Aug 28

Тазаккури ҳамеша тозаи Шопури Дувум дар рад кардани ҷанги беадолатона

Таърихнигорони аврупоии мутахассис дар авзоъ ва рӯйдодҳои ҳафт садаи нахусти ҳазораи якуми мелодӣ, ки матнҳои интиқол додашуда дар соли 1453 аз Константиния ба Рум (Ватикан)-ро мутолиа ва таҳлил кардаанд, дар таълифоти худ ба истиноди ин матнҳо, ки асосан аз мукотибаҳои давлатӣ ва гузоришҳои расмӣ ва таҷассусот (ҷосусӣ) истихроҷ шудаанд, мавориди ҷолибе аз сиёсатҳо ва тадбирҳои давлатии аҳди сосониёнро ба даст додаанд, ки мавриди таваҷҷӯҳи устодони марбут дар даврони муосир қарор гирифта, ки дар тафсирҳо ва назарияҳои худ ба онҳо ишора мекунанд. Як маврид аз ин сиёсатҳо (ба гузориши омили махфии давлати Рум дар Тисфун) аз суханони Шопури Дувум дар як ҷаласаи умумӣ (моҳи охири тобистон – моҳи бардошти маҳсул) истихроҷ шудааст, ки ба муносибати замони вуқӯъ (ки бо татбиқи тақвимҳо танзим шудааст) дар зер меояд.     28 августи соли 378 мелодӣ, Шопури Дувум, шоҳи вақти Эрон аз сулолаи сосонӣ дар кохи Тисфун дар ҷамъи мақомоти кишвар ба пешниҳоди тане чанд аз генералҳои Эрон, ки қаблан ба ӯ иттилоъ дода буданд, ки Волнес, императори Рум дар ҷанг бо визиготҳо дар минтақаи Адрианопол кушта шудааст ва хоста буданд, ки аз фурсат истифода кунад ва то румиҳо камар рост накардаанд, ононро ба он сӯи Днепр ақиб занад, посух дод ва гуфт, ки ин пешниҳод ба ин ҷиҳат пазируфтанӣ нест, ки далеле барои ҷанг вуҷуд надорад.     Шопури Дувум дар он ҷаласа таъкид карда буд, ки доштани қудрат ва ба даст овардани фурсат наметавонад ҳамла ба дигаронро тавҷеҳ кунад.     Шопури Дувум хитоб ба он ҷамъ гуфта буд, ки мо (эрониён) гуннҳоро ба Урупо рондем ва онон визиготҳоро (дастае аз германҳо)-ро ба атрофи Днепр фирорӣ доданд, то ҷояшонро бигиранд ва дар ин ҷо, ин фирориён бо вуҷуди дарёфти паноҳандагӣ аз императори Рум, таҳти зулм ва ситами коргузорон ва аъмоли он қарор гирифтанд, шикебоии худро аз даст доданд ва сар ба шӯриш бардоштанд, ки Волнуси мағрур аз бодаи қудрат худ ба саркӯб кардани эшон шитофт, ки бархилофи тасаввураш (дар ҷанги моҳи августи соли 387) нобуд шуд. Натиҷаи ҷанг, чи дар кутоҳ ва чи дарозмуддат, қобили пешбинии дақиқ нест; бинобар ин, ҷанг бояд охирин роҳи ҳалли масоил бошад, магар ин ки душман ба хоки Ватан ҳамла кунад. Шопури Дувум гуфта буд: гузашта аз ин, омӯзгори мо (Зартушт) ҷанги ғайриодилонаро рад кардааст.     Шопури Дувум, ки 70 сол салтанат кард, соли баъд (379 мелодӣ) даргузашт. Муқоисаи ин маврид, бо авзоъи имрӯзи ҷаҳон нишон медиҳад, ки тамаддун, сарфи назар аз таблиғоте, ки барои он мешавад ва пешрафтҳои техникӣ ва технологӣ, аз лиҳози риояти ҳаққу инсоф, виҷдону аҳволи инсонӣ тараққии чашмдоште надоштааст.      тасвири Шопури Дувум бар сиккаи нуқраи замони худ      тасвири Шопури Дувум бар сиккаи заррини даврони ӯ, ки вайро ҳангоми шикор нишон медиҳад

