Iranians History on This Day
روز و ماه خورشيدي و يا ميلادي مورد نظر را انتخاب و كليد مشاهده را فشار دهيد
ميلادي
   خورشيدي

 
8 اوت
 
جستجو:

 
 


 هديه مولف

اين سايت مستقل و بدون كوچكترين وابستگي؛ هديه ناچيز مولف كوچك آن به همه ايرانيان، ايراني تبارها و پارسي زبانان است كه ايشان را از جان عزيزتر دارد ؛ و خدمتي است ميهني و آموزشي كه خدمت به ميهن و هموطنان تكليف و فريضه است كه بايد شريف و خلل ناپذير باشد و در راه انجام تكاليف ميهني نياز به حمايت مادي احدي نبايد باشد، و نخواهد بود. انتخاب موارد براي نگارش و عرضه در سايت نظرشخص مولف است.
 

 











Select your preferred language to translate this page into.

   لينک به اين صفحه  

مهمترين رويدادهاي ايران و جهان در طول تاريخ در اين روز 8 اوت
ايران
شكست بزرگِ دیگرِ روم از ارتش ايران
مارکوس آنتونيوس
هشتم آگوست سال 40 پيش از ميلاد ارتش ايران با در هم شكستن ارتش روم، سوريه را پس گرفت. واحدهاي نظامي ايران سپس به پيشروي خود ادامه داده و فلسطين را هم تماما تصرف کردند.
     سناي روم كه چنين ديد، به ايران اعلان جنگ داد و سه سال طول كشيد تا تدارك اين جنگ كه براي آن، لژيونرهاي رومي از سراسر متصرفات اين امپراتوري ـ از انگلستان و فرانسه و اسپانيا و آلمان گرفته تا شمال آفريقا، ايلريا (يوگسلاوي) و يونان احضار شده بودند فراهم شود.
    حمله نظامی به ايران در سال 36 پيش از ميلاد با 113 هزار نظامی زبده به فرماندهي ماركوس آنتونيوس (شوهر كلئوپاترا ملكه يوناني تبار مصر) آغاز شد. اين بزرگترين لشكركشي غرب به شرق در طول تاريخ تا دهه دوم قرن ببیستم بشمار آمده است. پيش از آغاز جنگ، آخرين درخواست اكتاويوس امپراتور وقت روم كه خواستار پس دادن پرچم هاي نظامیان شكست خورده رومي در جنگ حَرّان (كارهه) در سال 53 پيش از ميلاد شده بود از سوي مجلس عالي ايران (مِهستان) رد شده بود. در جنگ حرّان هفت لژيون (لشكر) رومي و فرمانده آنان «كراسوس» نابود شده بودند. فرمانده نيروهاي ايران در آن جنگ اسپهبد «سورِنا» بود كه جنگ افزارهاي تازه به ميدان آورده بود و تاكتيك (تا آن زمان) بي سابقه اي را به كار بسته بود.
تصوير كلئوپاترا كه در زمان حيات او بر ديوار سنگي حك شده است


    ماركوس نيز بمانند كراسوس يكي از سه عضو شوراي عالي امپراتوري روم بود. در جنگ تازه، نيروهاي ايراني به فرماندهي فرهادچهارم ـ شاه انتخابي وقت، از تاكتيك حملات سريع و مكرّر سواره نظامِ سبك اسلحه و كشاندن دشمن به ميداني كه از پيش در نظر گرفته شده بود و رها كردن آن در چنگ واحدهاي اصلي استفاده كردند و آن ارتش عظيم رومیان را متلاشي ساختند؛ به گونه كه واحدهای آن با دادن 24 هزار كشته و هزاران اسير فرار كردند و اسيران رومي به منطقه اي كه امروز شهر اروميه است جهت پرداختن به كار كشاورزي فرستاده شدند. در آن زمان حاکم نشین آذربايجان شهري بود كه بقاياي آن به تخت سليمان معروف است.
    
مجسمه يک سوار نظام سبک اشکاني

خاطره نگارانی كه خود در لباس نظامی شاهد صحنه هاي جنگ ماركوس و فرهاد چهارم بودند نوشته اند: ماركوس كه زير ضربات سواره نظام ايران قرار داشت پس از آخرين عقب نشيني كه به او اجازه داده شد از راه درياي سياه به قلمرو روم بازگردد از فرط ناراحتي و با مشاهده وضع آشفته نظامیان خسته و گرسنه رومي به گريه كردن و اشك ريختن افتاده بود.
    اكتاويوس درصدد جمع آوري قوا براي جبران اين شكست برآمد، ولي موفق نشد و پس از آن، روم دچار اختلافات داخلي شد و اكتاويوس كه بعدا سناي روم به او لقب «اوگوستوس» داد مجبور شد كه با ماركوس (شكست خورده از ايران) كه دلبندي به كلئوپاترا، وي را مقيم مصر كرده و به مصوبات سنای روم توجه نمي كرد بجنگد و از فكر جنگ با ايران خارج شود.
    
