم از اصول خود منحرف شده است. اين انتقادها «سازنده» تلقي شده زيراکه راه حل ارائه مي دهد.
     چند نمونه از اين دست انتقادها در سپتامبر 2008 و تنها در ايالات متحده زيراکه در اين کشور، آزادي بيان تضمين شده است:

     ــ محكوميت به زندان و كناره گيري کوام کیلپاتریک Kwame Kilpatrick شهردار انتخابي شهر بزرگ ديترويت آمريكا كه متهم به داشتن روابطي با بانو کریستین بیتی Christine Beatty رئيس دفتر شهرداري شده بود و ولخرجی های مربوط از صندوق شهرداری ـ شهرداري شهري که در بحران اقتصادي بود. وضعیت اقتصاد شهر دیترویت معروف به پایتخت اتومبیلسازی از سال 2006 به علت رکود کسب و کار اتومبیلسازها و بیکار کردن برخی از کارکنان و درنتیجه کاهش درآمد شهرداری آن رضایت بخش نبود. پدر کیلپاتریک قبلا از اعضای کنگره آمریکا بود و خود او یک حقوقدان است!. ظاهرا نام اول وی (کوام) از اسم انقلابی معروف کشور آفریقایی غنا و نخستین رئیس جمهور این کشور (کوام نکرومه = قوام نکرومه) اقتباس شده است. انتخاب چنین نامی در آمریکا مرسوم نیست.

شهردار ديترويت و کريستين

     ــ كشف اين موضوع كه چارلز رانگل Richard Rangel رئيس كميسيون امور مالي (Ways and Means) مجلس نمايندگان آمريكا (كه بايد ناظر بر مالياتها باشد) قسمتي از درآمدهاي خودرا به اداره ماليات بردرآمد گزارش نكرده بود!. وي بعدا از اين عمل پوزش خواست، ولي انتقاد ازاو که چندين دوره نماينده مجلس است ادامه يافته است.

    ــ تئودور استیونس (تد استیونسTed Stevens) سناتور وقت آلاسكا (متولد 1923) كه برايش به اتهام دریافت چند مورد هدیه! از کمپانی «ویکو» ویژه لوله های نفتی و ساختمانسازی از سوی هیات منصفه بزرگ (گراند ژوری) قرار مجرميت صادرشده و پرونده او در فهرست محاكمات دادگاه قرارداشت دوباره از جانب حزب مربوط (جمهوریخواه) براي يك دوره ديگر نامزد سناتوري شده بود!. سناتور استیونس از سال 1968 (تا ژانويه سال 2009؛ چهل سال و چند ماه) عضو سنای آمریکا بود و در زمانی که حزب جمهوریخواه در سنای آمریکا اکثریت داشت داراي عنوان President Pro Tempore (رئیس سِنی سنا) بود یعنی در صورت درگذشت رئیس جمهور، معاون او و رئیس مجلس نمایندگان آمریکا برجای رئیس جمهور می نشست. راي دهندگان آلاسکايي واکنش نشان دادند و در انتخابات نوامبر 2008 به او راي ندادند و شکست خورد. وي نهم آگوست 2010 در يک سانحه هوايي کشته شد.

Ted Stevens

ــ طبق تحقیق «براین راسBrian Ross» گزارشگر اینوستیگیتیو شبکه «ای.بی.سی» و چند گزارش مطبوعاتی دیگر، در سال 2008 هم بيشتر هزينه هاي يكصد ميليون دلاري برگزاري كنوانسيونهاي دو حزب اصلي آمريكا را كورپوريشن هاي بزرگ تامين كرده اند و قطعا از رئيس جمهور آينده انتظار عنايت به خواستهايشان را دارند! و لابی ییست ها نیز به تبلیغات نامزد مورد نظر کمک بسیار می کنند و .... اين كنوانسيون ها نامزدهاي نهايي دو حزب را تعيين مي كنند. پيش از تعيين نامزدها دركنوانسيونها و اعلام قبولي آنان، در آمريكا دادن چنين كمكهايي منع قانوني ندارد.