Нигоҳе ба

Гете(Goethe) Гете (Иоганн Волфганг Гете) инсоншинос, адиб, драманавис, шоир, тасвиргар, файласуф, донишманд ва давлатмарди шаҳири олмонӣ 28 августи соли 1749, дар Франкфурти Олмон ба дунё омад ва 82 сол умр дид ва китобҳои сершуморе аз достон, ҳаҷв, намоишнома ва шеър навишт. Вай аз адибони барҷастаи асри худ дар Урупо ба шумор меравад. Ҳунари Гете дар ин буд, ки афкори фалсафии худро дар қолаби достон ва ё намоишнома баён мекард, ки дар зеҳни мардуми оддӣ нақш мебаст ва ба зиндагии онон шакл медод. Вай аз муборизони адолати иҷтимоӣ, озодӣ ва низ бар зидди фасод ва табоҳӣ ва аз дӯстону ҳамфикрони Шиллер буд. Гетеро дар радифи файласуфи соҳибназар дар масоили иҷтимоӣ қарор додаанд.

Ҷаҳон дар соли 1984: пешбинии Ҷорҷ Орвелл

Ҷорҷ Орвелл(George Orwell) 28 август, солрӯзи интишори китоби “Ҷаҳон дар соли 1984” аст, ки пешбинии муаллиф айнан ба ҳақиқат пайваст. Ҷорҷ Орвелл дар оғози соли 1948 тасмим ба навиштани китобе гирифт, ки дар он пешбинии худ аз авзоъи ҷаҳон дар соли 1984-ро биёварад ва “84”-ро ба ин ҷиҳат интихоб кард, ки акс рақами 84 аст (соле, ки дар он буд). Ин китоб, ки 28 августи соли 1949 ба тавзеъ дода шуд, дар он замон як новелла талаққӣ шуд. Вай дар ин китоб сенсура, таҳрифи ҳақиқати таърихӣ, таҷовуз ба ҳарими зиндагии хусусии одамон – аз қабили истибдодҳои давлатӣ таҳти номи демократия ва тавесаи технология ва истифодаи давлатҳо аз ин абзорҳои тоза барои контроли мардум ва ...-ро пешбинӣ карда буд ва муҳити зиндагии соли 1984-ро тавре инъикос карда, ки мардум дар як ҷомеаи тарсовар зиндагӣ мекунанд, ки айнан ба ҳақиқат пайваст ва вусъати андеша ва иттилоот, ва диққати муаллифро дар пешбинии рӯйдодҳо собит кард ва вайро маъруф кард.

Террори амаки шавҳари подшоҳи Инглистон

Луис Маунтабаттен Луис Маунтабаттен (Louis Mountbatten), амаки шавҳари Елизаветаи Дувум, подшоҳи Инглистон, 27 августи соли 1979 аз тарафи артиши озодибахши Ирланд террор шуд ва имрӯз (28 август) марги ӯ расман эълом гардид. Дар ин рӯйдод, ки дар соҳили Ирландияи Шимолӣ иттифоқ афтод, модаршавҳари духтари Луис ва як нафари дигар кушта шуданд.     Луис Маунтабаттен рӯзи ҳодиса барои гардиши дарёӣ дар заврақи тафреҳии (яхта) худ буд, ки инфиҷори шадид заврақро аз байн бурд ва артиши озодихоҳи Ирланд эълом кард, ки таркиш ба манззури террори Louis Mountbatten тартиб дода шуда буд ва масъулияти ин корро бар ӯҳда гирифт.     Охирин вазифаи расмии Луис Маунтабаттен, ки олмонитабор буд, ноибуссалтанаи Ҳиндустон буд ва дар замони ӯ Инглистон аз бузургтарин мустамликаи худ даст кашид ва Ҳиндустон ба ду кишвари Ҳинд ва Покистон тақсим шуд ва таклифи Кашмир ҳалношуда монд, ки оташе дар зери хокистар аст. Бархе аз соҳибназарон Луис Маунтабаттенро дар эҷоди ин масъала дахил медонанд.     Луис Маунтабаттен монанди падараш як афсари неруи баҳрии Инглистон ва муддате ҳам лорди аввали ин кишвар буд.

Ҳадяи муаллиф Ин сайти мустақил ва озод, ҳадяи ночизи муаллифи он ба ҳамаи эрониён, эронитаборҳо ва порсизабонон аст, ки эшонро аз ҷон азизтар дорад; ва хидмате меҳанӣ ва омӯзишӣ, ки хидмат ба Меҳан, ҳамватанон ва эронитаборҳо як вазифа, рисолат ва қарзе аст, ки бояд шариф ва халалнопазир бошад ва дар роҳи анҷоми вазифаи меҳанӣ ниёз ба ҳимояти моддии эҳдоӣ набояд бошад ва нахоҳад буд. Интихоби мавзӯъ барои нигориш ва пешниҳод дар сайт назари шахсии муаллиф аст.