فرهاد چهارم

در جنگ این دو رقيب (مارکوس و اوکتاویوس) كه در منطقه آكتيوم صورت گرفت و نبردي دريايي بود، ناوگان مشترك ماركوس و كلئوپاترا شكست خورد و طبق نوشته «پلوتارك»، پس از عقب نشيني آن زن و شوهر به مصر، نخست ماركوس و سپس كلئوپاترا خودكشي كردند.
     دو ابر قدرت زمان، ايران و روم، بعدا اختلافات خود را بر سر ارمنستان كه پادشاه آن بايد يك شاهزاده ايراني مي بود حل كردند و تا 71 سال ميان دو امپراتوري برخورد نظامي چشمگيري روي نداد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ایرانیان، و مهاجرت به کشورهاي ديگر ـ طبق دو بررسی جهانی؛ مهاجرت ایرانیان به کشورهای دیگر تا سال 1978 بسیار کم و نزدیک به صفر بود
یکم آگوست 1965 (دهم اَمُرداد 1344) نتایج بررسی جهانی جا به جایی ها (مهاجرت) از دیدگاه تغییرات اقتصادی که منظما به هزینه سازمان ملل انجام می شود ایران را از لحاظ مهاجرت اتباع به کشورهای دیگر در ردیف پنج کشور آخر جدول نشان می داد (نزدیک به صفر).
    نتایج بررسی های پس از آن، که ده سال بعد (هشتم آگوست 1975 میلادی) انتشاریافت تغییری در مرتبه ایران نشان نمی داد. از این آمارها چنین برمی آمد که ایرانیان تمایلی به مهاجرت به کشورهای دیگر نداشتند. مهاجرت ایرانیان عمدتا از سال انقلاب (1978 میلادی) آغاز و هر سال شتاب بیشتری به خود گرفته است. برخی از گزارشها حکایت از مهاجرت پنج تا هفت میلیون ایرانی از کشور خود در طول دهه هاي پس از انقلاب دارد که یک مقام اداره آمار و ثبت احوال جمهوری اسلامی در بهار 2010 شمار مهاجران را حدود پنج میلیون بیان داشت. در هفته آخر جولای 2010 یک تفسیرنگار اروپایی ضمن ابراز نظر درباره تصمیم احمدی نژاد رئیس جمهور وقت به دادن جایزه به فرزندآوران، با بکاربردن علامت تعجب نوشته بود: "آوردن فرزند بیشتر برای مهاجرت؟! (زندگی در کشورهای دیگر)".
    ایرانیان در طول تاریخ دو بار قصد مهاجرت از وطن خود کردند یک بار در قرن هفتم میلادی (و عمدتا به هندوستان) به دلیل افتادن کشورشان به دست عرب و بار دوم در دهه هاي اخير. ایرانیانی که در قرن هفتم و پس از آن به هند وستان مهاجرت کردند همچنان «پارسی» خوانده می شوند و میهن تازه را صنعتی و اتمی کرده اند.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
تیترهای صفحات اول شماره های 17 اَمُرداد 1397 چند روزنامه های تهران در پی اجرای تصمیمات ارزی وقت، تجدید فعالیت صرّاف ها و ...


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو دموکراسي
مجلس نمایندگان 435 نفری آمریکا ـ محدود نبودن دوره هاي نمايندگي
قانون مصوّب هشتم آگوست 1911، شمار اعضای مجلس نمایندگان آمريكا (يكي از دو مجلس كنگره) را 435 نفر تعيين كرد كه دوره نمايندگي هركدام دو سال است. نتايج انتخابات هر دوره مجلس نمايندگان آمريکا (اصطلاحا House) نظر مردم نسبت به وضعيت روز و خواست آنان را منعکس مي کند. براي مثال: رای دهندگان آمریکایی که از کار دولت زياد راضی نبودند در انتخابات سال 2004 اکثریت مجلس را که اختیارات مالی بیشتری دارد به دمکرات ها سپردند که چون تغییری را که وعده داده شده بود عملی نکردند نظر خودرا تغییر دادند و در انتخابات نوامبر سال 2008 جمهوریخواهان (محافظه کاران) را به اکثريت رسانيدند. سالهاست که در آمريکا سخن از محدود کردن دوره هاي نماينده شدن يک فرد به ميان مي آيد ولي اقدامي صورت نگرفته است.
    برخي از اصحاب نظر تجديد انتخاب يک فرد براي چندين دوره را آلوده شدن به سياسي بازي، قدرت طلبي و زياده خواهي مي بينند.
    
Charles Rangel

اين صاحبنظران ـ برای مثال، اتهامات وارده به دو نماینده مجلس نمایندگان؛ چارلز رانگل Charles Rangel (متولد ژوئن 1930) و از سال 1971 عضو مجلس از یک حوزه انتخابیه نیویورک (منطقه عمدتا سیاهپوست نشین) و رئیس قبلی کمیسیون دارایی و بانو «ماکسین واترزMaxine Waters» (متولد آگوست 1938) و از سال 1991 نماینده (حوزه انتخابیه کالیفرنیا) در مجلس نمایندگان بودن را نتيجه نامحدود بودن و تقريبا دائمي شدن نمايندگي دانسته اند. رانگل [که تا ژانویه 2017 نماینده مجلس بود و خودرا از سیاست بازنشسته کرد] با اینکه متهم به تقلّب در پرداخت مالیات بردرآمدهای خود شده و مجلس اورا توبيخ کرده بود و اتهام و توبیخ او وسیعا انعکاس رسانه ای یافته بود باردیگر از همان حوزه پیشین انتخاب می شد! که ضعف تمرین دمکراسی خوانده شده است و نیز انتخاب مجدد (17 دوره) بانو واترز که به سوء استفاده از مقام متهم شده بود. وی هنوز (سال 2023) نماینده مجلس نمایندگان است.
    در آمریکا، کارکردن عادی رئیس جمهوری اگر حزب او در کنگره بویژه مجلس نمایندگان، اکثریت را در دست نداشته باشد بسیار دشوار است.
Maxine Waters

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
دنياي ورزش
بانوي آمريکايي که 37 کیلومتر فاصله انگلستان از فرانسه را در 13 ساعت شنا کرد ـ او در خلیج فارس تمرین شنا کرده بود
Florence Chadwick در لباس شنا