«بريان راس» با قراردادن اين عکس و نوشته در سايت خود از مخاطبان مي خواهد که براي تحقيق به او «سر نخ»بدهند

ــ شبكه هاي تلويزيوني آمريكا كه متعلق به كمپاني هاي بزرگ فعال در اموري غير از رسانه داري هستند (مثلا جنرال الكتريك، وستينگهاوس و ...) ماهها قبل از هرانتخابات ازجمله انتخابات نوامبر 2008 بيشتر وقت اخبار خودرا به نامزدهاي دو حزب اختصاص مي دهند و هركدام با پخش اخبار بيشتر و مساعد، بگونه اي غير مستقيم از نامزد حزب مورد نظر خود جانبداري مي كند و به اين ترتيب با خط دادن به مردم (انتخاب كنندگان) و تاثيرگذاري بر ذهن آنان روند انتخابات (كار تمرين دمكراسي) را به دست مي گيرند كه اين عمل شبکه هاي تلويزيوني را «ميديا کراسي» گويند.

Sarah Palin و پسر چند ماهه اش Trig - در جريان مسابقه هاي انتخاباتي سال 2008 شبکه هاي تلويزيوني بارها اين تصوير را پخش کرده بودند، مثل اينکه مادران ديگر بچه هايشان در بغل نمي گيرند! ـ سارا نامزد معاونت رياست جمهوري آمريکا از حزب جمهوريخواه بود که در آن دوره موفق نشد

ــ در جريان مسابقه هاي انتخاباتي سال 2008 آمريکا، در حالي كه دو نامزد اصلي انتخابات رياست جمهوري دست در دست هم عکس مي گرفتند و اين عکس هاي بظاهر دوستانه در روزنامه ها (رسانه هاي چاپي) منتشر مي شد، در آگهي هاي تبليغات انتخاباتي كه از شبكه هاي تلويزيوني پخش مي شد شديدا و گاهي زننده يكديگر را نفي مي کردند و اين، نشانه آنست كه اعلان ها را ديگران تهيه مي كنند و صورتحساب براي كورپوريشن ها ارسال مي شود!.

رفتار دو نامزد باهم با اعلانهاي منفي تلويزيوني کاملا متفاوت است!

دنياي ورزش

ریشه مسابقه های ورزشی جهانی معروفِ به المپیک از ایران است نَه یونان

در شهریور 1353 و در جریان مسابقه های ورزشی ملل آسیایی در تهران، دکتر سیروس جاوید مدرّس دانشسرای عالی و قبلا استاد ورزش و تاریخ ورزش در آلمان با ارائه مدارک و اسناد متعدد اعلام کرد که ریشه بازی های جهانی از ایران و از دوران هخامنشیان بوده نه از یونان که یونانیان از ایرانیان اقتباس کرده و منطقه المپ را برای انجام آن اختصاص دادند که به بازی های المپیک معروف شده است. یونان در عهد باستان، سالها تحت اشغال نظامی ایران ـ تنها ابرقدرت وقت بر سطح کره زمین بود. ایرانیان با روشن کردن مشعل مسابقه ها را آغاز می کردند که جهانی شده است. پس از انتشار اسناد استاد سیروس جاوید، چند استاد دیگر ازجمله دکتر عیسی صدیق استاد تاریخ آموزش و پرورش (و چندبار وزیر و سناتور) اظهارات دکتر جاوید را تأیید کردند که نظرات آنان هم انتشار یافت.
عکس دکتر جاوید و مطلب کوتاهی درباره اظهارات او که درج شده بود:

در دنياي تاريخ‌نگاري

تاريخ فراموش شدگان

11 سپتامبر 2005 «جد هووارد» تاريخدان آمريكايي جايزه انساندوستي گرفت. وي كه علاوه بر 36 سال تدريس تاريخ، چند كتاب تاريخ هم تاليف كرده و به نوشتن مقاله براي رسانه ها و مصاحبه با آنها ادامه مي دهد همان تاريخداني است كه در تاليف خود تحت عنوان «فراموش شدگان» به تاريخنگاران جوانتر توصيه كرده است كه به جاي نوشتن كارهاي قدرتمداران و مقامات پیشین، انديشه ها ـ كارها و دردهاي افراد بي قدرت را كه قرن هاست از سوي بيشتر مورخان به فراموشي سپرده شده و از قلم افتاده اند بنويسند. بيوگرافي اين فراموش شدگان (فراموش شده توسط مورخان) به مراتب جالب تر و آموزنده تر است و بر دل مي نشيند، در ذهن نقش مي بندد و در نتيجه از مسائل خبر می دهد و راه حل به دست می آید. مجموعه همين شرح احوال، تاريخ اجتماعي يك كشور می شود.

در قلمرو رسانه‌ها

زادروز «اميد»، جنتلمن روزنامه نگاري وطن

«اميد پارسانژاد» از نسل تازه روزنامه نگارانِ ايراني با استعداد، 22 شهريور 1349 (13 سپتامبر 1970) به دنيا آمده است. توصيف استعداد او در روزنامه نگاري و علاقه مندي اش به اين حرفه همينقدر بس كه هفت سال پس از ورود به دنياي خبر، در روزنامه همشهري به سمت دبيريِ صفحه تعيين و اِديتورِ اطاق خبر شد. «اميد» در سمت دبيري صفحه آخر همشهري كه مهمترين صفحه پس از صفحه اول هر روزنامه است آنچنان مهارت و صداقت و بيطرفي از خود نشان داد كه روزنامه نگاران ارشد، از جمله نوشيروان كيهاني زاده با طيب خاطر مطالب خودرا به او مي دادند تا اِديت، تيترگذاري و انتخاب عكس كند و به چاپ برساند.
    «اميد» در رفتار با ديگران و رعايت نزاكت، وفاي به عهد و سرعت در انجام كارها و پاسخ دادن به افراد و انجام هركمكي كه از دستش برآيد آنچنان دقيق و متعهد است كه شهرت «جِنتِلمَن» روزنامه نگاري به دست آورده است. خشمگين نمي شود و هميشه لبخند برلب دارد. او از آغاز پيدايش «همشهري» تا سال 2007 با آن همكاري مي کرد. وي كه در عين حال به کار پژوهش علاقه مند است، در روزنامه «شرق» يك ستون تاريخ داشت كه هر روز چاپ مي شد و عمدتا درباره مسائل ايران در دو قرن گذشته (تاريخ معاصر ايران) بود. شيوه نگارش و عرضه اين ستون، مهارت «اميد» را در ناراتيو نويسي نشان مي داد. «اميد» كه بر زبان انگليسي مسلط است در تمامي اوقات فراغت به مطالعه در تاريخ و روزنامه نگاري كه قلمرو مشترك دارند مي پردازد و نخستين روزنامه نگاري است كه در طول دبيري خود، از طريق ايميل از نويسندگان صفحه اش مطلب و عكس دريافت مي کرد ـ کاري که تا آن زمان در ايران سابقه نداشت و با اين ابتکار، هزينه روزنامه نگاران را كاهش داد كه قبلا از طريق فاكس، پیک و يا مراجعه حضوري مطالب خودرا مي دادند. اينک در ايران هم نيازي به حضور و نشستن در اطاق خبر و نوشتن مطلب نيست و در هرجا و حتي در کشور ديگر و درجريان سفر مي شود نوشت و نوشته و عکس را با اي ميل فرستاد. منتها، دبير مربوط بايد کارشناس استفاده از مطلب عسکدار ارسالي و اِديت آن و ارسال الکترونيک به صفحه بندي باشد که پارسانژاد بود.
     «اميد» در روزنامه نگاري الكترونيك مهارت كامل دارد كه امروز، مورد نياز بي چون و چرا است. «اميد» معتقد به چاپ مطلب بدون عكس نبوده است زيرا تصوير و تيترِ جالب است كه مخاطب را به خواندن مطلب جلب مي كند. وي در زمان دبيري صفحه آخر همشهري كه بيش از پنج سال طول كشيد اصرار فراوان كرد تا ستون هاي «امروز در تاريخ»، « رسانه ها و رويدادها» و «پرسش پزشكي» به اين صفحه منتقل شود. راضي كردن سردبيري دقيق چون محمد عطريانفر و معاونش خسرو قديري (از روزنامه نگاران قديمي كشور) به چنين انتقالي، كاري آسان نبود.
    بسياري از روزنامه نگاران قديمي كه «اميد» با آنان همكاري داشته در اين واقعيت متفق القولند كه «اميد پارسانژاد» اميد آينده رسانه ها است. اميد اينک در لندن به کسب معلومات و تجربه در رورنامه نگاري ادامه مي دهد.
    در ميان روزنامه نگاران بنام، روش كار او به «ر. اعتمادي» و «محمد بلوري» نزديكتر است تا به غلامحسين صالحيار. وي در آموزشي كردن مطالب روزنامه همان نظري را دارد كه دكتر فريدون وردي نژاد براي نخستين بار در وطن ما مطرح ساخت و در روزنامه ايران كه خود او آن را تاسيس كرده است به اجرا گذاشت و به آموزش اين روش در دانشكده خبر پرداخت.
    محال بود اميد پارسا نژاد مطلبي را كه ارزش چاپ شدن نداشت و چيزي عايد مخاطب نمي کرد به چاپخانه بفرستد و در اين زمينه زير فشار نمي رفت. اميد پارسا نژاد داراي همسر و فرزند است.