هشتم آگوست سال 1950 بانوي آمريكايي «فلورنس چدويك Florence Chadwick» عرض درياي مانش (كانال ميان انگلستان و فرانسه ــ اروپاي قاره اي، کانال انگلستانEnglish Channel) را در 13 ساعت و 23 دقيقه [طبق برخی نوشته ها؛ 13 ساعت و 20 دقیقه] شنا كرد و خود را از فرانسه به انگلستان رسانید و ركورد ساز شد و در تاریخ قرارگرفت. وي سال بعد (11 سپتامبر 1951) اين مسافت را از انگلستان به فرانسه شنا كرد و این بار در 16 ساعت و 22 دقیقه ـ تفاوت فاصله زمانی به علت وضعیت آب و هوا بود. در آگوست 1950، وی از Grisnez در شمال فرانسه به Dover در جنوب انگلستان شنا کرده بود. مسافت طی شده 23 مایل (37 کیلومتر) بود. عرض کانال انگلستان که باریکه ای میان دریای شمال و اقیانوس اطلس است و انگلستان را از اروپای قاره ای جدا کرده است در نقاط مختلف، متفاوت است ـ از 34 کیلومتر تا 240 کیلومتر و طول آن 560 کیلومتر. فرانسویان این کانال را دریای مانش La Manche می گویند.
    سابقه عبور از درياي مانش با شنا به قرن 19 باز مي گردد. «ماتيو وب» 22 آگوست 1875 اين فاصله را در 21 ساعت و 45 دقيقه با شنا طي كرده بود، و در سال 1923 هنري ساليوان در 26 ساعت و 50 دقيقه. Gertrude Ederle نخستین زنی بود که در 1926 (24 سال پیش از فلورنس) عرض کانال انگلستان را در 16 ساعت و 22 دقیقه (سه ساعت کُند تر از فلورنس) شنا کرده بود. گرترود که 23 اکتبر 1906 به دنیا آمده بود 97 سال عمر کرد و 30 نوامبر 2003 درگذشت. این زن نیز آمریکایی بود.
    
Florence Chadwick

«فلورنس چدويكFlorence Chadwick» که در سن دیاگو (کالیفرنیا) به دنیا آمده بود از شش سالگی تمرین شنا کرده بود و بااینکه در این کار پیشرفت چشمگیر داشت موفق به شرکت در مسابقه های المپیک نشده بود!. وی پس از اتمام تحصیلات، در کمپانی نفتی عرب ـ آمریکا (آرامکو) که اکتشاف، استخراج و صدور نفت کشور سعودی را به دست داشت استخدام شده بود و سالها در این کشور کار می کرد و هر روز در ساعات فراغت در خلیج فارس به تمرین شنا ادامه می داد و برخی روزها تا 11 ساعت. وی پس از اینکه شنید روزنامه انگلیسی «دیلی میل» برای مسابقه شنا از کانال داوطلب می پذیرد به اروپا رفت، داوطلب شد و موفق گردید. فلورنس در خاطراتش نوشته است که دیلی میل در آغاز کار حاضر نبود که اورا در مسابقه شرکت دهد زیرا که شهرت شنا کردن نداشت و در هیچ مسابقه پُر سر و صدا شرکت نکرده بود و کسی نامش را نشنیده بود.
    فلورنس در سال 1952 در سعی دیگر خود برای شنای طولانی، از جزیره کاتالینا به ساحل کالیفرنیا، موفق شد. مسافت این شنا، 26 مایل (42 کیلومتر) بود. فلورنس که با این سه شنای طولانی نام خودرا در ردیف مشاهیر قرارداد 15 مارس 1995 در 81 سالگی درگذشت.
Florence Chadwick زمانی که در کشور سعودی کار و در خلیج فارس شنا می کرد

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در دنياي تاريخ‌نگاري
نوشتهِ 54 سال پیش مؤلف این تاریخ آنلاین در بیست و چهارمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و پیش بینی های او
16 اَمُرداد 1348 (1969 میلادی)، مؤلف این «تاریخ آنلاین برای ایرانیان» و ناشر مجله روزنامک که در آن زمان از دبیران اطاق خبر روزنامه اطلاعات و سردبیر اخبار بین الملل خبرگزاری پارس و رادیو سراسری ایران بود به مناسبت بیست و چهارمین سالگرد بمباران اتمی هیروشیما و ورود سلاح اتمی به زرّادخانه آمریکا، یک مطلب یک صفحه ای در صفحه 5 روزنامه اطلاعات با ذکر نام خود نوشت که به نظر می رسد پیش بینی های او ـ اینک پس از نیم قرن تحقق یافته باشند. قسمت بالای آن صفحه در زیر کُپی شده است:
    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
در قلمرو رسانه‌ها
شماره 16 مجله روزنامک
می توانید مطالب شماره 16 مجله روزنامک (شماره چاپ شده آن در اَمُرداد 1394) را در آرشیوِ آنلاینِ این ماهنامه به آدرس زیر بخوانید:
     www.rooznamak-magazine.com
     روی جلد این شماره:
    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ساير ملل
جنگ افغان ها با انگلستان پایان یافت، ولی مسئله تقسیم پشتون ها باقی مانده است که آتشی است در زیر خاکستر
هشتم آگوست 1919 پيمان راولپندي به جنگ سوم افغانها با انگلستان Third Anglo-Afghan War پايان داد و دولت انگلستان 19 آگوست استقلال افغانستان را به رسميت شناخت و در پي آن عنوان حکمران افغانستان از «امير» به «پادشاه» تبديل شد. طبق پیمان راولپندی (شهری در پاکستان امروز) دولت انگلستان متعهد شد که به آن سوی معبرِ خیبَر دست اندازی نکند و این دولت، خطِ دوراند Durand line که طوایف پشتون و بلوچ را تجزیه کرده است، مرز شرقی ـ جنوبی افغانستان تعیین کرد، ولی افغانها (به رغم رسمیت یافتن جهانی آن) هنوز این مرز را رسما قبول نکرده اند. سردار محمد داودخان از رهبران پیشین درصدد نقض آن و تأمین وحدت پشتون ها برآمده بود و حمید کرزای رئیس جمهوری اسبق در 2017 غیرقانونی بودن آن را باردیگر تأکید کرد.
    بنا بر این، پیمان راولپندی جنگ را پایان داد ولی کمکی به تامین وحدت دوباره طوایف قبیله بزرگ پشتون ها نکرد و مسئله اصلی افغانان را باقی گذارد. [افغانستان نامی است که دولت لندن بر ایران خاوری گذارده است]. خط مرزی انگلیسی «دوراند = دورَند» پشتون هارا پس از هزاران سال وحدت از هم جداساخته است ـ بیش از 29 میلیون نفرشان در پاکستان (هندوستان سابق) و حدود نیمی از این رقم در افغانستان زندگی می کنند و حکمرانان افغانستان از زمان احمدخان درّانی جز در یک دوره بسیار کوتاه از پشتون ها (اکثریت نفوس) بوده اند. پشتون های پاکستان (پختون ـ پاتان) تاکنون چند بار درصدد ایجاد پختونستان مستقل برآمده اند و در این تلاش حمایت کابل را با خود داشته اند. طالبان از همین منطقه فعالیت خودرا آغاز کردند. به باور برخی از مورخان، ریشه مسائل جاری؛ القاعده و ... نیست، ادامه تقسیم طوایف قبیله پشتون است و این رشته سر دراز خواهد داشت. به علاوه، طبق برخی نظریه های علم حکومت، سرزمین های سابقا ملوک الطوایفی بهتر است که به صورت فدراسیون اداره شوند.
    