ساير ملل

كاپيتولينوس و کاپيتول هيل

13 سپتامبر سال 509 پيش از ميلاد معبد ژوپيتر در كاپيتولينوس (كاپيتولاين هيل) در شهر «رم» گشايش يافت. «كاپيتولاين هيل» يكي از هفت تپه معروف شهر رم است. فوروم روم عهد باستان (محل اجتماعات عمومي و ايراد نطق و آويختن شعار) در نزديكي همين تپه و نه چندان دور از محل سناي روم قرارداشت.
اوايل قرن نوزدهم، آمريكاييان وقت نيز مجموعه ساختمان دو مجلس مقننه اين فدراسيون (كنگره) را كه بر زميني بلندتر از اطراف خود در شهر واشنگتن ساخته شده است «كاپيتول هيل» ناميدند كه به همين نام باقي مانده و «كاپيتولينوس» رم باستان را يادآور مي شود.

دیوار «هادریانوس» در بريتانيا

سيزدهم سپتامبر سال 122 ميلادي به تصمیم «هادريانوس» امپراتور وقت روم، كار ساختن يك ديوار سراسری عرضی سنگچين در بريتانيا آغاز شد كه طوايف ساکن شمال بریتانیا (اسکاتلند) را از تعرض به منطقه جنوبی بريتانيا (اینگلند) بازدارد و جنوبی هارا از يك ترس و بيم و کابوس دائمي ناشی از آن رهاسازد. بقایای این دیوار باقی مانده است. رومی ها کل این سرزمین را بریتانیا می خواندند و این نام را از سفرنامه «پیتیاس» سیّاح و جغرافیدان قرن چهارم پیش از میلاد یونان آموخته بودند. بریتانیا از سال 43 میلادی بمانند ساير نقاط اروپا، جزیی از قلمرو رومیان شد. تعرض رومیان به آن جزایر غرب اروپا از سال 55 پیش از میلاد آغاز شده بود ولی استقرار آنان تا سال 43 میلادی قطعی نشده بود. «اینگلند» که از نام آلمانی های مهاجر به جنوب بریتانیا گرفته شده از قرن پنجم میلادی متداول شده است که در آغاز کار «اینگا لاند» بود و از نام اِنگلِس های آلمانی گرفته شده بود. ساکسون ها نیز از آلمان به جنوب بریتانیا مهاجرت کرده اند و به همین مناسبت بریتانیایی ها را «انگلوساکسون» می نامند که آلمانی تبارند و زبان انگلیسی از خانواده زبان آلمانی است که پارسی نیز از همین خانواده است. لندن در منطقه اینگلند واقع شده است. مناطق بریتانیا در سال 927 متحد و چند قرن بعد «یونایتدکینگدوم» نامیده شدند.

نخستين تصادف اتومبيل منجر به مرگ

هنري بليس

سيزدهم سپتامبر سال1899 «هنري هيل بليس» به عنوان نخستين قرباني تصادف اتومبيل در آمريكا و دومين آن در جهان جان خود را از دست داد. وي در خيابان 74 غربي شهر نيويورك با تاكسي شماره 43 تصادف كرده بود. نخستين انساني كه قرباني تصادف اتومبيل شده بود زني به نام «بريجت دريسكول» بود. وي در 17 آگوست 1896 در لندن با اتومبيل تصادف كرده بود. بريجت از عرض خيابان مي گذشت كه اتومبيلي كه تنها هفت كيلومتر در ساعت سرعت داشت وي را به گوشه اي پرتاب كرد. اين اتومبيل به نوبت كساني را كه مشتاق تجربه سوار شدن در درشكه بدون اسب بودند در خياباني سنگفرش به طول دو كيلو متر سواري مي داد.

ترور نخست وزير روسيه در برابر چشم تزار ـ تزار دستور ترور نخست وزیر خودرا داده بود!