خط دوراند (خط قرمز)

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
شوروی وقت و چین مائو در آستانه درگیری نظامی در جولای 1969
جولای 1969 ـ در تمامی این ماه ـ احتمال درگیری نظامی شوروی وقت و چینِ مائو در مرزهای منچوری و سینکیانگ Xinjiang (شنجیانگ) از اخبار اول رسانه های جهان بود. روسیه فدراتیو و چین، پس از فروپاشی شوروی ـ در منطقه سینکیانگ ـ دیگر مرز مشترک طولانی ندارند (فقط یک گوشه 40 کیلومتری).
     اختلاف وقت دو دولت، از زمانی علنی شد که سران حزب کمونیست شوروی کار تجدید نظر در نظام سوسیالیستی جماهیریه شوروی را آغاز کرده بودند. مائو و مقامات وقت چین که سوسیالیست افراطی بودند ضمن خواندن روس ها به تجدید نظر طلب در سوسیالیسم مارکسیستی، نسبت به آنها راه انتقاد و نوعی خصومت در پیش گرفته بودند.
    دو دولت پس از درگذشت مائو و در چهار دهه اخیر باردیگر به یکدیگر نزدیک شده اند و اتحادیه بریکس و سازمان تعاون شانگهای تشکیل داده اند. دوستی دو کشور همسایه که یکی از آنها کشور اول جهان به لحاظ جمعیت و دیگری کشور اول جهان به جهت وسعت است و هر دو، قدرت نظامی و چین قدرت اقتصادی، از آغاز قرن 21 رو به گسترش و اتحاد است. سران شوروی در به قدرت رسیدن سوسیالیست های چینی در نیمه قرن 20 کمک کردند.
    در جولای 1969 آمادگی نظامی دو کشور سوسیالیستی چند روز متوالی خبر اول روزنامه های تهران نیز بود که اخبار بین الملل خود را از 4 خبرگزاری غرب می گرفتند. کُپی تیترهای یک روز یکی از روزنامه های تهران در زیر آمده است:
    


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
روزی که ترومن منشورِ «دولت های فاتح جنگ جهانی دوم!» را امضاء کرد
هري ترومن رئيس جمهوري وقت آمريکا هشتم ماه آگوست 1945 منشور ملل the United Nations Charter را امضاء کرد. وي سومين رئيس دولتي بود كه امضاي خودرا پاي اين منشور گذارد.
     اين منشور و سازمان ملل، ساختِ دولت هاي بزرگ فاتح جنگ جهاني دوم است و به همين سبب عنوان «ملل متحد» روي آن گذارده شده است و بنابراين؛ نبايد از اين سازمان که توان اجرايي اش در دست شوراي امنيت و در اين شورا حق «وتو» با 5 دولت فاتح جنگ جهانی دوم است انتظاري جز خدمت به همين دولت ها را داشت.


 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
حادثه اي در کامچاتکا كه ضعف هاي روسيه را برملا كرد ـ مديريت ضعيف و فقر تفکّر سران کرملين پس از فروپاشي از زبان دو افسر بازنشسته روس
يک زيردريايي کوچک روسيه از همان نوع

هشتم آگوست 2005 در پي نجات هفت سرنشين ميني ساب As – 28 روسيه (زيرديايي كوچك نجات) توسط انگليسي ها كه پروانه محركه آن در 16 كيلومتري ساحل سيبري در منطقه كامچاتكا (خاور دور و نزديک به آلاسکا) در يك تور ماهيگيري گير كرده بود، رسانه ها در گوشه و كنار جهان از جمله روزنامه هاي روسيه به انتشار ضعف هاي اين كشور پرداخته بودند.
    اين روزنامه ها از قول «الكساندر پيروگوفPirogov» افسر بازنشسته نيروي دريايي روسيه نوشته بودند: اين، مايه تاسف است كه «روسيه امروز» نمي تواند يك زيردريايي 14 متري اش را از عمق 200 متري آبهاي ساحلي خودش بيرون بكشد و از كشورهاي ديگر استمداد مي كند و انگليسي ها از فاصله چند هزار كيلومتري مي آيند و زيردريايي ما (روسيه) را نجات مي دهند.
     پيروگوف گفته بود: با فروپاشي شوروي، همه چيز ما از ميان رفت. ما داراي يک نيروي دريايي موثر بوديم كه پس از فروپاشي، به بهانه نداشتن پول، بسياري از كشتي ها را اوراق كردند. پول هست، ولي مقامات فعلي ما ـ با مديريت ضعيف خود و فقر تفکّر ـ دروغ مي گويند كه نداريم، اينها نمي دانند كه پول را در كجا خرج كنند و آن را هدر مي دهند. چرا به دروغ اعلام كردند كه زيردريايي در يك آنتن رادار زيردريايي گير كرده كه امروز دروغ آنها آشگار شود و انگليسي ها بگويند كه تور ماهيگيري به دور پروانه پيچيده بود و راداري در كار نبود.
     رسانه ها اظهارات يك افسر بازنشسته ديگر نيروي دريايي روسيه به نام «الكساندر پوكروفسكيPokrovsky» را هم منعكس كرده بودند كه گفته بود: ما وسيله پيشرفته نجات زيردريايي نداريم و وقتي يك زيردريايي مان به زير آب مي رود، مثل اين است كه به امان خدا رها شده است. انهدام زيردريايي كورسك در سال 2000 كه به مرگ 118 نظامي روس انجاميد درس عبرت براي دولت مسكو نشد تا اين ضعف را برطرف سازد. چرا بايد آن قدرت نظامي عظيم به چنين وضعيتي دچار شود و به صورت لاشه يك مرده درآيد؟. چرا بايد در يك زيردريايي سه نفره هفت نفر را جاي بدهند؟. اين نهايت ضعف است كه براي نجات هفت روس در آبهاي روسيه از آمريكا و انگلستان و ساير كشورها استمداد شود، در آبهاي دور دست مانعي ندارد.
    در اين ميان يك مقام نيروي دريايي روسيه با هدف رفع و رجوع قضيه گفته بود كه ما همان تكنولوژي ربوتيك را كه انگلستان بكار برد تا زيردريايي كوچك ما را از تور رهانيد در اختيار داريم ولي اين وسائل ما در درياي شمال بودند و باز كردن و حمل آنها با هواپيما به کامچاتکا به وقت بيشتري نياز داشت!.
    خدمه انگليسي Scorpio اسكورپيو ـ 45 كه با هواپيما به كامچاتكا منتقل شد از ضعفي ديگر سخن به ميان آورده و گفته بودند كه در شبه جزيره كامچاتكا، يك كاميون براي ما آماده نشده بود كه دستگاه نجات روبوتيك را فورا از هواپيما به ساحل منتقل كنيم تا سرنشينان زيردريايي را زودتر نجات دهيم!.
    روزنامه هاي روسيه نوشته بودند: ما ضعف هاي متعدد داريم ولي كسي آنها را برملا نمي كند و هنگامي اين ضعف ها رو مي شود كه ما دست به يك تمرين نظامي مي زنيم، چرا حادثه را پيش از وقوع پيشگيري نمي كنند؟.
     وزير دفاع روسيه در دفاع از سازمان خود و دولت مسكو گفته بود كه پول مسئله نيست و ما اينك به حد كافي پول در اختيار داريم و بايد دقيقا رسيدگي شود كه چرا از اين پول براي سفارش تجهيزات لازم استفاده نشده است. ولي اين يك حقيقت است كه ما هنوز نمي دانيم كه چگونه پولمان را به مصرف برسانيم.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
ترک مخاصمه در شبه جزيره کره ـ ... و کره شمالی راه بقاء خودرا زندگی با امکانات داخلی تشخیص داد
در پي اجراي قرارداد ترک مخاصمه ميان دو کره، هشتم آگوست 1953 ميان آمريکا و کره جنوبي يک پيمان دفاع مشترک، نظير پيمان آمريکا و ژاپن، امضا شد. دولت مسکو نیز که از 1945 و پس از کوتاه شدن دست ژاپن از شبه جزیره کره، زمام امور قسمت شمالي این شبه جزيره را به حزب کمونيست اين منطقه سپرده بود، قول هرگونه حمايت از کره شمالي را داد تا از پيمان کره جنوبي و آمريکا در هراس نباشد.
     فروپاشي شوروي و تردید دولت کره شمالی به اینکه دولت روسيه فدراتیو به تعهدات شوروي سابق در قبال آن دولت عمل نکند سبب شده است که سیاست ویژه ای در پیش گیرد و آن ایستادن روی پای خود و بدون اتکاء به دیگران است. این سیاست بود که ظرف مدتی نه چندان طولانی، کره شمالی را یک قدرت اتمی ـ موشکی کرده است. دولت کره شمالی این عقیده را نیز تبلیغ می کند که طبق تجربهِ تاریخ معاصر، اعتمادي به قول و قرار قدرت هاي جهاني نيست و از دست سازمانهای بین المللی که ساختِ قدرت های روز هستند کاری ـ جز خدمت به سازندگانشان برنمی آید، انجمن های غیر انتفاعی هم دارای ارباب هستند و گوش به فرمان آنها جهت قال راه انداختن. بنابراين، در این شرایط راهی جز ادامه بقاء و زندگی با امکانات داخلی نیست.
    