Pyotr A. Stolypin

13 سپتامبر سال 1911 پيوتر آركادويچ ستوليپين Pyotr Arkadyevich Stolypin نخست وزير روسيه ظاهرا به اشاره تزار نيكلاي دوم در اپراي «كي اف» در حضور پادشاه روسيه هدف دو گلوله قرار گرفت و پنج روز بعد در بيمارستان درگذشت. قبلا هم در خانه او بمب كار گذارده بودند كه ضمن اين انفجار، Stolypin پسر و دختر و 21 تن از همكاران و بستگانش را از دست داده بود. تقريبا همه برجستگان روسيه با ستوليپين كه 5 سال نخست وزير روسيه بود و انقلاب بلشويكي شش سال بعد (1917) را پيش بيني كرده بود و مي خواست با رفتن از يك راه ميانه و ناسيوناليستي از آن پيشگيري كند مخالفت مي كردند. به دليل اصلاحات ارضي و دادن آزاديهاي مطبوعاتي و موافقت با تاسيس اتحاديه و سنديكا، تزار و سرمايه داران با او مخالف بودند و سوسياليستها هم به اين سبب كه راههاي ستوليپين، انقلاب اساسي را به تعويق مي انداخت با او دشمني داشتند و تعطيل كردن مراكز فرهنگي ساير مليتهاي امپراتوري روسيه هم مزيد بر علت شده بود و غير روسها او را ناسيوناليست افراطي و دشمن خود تلقي مي كردند. پس از انقلاب اكتبر 1917 معلوم شد كه قاتل وي از عوامل پليس تزار بود. «تاريخ» اين ترور را يك اشتباه تزار مي داند كه با از دست دادن اين دريچه اطمينان باعث انهدام خود و روي كارآمدن بلشويكها شد.
قاتل ستوليپين «مردخا بوگروف Mordkha Bogrov »وكيل دعاوي و يك يهودي بود. او در عين حال براي پليس مخفي تزار خبرچيني مي كرد.
ستولي پين هنگام مرگ 49 ساله بود. دو دختر از فرزندان تزار هنگام تيراندازي در كنار پدر و شاهد ترور بودند. مردخا دو گلوله به سوي نخست وزير شليك كرد. وي بدون برخورد با مانعي وارد جايگاه ويژه تزار در تالار اپرا شده بود. در زمان نخست وزيري ستوليپين بود که قرارداد تقسيم ايران ميان روسيه و انگلستان امضاء شده بود.

انتشار عکس کارهاي هنري ماقبل تاريخ

13 سپتامبر سال 1940 عکسهاي نقاشي هايي که روز پيش از اين در غار Las Caux در فرانسه کشف شده و متعلق به دوره پيش از تاريخ (ثبت وقايع) بود كه بر ديوارهاي سنگي غار كشيده شده است انتشار يافت که مهارت نقاش براي همگان شگفت انگيز بود. اين کارهاي هنري نشان داد كه مردم آن زمان (پيش از پيدايش خط، و خواندن و نوشتن) در هنر دست كمي از مردم امروز نداشتند.

نمونه هايي از نقاشي هاي به دست آمده در غار، مربوط به پيش از تاريخ

آغاز حمله آلماني ها به استالينگراد

حمله نيروهاي نظامي آلمان به شهر استالينگراد (ولگوگراد امروز) از 13 سپتامبر سال 1942 آغاز شد كه دفاع از آن به صورت يك حماسه درآمد. استالينگراد آخرين حد پيشروي نيروهاي آلماني در خاک شوروي بود.

يک صحنه از جنک خياباني در استالينگراد

تلفات سنگین عراق در جنگ آگوست 1974 با کُردهای این کشور

هشتم سپتامبر 1974 تلفات یک ماه نخست جنگ دولت عراق با کُردهای این کشور به ریاست ژنرال مصطفی بارزانی که هشتم ماه آگوست آغاز شده بود انتشار یافت و گزارش شد که تا این تاریخ (هشتم سپتامبر)، تلفات عراق 3 هزار کشته و تلفات کُردهای این کشور 131 کشته و صدها زخمی بوده است. جنگ کُردهای عراق با دولت این کشور، هرچند وقت یکبار تکرار شده است.
روزنامه اطلاعات گزارش آژانس فرانس پرس به نقل از نشریه « عرب وُرلد» درباره این تلفات را چنین ترجمه و چاپ کرده بود:

احياء آلمان واحد و باخت بزرگ روسيه ـ نگاهي به پيامدهاي اين باخت و مصاحبه تند و بي سابقه بانو «سارا پيلن» برضد روسيه و پوتين

13 سپتامبر 1990 چهار فاتح جنگ جهاني دوم (روسيه، آمريكا، انگلستان و فرانسه) در نشستي در مسكو كه نمايندگان دو آلمان هم در آن حضور داشتند، پس از 45 سال با الحاق دو آلمان به يكديگر و ايجاد مجدد «آلمان واحد كه تا سال 1871 و پيش از سه جنگ اصطلاحا محدود بيسمارك هم وحدت به صورت تمرکز قدرت نداشت» موافقت كردند و اين كشور به مرزهاي ميان دو جنگ جهاني قرن بيستم (مرزهاي بعد از جنگ جهاني اول و پيش از جنگ جهاني دوم) بازگشت كه اينك بزرگترين كشور اتحاديه اروپا شده است. تنها بازنده در نشست 13 سپتامبر مسكو، روسيه بود كه اينك متوجه شده است كه جبران آن باخت اگر محال نباشد آسان نيست و بدون جبران آن باخت، حتي نفس كشيدن هم برايش دشوار خواهد بود. نظم جهاني تا دهه 1990 نتيجه دو ـ سه قرن جنگ و انقلاب و بحران بود.