نقشه جغرافیایی شبه جزیره کره پس از تقسیم آن

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
روزي که نيکسون از رياست جمهوري آمريکا کناره گيري کرد تا محاکمه و مجازات نشود
ريچارد نيكسون براي اين كه محاكمه و مجازات نشود هشتم آگوست 1974 (روزي چون امروز) از رياست جمهوري آمريكا (ریاست فدراسیون) كناره گيري كرد و روز بعد جرالد فورد معاون او جايش را گرفت و 16 سپتامبر (39 روز بعد) ضمن صدور حكمي نيکسون را مورد بخشودگي قرارداد و به اين ترتيب مانع ادامه تعقيب قضايي و مجازات وي در رابطه با ماجراي واترگيت (دستبرد زدن به ستاد انتخاباتي حزب دمكرات در ساختمان واترگيت واقع در شهر واشنگتن و نصب غير قانوني دستگاه شنود در آن) شد. كناره گيري نيكسون از ظهر نهم آگوست عملي شد. وي تنها رئيس جمهوري در تاريخ فدراسیون آمریکا (تا آن زمان 229 ساله) است كه از اين سمت كناره گيري كرده است. وي دو روز پيش از اين گفته بود که از محاکمه پارلماني شدن (ایمپیچمنت) باکي ندارد و کناره گيري نمي کند، ولي در اين دو روز مشاورانش اورا به کناره گيري قانع کرده بودند تا بركنار نشود و به زندان نيافتد. مجلس نمايندگان آمريکا پس از رسيدگي به قضيه واترگيت براي نيکسون کيفرخواست صادر کرده بود تا در سنا محاکمه شود.
     نيکسون در قبال قضيه واتر گيت متهم به اختفاي مدارک جرم و دروغگوئي به بازپرس هم شده بود. قضيه واترگيت با سرقت طرح ها و برنامه هاي کمپين انتخاباتي حزب دمکرات (حزب رقيب) از محل دفتر اين حزب در ساختمان واتر گيت در شهر واشنگتن به وجود آمده بود. اخيرا روشن شده است كه كفيل وقت سازمان امنيت داخلي آمريكا (اف بي آي) كه يك يهودي بود ماجراي واترگيت را به يك خبرنگار مورد اعتماد خود داده بود كه در روزنامه واشنگتن پست انتشار يافته بود، قضيه آفتابي شده بود و .... انگيزه اين افشاگري هنوز هم به درستي دانسته نشده است.
    نيکسون و فورد بيش از روساي جمهوري ديگر آمريکا با شاه ايران دوستي داشتند. نيکسون 22 اپريل 1994 (20 سال پس از کناره گيري) درگذشت.
    شبکه های تلویزیونی آمریکا هفتم آگوست 2014 به مناسبت چهلمین سالگرد کناره گیری نیکسون، برنامه های ویژه و بعضا با دادن اطلاعات تازه پخش کردند و نیز افشاء چند مورد که قبلا در حدّ حدس و گمان بود.
    
نيكسون در حالي كه اعضاي خانواده اش در كنارش قرارداشتند كناره گيري خودرا به اين صورت اعلام داشت

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
زمانی که روس ها خروج نظامي از افغانستان را آغاز کردند و 33 سال بعد خروج نظامیان آمریکا در همین زمان ـ فلسفه تاریخ

    نيروهاي نظامی دولت مسکو پس از 9 سال استقرار در افغانستان و به تصميم گورباچف، از هشتم آگوست 1988 تخليه این کشوررا آغاز کردند و طولی نکشید که طالبان زمام امور افغانستان را بدست گرفتند. 13 سال پس از خروج نظامیان دولت مسکو، نخست نظاميان آمريکا به بهانه مبارزه با القاعدهِ متحد طالبان که رویدادهای نهم سپتامبر 2001 راباعث شده بودند وارد افغانستان شدند و دولت طالبان را برانداختند و سپس نظامیان اعضاي پيمان دفاعي اتلانتيک شمالي (ناتو)، و کرملین به مداخله و استقرار نیروهای نظامی غرب در افغانستان اعتراض نکرد!. «افغانستان» نامی است که انگلیسی ها بر مناطق خاوری ایران گذاشته اند. انگلیسی ها با توسل به جنگ و لشکرکشی به بوشهر و خوزستان، آخرین منطقه ایران خاوری (هرات و شهرهای تاجیک نشین) را پس از 24 قرن از پیکر ایران جدا کردند. دولت آمریکا و دولت های عضو ناتو پس از 20 سال عملیات نظامی و نفوذ در تحولات سیاسی افغانستان در نیمه اول سال 2021 به رغم فعّال تر شدن طالبان، تصمیم به خارج ساختن نظامیان رزمی خود از افغانستان گرفتند و با این اقدام طالبان دوباره جان گرفتند و .... این است موردی دیگر از فلسفه تاریخ.
     ورود نظاميان شوروي به افغانستان که ظاهرا به خواست دولت وقت کابل (دولت احزاب کمونیست افغانستان) صورت گرفته بود با اعتراض شديد آمريکا و غرب همراه بود و اينان به این سبب، حتي بازي هاي المپيک مسکورا تحريم کردند.
     در طول استقرار نظاميان شوروي در افغانستان، دولت آمريکا با کمک دولت سعودي و دولت پاکستان به ايجاد دسته هاي مسلح براي حملات چريکي و خرابکاري برضد روس ها دست زد که القاعده و طالبان بقاياء و دنباله هاي آنها بوده اند. همین القاعده و طالبان در سال 2001 بهانه مداخله و استقرار نظامی آمریکا در افغانستان شدند (رویدادهای اصطلاحا؛ ناین ایلِوِن در آمریکا). روس ها كه به سكوت خود در قبال استقرار نظامی غرب در افغانستان ادامه داده بودند در این سرزمین متحمل 13 تا 15 هزار كشته شده بودند!. اين سکوت روس ها از سوي تاريخ نگاران و برخي از تفسير نويس هاي رسانه ها در برابر علامات سئوال و تعجب (؟!) قرارداده شده است.
    