پوتين و تبسم (سپتامبر 2008)

فاتحان جنگ جهاني دوم در سال 1945 آلمان شكست خورده را تقسيم كرده بودند كه در بخش غربي (منطقه متحدين غربي) آلمان فدرال و در قسمت شرقي آن (منطقه اشعالي شوروي) جمهوري سوسياليستي آلمان به وجود آمده بودند. در پي تامين وحدت آلمان، آمريكا به استقرار نيروهاي خود در آلمان ادامه داد ولي بوريس يلتسين (معلوم نيست با چه انگيزه و منطقي) به تخليه آلمان از نيروهاي روسيه اقدام كرد و با اين عمل، درحقيقت از خونبهاي 27 ميليون تبعه شوروي در جنگ جهاني دوم گذشت كرد! كه بزرگترين باخت روسيه در طول تاريخ به شمار آورده شده است و باخت هاي متعاقب آن از جمله ورود ناتو به قلمرو شوروي سابق، ايجاد يك سازمان ضد روس به نام اختصاري «گوام» مركب از گرجستان، اوكراين، آذربايجان و مولدوا، بحران آگوست 2008 گرجستان و ....
     به اظهار برخي از اصحاب نظر، مسئله گرجستان و بحران و درگيري در اوستياي جنوبي به روس ها فهماند كه سوء ظن و بي اعتمادي بلوك غرب نسبت به آنان همچنان و با همان شدت باقي است و از آن ذره اي هم كم نشده است.
    اين صاحب نظران در اثبات نظر خود (که در بالا آمد) به رسانه ها گفته بودند: در جريان بحران قفقاز (بر سر زد و خورد در اوستياي جنوبي) ديدار عجولانه «ديك چني» معاون رئيس جمهوری وقت آمريكا از گرجستان، آذربايجان و اوكراين و اظهارات تهديدآميز تند ضد روسي او در اين منطقه، ورود ناوگاني از ناتو به درياي سياه و ارسال كمك آمريكا براي گرجي ها با ناو فرماندهي ناوگان ششم!، تهديدهاي اتحاديه اروپا و بالاخره اظهارات بانو «سارا پيلن» فرماندار وقت آلاسكا و نامزد معاونت رياست جمهوري آمريكا در انتخابات نوامبر 2008 چيزي جز ادامه سوء ظن نسبت به روس ها نمي تواند تعبيري ديگر داشته باشد ـ روس هايي كه 17 سال نرمش نشان داده و كوتاه آمده بودند.
    يکي از مفسران نوشته بود: نگاهي به اظهارات بانو پيلن عمق تفكّر غرب را نسبت به دولت مسكو بازتاب مي دهد كه نظرات خودرا در مصاحبه 11 سپتامبر2008 با چارلز گيبسون بيان کرد که از شبكه «اي. بي. سي» پخش شد.
    بانو «پيلن» در اين مصاحبه اختصاصي گفته بود: اگر روسيه متعرض همسايگانش بشود مخصوصا آنهايي كه وارد «ناتو» شده اند ما گزينه جنگ را نفي نمي كنيم. من علاقه مند به عضويت گرجستان و اوكراين در «ناتو» هستم.
    گيبسون پرسيده بود: اگر گرجستان و اوكراين وارد ناتو شوند و روسيه به نوعي به آنها تعرّض كند (زيرا نزديك به نيمي از جمعيت اوكراين روس هستند و بقيه هم سه قرن با روسيه يك امپراتوري را تشكيل داده بودند)، آيا آمريكا با روسيه وارد جنگ خواهد شد؟. پيلن كه 55 روز پيش از انتخابات نوامير 2008 در مصاحبه شركت كرده بود پاسخ داده بود: شايد چنين كند (Perhaps So). حمله نظامي به يک کشور عضو ناتو منطقا موضوع دفاع جمعي را بميان مي آورد. ما حمله به يك كشور كوچك دمكراتيك (غير عضو ناتو) را هم تحمل نخواهيم كرد چه رسد به يک کشور عضو ناتو. ما از چنين كشوري بايد حمايت كنيم، مثلا «مورد گرجستان». در اين موارد ما و متحدين مان بايد دست به فشار ديپلماتيك و مجازات اقتصادي متجاوز بزنيم. به هرحال، وظيفه و تكليف ما پاييدن روسيه و شخص «ولاديمير پوتين» است. ما دقيقا بايد بدانيم كه خواستها و آرزوهاي پوتين و برنامه هاي او براي رسيدن به خواست هایش چيست و چگونه مي خواهد به آنها دست يابد.