نظامیان دولت کرملین در آگوست 1988 این چنین در حال تَرک افغانستان بودند

 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
فرماندار عراقي كويت و استناد به تاريخ ايرانيان
علي حسن التکريتي

هشتم آگوست 1990 صدام حسین پسر عموی خود علي حسن عبدالمجيد التكريتي (علي شيميايي ـ کِمیکال علی) را به سمت فرماندار كويت منصوب كرد. ارتش عراق شش روز پیش از آن، کويت را برپايه دعاوي ديرين و مستندات تاريخي تصرف و دولت حزب بعث آن را يک ايالت عراق اعلام کرده بود. دولت عراق از زمان ايجاد اين كشور توسط انگلستان مدعي كويت بود و آن را عمدتا با اين استناد كه كويت دنباله حيره و نجد شرقي و همانند عراق جنوبي در طول نهصد سال يك ایالت [ساتراپی اِراک ايران] بوده و در دوران حكومت اسلامي و سپس عثمانيان اين وضعيت تغيير چندان نيافته بود جزيي از خاك خود مي دانست و مي گفت كه انگليسي ها بودند که آن سرزمين [کویت] را به شيوخ طايفه العتوب داده اند كه اين طايفه در قرن هفدهم از نَجد (كشور سعودي) به آنجا كوچ كرده است و انگليسي ها از آغاز دهه 1930 مي دانستند كه در زير شنهاي كويت، اقيانوسي از نفت قرار دارد.
     علي حس التکریتی (علی شيميايي) که مدتی نیز وزیر دفاع، وزیر داخله و وزیر اطلاعات ـ امنیت عراق بود در جریان تصرف عراق به دست نیروهای آمریکا دستگیر و 25 ژانویه 2010 اعدام شد.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
مراسم یادبود هفتاد و هفتمین سال بمباران اتمي هيروشيما و نگاهی به نظر سنجي تأمل برانگیز آگوست 2005
ششم آگوست 2022 در مراسم هفتاد و هفتمین سالروز بمباران اتمی هیروشیما که به قتل حدود 140 هزار از نفوس 350 هزار نفری وقت این شهر انجامید آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل (یک سوسیالیست و قبلا رئیس دولت پرتغال) شرکت داشت. در 77 سال گذشته، وی دومین دبیرکل سازمان ملل است که در این مراسم و یادبود کشته شدگان هیروشیما شرکت می کند. نمایندگان 99 کشور در مراسم هفتاد و هفتمین سالروز بمباران اتمی هیروشیما شرکت کرده بودند. مراسم در پارک یادبود در شهر هیروشیما برگزار شده بود.
    سه روز پس از بمباران هیروشیما، شهر ناگاساکی نیز بمباران اتمی شد که بیش از 70 هزار تن کشته شدند و شش روز بعد (15 آگوست) ژاپن که هنوز نیروهایش در کشورهایِ فتح شده بودند تسلیم شد و جنگ پایان یافت و طبق قراردادهای پایان جنگ، نظامی بودن آن محدود به دفاع از خود شده است. بسیاری از بازماندگان بمباران اتمی دو شهر ژاپن دچار بیماریهای ناشی از تشعشع اتمی شدند و بیمار و علیل که هزینه سنگینی برای دولت ژاپن داشته است.
فومیو کیشیدا


    Fumio Kishida نخست وزیر ژاپن که گرداننده مراسم ششم آگوست 2022 بود 12 سال پس از بمباران اتمی هیروشیما در همین شهر بدنیا آمده است و مشکلات ناشی از آن را لمس کرده است.
     Mikhail Galuzin سفیر روسیه در ژاپن در مراسم ششم آگوست 2022 هیروشیما شرکت داشت و یک دسته گل بر سنگ یادبود قربانیان گذارد. در سال 2022 بوی جنگ اتمی دیگری که از اروپا بلند شده، توجه جهانیان را به بمباران اتمی هیروشیما و ناگاساکی بیش از هرسال دیگر جلب کرده است. چند صاحبنظر گفته اند که کمک تسلیحاتی به یک کشور در حال جنگ، به مفهومِ مداخله به حمایت از این کشور در برابر طرف دیگر است یعنی ورود به جنگ و بنابراین، بعید نیست که عملیات نظامی اوکراین به یک جنگ اروپایی و نیز جنگ اتمی منجر شود. این عملیات شوخی نیست و در 77 سال گذشته سابقه نداشته است، جنگ های کره، ویتنام، افغانستان و عراق منطقه ای و دور دست بودند.
    
    ـ ـ ـ ـ ـ
    
    هشتم آگوست 2005 نتيجه نظر سنجي از ژاپنی ها درباره بمباران اتمي هيروشيما به مناسبت گذشت شصت سال از اين رويداد (كه ششم آگوست 1945صورت گرفته بود) در رسانه ها انتشار يافت كه نشان مي داد 20 درصد ژاپني ها (طبق گزارش جوزف كلمن نويسنده اسوشيتدپرس) آن را موجّه دانسته بودند!.
    برخي از تفسيرنگاران رسانه ها، پس از انتشار اين «درصد»، از خواندن آن ابراز تعجب کرده و اين سئوال را مطرح ساخته بودند كه چه عاملي باعث شده بود که اين شمار بر بمباران اتمي وطن خود و خاکستر شدن دهها هزار انسان در يك چشم برهم زدن مُهر تاييد بگذارند؛ جوان و سرگرم بودن به تفریحات و يا نخواندن تاريخ و ضعف مجسم کردن وضعيت لحظه فرودآمدن بمب اتمی. قطعا تاريخ جنگ جهاني دوم را آن طور كه بايد، به اطلاع آنان نرسانده اند.
    طبق نوشته كلمن، در نظر سنجي همزمان ديگر، 68 درصد آمريكاييان نيز بمباران اتمي ژاپن را كاري موجه خوانده و آن را که باعث دست کشيدن ژاپن از ادامه جنگ شد تاييد كرده بودند.
     شنبه شب ششم آگوست 2005 سه تن از خدمه پروازي بمب افكن «انولا گي» كه بمب اتمي بر هيروشيما فروافكنده و هنوز در قيد حيات بودند در مصاحبه شبكه «سي بي اس» با آنان گفتند كه از كاري که كرده بودند پشيمان نيستند، زيراکه اگر جنگ ادامه مي يافت تلفات بيشتري صورت مي گرفت بويژه اگر به صورت نبرد شهري و خانه به خانه در مي آمد که پيش بيني شده بود. آخرین خدمه پروازي بمب افكن «انولا گي» که هنوز در قید حیات بود در جولای 2014 درگذشت.
 نقل اين مطلب بدون ذکر نشاني پايگاه و نام مولف (نوشيروان کيهاني زاده) ممنوع است زيرا که نتيجه تحقيقات شخص وي و نظر اوست.
برخي ديگر از رويدادهاي 8 اوت
  • 1815:   در اين روز دولت هاي اروپايي متحد، ناپلئون را که چندي پيش از این و پس از شکست در واترلو تسليم آنها شده بود بر کشتي نشاندند و روانه جزيره «سنت هلن» در اقيانوس اطلس کردند که در آنجا تا پايان عُمر به حالت تبعيد باقي بماند.
        
        
  • 1860:   ملکه جزاير ساندويچ (مجمع الجزاير هاوايي که در آن زمان استقلال داشت) براي ديدار از نيويورک وارد اين شهر شد. هاوايي تا اواخر قرن 19 يک کشور سلطنتي مستقل بود و اینک یک استیت عضو فدراسیون آمریکا.
        
        
  • 1879:   اميليو زاپاتا، انقلابي بزرگ مکزيک به دنيا آمد.
        
        
  • 1940:   حملات هوائي آلمان به انگلستان كه ویرانی فراوان به بارآورد، آغاز شد.
        
        
  • 1942:   در جريان جنگ جهاني دوم، شش آلماني که به منظور خرابکاري به خاک آمريکا وارد شده و به دام افتاده بودند در شهر واشنگتن اعدام شدند.
        
        
  • 1945:   چند روز مانده به پايان جنگ جهاني دوم در جبهه خاور دور، دولت مسكو طبق قراردادهاي يالتا و پوتسدام به ژاپن اعلان جنگ داد و يك ميليون نظامی به منچوري و قسمت شمالي كره كه در تصرف ژاپن بودند و چند جزيره ديگر فرستاد. بيشتر مورخان بر اين باورند كه ورود مسكو رقيب قديمي توكيو به جنگ و خطر تصرف ژاپن به دست روس ها، بيش از بمباران اتمي باعث تسليم آن كشور شده بود. تقسیم منچوری میان روسیه و چین، تاکنون باعث اختلاف و درگیری نظامی شده است.
        
        
  • 1946:   مقامات وقت حاکم بر هندوستان به منطقه 47 هزار کيلومتري بوتان واقع در شمال شرقي آن سرزمین با 2 ميليون و دويست هزار جمعيت استقلال دادند ولي قرار شد که امور دفاعي و روابط خارجي آن منطقه که داراي سلطان است همچنان در دست هند باقي بماند. با اين توافق، قرارداد سال 1907 انگلستان و بوتان لغو شد. بوتان ميان چين و هند واقع شده و بيشتر مردم آن از نژاد نپالي هستند. نزديک به نهصد هزار بوتاني هم در نپال بسر مي برند.
        
        
  • 1955:   از اين روز کنفرانس ژنو براي تنظيم چگونگي استفاده مسالمت آميز از نيروي اتم آغاز بکار کرد.
        
        
  • 1967:   انجمن همكاري هاي ملل آسياي جنوب شرقي (آ سه آن ASEAN) كه اينك داراي 11 عضو است و 550 ميليون نفوس (8 درصد جمعيت جهان) را شامل مي شود تاسيس شد. کشورهاي موسس در سال 1967 عبارت بودند از اندونزي، مالزيا، تايلند، فيليپين و سنگاپور.
        
        
  • 1968:   در اين روز شهر ميامي در فلوريداي آمريکا صحنه يک شورش نژادي خونين بود.
        
        
  • 1976:   جان روزلي، مافياي آمريکايي معروف که چند سال پيش از آن طبق نقشه «سيا» قرار بود فيدل کاسترو را به قتل برساند، به طرز مرموزي کشته شد.
        
        
  • 1988:   نسبت به «جورج شولتز» وزير امور خارجه وقت آمريکا در کشور بوليوي سوء قصد شد، ولي آسيب نديد.
        
        
  • 1998:   «محمود صارمی» رییس دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در مزار شریف (افغانستان) به دست گروهی از طالبان کشته شد و این روز (17 اَمُرداد) در جمهوری اسلامی «روز خبرنگار» نامگزاری شده و هرسال برگزار می شود.
        
        
        



  •  

    مطالعه اين سايت و نقل مطالب آن با ذكر ماخذ (نشاني کامل سايت و نام مولف آن) آزاد است، مگر براي روزنامه هاي متعلق به دولت و دستگاههاي دولتي؛ زيرا كه مولف اين سايت اكيدا «روزنامه نگاري» را كار دولت نمي داند. روزنامه عمومي به عنوان قوه چهارم دمكراسي بايد كاملا مستقل از دولت و سازمانهاي عمومي باشد تا بتواند رسالت شريف خود را به انجام برساند.


     تماس با مولف:

    editor (a) iranianshistoryonthisday.com
    n.keihanizadeh (a) gmail.com