"مارگارت تاچر" دچار ضعف حافظه

يک تفسيرنگار نوشته بود که اين طرز بيان نشان مي دهد كه بانو پيلن تاريخ امپراتوري روسيه و اتحاد جماهير شوروي را نخوانده و از قول و قرارهاي گورباچف و يلتسين با ريگن رئيس جمهور وقت آمريكا و مارگارت تاچر نخست وزير پيشين انگلستان آگاه نيست. ريگن درگذشته است، تاچر به بيماري كاهش حافظه (احتمالا آلزايمر) دچار شده است ولي گورباچف، ادوارد شواردنادزه وزير امور خارجه او (و بعدا رئيس جمهور گرجستان) و بسياري از همکاران آخرين رهبر شوروي زنده و سالمند و اگر دادگاهي براي محاكمه آنان به اتهام خيانت و دست كم غفلت تشكيل شود همه چيز را خواهند گفت و «تاريخ» از ابهام کنوني خارج خواهد شد. گرجي ها با اعمال نفوذ در دولت، در طول تاريخ دو امپراتوري را فروپاشاندند؛ امپراتوري صفويه ايران در اوايل قرن هجدهم در عهد شاه سلطان حسين و امپراتوري شوروي در اواخر قرن 20 (با نفوذ ادوارد شواردنادزه در گورباچف ـ شواردنادزه چندی پس از انتشار این اظهارنظرها درگذشت).

ديدارهاي عجولانه "چني" با سران گرجستان و اوکراين در نخستين هفته سپتامبر 2008

مصاحبه چارلزگيبسون با سارا پيلن که 11 سپتامبر 2008 از شبکه "اي.بي.سي" پخش شد

560 شکايت از سو ء استفاده جنسي کشيش هاي کاتوليک تنها يک استیت آمريکا

13 سپتامبر 2003 رسانه هاي آمريكا گزارش داده بودند كه بالاخره رئيس كليساهاي كاتوليك استیت مشترک المنافع ماساچوست براي پايان دادن به جنجال جنسي كشيش های کاتولیک، پذيرفت كه به 560 شاكي جمعا 85 ميليون دلار بپردازد و آنان را پيش از آن كه قضيه در دادگاهها مطرح شود و دلسردي مراجعان به كليساها را باعث گردد خاموش سازد.
همه شاكيان مدعي شده بودند كه مورد سوء استفاده جنسي كشيش ها قرار گرفته بودند.
كشيش هاي كاتوليك پيش از ورود به اين كسوت بايد حق ازدواج را از خود سلب كنند!.

شورش پروتستان هاي ايرلند شمالي

11 سپتامبر 2005 پروتستان ها (اكثريت جمعيت ايرلند شمالي) هم در بلفاست و چند منطقه ديگر شورش کرده بودند. اين شورش که چند روز ادامه يافت در ساعات شب شدت مي يافت بگونه اي که در دومين شب 40 مامور پليس مجروح شده بودند. پروتستان هاي افراطي در جريان شورش خود، در خيابانها اتومبيل ها را آتش مي زدند. آنها به جاي تفنگ، از نارنجك دست ساز (اصطلاحا خانگي) هم استفاده مي کردند.
در طول دهها سال، اين اقليت كاتوليك ايرلند شمالي بود كه شورش مي كرد تا اين سرزمين به جاي انگلستان به جمهوري ايرلند وابسته شود كه اين بار، اكثريت پروتستان هاي ايرلند شمالي شورش كرده بودند!. آنان مخالف امتيازهايي بودند كه همان زمان به كاتوليك ها داده شده بود.

دود سيگار، طاعون قهوه اي!

13 سپتامبر 2003 سازمان جهاني بررسي مرگ و مير ناشي از بيماري ها اعلام كرد كه در سال 2000 در سراسر جهان، دود سيگار باعث مرگ 4 ميليون و 840 هزار تن شده بود و تعجب در اين بود كه شمار قربانيان سيگار در كشورهاي صنعتي (غني تر) كه افراد دسترسي به اطلاعات (اخبار پزشكي) دارند بيشتر، و از رقم ذكر شده، دو ميليون و 430 هزارنفرشان از اين كشورها بودند كه حاكي از ضعف اراده است.
     در اين اعلاميه آمده بود که در بسياري از بيماري ها، جاي پاي دود سيگار را مي توان يافت. در اين گزارش از دود سيگار به عنوان «طاعون قهوه اي» نام برده شده بود.
     سازمان جهاني بهداشت بعدا سيگار را قاتل شماره يك بشر اعلام كرد.
    مشروح گزارش«طاعون قهوه اي» در مجله علمي lancet، چاپ لندن، آمده بود.

تاريخ از نگاهي به تصوير

«تاریخ» با نگاهی بر صفحه اول شماره 22 شهریور 1359 روزنامه اطلاعات ـ 9 روز پیش از آغاز جنگ 8 ساله

برخي ديگر از رويدادهاي 13 سپتامبر

1506: «ميشل دو مونتاين» نويسنده و فيلسوف فرانسوي در 59 سالگي درگذشت. اين انديشمند كه عقيده داشت براي مطالعه بشر، پژوهشگر بايد نخست خود را تحت مطالعه قراردهد يك اثر چندين جلدي تحت عنوان «رسائل» دارد. وي احتمالا نخستين متفكري است كه روش جامعي براي بررسي و مطالعه انسان به دست داده است، از اين قرار: شناخت طبيعت بشر، شناخت عادات بشر، شناخت عقايد بشر، و شناخت استعدادهاي بشر.

1759: در جريان جنگ هفت ساله فرانسويان و انگليسي ها در آمريكاي شمالي كه در اين جنگها بوميان (اصطلاحا؛ سرخپوستان) متحد فرانسه بودند، نيروهاي مشترك فرانسه و سرخپوستان در منطقه كوبِك (كانادا) از انگليسي ها شكست خوردند. هدف هر دو دولت خوردن آمريكاي شمالي بود و لذا با هم در جنگ و ستيز بودند.

1788: شهر نيويورك موقتا به عنوان پايتخت آمریکای مستقل (13 مهاجر نشين انگليسي) اعلام شد. در آن زمان هنوز شهر واشنگتن به وجود نيامده بود.

1789: به علت گراني نان در پاريس، مردم دست به غارت نانوائي ها زدند كه بر اثر تيراندازي ماموران دولت، 90 تن كشته شدند. اين رويداد را پيش آغازي براي انقلاب فرانسه نوشته اند.

1791: انقلابيون لوئي شانزدهم پادشاه وقت فرانسه را مجبور به امضاي قانون اساسي اين كشور کردند که تا آن زمان چنین قانونی که تکالیف دولت و حقوق ملت را مشخص کند نداشت. حقوق غيرقابل نقض مردم در قانون اساسی هر کشور تعيين و تضمين می شود.

1900: استقلال طلبان فيليپيني كه دست به اسلحه برده بودند يك واحد نظامي آمريكا مستقر در آن کشوررا وادار به ترک مواضع خود کردند. آمريكا پس از پيروزي در جنگ با اسپانيا، چند مستعمره قديمي اين کشور از جمله فيليپين و گوام (در آسياي جنوب شرقي) را تصرف کرده بود. فيليپين كه نام فيليپ پادشاه اسپانيا بر آن گذارده شده است قرن ها و از زمان ماژلان مستعمره اسپانيا بود.

1940: لوفت وافه (نيروي هوايي آلمان) كاخ سلطنتي باكينگهام را درلندن بمباران كرد. در همين روز از همين سال نيروهاي موسوليني كه درصدد احياء امپراتوري روم باستان بود خاك مصر را كه در كنترل انگلستان بود مورد حمله قرار دادند.

1971: شورش زندان «اتيكا Attica» در نيويورك به دست گارد ملي اين استیت سركوب شد. در جريان زد و خورد دو طرف، 43 زنداني جان خودرا از دست دادند.

1999: در انفجار بمب در مسكو 119 تن جان باختند.

2013: در حمله به کنسولگری آمریکا در شهر هرات (افغانستان) دو تن کشته و 20 نفر دیگر مجروح شدند.

مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.

تماس با مولف:

editor (a) iranianshistoryonthisday.com
n.keihanizadeh (a) gmail.com